Ο Παράδεισος

του Ηλία Μηνιάτη, Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων 

(Απόσπασμα Λόγου)

«…Η Βασιλεία του Ιησού Χριστού δεν είναι η βασιλεία του κόσμου τούτου, είναι η Βασιλεία των Ουρανών, είναι η μακαριότητα του Θεού, είναι η δόξα η ατελεύτητη, είναι η ζωή η αθάνατος, είναι με ένα λόγο ο Παράδεισος. Παράδεισος! μόνο να τον συλλογισθώ, ευφραίνεται η ψυχή μου. Παράδεισος! η ευτυχισμένη πατρίς των Προπατόρων μου, ο γλυκύς λιμήν της ελπίδας μου, ο μοναδικός σκοπός της αγάπης μου, το ύστερο βραβείο της Πίστεώς μου…

Αληθινή καί όχι ψεύτικη χαρά

του Φώτη Κόντογλου

"Ἀληθινὴ κι᾿ ὄχι ψεύτικη χαρὰ νοιώθει μονάχα ὅποιος ἔχει τὸν Χριστὸ μέσα του, κ᾿ εἶναι ταπεινός, πρᾶος, γεμάτος ἀγάπη. Ἀληθινὴ χαρὰ ἔχει μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ξαναγεννήθηκε στὴν ἀληθινὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Κι᾿ αὐτὴ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ βγαίνει ἀπὸ καρδιὰ ποὺ πονᾶ καὶ θλίβεται γιὰ τὸν Χριστό, καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸ παρηγορητικὸ δάκρυο τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζουνε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, κατὰ τὸν ἅγιο λόγο ποὺ εἶπε τὸ στόμα τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται» (Ματθ. ε´ 4), «Καλότυχοι ὅσοι εἶναι λυπημένοι, γιατὶ αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦνε.» Κι᾿ ἀλλοῦ λέγει:...

Η νηστεία

«… Πράγματι, η νηστεία, ο γιατρός αυτός των ψυχών μας, έχει τη δύναμη σε άλλον να καταστέλλει τις πυρώσεις καί τις κινήσεις της σάρκας, σε άλλον να καταπραΰνει το θυμό, από άλλον να διώχνει τον ύπνο, σε άλλον να διεγείρει την προθυμία για το καλό, άλλου να καθαρίζει το νου καί να τον ελευθερώνει από τους πονηρούς λογισμούς, άλλον να δαμάζει την αδάμαστη γλώσσα καί με το φόβο του Θεού, σαν άλλο χαλινάρι, να την συγκρατεί καί να μην την αφήνει καθόλου να λέει λόγια ανωφελή καί άσχημα...

Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα...

ByzantineHymns3

Η Πτώση των Πρωτοπλάστων

του Επισκόπου Αχελώου Ευθυμίου

Για τη χριστιανική θεώρηση των θεμάτων του ανθρώπου καί του κόσμου βασική καί ουσιαστική σημασία έχει η Πτώση, η απομάκρυνση δηλαδή των πρώτων ανθρώπων από τον Θεό. Το ιστορικό αυτό γεγονός είχε βαθειές καί ουσιαστικές (οντολογικές) συνέπειες στην ανθρώπινη φύση, στον τρόπο της ζωής του ανθρώπου καί στο φυσικό περιβάλλον. Άλλος ήταν ο άνθρωπος πρίν καί διαφορετικός μετά την Πτώση...

Ο θρήνος του Αδάμ

Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη

Ο Αδάμ, ο πατέρας της οικουμένης, εγνώριζε στον Παράδεισο τη γλυκύτητα της θείας αγάπης. Έτσι, μετά την έξωσή του από τον Παράδεισο για το αμάρτημά του, εγκαταλειμμένος από την αγάπη του Θεού, θλιβόταν πικρά και οδυρόταν με βαθείς στεναγμούς. Όλη η έρημος αντηχούσε από τους λυγμούς του. Η ψυχή του βασανιζόταν με τη σκέψη: «Ελύπησα τον αγαπημένο μου Θεό». Δεν μετάνοιωνε τοσο για την Εδέμ και το κάλλος της, όσο για την απώλεια της θείας αγάπης, που τραβά αχόρταγα την ψυχή στον Θεό...

Ο χαμένος μας Παράδεισος

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΥΡΙΝΗΣ

Είναι αδύνατον αδελφοί μου τούτη τη μέρα, τη Κυριακή της Τυρινής, αλλά και κάθε φορά που βρισκόμαστε στο κατώφλι της Μ. Τεσσαρακοστής, να μην βάλω στο νου μου τη σπαραξικάρδια εικόνα που μας παρουσιάζει η υμνολογία της.

Σαν σε ταινία δραματική, βλέπουμε τους πρωτόπλαστους σήμερα, έξω απ’ τον Παράδεισο, αποδιωγμένους, να κρατάνε το κεφάλι τους κλαίγοντας. «Αλίμονο σε μένα, που υπάκουσα στο διάβολο, και απομακρύνθηκα από τη Θεία δόξα. Αλίμονο σε μένα που πονήρεψα. Δεν θα ξαναδώ πλέον τον Παράδεισο, ούτε θα απολαύσω τη θεϊκή δόξα. Ελεήμων, οικτίρμων, βοώ Σοι. Ελέησον με τον παραπεσόντα»...Εκάθισεν Αδάμ, απέναντι του Παραδείσου, και την ιδίαν γύμνωσιν θρηνών ωδύρετο. Οίμοι, τον απάτη πονηρά πεισθέντα, και κλαπέντα, και δόξης μακρυνθέντα! Οίμοι τον απλότητι γυμνόν, νυν δε ηπορημένον! …Δοξαστικόν.

Συγκλονίζει ο 15χρονος Ιάσονας καί αφυπνίζει συνειδήσεις: «Είμαι χωρίς πατρίδα!»

Η επιστολή του 15χρονου Ιάσονα:

«Είμαι Έλληνας έφηβος και από φέτος μόνιμος κάτοικος Καναδά. Μέσω αυτής της επικοινωνίας θα επιθυμούσα να αφυπνίσω κοιμισμένες συνειδήσεις και να μεταφέρω την πλήρη αντίληψη την οποίαν έχει ένας νεαρός Έλληνας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ελλάδα, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα του...Η κατάθεσή μου θα είναι όσο πιο μακριά και σοκαριστική μπορεί να αποτυπωθεί, προκειμένου να εκφράσω όλον τον πόνο που κρύβω μέσα μου εδώ και πολλούς μήνες, για να μην πω χρόνια.

Ολόψυχη δοξολογία

του Μητροπολίτου Κένυας Μακαρίου

— Είναι, όντως, τα γεγονότα τnς Ιεραποστολής τόσο αποκαλυπτικά, πού αναγκάζεται κανείς νά ευχαριστεί καί νά δοξολογεί αυθόρμητα καί εξ' όλης τnς ψυχής τόν Κύριο. Μπροστά στή μυστηριακή αυτή συμμετοχή καί συμπόρευση, διαδραματίζεται η μεγαλύτερη σκηνή τnς σύγχρονης πορείας της ανθρωπότητας. Μπορεί, λόγω της αδυναμίας της ανθρώπινης ατέλειας, νά μή δίνεται η δέουσα προσοχή καί νά μή συλλαμβάνεται, εύκολα, η ιδέα τns θείας συνεργίας στήν εξάπλωση καί εδραίωση της Ορθόδοξης πίστης καί παράδοσης στις μέρες μας. Κι όμως, όσο κι αν αγνοείται αυτή η πραγματικότητα, που όντως υπάρχει, τόσο συντελείται μέ τήν ευλογία καί τή χάρη του Θεού. Τόσο τό έργο του Κυρίου, μέ τήν άμεση καί δυναμική παρουσία καί τήν έντονη ενέργειά Του, συστηματικά συμπληρώνει καί εκπληρώνει τό θείο σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους...

Α΄ καί Β΄ εύρεσις της Τιμίας Κάρας του Προδρόμου

Η του Προδρόμου κεφαλή «θησαυρός ενθέων δωρεών, η θεοφρούρητος Κάρα σου Πρόδρομε,εκ των της γης λαγόνων ανέτειλε». Σήμερα η αγία μας Εκκλησία, ευσεβείς χριστιανοί, πανηγυρίζει την εύρεσι «της τίμιας Κεφαλής του Αγίου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου».

Μετά την αποκεφάλισι του γενναίου ελεγκτού της αμαρτίας του Ηρώδου, Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, η «αγγέλοις αιδέσιμος» τιμία του κεφαλή προσφέρθηκε στο πιάτο σαν δώρο από τη Σαλώμη στους διασκεδάζοντες του παλατιού...

Καιρός νά ἐπιστρέψουμε στήν γλυκιά μας μάνα, τήν Ἐκκλησία μας...

† του Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἐορδαίας κ.κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

«Ἀποθώμεθα τά ἔργα τοῦ σκότους

καί ἐνδυσώμεθα τά ὄπλα τοῦ φωτός»

(Ρωμ. 13,12)

Πρίν ἀπό δύο ἑβδομάδες ἡ Ἐκκλησία μᾶς εἰσῆλθε στήν εὐλογημένη περίοδο τοῦ Τριωδίου. Τό Τριώδιο εἶναι μία περίοδος κατά τήν ὁποία κάθε χριστιανός καλεῖται σέ αὐτογνωσία, σέ μετάνοια, σέ ἐξομολόγηση, σέ προσευχή καί σέ ἐντονώτερη προσπάθεια γιά μία πιό συνεπῆ χριστιανική ζωή.

Γιά τόν σκοπό αὐτό ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτείνει τή νηστεία, μέ τήν ὁποία ἐξασκοῦμε τήν θέληση καί τήν αὐτοκυριαρχία. Ἐπίσης μᾶς καλεῖ σέ τακτικώτερο ἐκκλησιασμό, γιά νά συμμετάσχουμε στίς κατανυκτικές ἀκολουθίες τῆς περιόδου αὐτῆς, τούς Χαιρετισμούς, τίς Θεῖες Λειτουργίες τῶν Προηγιασμένων Δώρων, τά Ἀπόδειπνα, τούς Κατανυκτικούς Ἑσπερινούς...

Γέροντας Παϊσιος: "Σήμερα ὅμως πού ὅλοι γονατίσαμε καί δέν ὑπάρχει ἐλπίς, θά ἐπέμβει ὁ Θεός..."

"Σήμερα πουλήθηκαν ὅλα. Ἔχει κατορθώσει ὁ «Διεθνής Σιωνισμός» μέ τά προγράμματα πού κάνει ἐδῶ καί 180 χρόνια, νά ἐφαρμόσει σήμερα τά σχέδια του. Σήμερα ὅμως πού ὅλοι γονατίσαμε καί δέν ὑπάρχει ἐλπίς, θά ἐπέμβει ὁ Θεός τῶν πατέρων μας γιά τά αἵματα τῶν Μαρτύρων μας καί τά λείψανα τῶν Ἁγίων μας. Τό αἷμα τό Ἑλληνικό πού χύθηκε γιά τήν Ὀρθοδοξία, ἐάν ἑνωθεῖ σήμερα θά γίνει πλωτό ποτάμι, νά πνίξει τούς κανίβαλους πού λέγονται «μεγάλοι».

Ὅταν ἔγινε ἡ πρώτη διάσπαση τοῦ ἀτόμου καί κατασκευάστηκε ἡ ἀτομική βόμβα, ἄκουσα ὁ ἴδιος τόν Ἀϊζενχάουερ νά δηλώνει: «Σήμερα εὐρισκόμεθα στά προπύλαια τῆς ἑλληνικῆς μαθηματικῆς». Εἶπε τήν ἀλήθεια ὁ κανίβαλος!...

Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μές στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια. δεν ζεις σωστά.

Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μές στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια. δεν ζεις σωστά.

Τότε παρουσιάζονται πολλές ανωμαλίες και στον οργανισμό.

Επηρεάζεται το σώμα, οι ενδοκρινείς αδένες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, το στομάχι.

Σου λένε: «Για να είσαι υγιής, πάρε το πρωί το γάλα σου, το αυγουλάκι σου, το βουτυράκι σου με δυο-τρία παξιμάδια». Κι όμως, αν ζεις σωστά, αν αγαπήσεις τον Χριστό, μ' ένα πορτοκάλι κι ένα μήλο είσαι εντάξει.

Το μεγάλο φάρμακο είναι να επιδοθεί κανείς στην λατρεία του Χριστού. Όλα θεραπεύονται. Όλα λειτουργούν κανονικά.

Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει.

Πατήρ Πορφύριος

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/

Όταν βιώνουμε τον Χριστό, δεν υπάρχει αντίχριστος…

του Γέροντος Πορφυρίου (Περί του αντιχρίστου) – Από το βιβλίο: «Ανθολόγιο Συμβουλών» – Εκδ. Μεταμόρφωσις του Σωτήρος ΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

Αν έχουμε μέσα μας το Χριστό...

«Μη σας βασανίζουν τα έσχατα, ούτε ο αντίχριστος και τα σημάδια του. Γιατί να ξέρετε, αν εμείς έχουμε μέσα μας το Χριστό, δεν μπορεί σε τίποτα να μας πειράξει ο αντίχριστος, ούτε στο παραμικρό». [Α. Σ. Τζαβάρα - Αναμνήσεις από τον Γέροντα Πορφύριο]...

Ο Γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα για την κρίση και τα μελλούμενα

Επιμέλεια: Γιώργος Θεοχάρης

«Τα όπλα μαζικής καταστροφής είναι έτοιμα και περιμένουν το σύνθημα», υπογραμμίζει ο φωτισμένος γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα της Αμερικής σε δηλώσεις του στο agioritikovima.gr και στον συνεργάτη μας Θεμιστοκλή Καφαντάρη.

«Οι προσευχές των γεροντάδων παρατείνουν τα όσα άσχημα γεγονότα θα συμβούν», εξηγεί και μας παροτρύνει να προσευχόμαστε αδιαλλείπτως. «Καλό είναι να έχουμε τρόφιμα πρώτης ανάγκης για κάθε ενδεχόμενο διότι όταν κάποιος έχει ανάγκη και τρώει χώμα από την πείνα θα έχει τεράστια βαρύτητα η ελεημοσύνη σου όταν του δώσεις να φάει!. Ο θεός υπάρχει παντού», σημείωσε ο γ. Εφραίμ.

Αναλυτικά η δήλωση του χαρισματούχου γέροντα Εφραίμ:..."Η κρίση οφείλεται στο γεγονός ότι οι κοσμικοί γίναμε σαν δαίμονες και οι μοναχοί ως κοσμικοί και έχουμε δώσει δικαιώματα στον έξω από δω. Δεν έγινε τίποτα συνταρακτικό π.χ. πόλεμος, διότι υπάρχουν γεροντάδες σε μοναστήρια και σκήτες όπως π.χ. στο Άγιο Όρος, Όρος Σινά , Μετέωρα κ.λ.π. που έχουν δώσει, μέσω προσευχών, παράταση στα όσα θα συμβούν.

Η Δύναμη της ευχής με το κομποσχοίνι

Μια ιστορία για τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού, της ευχής, όπως ακριβώς τη διηγήθηκε ο πατήρ Ελπίδιος Βαγιανάκης, μέλος της ιεραποστολικής αδελφότητος στην Ουγκάντα, μια συζήτηση που είχε με τον πατέρα Αντώνιο, Αφρικανό ιερέα, που πήρε την θεολογική του μόρφωση και την Ελληνική γλώσσα στην Ελλάδα, και που είναι μέλος αυτής της εξωτερικής ιεραποστολής σ’ αυτή τη χώρα.

Διηγείται λοιπόν ο πατήρ Ελπίδιος...

Ὑπομονή

Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν,

ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν

καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ

καὶ ἀκολουθείτω μοι. (Ματθ. ιστ´ 24)

Η δευτέρα παρουσία του Χριστού

Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου Βλάχου

Από το βιβλίο: "Η ζωή μετά τον θάνατο".

Όλα τα γεγονότα που συνδέονται με την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού λέγονται εσχατολογικά, γιατί αναφέρονται στην εσχάτη ημέρα, δηλαδή σε όσα θα συμβούν μετά το τέλος του παρόντος κόσμου. Συνήθως ομιλούμε για το τέλος της ιστορίας, αλλά αυτό δεν εκφράζει πλήρως την πραγματικότητα, αφού η Ιστορία δεν εξαντλείται μόνον στα ιστορικά γεγονότα, αλλά αναφέρεται και στην ζωή των αγίων. Ή ζωή των αγίων μετά θάνατον, καθώς επίσης και η ζωή των ανθρώπων μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού δεν αποτελούν την λεγομένη μεταϊστορική εποχή, αλλά είναι ιστορική εποχή, πρόκειται για την ιστορία των αγίων...Όπως ο κόσμος δεν καταστρέφεται, αλλά ανακαινίζεται, όπως ο άνθρωπος δεν αφανίζεται, αλλά μεταμορφώνεται, έτσι και η ιστορία δεν τελειώνει ποτέ, αλλά αλλάζει περιεχόμενο και ζωή.

Των Ψυχών

Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, στον Λόγο του εις τους κοιμηθέντες εν Χριστώ αδελφούς, αναφέρει τους λόγους ψυχωρραγούντα ανθρώπου που λέγει: «Δάκρυα δεν έχω, καί παρακαλώ εσάς να δακρύσετε για μένα. Συμπαθήσατε καί προσευχηθείτε προς Κύριον, για να βρω εκεί μικρή άνεση. Για να λάβω εκεί μικρό έλεος ότι σε πολλά αμάρτησα. Καί τι για μένα κηρία ανάπτετε, αδελφοί, εφ’ όσον εγώ την λαμπάδα της ψυχής μου δεν άναψα; Τί με ενδύματα λαμπρά με ενδύετε; εφ’ όσον εγώ ένδυμα γάμου διά τον εαυτόν μου δεν ετοίμασα; Τί δε καί με ύδωρ το σώμα μου πλύνετε, εφ’ όσον εγώ δεν έπλυνα τον εαυτό μου δια του ύδατος των δακρύων; Τί δε καί σε τάφο μετά Οσίων με κατατίθετε, των οποίων τον βίο καί τον τρόπο δεν έπραξα; Αλοίμονο, πώς το εαυτό μου επλάνησα, καί ενέπαιξα λέγοντας. Όσο είμαι νέος, ας απολαύσω της του κόσμου χαράς, ας θεραπεύσω την σάρκα μου, καί ύστερα μετανοώ, διότι ο Θεός φιλάνθρωπος ων, σε όλα θα μου δώσει την συγχώρηση, Αυτά νομίζοντας κάθε ημέρα, την ζωή μου κακώς εδαπάνησα. Διδασκόμουν καί δεν επρόσεχα, ερμηνευόμουν καί καταγελούσα, άκουα των Γραφών καί ως μη ακούων έκαμα, άκουα περί κρίσεως καί θανάτου, καί ως αθάνατος και αιώνιος καταφρονούσα. Καί ιδού ανέτοιμος απέρχομαι, καί ουδείς ο βοηθών, ιδού δέομαι καί ουδείς ο εισακούων. Ιδού καταδικάζομαι, ουδείς ο λυτρούμενος. Δικαία η κρίση του Θεού. Όσες φορές απεφάσιζα να μετανοήσω, καί πάλι χειρότερα έπραττα. Όσες φορές με ελέησε, εγώ παρόργιζα».

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος, Πολιούχος Μυτιλήνης

Ο άγιος Θεόδωρος γεννήθηκε το έτος 1774 στο Νεοχώριο του Βυζαντίου. Είχε καλούς χριστιανούς γονείς, πού φρόντισαν για τη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, αφού μάλιστα ξέρομε θετικά ότι ο ένας αδελφός του αγίου Θεοδώρου, ο Γρηγόριος, έγινε επίσκοπος Άδριανουπόλεως...

Σωτηρία ή...!!!

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Το φονικό ψύχος που εκδηλώνεται αυτές τις μέρες στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια θερίζει ανθρώπινες ζωές… Ωστόσο, από προχθές η Ελλάδα είναι το κέντρο των ειδήσεων, μετά τον πόλεμο της Συρίας. Φωτιές, καταστροφές και ταραχές μετατρέπουν το κέντρο της Αθήνας σε κόλαση. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Προκειμένου να πάρουμε το δεύτερο πακέτο ενίσχυσης από τους εταίρους, οικονομικής σωτηρίας για την πατρίδα μας, βαθαίνουμε τις ήδη υπάρχουσες ρωγμές στον πυρήνα της εθνικής μας ομόνοιας. Φόβοι για κοινωνική έκρηξη. «Οι Έλληνες δεν αντέχουν άλλη τιμωρία», αναμεταδίδουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Η Βουλή με πολύωρες συνεδριάσεις βρίσκεται στο δίλημμα «σωτηρία ή χρεωκοπία». Η συνταγή και στις δύο περιπτώσεις είναι μία. Συνταγή φτώχειας. Η αγωνία, ο φόβος και η αστάθεια που ζούμε δεν έχουν τέλος…

Αγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος: "Δῶστε, δῶστε στοὺς φτωχούς"!

Ἀπὸ Αὐτοβιογραφικὲς σελίδες καὶ ἀπάνθισμα κειμένων του

Εἰσαγωγὴ καὶ ἀπόδοση στὴ νεοελληνικὴ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Π. Ἀβαγιανός, ἔκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1998.

Ξέρω ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγκεντρωμένους πάλι θὰ μᾶς κατηγορήσουν, ὅταν μιλοῦμε γι᾿ αὐτά, καὶ θὰ ποῦν «Μή, σὲ παρακαλῶ, μὴ γίνεσαι φορτικὸς καὶ βαρετὸς στοὺς ἀκροατές· ἄφησέ το στὴ συνείδηση τοῦ καθενός, ἄφησέ το στὴν κρίση τῶν ἀκροατῶν· ἔτσι τώρα μᾶς ντροπιάζεις, μᾶς κάνεις νὰ κοκκινίζουμε!...»...Ἀλλ᾿ ὄχι! Αὐτὰ τὰ λόγια δὲν τὰ ἀνέχομαι! Γιατί οὔτε ὁ Παῦλος ντρεπόταν νὰ ἐνοχλῇ συνέχεια γιὰ τέτοια πράγματα καὶ νὰ ζητᾶ σὰν ζητιάνος. Ἐὰν ἔλεγα τοῦτο, δηλαδὴ δός μου, φέρε γιὰ τὸ σπίτι μου, ἴσως νά ῾ταν ντροπή. Ἂν καὶ οὔτε τότε θά ῾ταν ντροπή. «Οἱ γὰρ τῷ θυσιαστηρίῳ», λέγει, «προσεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρίῳ συμμερίζονται» (Α´ Κορ. 9,13). Πλὴν ὅμως πιθανὸν νὰ μὲ κατηγοροῦσε κάποιος, ὅτι μιλῶ γιὰ τὸν ἑαυτὸ μου· τώρα ὅμως παρακαλῶ γι᾿ αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, μᾶλλον ὄχι γι᾿ αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, ἀλλὰ γιὰ σᾶς ποὺ δίνετε· γι᾿ αὐτὸ καὶ μιλῶ χωρὶς νὰ ντρέπομαι.

Ο αληθινός, ο Ορθόδοξος, Άγιος Βαλεντίνος

(Έχει γραφτεί από ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ http://www.xristianiki.gr/)
Τα αρχαία μαρτυρολόγια της Εκκλησίας της Ρώμης σημειώνουν τη 14η Φεβρουαρίου ως ημέρα μνήμης του «μάρτυρος Βαλεντίνου, πρεσβυτέρου Ρώμης» (Valentinus = σθεναρός στα λατινικά). Δυστυχώς τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε για τον άγιο είναι ελλιπή.

Το μαρτύριο του αγίου στη Ρώμη... 

Γέροντας Παΐσιος: Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέτες της νά πᾶνε ἐξορία!

Εἶναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμαλώτισε τίς ἡγεσίες. Κλαίω τήν Ἑλλάδα. Δέν ἔχει μείνει τίποτα ὄρθιο σήμερα. Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ, πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέτες τῆς ὅπου καί ἄν βρίσκονται, νά πᾶνε ἐξορία. Νά φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν .

Ἀργότερα, ἐπισκέφθηκα τόν Γέροντα μαζί μέ ἕναν φίλο μου σμήναρχο, γύρω στά τέλη Ὀκτωβρίου 1993 καί τοῦ ἐξέφρασα τήν ἀνησυχία μου γι’ αὐτά πού συμβαίνουν ἀπό τούς κυβερνῶντες στήν πατρίδα μας. Ὁ Γέροντας ἀπάντησε:...

Άγιος Βαλεντίνος

1. Ἐπειδὴ ἀναιδέστατα γύναια, δημοσιογραφίσκοι, ἀλλὰ καὶ ἀνεγκέφαλοι διαφημιστές-ἔμποροι, ἔχοντες στὸ χέρι τους ἕνα μικρόφωνο ἢ ἕνα κονδυλοφόρο, ἀφηνιάζουν, βλασφημοῦντες ἐναντίον τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, προτρέποντες τοὺς «ρηχούς» στὴν πίστι καὶ τὴν ἠθικὴ νὰ ὀργιάζουν, ἀναγκαζόμεθα νὰ παρακαλέσωμε καὶ πάλι ὅλες τὶς σοβαρὲς ἱστοσελίδες καὶ τοὺς διαθέτοντες e-mail, νὰ ἀναρτήσουν καὶ διαδόσουν, ὅτι ὁ Ἕλλην Βαλεντῖνος ἦταν Ἱερομάρτυς καὶ ἐμαρτύρησε πραγματικὰ τὸ 268-269 στὴν Ρώμη.

2. Ἡ ἱστορία ἔχει ὡς ἑξῆς:...Ὅταν ἔξω ἀπὸ τὸν κῆπο του περνοῦσε ἕνα ἀνδρόγυνο καὶ ἀλληλοϋβρίζετο καὶ ἐβιοπραγοῦσαν ἡ γυναίκα καὶ ὁ ἄνδρας, τότε ὁ Ἱερομάρτυς Βαλεντῖνος ἔκοψε δύο τριαντάφυλλα καὶ τοὺς τὰ προσέφερε, διὰ νὰ εὕρῃ τὴν εὐκαιρία νὰ τοὺς νουθετήσῃ νὰ μονιάσουν καὶ νὰ εἶναι ἀγαπημένοι καὶ ἀπὸ τὸν Θεὸ εὐλογημένοι καὶ νὰ ἐνδιαφέρωνται γιὰ τὴν οἰκογένειά τους.

Προφητείες Γερόντων

pantaalithia

Εάν επιστρέφαμε στον Θεό Πατέρα, δεν θα είχαμε κρίσεις και αδιέξοδα…

Κυριακή του Ασώτου σήμερα και διδασκόμαστε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην πατρική αγκάλη του Θεού, διότι μακριά από Εκείνον κινδυνεύουμε να αφανισθούμε, ειδικότερα στις δύσκολες περιόδους, μέσα στις οποίες ταλανίζεται το Γένος μας και η ανθρωπότητα γενικότερα. Την ώρα που οι πολιτικοί «ψάχνονται» ακόμα για το τι μέλει γενέσθαι, είναι επιτακτική ανάγκη να αναλογισθεί ο καθένας καί να συνειδητοποιήσει ότι οι πτώσεις και τα αμαρτήματά μας που επέφεραν την κρίση και τις προβληματικές καταστάσεις στη χώρα μας και που κυρίως θα επιφορτισθούν οι γενεές που έπονται, οφείλονται στην απομάκρυνσή μας από τον Θεό και την αλόγιστη προσκόλλησή μας στα αμαρτωλά πάθη που κυρίευσαν τη ζωή μας. Ο άσωτος βίος μας και οι χείριστες επιθυμίες μας, είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για το ότι συνέβη στην κοινωνία μας, γιατί θελήσαμε να ζήσουμε δοκιμάζοντας κάθε είδους ανομίας, υποκύπτοντας στους πειρασμούς χάριν του εγωϊσμού και της φιλαυτίας, της φιλαργυρίας και της με κάθε τρόπο επίτευξης των ακόρεστων συμφερόντων μας. Νομίσαμε ότι ζώντας μέσα στον βόρβορο της αμαρτίας, αλυσοδεμένοι από τα πάθη μας, θα γεμίζαμε τα απύθμενα κενά μας και θα αντισταθμίζαμε τα προσωπικά προβλήματά μας. Δαπανήσαμε τον βίο μας ασώτως, αναζητώντας χίμαιρες. Επιζητώντας πλούτη με λεφτά που δεν μας ανήκαν, σαρκικές ανέσεις και στιγμιαίες απολαύσεις που δεν ωφελούν, ξεχνώντας την ψυχή μας. Ξεπουλώντας ότι πολυτιμότερο έχουμε, την αθάνατη ψυχή μας αντί εφήμερων, μάταιων, ψευδών καί πρόσκαιρων καλοπεράσεων.

Αν ζούσαμε χριστιανικά θα διαπιστώναμε ότι αυτός είναι ο μόνος σίγουρος και αληθής δρόμος για να σωθούμε και να ζήσουμε ως πραγματικοί άνθρωποι.

σ.α.

Ήμαρτον Πάτερ...

Μέρος Λόγου του Δαμασκηνού Στουδίτου εις την Παραβολή της Κυριακής του Ασώτου

«Πάτερ, εάν με συγχωράς να σε καλώ Πατέρα, εάν δεν πταίω καί σ’ αυτό τίποτε με το να τολμώ να σε ονομάζω Πατέρα, εάν δεν ατιμάζω με το αμαρτωλό μου στόμα το γλυκύτατο καί τίμιο όνομά σου, Πάτερ κατά χάριν, καί δημιουργέ κατά φύσιν, έσφαλα. Τί άλλο έχω να είπω; Ομολογώ εκείνο, το οποίο γνωρίζεις, καταγγέλλοντας εκείνο που δεν σε λανθάνει. Αμαρτωλός είμαι καί το γνωρίζεις. Έφταιξα εις τον ουρανόν καί έμπροσθέν σου, δεν τολμώ να σε ατενίσω, διότι είμαι τετυφλωμένος από τις αμαρτίες...

Να μην αναβάλουμε τη μετάνοιά μας

Κάποτε ένας Γέροντας από Θεία οικονομία, παρακολούθησε μια σύναξη δαιμόνων.

Σ' αυτή ήταν μαζεμένοι όλοι οι δαίμονες καί έκαναν σκέψεις πώς να ρίξουν τους ανθρώπους στην αμαρτία.

Ο ένας έλεγε: «Να πούμε στον κόσμο ότι δεν υπάρχει Θεός». Ο άλλος είπε: «Να λέμε στον κόσμο ότι δεν υπάρχει Κόλαση καί Παράδεισος». Ο τρίτος: «Ότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή». Ο τέταρτος: «Να τους κάνουμε να βλασφημούν». Ο πέμπτος: «Να τους ρίχνουμε στην πορνεία, τη μοιχεία καί σ' όλα τα σαρκικά αμαρτήματα».

Όλοι οι δαίμονες είπαν τη δική τους γνώμη.

Στο τέλος ρώτησαν κι’ ένα δαίμονα πού δεν είχε μιλήσει καθόλου.— «Εσύ δεν μας λες τη γνώμη σου»; Τότε αυτός είπε:...

Ο Άγιος Χαράλαμπος

(Ἀπὸ τὸν «Νέο Συναξαριστὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»,

Ἐκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ, τ. Ϛ´ [Φεβρουάριος] σελ. 111-114)

Ὁ ἅγιος καὶ ἔνδοξος μάρτυς Χαραλάμπης ζοῦσε κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Σεπτίμου Σεβήρου (194-211) στὴν Μαγνησία ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Μεάνδρου, κοντὰ στὴν Ἔφεσο, ὅταν διοικητὴς τῆς πόλεως ἦταν ὁ Λουκιανός. Ἦταν ἡλικίας ἑκατὸν ἑπτὰ ἐτῶν καὶ ἀσκοῦσε ἀπὸ πολὺ καιρὸ τὸ ἱερατικὸ λειτούργημα γιὰ τοὺς χριστιανοὺς τῆς πόλεως, διδάσκοντάς τους μὲ ζῆλο πῶς νὰ ἀκολουθοῦν τὴν ὁδὸ τῆς ἀληθείας καὶ κηρύττοντας σὲ ὅλους τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, δίχως νὰ φοβᾶται τὶς ἀπειλὲς τῶν εἰδωλολατρῶν...

Ποιά χάρη ζήτησε ο Άγιος Χαράλαμπος από τον Χριστό για όσους τιμούν τη μνήμη του

Μετά την διαταγή του βασιλέως να αποκεφαλισθεί, ο υπέργηρος Άγιος Χαράλαμπος πορευόμενος προς τον μαρτυρικό θάνατο για την πίστη και την αγάπη του Χριστού, ύψωσε τα χέρια και τους οφθαλμούς προς τον ουρανό ευχαριστώντας τον Θεό. Καθώς προσευχόταν εμφανίσθηκε έμπροσθέν του ο Χριστός μαζί με πλήθος Αγγέλων και ζήτησε από τον Άγιο να του πει ποια χάρη θέλει να του δώσει για όσα κακοπάθησε από τους ειδωλολάτρες.

Τότε ο Άγιος Χαράλαμπος απεκρίθη:...

Περί της χαράς της ψυχής που αρχίζει να ζει για τον Θεό

του Οσίου Αμμωνά

Αγαπητοί αδελφοί, ας κλάψουμε θερμά ενώπιον του Θεού, μήπως η αγάπη Του μας χαρίσει την θεία δύναμη, η οποία θα μας περιφρουρεί, έως ότου νικήσουμε τους πονηρούς δαίμονες πού συναντούμε ενώπιόν μας και με τους οποίους συνεργασθήκαμε στο παρελθόν.

Ας αγαπήσουμε την ειρήνη με όλους, μικρούς και μεγάλους. Αυτή η ειρήνη θα μας προφυλάξει από το μίσος, μόλις τούτο μας επιτεθεί.

Όποιος ασθένησε, αυτός γνώρισε την αξία της υγείας.

Όποιος στεφανώνεται, δοξάζεται γιατί νίκησε τους εχθρούς του βασιλέως του.

Υπάρχουν πάθη, υπάρχουν και αρετές. Εάν αμελούμε, θα φανούμε σαν προδότες.

Μετά την θεία χάρη η ανδρεία βοηθεί την ψυχή στον αγώνα της, ενώ η ακηδία συμμαχεί με την αμαρτία...

Οι πλανεμένοι Μορμόνοι αυτοαποκαλούνται ως "Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των τελευταίων ημερών ή άγιοι της Ύστερης Ημέρας"

Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Η παραχριστιανική ομάδα των Μορμόνων (αυτοαποκαλούμενοι με τους παραπάνω τίτλους) έχει χαρακτηρισθεί ως «μεταλλείο πλανών». Από την παρακάτω μελέτη- έκθεση των διδασκαλιών τους δικαιολογείται αυτός ο χαρακτηρισμός. Η αλήθεια είναι πως κάποιος ευλαβής μπορεί να σοκαριστεί από το μέγεθος και την αηδία των βλασφημιών. Όμως τα δημοσιεύουμε διότι οι Μορμόνοι δραστηριοποιούνται και στην χώρα μας και μπορεί ο καθένας να βρεθεί ενώπιον του προσηλυτισμού τους. Επίσης είναι τραγικό το ότι πολλές από τις βλασφημίες που υποστηρίζουν «άθεοι κύκλοι» έχουν παλαιότερα εφευρεθεί από αυτοαποκαλούμενους «χριστιανούς»... 

"Ήταν γραφτό του"

Στο χριστιανικό λαό μας επικρατεί ακόμη, δυστυχώς, άγνοια των αληθειών της πίστεώς μας. Καί τούτο γιατί ο ανάδοχός μας δεν φρόντισε να μας διδάξει την πίστη, οι γονείς μας δεν ήξεραν πιο πολλά καί εμείς δεν κάναμε καμιά προσπάθεια με τη μελέτη, τα κηρύγματα καί μία αγία ζωή, να μάθουμε αυτές τις αλήθειες. Έτσι μείναμε στην άγνοια καί την πλάνη...

Η Προσευχή

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

«Η προσευχή είναι φωτισμός της ψυχής, αληθινή επίγνωση του Θεού, μεσίτης μεταξύ Θεού καί ανθρώπων, ιατρός των παθών, αντίδοτο εναντίον των νόσων, γαλήνη της ψυχής, οδηγός πού φέρει στον ουρανό, πού δεν περιστρέφεται γύρω από τη γη, άλλά πού πορεύεται προς αυτή την αψίδα των ουρανών. Υπερπηδά τα κύματα, διασχίζει νοερά τον αέρα, πορεύεται πάνω από τον αέρα, διασχίζει το σύνολο των αστέρων, ανοίγει τις πύλες των ουρανών, ξεπερνά τους αγγέλους, υπερβαίνει τους Θρόνους καί τις Κυριότητες, διαβαίνει τα Χερουβίμ καί αφού έλθει υπεράνω όλης της κτιστής φύσεως, έρχεται πλησίον αυτής της απροσίτου Τριάδος. Εκεί προσκυνεί την Τριαδική Θεότητα, εκεί αξιώνεται να γίνει συνομιλητής με τον ουράνιο Βασιλέα...

Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου

Αίρεση παλαιά και επίσημη μεταξύ των Ιουδαίων ήταν οι Φαρισαίοι, οι οποίοι πονηροί όντες και υποκριτές, τις μεν κακίες τους έκρυβαν, και την κάθε υποκριτική τους αρετή δημοσίευαν, κάνοντας «πάντα τα έργα αυτών προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις» (Ματθ. κγ΄ 5). Γι’ αυτό και νομίζονταν από όλους ενάρετοι και κατά την φαινομένη της ζωής αγιότητα, κεχωρισμένοι από τους υπολοίπους, όπως δηλώνει το όνομα Φαρισαίος. Αντιθέτως οι Τελώνες, δηλαδή οι αγοράζοντες το βασιλικό δόσιμο, επειδή, συλλέγοντας αυτά, έπρατταν πολλές αδικίες και αρπαγές για αισχροκέρδεια, γι’ αυτό όλοι εστοχάζονταν τους εαυτούς τους αμαρτωλούς και αδίκους. Κατά την τότε κοινή γνώμη, λαβών ο Ιησούς ένα Φαρισαίο, που σήμαινε τον ενάρετο, και ένα Τελώνη, δηλούντα τον αμαρτωλό, εδίδαξε παραβολικώς της υπερηφάνειας την βλάβη και της ταπεινοφροσύνης την ωφέλεια...

Επειδή, μετά από τρεις Εβδομάδες, μπαίνομε στο στάδιο της αγίας Τεσσαρακοστής, και στους πνευματικούς της αρετής αγώνες, και επειδή πρώτο όπλο προς την αρετή είναι η ταπείνωση, και εναντίον της η υπερηφάνεια μέγιστο εμπόδιο σ’ αυτήν, γι’ αυτό οι θείοι Πατέρες, τις μεν εβδομάδες αυτές επινόησαν, ως προετοιμασία μας στους ειρημένους αγώνες. Γι’ αυτήν την αιτία και την παρούσα εβδομάδα εκάλεσαν Προσφωνήσιμο, όπως πρόλεγαν τρόπον τινά και κήρυτταν, διότι πλησίασε της νηστείας ο καιρός.

Την δε ανάγνωση της του Τελώνου και Φαρισαίου παραβολή έταξαν σήμερα, διδάσκοντες σ’ εμάς με αυτήν, να μην επαιρόμαστε, όταν πράττουμε το καλό, μηδέ να καυχόμαστε γι’ αυτό, όπως ο μεγάλαυχος Φαρισαίος. Αλλά, μαθαίνοντας από του παραδείγματος εκείνου, ότι ο καπνός της οιήσεως, και της καυχήσεως η δυσωδία, διώχνει την χάρη του Πνεύματος, και απογυμνώνει την αρετή από πάσης αρετής, τον κρημνίζει στου άδου τα βάραθρα, δεόμαστε με συντετριμμένη καρδία στον Θεό, μιμούμενοι του Τελώνου την ταπείνωση, ο οποίος αν και αμαρτωλός άνθρωπος που ήταν, και σε έσχατα είχε περιπέσει κακά, δικαιώνει τον εαυτό του και σε ύψος τον αναβιβάζει μέγα.

Πηγή: «Ωρολόγιον το Μέγα» - Εκδ. ΑΣΤΕΡΟΣ Αθήναι

Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου...

του Ίωνα Δραγούμη

«Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου, το Έθνος αυτό, που τόσα έκαμε στην ζωή του, το έξυπνο, το τόσο ανθρώπινο. Για να το φυλάξω από τον θάνατο πρέπει τώρα να το κάμω πεισματάρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας είναι και υπερβολικό το αίσθημα που θέλω να δώσω στους Έλληνες. Μόνον έτσι θα ζήσει το ΕΘΝΟΣ. Σε όποιους με κατηγορούν ή με περιγελούν, γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα και τους μιλώ αποκλειστικά, θα λέγω: Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας; Αν το θέλετε, πέστε το καθαρά, μην κρυβόσαστε.»

Το κάλλος της ψυχής

Ποιο είναι το κάλλος της ψυχής; Η σωφροσύνη, η επιείκεια, η ελεημοσύνη, η αγάπη, η φιλαδελφία,  η φιλοστοργία, η υπακοή στο Θεό, η εφαρμογή του νόμου, η δικαιοσύνη, η συντριβή του νου. Αυτά είναι τα κάλλη της ψυχής. Αυτά δεν είναι αποτελέσματα της φύσεως αλλά της προαίρεσης. Και αυτός που δεν τα έχει μπορεί να τα αποκτήσει εκείνος δε που τα έχει είναι δυνατό να τα χάσει εάν πέσει σε ραθυμία.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, (ΕΠΕ τ. 33.σελ. 162)

Ευωδιά από αποξηραμένα γιασεμιά

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Κουτσό τον είπαν το Φλεβάρη, αλλά, κουτσός - στραβός, εκείνος είναι που καθορίζει ολόκληρο το χρόνο. Παίζει με τις μέρες. Μια μέρα παραπάνω, μια μέρα παρακάτω και ονοματίζεται το έτος αναλόγως. Φέτος η χρονιά είναι δίσεκτη. Να φταίει ο Φλεβάρης; Αστεία πράματα. Δυσοίωνα από μόνα τους. Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, τότε όλα μεταφράζονται ανάδρομα…

Πως ο Άγιος Συμεών βρήκε στα σπλάχνα του ψαριού το δαχτυλίδι του και πίστεψε ότι ο Θεός θα ενσαρκωθεί από την Παρθένο!

Όταν βασίλευαν στην Αίγυπτο οι τελευταίοι των Πτολεμαίων, ένας εκ των οποίων κατά τον παλαιό καιρό, όταν αυτοί εξουσίαζαν την Παλαιστίνη, είχε συγκεντρώσει τους διδασκάλους των Ιουδαίων και τους είχε υποχρεώσει να κάμουν την μετάφραση της Αγίας Γραφής την καλουμένη των Εβδομήκοντα, στην δε Ιουδαία βασίλευαν οι τελευταίοι των Μακαβαίων και δη ο μισητός στους Ιουδαίους βασιλιάς αυτών Αλέξανδρος ο και Ιανναίος (104-78 π.Χ.), ήταν στα Ιεροσόλυμα ένας ευσεβής και Δίκαιος διδάσκαλος των Εβραίων ονόματι Συμεών, ο οποίος και δέχτηκε κατόπιν τον Χριστό στις αγκάλες του...

Μεγαλυνάρια Υπαπαντής

Ψάλλουν οι Μοναχές της Ι.Μ. Ορμύλιας Χαλκιδικής
Επιμέλεια: Erythraios

Βρέφος Τεσσαρακονθήμερο

Δαμασκηνού Στουδίτου του Υποδιακόνου

«…Τούτο το μικρό Βρέφος στερέωσε τον Ουρανό και την γη. Τούτο το μικρό Βρέφος είναι ο Ποιητής του Κόσμου όλου. Βλέπετε το μικρό Βρέφος αυτό; Αυτό έκαμε τους Αγγέλους, αυτό έκαμε τον αέρα, για να αναπνέουμε, αυτό έκαμε τον αιθέρα, για να θερμαινόμαστε, αυτό προσέταξε και έγινε το ύδωρ, αυτό προσέταξε και έγιναν τα δένδρα, ξύλα καρποφόρα και άκαρπα. Ζώα, κήτη στην θάλασσα, τετράποδα και ερπετά στην γη, πετεινά στον αέρα και εν συντομία αυτό είναι ο Ποιητής του κόσμου όλου, αυτό έπλασε και τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, αυτό το Βρέφος έδωσε σ’ αυτόν πνοή και ψυχή ζώσα…

«Στην Ελλάδα οφείλετε το ότι από απολίτιστοι Γότθοι μετατραπήκατε σε έθνος»

του Γιάννη Δημαρά

Καυστική επιστολή απέστειλε στον επικεφαλής της ΚΟ του CDU, Ζίγκφριντ Κάουντερ, ο πρόεδρος του Άρματος Πολιτών, Γιάννης Δημαράς. Σας την παραθέτουμε αυτούσια και ασχολίαστη.

«Κύριε Κάουντερ, Άκουσα έκπληκτος και γεμάτος οργή τη δήλωσή σας περί «ανάγκης τοποθέτησης Επιτρόπου» στη Χώρα μου.

Το χρέος μου, ως Έλληνα Βουλευτή και Πολίτη, Εκπροσώπου του Λαού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με οδηγεί και με υποχρεώνει να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου για την αποικιοκρατικού χαρακτήρα απαράδεκτη δήλωσή σας, η οποία απάδει από κάθε έννοια Δημοκρατικής Νοοτροπίας, Σεβασμού της Εθνικής Ανεξαρτησίας, Ευρωπαϊκού κεκτημένου και Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης...