ΚΟΡΕΑ - Η ανατολή του Ορθοδόξου Μοναχισμού στη χώρα της «Πρωϊνής Γαλήνης»

Εισήγηση της μοναχής Αγάθης Πέκ, στο Διορθόδοξο Μοναστικό Συνέδριο «Μοναστική ζωή καί Παράδοση», το οποίο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης στα Χανιά.

Σε μια καταπράσινη πλαγιά, εξήντα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σεούλ, «ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως», πριν 22 χρόνια, φύτεψε ένα όμορφο δενδράκι. Δεν είναι σαν τα άλλα πού καλύπτουν την περιοχή. Είναι πολύ εντυπωσιακό. Οι Ορθόδοξοι Κορεάτες, αλλά καί οι ξένοι, με συγκίνηση καί πολλή χαρά βλέπουν το όμορφο αυτό δενδράκι καί σπεύδουν να βρεθούν κάτω από τη σκιά του, να δροσιστούν ψυχικά, να αναπνεύσουν το ζωογόνο οξυγόνο πού εκπέμπει ως«οσμήν ευωδίας πνευματικής», καί να γευθούν τους εύγεστους καρπούς του...

ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Είδα τον Ιησού ως μωρό στην Αγία Τράπεζα!!!

Eχω να καταθέσω κι εγώ μια μαρτυρια ,με θαύμα θεϊκής προελεύσεως. Οταν ήμουν μικρή, ετών περίπου 10 με 11 είχαμε, πάει με το σχόλειο στην εκκλησία.Το σχολείο μας πήγαινε στη θεία κοινωνία ώστε να λάβουμε σώμα κι αίμα Χριστού. Κάποια στιγμή ενώ κοιτούσα αφηρημένα προς στην αγια τράπεζα από το πορτάκι, είδα κάτι παράξενο...

Σεξουαλική ασυδοσία!

Του Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου

Σοβαρή (ή απλά σοβαροφανής) Αθηναϊκή εφημερίδα δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα της την είδηση, ότι η μονογαμία είναι μύθος και ότι όπως διαπίστωσαν ύστερα από επιστημονικές έρευνες ειδικοί ερευνητές επιστήμονες, στη Φύση επικρατεί πλήρης σεξουαλική ασυδοσία !

Τα ζώα , κατά τους ειδικούς αυτούς επιστήμονες ( η εφημερίδα δεν γράφει τι είδους ειδικότητα κατέχουν), δεν έχουν όριο στην ικανοποίηση του σεξουαλικού ενστίκτου. Αυτό σημαίνει κατ΄ αυτούς ,ότι τα ζώα, αν δεν τους σταματήσει κάποιο εξωτερικό εμπόδιο, μπορούν να φτάσουν μέχρι το θάνατο, λόγω της σεξουαλικής ασυδοσίας τους. Τα ζώα που με το ένστικτό τους ξέρουν να φυλάγονται απ΄ τον κίνδυνο, την αρρώστια και το θάνατο, είναι εντελώς απροστάτευτα όταν πρόκειται για τη σεξουαλική τους ικανοποίηση...

Με την εκδημία του Πατρός Αυγουστίνου, επτώχευσε Εκκλησία και Έθνος

Απο το ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

(www.fotgrammi.gr)

1. Ὁ ἀνεπανάληπτος θρυλικὸς γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀπὸ τὴν πρωίαν τῆς 28ης Αὐγούστου 2010 ἀνήκει εἰς τὴν θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν.

2. Ἐν συντομίᾳ κατωτέρω ἀναφέρομεν, ὑπὸ μορφὴν τηλεγραφημάτων, μερικὲς πτυχὲς τῆς προσωπικότητος καὶ τῶν ἐνεργειῶν τοῦ μεγίστου ἐθνικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ Ἑλληνος τῆς τελευταίας ἑκατονταετίας...3. Παραθεωρὼν τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, τὶς καταχθόνιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὶς παραταξιακὲς ὀργανώσεις «ἀετονύχηδων», «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς καὶ ἀνωμάλων, ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἐφήρμοζε μὲ ἀκρίβειαν τὸ τοῦ Θεανθρώπου: «...ἐγὼ παρρησίᾳ ἐλάλησα τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντοτε οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν» (Ἰωάν. 18, 20).

Θύματα του 1922

Αποσπάσματα από το βιβλίο «1922 – Η Μαύρη Βίβλος» του Γιάννη Π. Καψή (Εκδόσεις: ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ)

«Εσύ αναγνώστη που θα θελήσεις να διαβάσεις τις σελίδες που ακολουθούν, σφίξε την ψυχή, αλλά άφησε το δάκρυ να κυλήσει ελεύθερο. Ο πόνος, η δυστυχία, η φρίκη πολύ συχνά θα νιώσεις να σε πνίγουν…»...

Οι Μασόνοι κάνουν κρυφό πόλεμο, γι’ αυτό είναι επικίνδυνοι

Συζητούσα μια μέρα με τον Γέροντα Πορφύριο για τις αιρέσεις κι εκείνος μου διηγήθηκε:

«Μια φορά ήλθε σε μένα μια καλή κοπέλα, μορφωμένη, από καλό σπίτι και χριστιανή, πήγαινε μάλιστα και σε χριστιανική οργάνωση. Μου είπε ότι της προξενεύουν έναν πολύ καλό κύριο, σοβαρό, πλούσιο, μορφωμένο, μόνο πού ήταν μασόνος. Με ρώτησε τι να κάνει. Της είπα να μην τον πάρει, αφού ήταν μασόνος. Άρχισε να μου λέει, ότι είναι πολύ καλός χαρακτήρας και γι’ αυτό θα μπορέσει να τον προσελκύσει στο Χριστό. Της είπα ότι δε θα μπορέσει να πετύχει τίποτε. Δε με άκουσε και τον παντρεύτηκε. Από τότε δεν ξαναήρθε για πολλά χρόνια...

«… Την ψυχή μου δεν μπορείς να μου την πάρεις»

«Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στη Ρουμανία. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Γι' αυτό καί ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά: "Που ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πάς με τους παπάδες σου; Τί σου πρόσφερε ο Θεός;" Η ίδια δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Τα αδέλφια της της φώναζαν: "Τί σου δίνει ο Θεός; Τί μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου; Τί σου δίνει η πίστη σου;"...

Η Αποτομή της τιμίας Κεφαλής του αγίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Ο θείος τούτος Βαπτιστής, ο εκ Προφήτου Προφήτης, και πάντων των Προφητών η σφραγίδα, και των Αποστόλων η έναρξη, ο μεσίτης της Παλαιάς και της Νέας του Θεού Διαθήκης, η Φωνή του βοώντος εν τη ερήμω, ο θεόπεμπτος Άγγελος του σαρκωθέντος Μεσσία, και της εν τω κόσμω παρουσίας αυτού Πρόδρομος και προετοοιμαστής (Ησ. μ΄.3. Μαλαχ. γ΄. 1), ο διά πολλών θαυμασίων και σηλληφθείς και γεννηθείς και Πνεύματος αγίου πλησθείς από της κοιλίας της μητρός του, και προελθών ως άλλος Ηλίας ζηλωτής, που τον εμιμήθη και τον ερημικό βίο, και το ασκητικό ένδυμα, και την δερμάτινη ζώνη περί της οσφύς του, και τον ένθεο ζήλο υπέρ της του νόμου φυλακής...

Το κατεστραμμένο Μοναστήρι Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, σε νησάκι του κόλπου Μοσχονησίων και Αϊβαλιού

της Βασιλικής Ράλλη

Στήν αρχή του κόλπου Μοσχονησιού και Αϊβαλιού είναι το νησάκι «Άγιος Γιάννης Πρόδρομος». Το όνομα αυτό έχει πάρει από το ομώνυμο μοναστήρι που ήταν χτισμένο πάνω σ' αυτό. Η παράδοση λέγει πως το μοναστήρι αυτό είχε χτιστεί από αγιορείτες πατέρες στα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς της Πατρίδας μας. Πολλοί καλόγηροι την εποχή αυτή ξεχύνονταν από το Άγιον "Ορος σαν ιεραπόστολοι, άλλοι στην ηπειρωτική Ελλάδα κι άλλοι στα νησιά, για να στηρίξουν με τη διδασκαλία τους τους βασανισμένους και καταποντισμένους από τους Τούρκους χριστιανούς να μην αλλαξοπιστήσουν. Έτσι, κατά τα δίσεχτα αυτά χρόνια, κράτησαν οι σκλαβωμένοι Έλληνες όχι μόνον την πίστη του Χριστού μας αλώβητη, αλλά και την ελληνική γλώσσα και την ελπίδα της λευτεριάς!...

Όσιος Μωϋσής – Ο λήσταρχος που έγινε Άγιος

Στις αφηγήσεις του Παλλαδίου βρίσκομε αξιοπρόσεκτα γεγονότα κι' ωφέλιμα παραδείγματα επανορθώσεως του αμαρτωλού παρελθόντος.

Ο δίκαιος έχει ανάγκη μόνο από άγρυπνη προσοχή, για να μη του κλέψει ξαφνικά ο διάβολος τους καρπούς της αρετής του. Αλλά τί υπεράνθρωπο αγώνα χρειάζεται ο παραστρατημένος, για να βρει το δρόμο της αγιότητος! Μα τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο για τον άνθρωπο, πού θ' αγκαλιάσει η θεία Χάρις. Θαύμασα, γράφει ο Παλλάδιος, κι' έμεινα πολλή ώρα εκστατικός, όταν μου διηγήθηκαν πώς ο περίφημος ασκητής της Αφρικανικής ερήμου, Μωυσής ο Αιθίοψ, μεταστράφηκε από λήσταρχος κι' έγινε αγιότατος μοναχός. Αυτή είναι με συντομία η παραδειγματική του ιστορία...

Το Θαύμα των αιώνων

Ο Χριστός δεν έγραψε ποτέ κανένα βιβλίο, και όμως έχουν γραφτεί εκατομμύρια βιβλία γι' Αυτόν.

Δεν υπήρξε ποτέ στρατηγός και όμως τον ακολουθούν αμέτρητες στρατιές ανθρώπων.

Δεν ήταν «επιστήμονας», γιατρός και όμως Αυτός είναι ο πρώτος γιατρός ψυχών και σωμάτων και σ' Αυτόν καταφεύγει πλήθος πονεμένων, ακόμα και γιατρών.

Δεν έχτισε ποτέ σχολεία και, όμως, είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος και παιδαγωγός των αιώνων. Δεν έφτιαξε ποτέ ούτε ένα ποίημα και, όμως είναι ο «ποιητής» του κόσμου.

Δεν κατασκεύασε ποτέ μια γεννήτρια φωτός και όμως, είναι το φως του κόσμου.

Δεν είχε ποτέ κανένα βιολογικό ή χημικό εργαστήρι και, όμως, είναι η πηγή της ζωής.

Δεν είχε ποτέ καμιά φιλοσοφική ή επιστημονική σχολή και όμως όλες οι φιλοσοφίες και οι επιστήμες ωχριούν μπροστά του.

Δεν κρατούσε ποτέ όπλα και, όμως έκανε τη μεγαλύτερη επανάσταση της οικουμένης. Την επανάσταση της ...Αγάπης. Το θαύμα των αιώνων...

Τα δάκρυα του Οσίου Ποιμήν

ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ κάποτε με τον Αββά Ποιμένα και πλέκαμε τα πανέρια μας, έλεγε στους αδελφούς ο φίλος του Οσίου Αββάς Ισαάκ. Ξαφνικά τον βλέπω να σταματά, νά βλέπει στο κενό, σαν να βρισκόταν πολύ μακριά ο νους του. Το πρόσωπό του να παίρνει έκφραση πόνου καί δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του. Τον κοίταζα πολλή ώρα σαστισμένος, μα δεν τολμούσα να του μιλήσω και να τον αποσπάσω από την έκστασή του. Όταν συνήλθε όμως, τον παρακάλεσα πολύ να μη μου κρύψει που ήταν ο λογισμός του όλη αυτή την ώρα.

- Κάτω από τον Σταυρό του Ιησού, μου είπε ψιθυριστά, μαζί με την Παρθένον Μαρία, πού έκλαιε απαρηγόρητα. Ω, πως επεθύμησα να κλαίω, όπως Εκείνη, κι’ εγώ πάντοτε!

Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) - Ιδού πως κατέρρευσε το Μέτωπο!

Σχετικά με τα αίτια της κατάρρευσης του Μετώπου και την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού κατά την Μικρασιατική εκστρατεία τον Αύγουστο του 1922, είναι βέβαιο ότι «παίχτηκαν» πολλά εις βάρος του Ηρωϊκού Ελληνικού Στρατού που προδόθηκε πανταχόθεν. Διότι δεν είναι δυνατόν αυτή η εκπληκτική στρατιωτική μηχανή, που από το 1919 είχε εξευτελίσει τους Τούρκους σε όσες μάχες είχαν δοθεί και είχε επιτύχει το ακατόρθωτο, ξαφνικά να αποχωρεί αναίτια, έχοντας φτάσει λίγο έξω από την Άγκυρα. Ο Ελληνικός Στρατός είχε τόση γενναιότητα, παλικαριά, ανδρεία καί ηρωϊσμό που δεν θα έχανε με τίποτα, παρότι στην όλη προσπάθειά του, είχε μόνο εχθρούς –ξένους και εγχώριους- και κανενός την βοήθεια!...

Η Φανουρόπιτα

Λιγοστά είναι τα στοιχεία που γνωρίζουμε για τον βίο του Αγίου Φανουρίου, τα οποία προκύπτουν με την εύρεση στην Ρόδο από τον Επίσκοπο Νείλο (ΙΔ΄αιώνας) μίας εικόνας με 12 σκηνές από το μαρτύριο Αγίου.

Από το βιβλίο «Πλάνες και Αλήθεια» του Μητρ. Ηλείας Γερμανού διαβάζουμε: «…Αλλά μεταξύ των Χριστιανών κυκλοφορούν διάφορες παραδόσεις. Λέγεται δηλαδή ότι τάχα η μητέρα του υπήρξε αφιλόδωρη και αμαρτωλή, βασανιζόμενη γι’ αυτό στην κόλαση, και ότι ο Άγιος Φανούριος παρακάλεσε τους Χριστιανούς να προσεύχονται για την ψυχή της και να φτιάχνουν και να μοιράζουν πίτα για συγχώρεσή της...

Παράσημο ανδρείας στο πολεμικό «Έλλη»

Αύγουστος καί γυρνάμε 70 χρόνια πίσω, στις 15 Αύγουστου του 1940. Η γιορτή της Παναγίας. Πλήθη προσκυνητών έχουν συγκεντρωθεί στη χάρη της στο νησί της Τήνου.

Στον όρμο του λιμανιού έχει φτάσει τα ξημερώματα από τη Μήλο καί το ιστορικό εύδρομο του ελληνικού στόλου «Έλλη», σημαιοστολισμένο, μεταφέροντας άγημα του ναυτικού, για ν’ αποδώσει τιμές στην Προστάτιδα του Έθνους μας. Εκεί σε λίγο θα δεχτεί απρόσμενα το άνανδρο κτύπημα Ιταλικού υποβρυχίου...

Όρια των εθνών και όρια στον Θεό

του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αντιγράφω από ένα δημοσίευμα: «Κάθε λαός και κάθε έθνος είναι δεμένος με τη γενέθλια γη πού του παραχώρησε ο Δημιουργός (...). Ο Θεός θέλησε να χωρίσει τα έθνη και τους λαούς, έδωσε χωριστά σε κάθε έθνος καί σε κάθε λαό την ιδιαίτερη κλίση του, τα καθήκοντα, τα χαρίσματά του».

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ να διαπιστώσει κανείς ότι το απόσπασμα αυτό εκφράζει σήμερα πολλούς πιστούς καί μπορεί κάλλιστα να προέρχεται από θεολογικά άρθρα των τελευταίων δεκαετιών, τα οποία επιχειρούν να υπερασπιστούν την ιδιοπροσωπία του λαού μας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση καί ενάντια στην πολυπολιτισμικότητα...

Μαρτυρική Βόρειος Ήπειρος

NOIAZOMAI

Να ευφραίνεσθε όπου είσθε Ορθόδοξοι Χριστιανοί

Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

«Εγώ εδιάβασα πολλά περί Εβραίων, ασεβών, αιρετικών και αθέων. Τα βάθη της σοφίας ηρεύνησα. Όλες οι πίστες είναι ψεύτικες. Τούτο εκατάλαβα αληθινά. Μόνον η πίστις των Ορθοδόξων είναι καλή και αγία, το να πιστεύομε και να βαπτιζώμεθα εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος… Τούτο σας λέγω εις το τέλος, να ευφραίνεσθε όπου είσθε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να κλαίτε διά τους ασεβείς και τους αιρετικούς που περιπατούν εις το σκότος».

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)

Αποσπάσματα από το περιοδικό «Χριστιανική Σπίθα» (φύλλο 220/1959 καί 96/1949)

«Ο αιών εντός του οποίου έζησε και μαρτύρησε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, υπήρξε για τον Χριστιανισμό της Ανατολής αιών μεγάλης δοκιμασίας της Ορθοδόξου πίστεως. Ο σατανάς, για να μεταχειρισθούμε ευαγγελική έκφραση (Λουκ. 22,31), κρατούσε κόσκινο και κοσκίνιζε τους χριστιανούς της εποχής εκείνης. Τα όργανά του, μικροί και μεγάλοι άρχοντες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όλοι φανατικοί οπαδοί του Μωάμεθ, πίεζαν ποικιλοτρόπως τους χριστιανούς για να εγκαταλείψουν την Πίστη τους...

Η Παναγία της πονεμένης Ρωμιοσύνης

Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας! Στή γιορτή της Μάνας του Θεού ταξιδεύουμε πέρα μακριά, στη χερσόνησο τ' Αγιονόρους κι από κει στις Σποράδες, τα Κυκλαδονήσια, τα Δωδεκάνησα, όπου τιμάται καί γιορτάζεται η μνήμη της. Φτάνουμε κι εκεί πού μας αφήνει γεύση πικρή η θύμηση των «αλύτρωτων Πατρίδων», στις Παναγιές των ανατολικών παραλίων του Αιγαίου, της Πόλης, του Πόντου, της Καππαδοκίας...

Η θαυμαστή θεραπεία γυναικός από τον καρκίνο

Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου Λουκά του Ιατρού

Η Έλενα Ζουράβκαγια από τη Συμφερούπολη περιγράφει ένα ακόμη θαύμα πού συνέβη στη συγγενή της Γκαλίνα:

«Στά τέλη του Μαΐου 1996 η συγγενής μου Γκαλίνα αρρώστησε βαριά. Στήν αρχή φάνηκε να έχει οξύ κρυολόγημα με υψηλό πυρετό, ο οποίος δεν κατέβαινε, παρά τη φαρμακευτική αγωγή για πολλές εβδομάδες. Όταν έβαλαν στο νοσοκομείο την εξουθενωμένη από τον υψηλό πυρετό γυναίκα, διέγνωσαν καρκίνο του πνεύμονα...

Ο εκκλησιασμός

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Λιμάνια πνευματικά οι ναοί

Με λιμάνια μέσα στο πέλαγος μοιάζουν οι ναοί, πού ο Θεός εγκατέστησε στις πόλεις. Πνευματικά λιμάνια, όπου βρίσκουμε απερίγραπτη ψυχική ηρεμία όσοι σ' αυτά καταφεύγουμε, ζαλισμένοι από την κοσμική τύρβη. Κι όπως ακριβώς ένα απάνεμο κι ακύμαντο λιμάνι προσφέρει ασφάλεια στα αραγμένα πλοία, έτσι και ο ναός σώζει από την τρικυμία των βιοτικών μεριμνών όσους σ' αυτόν προστρέχουν και αξιώνει τους πιστούς να στέκονται με σιγουριά και ν' ακούνε το λόγο του Θεού με γαλήνη πολλή...

Μυρίζει τουρκική «μπαγαποντιά»

Δύο ημέρες πριν τελεσθεί η μετά από 88 χρόνια ιστορική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου (15 Αυγούστου 2010), άγνωστοι σύλησαν μουσουλμανικό νεκροταφείο στην Κομοτηνή της Θράκης, επιδιώκοντας φανερά να δημιουργήσουν αντεγκλήσεις και θερμό επεισόδιο, ώστε να χαλάσουν την Χριστιανική γιορτή στον Πόντο. Και ενώ η Ελληνική Αστυνομία δεν έχει βγάλει κάποιο πόρισμα, ούτε συνέλαβε κάποιους υπόπτους, βγήκαν οι εν Ελλάδι γνωστοί «δημοσιογραφίσκοι», οι οποίοι για να κατηγορήσουν τους Ορθοδόξους, ένεκεν του αθεράπευτου κόμπλεξ που φέρουν για κάθε τι το Ορθόδοξο, γράφουν ότι αυτή η απαράδεκτη και καταδικαστέα πράξη είναι έργο Ελλήνων Ορθοδόξων(;), χωρίς να αναφέρουν ονόματα, δυναμιτίζοντας έτσι επικίνδυνα την όλη κατάσταση.

Φαντάζει απίθανο και άκρως αντιφατικό, κάτι τέτοιο να συνέβη από Ορθοδόξους, διότι οι Ορθόδοξοι δεν φημίζονται για φανατισμούς και πράξεις βίας...

Ο καφές

του Μητροπολίτου Ηλείας, Γερμανού Παρασκευόπουλου

Ο σκοτισμένος από την αμαρτία καί την απομάκρυνσή του από το Θεό άνθρωπος, πού γι' αυτό δε μπορούσε να βρει το δρόμο της επιστροφής, της χαράς καί της ευτυχίας του, στο κάθε τι γύρω του έβλεπε καί ένα σημάδι από το οποίο πίστευε ότι μπορούσε να μαντεύσει το μέλλον του. Καί οι επιτήδειοι εκμεταλλευτές της αμαθείας καί ευπιστίας έκαναν χρυσές δουλειές. Έτσι εμφανίστηκαν οιωνοσκόποι, ορνιθομάντεις, αλευρομάντεις, βιβλιομάντεις, καθρεπτομάντεις, κοσκινομάντεις, νεκρομάντεις και άλλα είδη παραβιάσεων του μέλλοντος...

Στάθης Κουκουλάρης

Το μερακλίδικο βιολί...

dimikou83

Εμετικά προσωπεία

Τα διάφορα τραγελαφικά συμβαίνοντα στη διοίκηση και λειτουργία του Ελληνικού κράτους, αποδεικνύουν πυκνά-συχνά ότι η επιδιωκόμενη διάλυσή του έχει ως βασικό υπόστρωμα την τοποθέτηση διαφόρων «υποκειμένων» σε θέσεις βαρύνουσες και υψηλόβαθμες, στις οποίες τοποθετούνται με πλήρως ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη «δράση», δεικνύοντας οι τοιούτοι, όπως και στον πρότερο βίο τους, τις μανιώδεις και ξεδιάντροπες καταβολές του ανθελληνικού και αντιχριστιανικού τους μένους, δηλαδή κατά του πολιτισμού που διέπει τη χώρα μας και την ζωή των Ελλήνων...

Αγάπη

του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Επιδιώκετε την αγάπη. Ζητάτε καθημερινά από το Θεό την αγάπη. Μαζί με την αγάπη έρχεται καί όλο το πλήθος των αγαθών καί των αρετών. Αγαπάτε, για ν' αγαπιέστε κι εσείς από τους άλλους. Δώστε στο Θεό όλη σας την καρδιά, ώστε να μένετε στην αγάπη. «Όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζει μέσα στο Θεό, κι ο Θεός μέσα σ' αυτόν» (Α' Ιω. 4:16).

Οφείλετε να έχετε πολλή προσοχή στις μεταξύ σας σχέσεις καί να σέβεστε ο ένας τον άλλον ως πρόσωπα ιερά, ως εικόνες του Θεού. Να μην αποβλέπετε ποτέ στο σώμα ή στην ομορφιά του, αλλά στην ψυχή. Προσέχετε το αίσθημα της αγάπης, γιατί, όταν η καρδιά δεν θερμαίνεται από την καθαρή προσευχή, η αγάπη κινδυνεύει να γίνει σαρκική καί αφύσικη• κινδυνεύει να σκοτίσει το νου καί να κατακάψει την καρδιά.

Πρέπει να εξετάζουμε καθημερινά, μήπως η αγάπη μας δεν απορρέει από το σύνδεσμο της κοινής μας αγάπης προς το Χριστό, μήπως δεν πηγάζει από το πλήρωμα της αγάπης μας προς τον Κύριο. Αυτός που αγρυπνεί να διατηρήσει αγνή την αγάπη, θα φυλαχθεί από τις παγίδες του πονηρού, πού προσπαθεί σιγά-σιγά να μετατρέψει την χριστιανική αγάπη σε αγάπη κοινή και συναισθηματική.

Η αλήθεια, η ψευτιά, η ζωή και ο θάνατος

ΤΟ ΤΡΕΛΟ ΝΕΡΟ

του Φώτη Κόντογλου

…Η ψευτιά καί ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες καί τους παραμορφώνει. Έναν λαό πού ξεχωρίζει ανάμεσα σ' όλα τα έθνη καί πού είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες, κ' οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα. Οι διάφοροι φωστήρες βαστάνε από μια πατέντα στα χέρια, καί μέρα-νύχτα δουλεύουνε για να «συγχρονίσουν» την Ελλάδα, ενώ στ' αληθινά σκάβουνε τον λάκκο της. Άμυαλα νευρόσπαστα!...

Παναγία Σουμελά - 88 χρόνια μετά...

Mr24GR

Πόθος παρθενίας

Ήταν μία κόρη ονομαζόμενη Μαρία. Ο πατέρας της ήταν χριστιανός καί εζήτει να την υπανδρεύσει' εκείνη δεν ήθελε, θέλουσα να φυλάξει παρθενία. Την έβαλε σ’ ένα μοναστήρι γυναικείο καί την παρέδωκε της ηγουμένης να την έχει ως παιδί της. Καί αφού πέθανε ο πατήρ της, έγινε άλλος αφέντης στην χώρα εκείνη, όστις βγήκε μία ημέρα καί πήγε στο μοναστήρι οπού ήταν η Μαρία. Καί ευθύς οπού την είδε ο αφέντης, ετρώθη η καρδιά του έρωτα σατανικό' καί γυρίζοντας στο σπίτι του έστειλε γράμματα στην ηγουμένη καί της έλεγε:...

Ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Γεσθημανή

Μεταξύ του όρους των Ελαιών και του λόφου Μορία, βρίσκεται κτισμένος ο περικαλλής ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Για να μπει κανείς στο ναό, πρέπει να κατεβεί 48 σκαλιά. Στή μέση περίπου της σκάλας προς τ’ αριστερά βρίσκεται παρεκκλήσι όπου ο τάφος του Ιωσήφ του μνήστορος και προς τα δεξιά άλλο παρεκκλήσι, όπου βρίσκονται οι τάφοι των Θεοπατόρων Ιωακείμ καί Άννης.

Όταν κατεβεί κανείς στο κέντρο του Ναού, διαπιστώνει ότι ο ναός έχει σχήμα Σταυρού. Στά δεξιά βλέπει μπροστά του το πάνσεπτο Θεομητορικό μνήμα, όπου οι απόστολοι κήδευσαν το πανάγιον σώμα της Θεοτόκου...

Εγκώμια των Αγίων Αποστόλων εις την Κοίμηση της Θεοτόκου

Δαμασκηνού Στουδίτου του υποδιακόνου

«Ω θαύμα των ποτέ θαυμάτων, τα οποία είδον οι άνθρωποι! Η Βασίλισσα του παντός πώς άπνους τίθεται; Η Μήτηρ του Ιησού πώς απέθανε; Σύ είσαι, Παρθένε, το κήρυγμα των Προφητών' Συ είσαι το κήρυγμα το ιδικόν μας' Σε προσκυνούν οι άνθρωποι' Σε δοξάζουν οι Άγιοι. Χαίρε λοιπόν Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου, και δια Σου μεθ’ ημών...

Ευλάβεια στην Παναγία Θεοτόκο

Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο στην Δέσποινα Μαρία, διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, ήτις παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Δια τούτο πρέπει καί ημείς να τιμούμε την Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες...

Τό μεγαλεῖο της Θεοτόκου

Ὁ χρυσορρήμων Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, κατάπληκτος ἀπό τό μεγαλεῖο τῆς Θεοτόκου, προκαλεῖ τόν πιστό νά ἐρευνήσει καί νά βρεῖ παρόμοια θαυμαστή ὕπαρξη: «Οὐδέν ἐν βίω οἶον ἡ Θεοτόκος Μαρία. Περίελθε, ὤ ἄνθρωπε, πάσαν τήν κτίσιν τῷ λογισμῶ καί βλέπε εἰ ἐστίν ἴσον ἤ μεῖζον τῆς ἁγίας Θεοτόκου Παρθένου. Περινόστησον τήν γῆν, περίβλεψον τήν θάλασσαν, πολυπραγμόνησον τόν ἀέρα, τούς οὐρανούς τῆ διάνοια ἐρεύνησον, τάς ἀοράτους πάσας Δυνάμεις ἐνθυμήθητι καί βλέπε εἰ ἐστίν ἄλλο τοιοῦτον θαῦμα ἐν πάση τῆ κτίσει».

Υπόσχεση της Παναγίας

Ο Γέροντας Παΐσιος είδε στον ύπνο του ότι θα πήγαινε μακρινό ταξίδι καί ετοίμαζε τα χαρτιά του. Ήταν καί άλλοι άνθρωποι καί ετοίμαζαν καί αυτοί τα δικά τους. Παρουσιάστηκε τότε μια ωραία, μεγαλοπρεπής γυναίκα, ντυμένη στα χρυσά. Του πήρε τα χαρτιά, τα έβαλε στον κόρφο της καί του είπε ότι αυτή θα τα τακτοποιήσει αλλά ακόμη δεν είναι καιρός να φύγει, είναι νωρίς. Προηγουμένως ο Γέροντας είχε προσευχηθεί: «Παναγιά μου, το διαβατήριο καί τα χαρτιά μου δεν είναι έτοιμα», με συναίσθηση ότι είναι ανέτοιμος να αναχώρηση για την άλλη ζωή.

Όταν υστέρα από λίγο καιρό πήγε στα Ιεροσόλυμα, στην Γεθσημανή, με έκπληξη πού διαπίστωσαν καί οι συνοδοί του, αντίκρισε στο πρόσωπο της εικόνος της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας την "Κυρία" πού είχε δει στο όνειρό του. Έτσι συνειδητοποίησε ότι Αυτή που του παρουσιάστηκε ήταν η Παναγία καί το μεγάλο ταξίδι ήταν η αναχώρηση απ’ αυτήν την ζωή αλλά ακόμη δεν ήταν η ώρα.

Από το βιβλίο: «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Πέστε τα στην Παναγία

του Γέροντος Πορφυρίου

«Αυτά πού θέλετε να πείτε στα παιδιά σας, να τα λέτε με την προσευχή σας. Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά• μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις πού τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά πού θέλουμε να τους πούμε. Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικό χάδι, πού χαϊδεύει, αγκαλιάζει, έλκει τα παιδιά».

Ο π. Πορφύριος πίστευε στην αξία πού έχει η προσευχή για την πνευματική ζωή του ανθρώπου και συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά πώς να προσεύχονται:

«Να εύχεσαι έτσι απλά, απλά και ταπεινά, με πίστη απλή, χωρίς να περιμένεις να σου απαντήσει ο Θεός. Χωρίς να δεις το χέρι Του ή το πρόσωπό Του ή το φωτισμό Του. Τίποτα! Να πιστεύεις! Εφ’ όσον μιλάς με το Θεό, μιλάς πραγματικά με το Θεό».

Παράκληση στην Παναγία

GreekOrthodox

Τα φίδια της Κεφαλληνίας

Στή νότια Κεφαλλονιά, κοντά στο χωριό Μαρκόπουλο, συναντάμε την Εκκλησία της Κοιμήσεως. Εκεί κάθε Δεκαπενταύγουστο συμβαίνει κάτι περίεργο και θαυμαστό. Από την Εορτή της Μεταμορφώσεως εμφανίζονται μέσα κι έξω από τον ναό φίδια. Είναι τα λεγόμενα «φίδια της Παναγίας». Όσο περνούν οι μέρες πληθαίνουν κι αυτά, καί την παραμονή της Κοιμήσεως αυξάνονται υπερβολικά. Βλέπεις Μαρκοπουλιώτες να γυρίζουν στή ρεματιά, στην όχθη της οποίας είναι χτισμένη η Εκκλησία, για να μαζέψουν φίδια να τα φέρουν στην Παναγία...

Αυταπάρνηση

Την εποχή πού Βάνδαλοι, σαν πραγματική θεομηνία, σάρωναν αλύπητα τις χώρες της Ευρώπης κι’ άφηναν μόνο ερείπια στο πέρασμά τους, η Ιταλία πέρασε τα πιο πολλά δεινά. Οι ωραίες πόλεις της αφανίζονταν η μία μετά την άλλη. Οι άνθρωποι ωδηγούντο, σαν κοπάδια, αιχμάλωτοι στα βάθη της Αφρικής.

Τα δύστυχα αυτά χρόνια ο Παυλίνος, ο Επίσκοπος μιας πόλεως της Καμπανιάς, ξώδευσε την περιουσία του κι' όλα τα χρήματα της Εκκλησίας για την εξαγορά αιχμαλώτων. Το κακό όμως ήτο τόσο μεγάλο, πού, αν καί έμεινε μόνο με τα ρούχα πού φορούσε, ο φιλάνθρωπος Επίσκοπος, δε μπόρεσε να επαρκέσει για όλους...

Επιστήμες και Αγία Γραφή

του Επισκόπου Αχελώου Ευθυμίου

Η Επιστήμη υποστηρίζει ότι το σύμπαν διαμορφώθηκε μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε σε έξι ημέρες!

α) Η έννοια της βιβλικής «ημέρας». Η λέξη «ημέρα» στην Αγία Γραφή έχει πολλαπλή σημασία. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει την έννοια της 24ωρης ημέρας, ενώ σε άλλες σημαίνει μια μεγάλη χρονική περίοδο, πολλές δηλαδή ημέρες, χρόνια και αιώνες…

Η Νηστεία

Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Η νηστεία είναι αρχή και θεμέλιο κάθε πνευματικής εργασίας. Η νηστεία οπού είναι ο ιατρός των ψυχών μας, έχει συνήθεια άλλου χριστιανού να ταπεινώσει την σάρκα, και άλλου να καταπραΰνει τον θυμό, από άλλον να διώχνει τον ύπνο καί άλλον να φέρει σε προθυμία για να κάμει το καλό καί άλλου να καθαρίζει τον νου του, καί να τον κάμνει ελεύθερο από τους πονηρούς λογισμούς, καί άλλου να δαμάζει την αδάμαστη καί ακράτητη γλώσσα, καί να την κρατεί με τον φόβο του Θεού, ωσάν με σαλιβάρι, και να μην την αφήνει παντελώς να λέγει λόγους αργούς ή σαπρούς, και άλλου εμποδίζει τα μάτια να μη κοιτάζουν εδώ και εκεί, καί να περιεργάζονται τί κάμνει ο ένας και ο άλλος, αλλά κάμνει τον κάθε ένα να προσέχει εις τον εαυτόν του, καί να ενθυμείτε τα ιδικά του αμαρτήματα καί ελαττώματα. Η νηστεία λεπτύνει κατ’ ολίγον ολίγον το σκέπασμα της αμαρτίας οπού ευρίσκεται επάνω στην ψυχή, και αποδιώκει από αυτήν το νοητό σκότος, καθώς διώχνει ο ήλιος την ομίχλη. Η νηστεία μας κάμνει να βλέπομε νοερώς τον πνευματικό αέρα, στον οποίο λάμπει πάντοτε ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Η Ελληνική γλώσσα

του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ἡ γλῶσσα αὕτη, εἰς ἣν εἶναι γεγραμμένα τὸ τὲ Εὐαγγέλιον καὶ τὰ ἱερὰ ᾄσματα, ἔχει τὸ μοναδικὸν εἰς τὸν κόσμον προνόμιον να ἐξακολουθῇ καὶ μετὰ εἴκοσι αἰῶνας νὰ εἶναι ζωντανή, εἰς τὴν ἀκοὴ τουλάχιστον. Ἂς δοκιμάσῃ τις νὰ μεταφράσῃ ἓν τροπάριον εἰς τὴν δημώδη, καὶ τότε θὰ ἴδῃ ὅτι ἡ γλῶσσα ἥτις εἶναι ζωντανὴ εἰς τὰ ἡρωικὰ καὶ ἐρωτικὰ ᾄσματα τοῦ λαοῦ, εἶναι ψυχρὰ μέχρι νεκροφανείας διὰ τὰ τροπάρια. π.χ. «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος...» Θ᾿ ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ θὰ γεμίση πνέμμα (ἢ πλέμμα, ἢ καὶ πλέγμα) καὶ λόγο θὰ βγάλω (διότι πῶς ἄλλως θ᾿ ἀποδοθῇ ἡ μεταφορὰ ἢ ἡ μετωνυμία τοῦ ἐρεύξομαι;). «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον...» Ἀξίζει ἀληθινὰ να σὲ καλοτυχίζουμε σένα τὴ Θεοτόκο, ποὺ εἶσαι πάντα καλότυχη, καὶ καθαρώτατη, καὶ μάννα τοῦ Θεοῦ μας.

Η κρίσις της κρίσεως

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Η τάση του σύγχρονου ανθρώπου είναι να επιθυμεί τα πολλά και τα μεγάλα. Γι’ αυτό και του ξεφεύγουν, τις περισσότερες φορές, τα λίγα και καλά. Η ουσία. Η χαρά. Το χαμόγελο. Η απλότητα. Η ευγένεια. Αρετές και ποιότητες ξεχασμένες στην καθημερινότητά μας. Συχνά, ούτε που καταγράφονται στο λεξικό της καθομιλουμένης ως απλές λέξεις.

Ρίξαμε κάτω το Θεό. Αναδείξαμε τα είδωλα. Το χρήμα, τον πλούτο, τη δόξα για τη δόξα, τις σχέσεις για το σεξισμό. Κάποτε η Διδώ Σωτηρίου έγραφε: «Κατεδαφιζόμαστε». Σήμερα εμείς χωρίς σκέψη και κόπο οικιοθελώς ζούμε το: «Ισοπεδωνόμαστε»...

Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης στο Όρος Θαβώρ

Κατά την τέλεση της Μεγάλης Εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, που γίνεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου στην Ιερά Μονή του Θαβωρίου Όρους της Γαλιλαίας, συμβαίνει ένα θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο καλύπτεται και επισκιάζεται το Θαβώριο Όρος από μια φωτεινή Νεφέλη. Το φαινόμενο αυτό είναι ορατό και διαβεβαιώνεται από πλήθη πιστών Ορθοδόξων προσκυνητών οι οποίοι μετά την ολονύκτια αγρυπνία και το πέρας της Θείας Λειτουργίας, βγαίνουν στον περίβολο της αυλής προσευχόμενοι ψάλλοντας ύμνους...

Απολυτίκιο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού

Ὕμνος εἰς τήν Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

«Οἱ πάντες δύνανται νά γευθοῦν τήν χαράν τοῦ Θαβωρίου Φωτός» ποῦ εἶναι «προοίμιον τῆς μελλούσης λαμπρότητος τῶν ἐκλεκτῶν», τό εἶδαν «οἱ ἔγκριτοι τῶν μαθητῶν, καθάπερ ἀκούεις ψάλλουσα τήν Ἐκκλησίαν». Εἶδαν «τήν οὐσιώδη τοῦ Θεοῦ καί ἀΐδιον εὐπρέπειαν, τήν ὑπέρφωτον τοῦ ἀρχετύπου κάλλους λαμπρότητα, αὐτό τό ἀνείδεον εἶδος τῆς θεϊκῆς ὡραιότητας, δί’ οὐ θεουργείται καί τῆς πρός πρόσωπον θεῖας ὁμιλίας καταξιοῦται ο ἀνθρωπος, αὐτήν τήν ἀΐδιον καί ἀδιάδοχον βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, αὐτό τό ὑπέρ νοῦν καί ἀπρόσιτον φῶς, φῶς οὐράνιον ἄπλετον ἄχρονον, ἀΐδιον, φῶς ἀπαστράπτων ἀφθαρσίαν, φῶς θεοῦν τούς θεωμένους... μία γάρ Χάρις Πατρός, Υἱοῦ καί Πνεύματος, ἤν εἰ καί σωματικοῖς ειδον οφθαλμοῖς, ἀλλά διανοιγείσιν...».

Για ποιο λόγο στη Μεταμόρφωση του Χριστού βρέθηκαν ο Μωϋσής και ο Ηλίας, και πως τους γνώρισαν οι Απόστολοι;

Δαμασκηνού Στουδίτου του υποδιακόνου

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός για την άκρα αυτού φιλανθρωπία έλαβε σάρκα εκ της Αγίας Παρθένου και ως εκ τούτου και έτρωγε και έπινε ως άνθρωπος, όχι δε μόνον τούτο, άλλα και με τελώνες αμαρτωλούς και εθνικούς συνέτρωγε, μόνον για να κερδήσει τις ψυχές τους. Οι δε μιαροί Ιουδαίοι, ως φθονεροί και επίβουλοι, τον εφθόνουν πάντοτε, όχι μόνο για τούτο, αλλά και για τα θαύματα τα οποία έκαμνε και τον κατηγορούν, ότι επειδή τα έκαμε Σάββατο ήταν ως εκ τούτου παραβάτης του νόμου...

Γνωρίσματα λογικής και ενάρετης ψυχής

του Αγίου Αντωνίου

Γνωρίσματα της λογικής και ενάρετης ψυχής είναι το βλέμμα (αγνό και καθαρό, όχι πονηρό και γεμάτο επιθυμία), το βάδισμα (σεμνό και αξιοπρεπές, όχι ακκισμοί πορνικοί), η φωνή (ήπια και ευγενής, όχι φωνασκίες ακόλαστοι), το γέλιο (αξιοπρεπή και ήπιο, όχι θορυβώδη και σαρκασμοί ακολασίας και αναιδείας), ο τόπος που συχνάζει (διατριβές, δηλαδή ψυχαγωγικές διασκεδάσεις και συγκεντρώσεις, απολύτως ευπρεπείς και μετρημένοι), οι άνθρωποι που συναναστρέφεται (συντυχίες, δηλαδή συναντήσεις και συνομιλίες, αποκλειομένης κάθε αδιάντροπης συμπεριφοράς).

Όλα αυτά έχουν αλλάξει εντελώς (στην ενάρετη ψυχή) κι έχουν προσαρμοσθεί προς το ευπρεπέστερον. Γιατί ο θεοφιλής νους των ψυχών αυτών σαν ανύσταχτος θυρωρός, αποκλείει να μπαίνουν τα κακά και αισχρά υπονοούμενα (σε κάθε τέτοιο γνώρισμα).

Η ανάσταση των νεκρών καί οι Άγιοι επτά Παίδες της Εφέσου

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Οι Άγιοι επτά Παίδες της Εφέσου, Μαξιμιλιανός, Εξακουστωδιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντώνιος και Κωνσταντίνος, ήκμασαν το έτος 252μ.Χ. επί βασιλέως Δεκίου, διώκτου των Χριστιανών, ο οποίος πριν εισέλθει στην πόλη της Εφέσου για να φονεύσει όσους δεν θα θυσίαζαν στους ψεύτικους θεούς των ειδώλων, οι επτά Παίδες κρύφθηκαν σε ένα σπήλαιο, παρακαλώντας τον Θεό να λυθούν από το σώμα τους, ώστε να μην παραδοθούν στον αιμοσταγή βασιλιά. Πράγματι, οι επτά Παίδες παρέδωσαν τις ψυχές τους στον Θεό και ο Δέκιος τους βρήκε νεκρούς, διατάσσοντας να κλείσουν το στόμιο του σπηλαίου...

Η επανάληψη του θαύματος των πεντακισχιλίων

Ο πολλαπλασιασμός του πρόσφορου καί της μανέστρας

Τον Αύγουστο του 1963 ήρθανε στη Μονή Οσίου Δαβίδ Ευβοίας, 75 λιβαναταίοι. Εργαστήκανε για τη στέρνα της Μονής, το Αγιονέρι, εθελοντικά. Το έχουν τάμα πολλοί από τις Λιβανάτες, την πατρίδα του οσίου Δαβίδ, να προσφέρουν κάτι στη Μονή του συμπατριώτη τους, χρήματα ή εργασία. Έτσι φτάσανε τότε 75 άντρες για να κάνουν το έργο της στέρνας. Καί στη μονή βρισκότανε άλλοι 15, για να βοηθήσουν. Ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης συντόνιζε γενικά τις εργασίες, μα ήταν καί ο μόνος πού έπρεπε να φροντίσει για το φαγητό καί τη διαμονή των καλών αυτών ανθρώπων...

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ - Ο θησαυρός του κόσμου

του Φώτη Κόντογλου

Αθάνατη Ελλάδα! Τί θησαυρούς έχεις για όποιον σε νοιώθει!

Τούτο το καλοκαίρι πού πέρασε ήρθανε στην Ελλάδα περισσότεροι ξένοι από άλλες χρονιές. Έτυχε να γνωρίζουμαι με κάποιους, καί παρατήρησα πως κάτι καταλάβαινε ο καθένας από την Ελλάδα. Περισσότερη σημασία είχε για μένα το τι ένοιωσε ένας απλός ξένος κι όχι ο τάδε «καλλιτέχνης του κινηματογράφου» ή η τάδε τραγουδίστρια, πού «κάνανε την τιμή στην Ελλάδα να την επισκεφθούν».

Λοιπόν, λίγο-πολύ κάτι νοιώθουνε οι κάθε φυλής άνθρωποι σαν ζήσουνε λίγο καιρό στον τόπο μας. Ακόμα κ’ οι πιο επιπόλαιοι, κ’ οι πιο κολλημένοι στον ευρωπαϊσμό τους, με τον καιρό αρχίζουνε καί παίρνουνε μυρουδιά, πως εδώ υπάρχει κάποιο πράγμα πού δεν υπάρχει αλλού...

Πως πρέπει να είναι ο Χριστιανός

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

«Ο Χριστιανός πρέπει να είναι σε όλα του τύπος που διδάσκει και ωφελεί εκείνους που τον βλέπουνε, ώστε, βλέποντας τις πολλές αρετές του που λάμπουνε σαν ακτίνες ακόμα κι αυτοί οι εχθροί της αλήθειας, χωρίς να το θέλουνε, να ομολογήσουνε πως στους Χριστιανούς υπάρχει σίγουρη ελπίδα σωτηρίας, και να τρέχουνε σ’ αυτόν από παντού, σαν να είναι κανένα καταφύγιο. Και μ’ αυτόν τον τρόπο να υψωθεί η δόξα της Εκκλησίας καταπάνω στους εχθρούς της, και να παρακινηθούνε πολλοί σε ζήλο να του μοιάζουνε».

Ο Σταυρός του Χριστού καί η σημασία του στην ζωή μας

του Αρχιμανδρίτου Γεωργίου, Καθηγουμένου Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Ο Τίμιος Σταυρός ως σύμβολο καί σημείο του Χριστού.

Ο Τίμιος Σταυρός είναι το αγιότερο Σημείο καί Σύμβολο της Πίστεως μας. Όλα τα άγια Μυστήρια τελειώνονται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος καί την σφραγίδα του Σταυρού: το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θ. Ευχαριστία.

Όλες οι ιερατικές ευλογίες είναι σταυρικές.

Οι Ι. Ναοί, τα Ιερά σκεύη καί άμφια αγιάζονται με τον Τίμιο Σταυρό.

Δεν νοείται λειτουργική πράξις ή σύναξις των πιστών χωρίς την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού...