Ποιος ήταν ο πραγματικός και αληθινός Άγιος Βασίλειος!

Ο Άγιος Βασίλειος γεννήθηκε περί το 329 στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, από οικογένεια εκκλησιαστική και πλούσια, σε περιβάλλον καλλιεργημένο από τον Ελληνικό πολιτισμό, όπου όλα λειτουργούσαν σε κλίμα Ελληνικό. Οι γονείς του Βασίλειος και Εμμέλεια ενδιαφέρονταν για την άσκηση της αγάπης, την κάθαρση της ψυχής, την ενίσχυση των έργων της Εκκλησίας, την φροντίδα των πτωχών και την φιλοξενία. Είχαν 9 παιδιά στολισμένα με αρετές και πνευματικά χαρίσματα. Ο Βασίλειος, στα παιδικά του χρόνια ήταν χαριτωμένος, όμορφος, ρωμαλέος, αλλά και ασθενικός. Από την γέννησή του, η Θεία Πρόνοια τον προστάτευε με τρόπους ασυνήθιστους...

Ποια άλλη φυλή υπέφερε τόσα μαρτύρια για το Χριστό;

Ἀπὸ τὸ βιβλίο του «Πονεμένη Ρωμιοσύνη», τῶν ἐκδόσεων «Ἀστήρ»

~ Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά.

Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά. Κουράγιο, ὁ καιρὸς θὰ δείξει ποιὸς ἔχει δίκιο, ἂν καὶ δὲ χρειάζεται ὁλότελα αὐτὴ ἡ ἀπόδειξη.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Παναγία καὶ Ὑπεραγία» των ἐκδόσεων Ἀρμός

Ἡ Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα πρᾶγμα.
Γιὰ νὰ μὴν πάρω τοὺς πολὺ παλιούς, παίρνω δυὸ τρεῖς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγωνισθήκανε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ὅποτε μιλᾶνε γιὰ τὴ λευτεριά, μιλᾶνε καὶ γιὰ τὴ θρησκεία.

Ὁ Ρήγας Φεραῖος λέγει: «νὰ κάνουμε τὸν ὅρκο / ἀπάνω στὸ Σταυρό»...

"Δεκατέσσερεις χιλιάδες νήπια ἐδολοφόνησε ὁ φοβερός Ἡρώδης. Τριακόσιες χιλιάδες καί πλέον ἔμβρυα φονεύονται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας κάθε χρόνο με τις εκτρώσεις".

του Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ ΑΘΩΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ

«Φωνή ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καί κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς» (Ματθ.β', 18)

Στό σημερινό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα γίνεται λόγος γιά τήν φυγή τοῦ Θείου Βρέφους στήν Αἴγυπτο, γιά τή σφαγή τῶν 14 χιλιάδων ἀθώων νηπίων ἀπό τήν ἀπάνθρωπη μανία τοῦ φοβεροῦ Ἡρώδη καί γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ Θείου Παιδίου μέ τήν Παναγία Μητέρα Του καί τόν Προστάτη Ἰωσήφ ἀπό τήν Αἴγυπτο καί τήν ἐγκατάστασί τους στήν Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας...

Η ταπείνωση των Χριστουγέννων (Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης)

Ενώπιον της αγίας φάτνης ας ομολογήσουμε ειλικρινά ότι απατηθήκαμε προσκυνώντας αλλότριους θεούς, θυσιάζοντας σε ξένα είδωλα. Νομίσαμε τους εαυτούς μας ελεύθερους κι ευτυχισμένους. Ανομήσαμε, παρακούσαμε, τίποτε δεν συντηρήσαμε απ’ όσα ωραία μας ζήτησε. Όμως ο Χριστός έρχεται και για μας, γιατί είναι πάντοτε πλούσιος σε αγαθότητα. Η απογοήτευση μας κούρασε αλλά και μας ταπείνωσε. Η ταπείνωση μας οδηγεί στην άκρα ταπείνωση.

Οι άγγελοι, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Αγιορείτης, με την κατά σάρκα γέννηση του Σωτήρος γνώρισαν, κατά το εξαίσιο παράδειγμά του, ότι υψώνεται κανείς όχι με την υπερηφάνεια αλλά με την ταπείνωση. Έτσι και οι άνθρωποι γνώρισαν με τον καλύτερο τρόπο πως η οδός της σωτηρίας είναι το ταπεινό φρόνημα. Με την ταπείνωση επανορθώνεται η αποστασία. Ο δαίμονας καταντροπιάστηκε και ηττήθηκε με το γεγονός της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου. Έτσι, η άγνωστη για τον δαίμονα ταπείνωση τον κατανικά με τη στάση των ταπεινών. Ο μεγάλος Θεός γίνεται μικρός από αγάπη στον άνθρωπο...

Τα δώρα των Μάγων (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

«Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν» (Ματθ. β’ 11).

Τρία δώρα έφεραν στο νεογέννητο Βασιλιά. Και χωρίς να το θέλουν συμβόλισαν την αγία και ζωοποιό Τριάδα, στο όνομα της οποίας ήρθε στον κόσμο το παιδί Ιησούς, αλλά και την τριπλή διακονία του Κυρίου: τη βασιλική, την ιερατική και την προφητική, γιατί ο χρυσός συμβολίζει την αυτοκρατορική, το λιβάνι την ιερατική και η σμύρνα την προφητική ή τη θυσιαστική. Το νεογέννητο βρέφος θα γινόταν ο Βασιλιάς του αθάνατου βασιλείου, ο αναμάρτητος ιερέας και προφήτης και, όπως οι περισσότεροι προφήτες πριν απ’ Αυτόν, θα θανατωνόταν. Όλοι το γνωρίζουν πως ο χρυσός μαρτυρεί κάποιον βασιλιά και τη βασιλεία του. Όλοι γνωρίζουν πως το λιβάνι μαρτυρεί ιερωσύνη και προσευχή. Κι επίσης όλοι γνωρίζουν από την Αγία Γραφή πως το λιβάνι μαρτυρεί τη θνητότητα. Ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του νεκρού Ιησού με μύρα (πρβλ. Ιωάν. ιθ’ 39-40). Άλειφαν τα σώματα για να τα διατηρήσουν κάπως περισσότερο από τη φθορά του θανάτου. Ο κόσμος φωτίστηκε από το Χριστό, που έλαμψε σαν χρυσός. Και γέμισε από προσευχές και θυμιάματα, όπως ένας ναός. Η οικουμένη ολόκληρη γέμισε από το άρωμα της διδασκαλίας Του...

Γιατί ο Θεός έγινε Άνθρωπος; (Άγιος Μάξιμος Ομολογητής)

” Τοῦτό ἐστι τὸ μακάριον, δι᾿ ὃ τὰ πάντα συνέστησαν τέλος”

 «᾿Αλλὰ μὲ τὸ πολύτιμο αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ θυσιάστηκε σὰν ἀμνὸς ἄμωμος καὶ ἄσπιλος, κι ἦταν βέβαια προορισμένος πρὶν ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, ἀλλὰ φανερώθηκε γιὰ χάρη μας αὐτὰ τὰ τελευταῖα χρόνια» 1. Προορισμένος ἀπὸ ποιόν;

 ΑΠΟΚΡΙΣΗ

Τὸ μυστήριο τοῦ Χριστοῦ ὁ λόγος τῆς Γραφῆς τὸ ὀνόμασε Χριστὸ καὶ τὸ βεβαιώνει μὲ σαφήνεια ὁ μέγας ᾿Απόστολος λέγοντας, «τὸ μυστικὸ σχέδιο, ποὺ ἦταν κρυμμένο ἀπὸ ὅλες τὶς γενεές, φανερώθηκε τώρα»2, ἐννοώντας δηλαδὴ ὡς τὸν Χριστό, τὸ μυστικὸ σχέδιο μὲ τὸν Χριστό. Αὐτὸ εἶναι ὁλοφάνερα ἡ ἄρρητη καὶ ἀκατάληπτη ὑποστασιακὴ ἕνωση τῆς θεότητας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας, ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ταυτότητα πλήρη τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὴ θεότητα ἐξαιτίας τῆς ὑπόστασης καί, κάνοντας μία τὴν ὑπόσταση τὴ σύνθετη ἀπὸ τὰ δύο, χωρὶς ἡ φυσικὴ διαφορὰ τῆς οὐσίας τους νὰ προκαλέσει σ᾿ αὐτὴν καμμιὰ μείωση σὲ ὁτιδήποτε. ῞Ωστε καὶ ἡ ὑπόστασή τους νὰ γίνει, ὅπως εἶπα, μία, καὶ ἡ φυσικὴ διαφορὰ νὰ μείνει ἀπαθής, στὴν ὁποία ὑπόσταση καὶ μετὰ τὴν ἕνωση ἡ κατὰ φύση ποιότητά τους διασώζεται ἀμείωτη καὶ ὅταν ἑνωθοῦν. Γιατί, ὅπου κατὰ τὴν ἕνωση δὲ συνοδεύει τὰ ἑνωμένα καμμιὰ ἀπολύτως τροπὴ καὶ καμμιὰ ἀλλοίωση, ὁ λόγος τῆς οὐσίας καθενὸς παραμένει γνήσιος κι ἀληθινός. Κι ὅποιων ὁ λόγος παραμένει γνήσιος κι ἀληθινὸς καὶ μετὰ τὴν ἕνωση, αὐτῶν οἱ φύσεις παραμένουν ἄθικτες μὲ κάθε τρόπο χωρὶς νὰ ἀρνηθεῖ καμμιὰ ἀπὸ αὐτὲς τὰ δικά της στοιχεῖα γιὰ χάρη τῆς ἕνωσης...

Γιατί ήρθε ο Χριστός στον κόσμο;

Για να μας δείξει το δρόμο. Και κυρίως το δρόμο που οδηγεί στον Θεό Πατέρα.
«εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωη· ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ει μη δι’ εμού» (Ιωάν. ιδ , 6)

Εγώ είμαι ο ασφαλής δρόμος, που οδηγεί στον ουρανό, η απόλυτη και καθαρά αλήθεια, η ζωή και ο χορηγός της αιώνιας ζωής. Κανείς δεν μπορεί να έλθει προς τον Πατέρα, δια να απολαύσει την αιώνια ζωή, παρά μόνον δια μέσου εμού.

Για να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου:
«εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου » (Α’  Ιωάν. γ , 8)

Γι’ αυτόν τον λόγο ήλθε στον κόσμο ο Υιός του Θεού. Για να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου

Για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων:...

Το δίπορτο - Υποκρισία (Φώτης Κόντογλου)

Τι να πει κανένας για εκείνους που λέγονται χριστιανοί, που πάνε στην εκκλησία και παρακαλούνε τον Θεό να τους βοηθήσει στη ζωή, και που λένε πως έχουνε την ελπίδα τους στο Χριστό, στην Παναγία και στους Αγίους, κι’ από την άλλη μεριά είναι φιλάργυροι, δεν δίνουνε τίποτα στ’ αδέρφια τους, τους φτωχούς, κι’ ολοένα μαζεύουνε χρήματα και πλούτη;

Στη ζωή μου είδα πως οι τέτοιοι λεγόμενοι χριστιανοί είναι οι περισσότεροι, κι’ απορεί κανένας πως μπορούνε να συμβιβάσουν μια ζωή συμφεροντολογική, με τα λόγια του Χριστού, που λέει και ξαναλέει:

«Μη φροντίζετε για το τι θα φάτε και για το τι θα πιείτε και για το τι θα ντυθείτε. Κοιτάξετε τα πουλιά, μήτε κοπιάζουν, μήτε μαζεύουν, και όμως ο Πατέρας τους ο ουράνιος τα θρέφει.

Κοιτάξετε με πόση μεγαλοπρέπεια είναι ντυμένα τα αγριολούλουδα, που κι’ ο ίδιος ο Σολομώντας δεν στολίσθηκε σαν αυτά τα τιποτένια λουλούδια...

Κατάλαβες τι κακό έχεις κάνει;

Όλοι όσοι καταχραζόντουσαν επί σειρά ετών το δημόσιο χρήμα, που προερχόταν από τον ιδρώτα των πολιτών και δεν έπαψαν ποτέ να υπεξαιρούν και να κακοδιαχειρίζονται την εθνική οικονομία, αναλογίσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια πόσες οικογένειες με μικρά παιδάκια στερήθηκαν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη, το φαγητό, τη ζεστασιά, τα ρούχα; πόσα γεροντάκια απόμαχοι της ζωής δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν τα φάρμακά τους, ή να πάρουν δώρο στα εγγονάκια τους, που αδυνατούν να πιούν το καφεδάκι τους; Σκέφτηκαν πόσους ανθρώπους έσπρωξαν στη δυστυχία, στη φτώχεια, στην απελπισία, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να αυτοκτονούν; πόσες επιχειρήσεις, μαγαζιά μικρά και μεγάλα έκλεισαν εξ' αιτίας της πλεονεξίας τους; πόσοι άνθρωποι ξενιτεύτηκαν για να βρούν δουλειά και να καλυτερεύσουν τη ζωή τους, αποχωρισμένοι απ' τους ανθρώπους που αγαπούσαν;...

Οι Βλάχοι

του Στρατή Ανδριώτη

Ως Βλάχοι χαρακτηρίζονταν στην ρωμαϊκή εποχή, οι ανεξαρτήτου καταγωγής λατινόφωνοι κάτοικοι της βαλκανικής επικράτειας, που ζούσαν απομονωμένοι ως νομάδες καί μετακινιόντουσαν (όχι μαζικά), ή άλλοτε διώκονταν ή και ξεκληρίζονταν μέσα σ’ ένα αχανές ρωμαϊκό-βυζαντινό κράτος. Έτσι διατήρησαν ένα ιδίωμα της λατινικής (μη ομοιογενούς) γλώσσας, αφού η λατινική ήταν η πρώτη επίσημη γλώσσα στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Στην ουσία τα «Βλάχικα» ήταν λατινογενής διάλεκτος που όμως εμπεριείχε πλήθος ελληνικών λέξεων, που αποδεικνύει την Ελληνική τους καταγωγή. Οι μετέπειτα επιδρομές Σλάβων, Γερμανών, Γότθων, Αράβων, Ούνων, Φράγκων, Αβάρων, Βουλγάρων κ.α. που δεν άφησαν ποτέ να ησυχάσει αυτός ο τόπος, και η εγκατάστασή τους στην περιοχή, πρόσθεσε και άλλες λέξεις στη γλώσσα των Βλάχων, διαμορφώνοντας συνάμα τις ιδιαιτερότητες στις γλώσσες των σημερινών κρατών, αλλά και τις τοπικές διαλέκτους, σε Ανατολή και Δύση...

Πώς θα σωθώ με τόσα πάθη που έχω; (Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

– Γέροντα, πώς θα σωθώ με τόσα πάθη που έχω;

– Με την αγάπη και την ταπείνωση. Μόλις αυξηθούν αυτές οι δύο αρετές, η υπερηφάνεια και η κακία θα μείνουν ατροφικές και τα πάθη θα αρχίσουν να ψυχορραγούν.

Έτσι όλα τα πάθη σιγά-σιγά θα αφανισθούν και όλες οι άλλες αρετές θα έρθουν μόνες τους. Γι᾿ αυτό στρέψε όλες τις δυνάμεις σου στην αγάπη και στην ταπείνωση.

Η αληθινή αγάπη είναι αγκαλιασμένη με την ταπείνωση σαν δύο αδέλφια δίδυμα, πολύ αγαπημένα. Η αγάπη δεν χωρίζει από την ταπείνωση. Μέσα στην αγάπη βρίσκεις την ταπείνωση και μέσα στην ταπείνωση βρίσκεις την αγάπη...

Πίσω ἀπὸ τὸν πόνο, πίσω ἀπὸ τὴ θλίψη, πίσω ἀπὸ τὴ δοκιμασία, κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ

Ἡ θλίψη δὲν εἶναι ὡραία.

Ὡστόσο, πίσω ἀπὸ αὐτό, πίσω ἀπὸ τὸν πόνο, πίσω ἀπὸ τὴ θλίψη, πίσω ἀπὸ τὴ δοκιμασία, κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀναγέννηση, ἡ ἀναμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου, τῆς οἰκογένειας. Σχεδὸν ὁ καθένας ἀποδίδει τὴ μετατροπή του σὲ κάποια δοκιμασία. Πιστεύουν ὅτι ὅλα πᾶνε καλά, τότε ὁ Θεὸς παίρνει τὸ παιδί τους καὶ στὴ συνέχεια ὑπάρχει πένθος, πόνος κλπ. Στὴ συνέχεια ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ τοὺς ἐπισκιάζει, κάνοντας αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ἤρεμους. Πλησιάζουν στὴν Ἐκκλησία, προσεγγίζουν τὴν ὁμολογία, προσεγγίζουν τὸν ἱερέα. Χάρη σὲ αὐτὸ τὸ παιδὶ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία. Ὁ πόνος τοὺς τοὺς κάνει νὰ ἀναζητοῦν, νὰ προσεύχονται γιὰ ἀνάπαυση, νὰ ζητοῦν λειτουργίες...

Γιατί ο κόσμος δεν ευτυχεί; (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Το μόνο πράγμα που μπορεί να παρατηρήσει κανείς, αμέσως μόλις κοιτάξει τα πρόσωπα των ανθρώπων στις μέρες μας, είναι μία κατάθλιψη. Μόνο λίγα παιδάκια, όχι όλα κι όχι σ’ όλες τις ώρες, δείχνουν ξένοιαστα και χαρούμενα. Η κατάθλιψη βέβαια αυτή δεν διαπιστώνεται μόνο άμεσα, αλλά συχνά και έμμεσα. Πρόσωπα οργισμένα, ανήσυχα και βιαστικά, πρόσωπα καχύποπτα ή παγερά αδιάφορα, πρόσωπα σε παραλήρημα θριάμβου για γελοίες επιτυχίες, πρόσωπα λαίμαργα για κάθε είδους ηδονές και προπαντός πρόσωπα που διψούν για παρανομία, για διαστροφή, για κάτι το αλλόκοτο ή με τη νευρασθένεια των συνεχών αλλαγών, πρόσωπα τέλος με την έκφραση της ειρωνείας στα χείλη, του χλευασμού και της αηδίας...

Κoλλυβάδες Πατέρες: Ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ σέ καιρούς χαλεπούς!

 Ο 18ος αιώνας ήταν μια περίοδος σταθμός στην πορεία του Έθνους μας. Ήδη ζούσαμε σχεδόν 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας και το ποτήρι των δεινών είχε ξεχειλίσει και έσταζε κυριολεκτικά αίμα ελληνικό από τις ταπεινώσεις, τους διωγμούς , τις σφαγές, τον βίαιο εξισλαμισμό και όλα  όσα επακολουθούν μια σκλαβιά σε ένα λαό αλλόθρησκο απολίτιστο με πολεμοχαρή και βαρβαρική διάθεση.Το χειρότερο όμως ήταν ότι το έθνος μας απειλούνταν και από ένα χειρότερο κακό, την πνευματική νέκρωση και κατά συνέπεια την ολοκληρωτική εξαφάνιση από την ιστορία, διότι εξαιτίας των παραπάνω αιτιών που αναφέραμε είχε

κυριαρχήσει στο βασανισμένο γένος μας η ημιμάθεια και η αγραμματοσύνη, σε πολλές περιοχές οι ορθόδοξοι Έλληνες δεν είχαν την ευχέρεια να τελούν απρόσκοπτα την λατρεία τους η αυτό γινόταν το πολύ μια με 2 φορές το χρόνο. Ο αγώνας για επιβίωση από τον δυνάστη και η λησμονιά που φέρνει ο χρόνος σε καιρούς δύσκολους έκαναν τον Έλληνα Ευάλωτο που να ξεχνά πατρίδα και θρησκεία στις πιέσεις των Οθωμανών κατακτητών από την μία και θύμα των αιρετικών διδασκαλιών από τους Καθολικούς και Προτεστάντες που με την άδεια των Τούρκων αλώνιζαν την ελληνική επικράτεια εκείνη την περίοδο...

Ἅγιος Νεῖλος Σόρσκυ: "Αὐτά εἶναι τά βότανα πού γιατρεύουν τίς Ἁμαρτίες"

   Καλογερική "συνταγή" για τα θεραπευτικά 'βότανα' της ψυχής απ΄τα βάθη του Μεσαίωνα, που ίσως να ισχυρίζονταν κάποιοι ότι είναι ξεπερασμένα στους μοντέρνους καιρούς μας. Ωστόσο αν το καλοεξετάσει κανείς στην πλειοψηφία τους τα 'βότανα' αυτά της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής μας Παράδοσης, έχουν την ρίζα τους στη Διδασκαλία του Χριστού μας και των Αποστόλων, διασώθηκαν θαυματουργικά μέσα στους αιώνες και παραμένουν διαχρονικά, αναλλοίωτα, αξεπέραστα και αποτελεσματικά για τη σωτηρία μας.

"Όπως εκείνος ο μοναχός, ο οποίος ήθελε να ιατρεύση τάς αμαρτίας του εις τούτον τον φθαρτόν αιώνα, ήλθε προς ένα μεγάλο Γέροντα και πνευματικόν ιατρόν και είπε προς αυτόν: 

«Έχεις άραγε βοτάνια, τα οποία δύνανται να ιατρεύσουν τάς αμαρτίας;».

 Και του είπεν ο ιατρός:...

Ἔ, κακορρίζικε ἄνθρωπε... (Φώτης Κόντογλου)

Ἕνα κορμὶ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, καὶ μ᾿ αὐτὸ τρώγεται μέρα-νύχτα. Τὸ γυρίζει ἀπὸ δῶ, τὸ γυρίζει ἀπὸ κεῖ, τὸ μισογυμνώνει, τὸ ξεγυμνώνει ὁλότελα, ξανὰ τὸ μισοντύνει, κ᾿ ἔτσι βασανίζεται, δὲν ξέρει τί νὰ τὸ κάνῃ.

Ἔ, κακορρίζικε ἄνθρωπε, τὸ ξεγύμνωσες, τὸ γύρισες ἀπὸ δῶ κι᾿ ἀπὸ κεῖ.

Κ᾿ ἔπειτα, τί ἔκανες τάχα;

Τὸ βρώμισες, τὸ μόλεψες, τὸ κουρέλιασες, τὸ ρεζίλεψες, κι᾿ ἀκόμα δὲν ἡσύχασες!

Θεάματα, πυροτεχνήματα, ταινίες, σαρκολατρεία, ἐξαχρείωση, ζωὴ δίχως καμμιὰ οὐσία.

Δὲν πᾶς ν᾿ ἀπογευτῆς λίγη ἀληθινὴ ζωή.

Παρὰ κλείνεσαι μέσα στὰ σκοτεινὰ μπουντρούμια καὶ πασκίζεις νὰ ψευτοζήσῃς μὲ τοὺς ἴσκιους, μὲ τὶς φωτογραφίες!

Τί καταδίκη ἔπαθες!

Τί κατάντημα, καὶ δὲν τὸ κατάλαβες!

«Ἄνθρωπος, ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεν.

Κατελογίσθη τοῖς κτήνεσιν τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς».

«Ὁ ἄνθρωπος, ἐνῷ πλάστηκε τιμημένος δὲν τὸ κατάλαβε. Λογαριάσθηκε μαζὶ μὲ τὰ ζῷα τὰ ἄλογα, κ᾿ ἔγινε ἕνα μ᾿ αὐτά».

~ Φώτης Κόντογλου

Απόδειξη του πόσο κάποιοι μας "αγαπάνε"!!!

Γιατί επί 4 αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος ήταν σκλαβωμένη στους Τούρκους, δεν έκαναν Αλβανικό κράτος οι "φίλοι" Ιταλοί, Γερμανοί, Άγγλοι, Αυστριακοί κλπ, αλλά μόλις την απελευθέρωσαν οι Έλληνες, δημιούργησαν αμέσως την Αλβανία (1913), προσαρτίζοντας σ' αυτήν πανάρχαιες Ελληνικές πολιτείες;

Η ακτινοβολία της αρετής του Αγίου Νικολάου

Ένας παλαιότερος λόγος, αναφέρει ότι ο Άγιος Νικόλαος, διακρινόταν για το πρεσβυτικό του ήθος καί την αγγελική του όψη καί ευωδίαζε από αγιοσύνη καί χάρη θεία. Ακόμη ο λόγος λέγει καί τα εξής για τον Άγιο: «Όταν κάποιος απλώς τον συναντούσε κατά τύχη στο δρόμο, παρουσίαζε αμέσως μεγάλη βελτίωση στην αρετή, μόνο καί μόνο με τη θέα του Αγίου, καί γινόταν στον εσωτερικό του κόσμο κάποια μεταμόρφωση. Καί καθένας που η ψυχή του υπέφερε από κάποια συμφορά καί λύπη, όταν καί μόνο τον ατένιζε, εύρισκε ικανοποιητική παρηγοριά καί ανακούφιση...

Ιστορία της Ιεράς Λαύρας Σάββα του Ηγιασμένου

Από της ιδρύσεως της ιεράς Λαύρας έως της αραβικής κατακτήσεως (438 - 638 μ.χ)

 Η κατά την έρηµον της Ιουδαίας ιερά και σεβασµία  Λαύρα του Οσίου Πατρός ηµών Σάββα του Ηγιασµένου αποτελεί φαινόµενον µοναδικόν εις την εκκλησιαστικήν ιστορίαν, χάρις εις την συµβολήν της εις την διαµόρφωσιν της ορθοδόξου λατρείας, της µοναχικής τάξεως και της υµνογραφίας, εις την εν αυτή παρουσίαν πλήθους Αγίων, αυστηρών αναχωρητών, θεοπνεύστων θεολόγων και µαρτύρων ακόµη,  ακόμη χάρις εις τον σπουδαίον ρόλον τον οποίον διεδραµάτισεν εις την καταπολέµησιν όσων αιρέσεων ενεφανίσθησαν εις την Αγίαν Γην µετα την ίδρυσίν της και εις την προάσπισιν της Ορθοδοξίας και των δικαιωµάτων του µόνου κανονικού Πατριαρχείου Ιεροσολύµων, του Ελληνορθοδόξου...

Για τη νηστεία (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Η σωματική νηστεία είναι ένα βοηθητικό μέσο που μας χορηγεί η Εκκλησία μας, προκειμένου να ελευθερωθούμε από τα πάθη. Αν η νηστεία δεν συντελεί στην κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη, τότε είναι μάταιη και ανώφελη. Αλήθεια, τι νόημα έχει το να αποφεύγει κανείς κάποιες τροφές και ταυτόχρονα να επιδίδεται ανεξέλεγκτα σε διάφορες κακίες και αμαρτίες, που μολύνουν την ψυχή; Σε μια τέτοια μολυσμένη ψυχή δεν πρόκειται ποτέ να αναπαυθεί το Πνεύμα του Θεού. Απεναντίας, ο άνθρωπος που και το σώμα του ταπεινώνει με τη νηστεία των τροφών και την ψυχή του καθαρίζει με τη «νηστεία» των παθών –αυτή είναι η πνευματική νηστεία–, αναδεικνύεται άξιο κατοικητήριο του Χριστού...

Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας (Άγιος Πορφύριος)

Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας Τον Θεό. Να μη ζητάμε από τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένειες κ.λ.π., η να μας λύσει τα προβλήματα μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον για να τα υπομένουμε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε, και αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δε μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Εχει και Θεός τα μυστικά Του. Εφόσον πιστεύουμε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύουμε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα από τη ζωή μας και ότι πάντα θέλει το αγαθον, γιατί να μη δείχνουμε εμπιστοσύνη;...

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: «Αισθάνομαι πόσο έντονα εργάζονται για την καταστροφή της Ελλάδος»

«Αντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι. Αισθάνομαι πόσο έντονα εργάζονται μυστικὰ γιὰ τὴν καταστροφὴ της Ελλάδος. Αρχίσανε μὲ τὴν γλώσσα. Ὅσο ξεπέφτει η γλώσσα τόσο ξεπέφτει ο λαός. Λένε ότι θέλουν νὰ εὐκολύνουν τὰ παιδιά. Ἀλλ’ αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό. Τὰ παιδιὰ καὶ πάλι δὲν θὰ μάθουν γράμματα, γιατὶ ἄλλο εἶναι τὸ αἴτιο. Τὸ αἴτιο εἶναι ἡ ὀρφάνια, ἡ ἔλλειψη τοῦ πατέρα. Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Θεό. Αὐτὴ δίνει τόπο στὸν παλαιὸ ἄνθρωπο ποὺ μπερδεύεται μὲ τὸν νέο καὶ κάνει μπερδεμένη τὴν ψυχή»...

Ὅσιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος: Οἱ διδαχές του γιὰ μία ζωὴ ἀγάπης καὶ ἀρετής

Αὐτὸς ποὺ ἀποφεύγει τὴ μάταιη δόξα τοῦ κόσμου αἰσθάνεται στὴν ψυχὴ του τὴ δόξα τῶν μελλόντων ἀγαθῶν. Ἐνῶ ἐκεῖνος ποὺ προσπαθεῖ νὰ ξεκουράσει τὸν ἑαυτό του μὲ τὶς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, αὐτὸς εἶναι τυφλὸς στὴν ψυχή, γιατί δὲν παραδόθηκε ὁλοκληρωτικὰ στὸν Θεό.

Μὴ δένεσαι μὲ χρυσάφι, ἢ ἀσήμι, ἢ μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο θησαυρὸ τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Συνήθιζε τὸν ἑαυτό σου νὰ μὴν ἔχει δικαιώματα στὴ ζωὴ αὐτή, γιὰ νὰ μὴ φτάσεις στὸ σημεῖο μὲ τὸ ἕνα χέρι νὰ μαζεύεις καὶ μὲ τὸ ἄλλο νὰ σκορπᾶς...

"...Να αξιωθείς της αιωνίας ζωής εν Χριστώ Ιησού..." ( Αγίου Δημητρίου τού Ροστώφ )

Θα έρθει σαν κλέφτης ο θάνατος, θα χωρισθεί η ψυχή από το σώμα και θ'ακολουθήσει ο φοβερός τελωνισμός της από τα πονηρά πνεύματα. "Ω, ποία ώρα τότε! θα πάει η ψυχή εκεί που ποτέ δεν ήταν. Θα δει εκείνα που ποτέ δεν γνώρισε. Θ'ακούσει όσα ποτέ δεν άκουσε.

Κλάψε, λοιπόν. Μετανόησε και προσκόμισε στον Κύριο τα δάκρυά σου σαν μύρο μετανοίας. Το δάκρυ καθαρίζει την ψυχή και την ξεπλένει από κάθε κηλίδα, λαμπικάρει τη συνείδηση, φωτίζει τον νου, σπάζει τα δεσμά των παθών, σχίζει τα χειρόγραφα της αμαρτίας...

Για το πνεύμα και την ψυχή (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Κάθε πνεύμα φανερώνεται μέσα από αυτό που παράγει, και κάθε πλάσμα εξωτερικεύει τον εαυτό του μέσα από τη δράση του.

Το πνεύμα είναι στην ψυχή, η ψυχή στο σώμα και το σώμα μέσα στον κόσμο.

Το πνεύμα είναι που κινεί την ψυχή, η ψυχή είναι αυτή που κινεί το σώμα, και το σώμα είναι που κινεί τα άλλα σώματα. Ανάλογα με το πνεύμα είναι και οι κινήσεις της ψυχής. Ανάλογα με την ψυχή είναι και οι κινήσεις του σώματος. Αγαθό πνεύμα παρακινεί την ψυχή στο αγαθό και το σώμα εκπληρώνει τη βούληση της ψυχής.

Καθένας, ο οποίος δένει το ζωντανό του πνεύμα με σώμα απονεκρωμένο από τα πάθη, είναι το ίδιο βάρβαρος με εκείνον που δένει ζωντανό άνθρωπο με ένα πτώμα και αφήνει να σαπίσουν και τα δύο μαζί...

Οἱ ἄλλες θρησκεῖες δέν εἶναι ἀληθινές

Ὁ Ὅσιος Γέροντας δέν δεχόταν τίς ἄλλες θρησκεῖες ὡς ἀληθινές. Ἔλεγε πάλι μέ ἁπλότητα: «Παίρνουν τηλέφωνο... ἀπ’ ὅλο τόν κόσμο, καί ν’ ἀκουστεῖ ὅτι εἶμαι κι ἐγώ..., [ὅτι] ἔχω ἐλεύθερο πνεῦμα καί παραδέχομαι ὅλες τίς θρησκεῖες; Ὄχι δέν παραδέχομαι! Ὅποιος νά μοῦ πεῖ· καί ἕνας ἄγγελος νά ’ρθει νά μοῦ πεῖ... Ὄχι, θά τοῦ πῶ, λές ψέματα, δέν εἶσαι πνεῦμα ἀγαθόν, εἶσαι πονηρόν πνεῦμα καί λέγεις αὐτά. Ἔτσι θά τοῦ πῶ ἐγώ τοῦ ἀγγέλου. Δέν θά τόν πιστέψω. Λάβετε τά μέτρα σας»¹.

Ἡ Ἀλήθεια δέν εἶναι ἀντικείμενο, ἀλλά ὑποκείμενο· εἶναι ὑπόσταση. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός μας καί μᾶς ἔχει ἀποκαλυφθεῖ. Δέν ὑπάρχουν νέες ἀλήθειες. «Δέν μπορεῖ καθένας νά λέγει», τόνιζε ὁ Ἅγιος Πορφύριος,«εἶμαι ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ κι ἐγώ φέρνω μιά νέα ἀλήθεια, πού ταιριάζει σήμερα στόν κόσμο. Οἱ ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ, ὅπως τίς ἔχει πεῖ ἀπό τήν ἀρχή αὐτές εἶναι, δέν ὑπάρχουνε ἄλλες ἀλήθειες... νέες, ἐπειδή ὁ κόσμος [τάχα] προόδεψε καί ἡ ἐπιστήμη καί οἱ ἄνθρωποι πήγανε στά ἄστρα..

Η αγία Αικατερίνα και οι «κομψοί των ασεβών»

Οι τότε και οι σημερινοί «κομψοί ασεβείς»

Η Αγία μεγαλομάρτυς Αικατερίνη έζησε μέσα σε ένα κόσμο καθολικής παρακμής, ανάλογο με το σημερινό. Γεννήθηκε το 294 μ. Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια ειδωλολατρών και το όνομα της πριν γίνει χριστιανή, όπως αναφέρει ο Λατίνος εκκλησιαστικός συγγραφέας Ρουφίνος, ήταν Δωροθέα. Όταν έγινε Χριστιανή ονομάστηκε Αικατερίνα λόγω της καθαρότητας και αγνότητάς της (Αικατερίνα: αεί+καθαρίνα). Είχε ασύγκριτο κάλλος και ομορφιά, ήταν πολύ πλούσια και σπούδασε στις σχολές της εποχής της φιλοσοφία, ρητορική, ποίηση, μουσική, μαθηματικά, αστρονομία και ιατρική...

Η ψυχή μετά τον θάνατο (Όσιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς)

(Ἀνάλυση τοῦ λόγου περὶ θανάτου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς)

Οἱ πρῶτες δύο ἡμέρες μετὰ τὸ θάνατο

Γιὰ διάστημα δύο ἡμερῶν ἡ ψυχὴ ἀπολαύει σχετικῆς ἐλευθερίας καὶ ἔχει δυνατότητα νὰ ἐπισκεφθεῖ τόπους ποὺ τῆς ἦταν προσφιλεῖς στὸ παρελθόν, ἀλλὰ τὴν Τρίτη ἡμέρα μετακινεῖται σὲ ἄλλες σφαῖρες.

Ἐδῶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης ἁπλῶς ἐπαναλαμβάνει τὴ διδασκαλία ποὺ ἡ Ἐκκλησία ἤδη γνωρίζει ἀπὸ τὸν 4ο αἰώνα, ὅταν ὁ ἄγγελος ποὺ συνόδευσε τὸν Ἅγ. Μακάριο Ἀλεξανδρείας στὴν ἔρημο, τοῦ εἶπε, θέλοντας νὰ ἑρμηνεύσει τὴν ἐπιμνημόσυνη δέηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς νεκροὺς τὴν Τρίτη ἡμέρα μετὰ θάνατο:...

"Ἄν στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργῆ σωστά ἡ Σύνοδος τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό"

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ Σύνοδος νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καί τό ἡγουμενοσυμβούλιο νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καί ὁ πατριάρχης δέν εἶναι πάπας· ἔχει τόν ἴδιο βαθμό μέ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες. Ἐνῶ ὁ πάπας ἔχει ἄλλο βαθμό —κάθεται ψηλά καί τοῦ φιλοῦν τό πόδι!— ὁ πατριάρχης κάθεται μαζί μέ τούς ἄλλους ἱεράρχες καί συντονίζει. Καί ἕνας ἡγούμενος ἤ μία ἡγουμένη σέ σχέση μέ τούς προϊσταμένους εἶναι πάλι πρῶτοι μεταξύ ἴσων...

"Ο Χριστός που ήταν Θεός και Άνθρωπος και πάλι Εκείνος προσευχότανε και νήστευσε..." (Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης)

Ο Χριστός που ήταν Θεός και Άνθρωπος και πάλι Εκείνος προσευχότανε και νήστευσε και τώρα λέμε δεν υπάρχει νηστεία. Μα πώς δεν υπάρχει νηστεία; Νηστεία υπάρχει! Είναι Εντολή του Θεού, η πρώτη Εντολή που έδωσε ο Θεός ήταν η νηστεία στον Αδάμ και στην Εύα. Και Εκείνος ο Ίδιος ενήστευσε.

Έρχεται μιά γυναίκα και μου λέει ότι ο γαμπρός της της έλεγε ότι οι καλόγηροι νηστεύουνε, για τους καλογήρους είναι αυτά, δεν υπάρχει αμαρτία αν δεν νηστεύης και έρχεται η γυναίκα και μου το είπε. Να πης, λέω, στον γαμπρό σου ότι υπάρχει νηστεία. Πώς δεν υπάρχει; Στο Ευαγγέλιο ο Χριστός μας λέει, ''εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία...''. Πρώτα-πρώτα ο Χριστός μας ενήστευσε και δεν ενήστευσε όπως νηστεύουμε εμείς σήμερα. Εκείνος που ήταν Θεός και Άνθρωπος νήστευσε σαράντα μέρες και εμείς σήμερα να μην νηστεύσουμε, που εμείς νηστεύομε για τις αμαρτίες μας.

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης (✞ 22 Νοεμβρίου)