Η θρησκευτικότητα ως πολιτικό τονωτικό

του Σαράντου Καργάκου

ιστορικού, φιλολόγου και δοκιμιογράφου

Τώρα πού πλησιάζουν οἱ μέρες τῶν μεγάλων ἑορτῶν, παρατηρῶ σέ σχέση μέ τά προηγούμενα χρόνια μιά ἐντονότερη προσέλευση τοῦ κοινοῦ στίς ἐκκλησίες. Καί ὄχι μόνον κατά τίς λειτουργίες. Στά διάφορα ἐκκλησάκια τῶν Ἀθηνῶν καθημερινά γίνεται τό «πατεῖς με πατῶ σε». Ὁ κοσμάκης ἀπελπισμένος μπαίνει στήν ἐκκλησία ν᾽ ἀνάψει ἕνα κεράκι. Ἄς μή θεωρηθεῖ βλασφημία: Μέ ἕνα κεράκι τῶν 20 λεπτῶν ἀγοράζεις ἐλπίδα...

Ελληνοορθοδοξία Το μόνιμον πρόβλημα των δυτικών - Ο Ελληνισμός ηττάται μόνον με Εφιάλτας

του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Ομοτίμου Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Από την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», 16/3/2012

ΜΕΓΑΛΟ σάλο προκάλεσε πρίν ἀπό κάποια χρόνια ἡ γνωστή δήλωση τοῦ κ. Χένρυ Κίσιγκερ, πρώηνὙπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ, γιά τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ νά τιθασευθῆ ὁ Ἑλληνισμός.

Σημασία ὅμως ἔχει ὅτι μέ τήν δήλωσή του ὁ κ. Κ διετύπωσε μέ ἄλλο τρόπο κάτι, πού εἶχε συλλάβει ὁ συμπατριώτης του Γιάκομπ Φιλίπ Φαλλμεράγερ (1790-1861) στά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνος...

Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;

Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την Θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά...

Δέκα Ἐντολές

Ἡ παράδοση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ στὸν μεταπτωτικὸ ἄνθρωπο εἶναι κατὰ κάποιον τρόπο «φανέρωση» τῆς Θεότητάς Του πρὶν ἀπὸ τὴν Σάρκωση. Γιατὶ οἱ ἐντολὲς δὲν ἀποτελοῦν ἁπλῶς ἕνα νομικὸ κώδικα - πρὸς τὸν ὁποῖον ὅταν συμμορφωθεῖ ὁ ἄνθρωπος ποὺ δουλεύει στὸ «παρὰ φύσιν» θὰ ἀμοιφθεῖ μὲ τὴν σωτηρία- σὰν ἐξωτερικὴ ἐπιβράβευση τοῦ ἀγώνα του ἀλλὰ ἀποτελοῦν «προβολὴ τῆς Αἰωνιότητας στὸ γήινο ἐπίπεδο». Γι᾿ αὐτὸ ὁδηγοῦν στὴν κάθαρση καὶ «διὰ τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» στὴ «θεία μετουσία»...

Άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών

Ο άγιος Στυλιανός καταγόταν από την Παφλαγονία της Μικράς Ασίας και έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα μ.Χ. Ήταν γιος ευσεβών και πλουσίων γονέων. Από μικρός διδάχτηκε να είναι εγκρατής και να χρησιμοποιεί το χρήμα ως μέσω ανακούφισης των οικονομικότερα ασθενέστερων, των φτωχών και των αρρώστων. Όταν οι γονείς του πέθαναν ο άγιος Στυλιανός μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αφιερώθηκε στο Θεό φορώντας το μοναχικό σχήμα...

Βίος καὶ ἄθλησις τῆς αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρθένου καὶ Πανσόφου Αικατερίνης

Ἐκ τῆς ἐκδόσεως Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ Προσκυνητάριον Σινᾶ, Ἑνετίησιν, 1727

Αὕτη ἡ ἀοίδιμος ἦτον ἀπὸ τὴν περίφημον μεγαλόπολιν Ἀλεξάνδρειαν, εἰς τὸν καιρὸν τοῦ ἀσεβοῦς βασιλέως Μαξεντίου, θυγάτηρ Κώνσταντος τοῦ πρώτου Βασιλέως, πολλὰ ὡραία καὶ εἰς τὸ κάλλος ἀμίμητος, μεγάλη εἰς τὴν ἡλικίαν τοῦ σώματος, ἥτις ἐπαιδεύθη πᾶσαν ἑλληνικὴν γραφήν, ἔμαθεν ὅλους τοὺς ποιητάς, Ὅμηρον, Βηργίλλιον, Ἀριστοτέλην, καὶ Πλάτωνα· οὐ μόνον δὲ τοὺς φιλοσόφους, ἀλλὰ καὶ τὰς βίβλους τῶν ἰατρῶν, Ἀσκληπιοῦ, Ἱπποκράτους, καὶ Γαληνοῦ, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ὅλην τὴν ρητορικὴν καὶ λογικήν, καὶ πᾶσαν λέξιν καὶ γλῶσσαν ἔμαθεν, ὁποῦ ὅλοι ἐθαύμαζον τὴν σοφίαν αὐτῆς· καὶ οὐ μόνον οἱ ὁρῶντες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀκούοντες ἐξεπλήττοντο...

Χωρίς τον Χριστό μου δεν θέλω τίποτα!

Ο Χριστός δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία , ούτε ενδοστρέφεια...

Σας θέλω να χαίρεσθε μαζί μου τη ζωή. Κατάλαβες; Έτσι είναι ο Χριστός. Δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία, ούτε ενδοστρέφεια, που ο άνθρωπος σκέπτεται ή βασανίζεται από διαφόρους λογισμούς και διάφορες πιέσεις, που κατά καιρούς στη ζωή του τον τραυμάτισαν. Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πως το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό...

Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ «ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ»

Η βασκανία (Π. ΠΑΪΣΙΟΣ)

Η ζήλεια, όταν έχει κακότητα, μπορεί να κάνει ζημιά. Αυτή είναι η βασκανία· είναι μια δαιμονική ενέργεια.

- Γέροντα, τη βασκανία την παραδέχεται η Εκκλησία;

- Ναι, υπάρχει και ειδική ευχή (Ο Γέροντας τόνιζε πως μόνο ο ιερέας μπορεί να διαβάζει την ευχή για βασκανία). Όταν κανείς λέει κάτι με φθόνο, τότε πιάνει το «μάτι».

- Πολλοί, Γέροντα, ζητούν «ματάκια» για τα μωρά, για να μην τα ματιάζουν. Κάνει να φορούν τέτοια;

- Όχι, δεν κάνει. Να λέτε στις μητέρες σταυρό να τα φορούν...

ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Πολλές φορές, σε συζητήσεις με νέους ανθρώπους, μας ρωτούνε «τι έχει να πει η Εκκλησία στο σύγχρονο άνθρωπο και μάλιστα στο νέο;». Ζούμε σε μια εποχή εικονικής πραγματικότητας. Η νεανική γλώσσα, εκτός από ελλειπτική, είναι και αυτή εικονική. Η σκέψη έπαψε να είναι πολύπλοκη και αναλυτική και είναι απλή και σύντομη, όσο μια εικόνα κι ένα τραγούδι που ανεβαίνει στο Facebook...

Η δύναμη της ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με

Διάλογος ενός υποτακτικού με τον γέροντά του, τον πατέρα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη:

- Πάτερ Εφραίμ, γέροντά μου, λέω την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα.

- Δεν καταλαβαίνεις εσύ που τη λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος, και καίγεται, και φεύγει...

Ο ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ VODAFONE

http://www.pentapostagma.gr/2012/11/vodafone_19.html?showComment=1353338145914

Δείτε τι έλεγε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για την κρίση της εποχής του

«Επιτρέπει ο Θεός να τραντάζεται η γη, αλλά δεν την καταστρέφει, σείει δυνατά τα πάντα με το σεισμό, αλλά δεν τα κατεδαφίζει, για να μας οδηγήσει στην μετάνοια. Τόσο μεγάλο είναι το πέλαγος της ευσπλαχνίας Του.

Γιατί είδε να παραβαίνουμε τις εντολές Του και να Τον πικραίνουμε υπερβολικά.

Είδε την επιθυμία μας να αρπάζουμε την ξένη περιουσία, είδε ότι χτίζαμε το ένα σπίτι κοντά στο άλλο και ότι επλησιάζαμε το ένα χωράφι κοντά στο άλλο, με σκοπό να κλέψουμε το διπλανό μας. Είδε ότι δεν ελεούσαμε τα ορφανά και αδιαφορούσαμε για τις χήρες. Είδε τους δασκάλους να κάνουν τα αντίθετα από εκείνα που εδίδασκαν...

Γέρων Παΐσιος (Ρωσική ταινία)

RumOrthodox

Μαρτυρία: Ενα συγκλονιστικό θαύμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ‏

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στον π. Δανιήλ Σάπικα, κάτοικο Αθηνών, Αρχιμανδρίτη και γιατρό.

Διηγείται ο ίδιος.
"Στις 22 Απριλίου 1994 εισήχθηκα στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο με 4,5 κιλά εμπύημα δεξιού ημιθωρακίου, με συμπτώματα απολύτου άπνοιας, αδυναμία βάδισης, 41,5 πυρετό, ενώ υπέστην και διαβητικό σοκ αγνώστου αιτιολογίας...

Νηστεία και ασθένειες (π. Βασίλειος Βολουδάκης)

(από το βιβλίο : ΝΗΣΤΕΙΟΔΡΟΜΙΟΝ του π. Βασιλείου Βολουδάκη , εκδόσεις ΥΠΑΚΟΗ)Η νηστεία είναι για όλους τους ανθρώπους.
Για όλες τις ηλικίες.
Για τα παιδιά, τους νέους, τους άνδρες, τις γυναίκες, τους γέροντες.
Η νηστεία ανακουφίζει τους εργαζόμενους και τους οδοιπόρους

Αυτό σαλπίζει το Άγιο Πνεύμα με το στό­μα του Μ. Βασιλείου:
«Γυναιξί δε ώσπερ ιό άναπνεϊν, ούτω και ιό νηστεύειν οικείον εστί και κατά φύσιν.

Οι παίδες, ώσπερ ιών φυτών τα ευθαλή τω της νηστείας ύδατι καταρδευέσθωσαν.

Τοις πρεσβύτεροις κούφον ποιεί τον πόνον ή εκ παλαιού προς αυτήν οικείωσηις, πόνοι γαρ εκ μακράς συνήθειας μελετηθέντες, αλυπότερον προσπίπτουσι τοις γεγυμνασμένοις.

Τοις οδοιπόροις ευσταλής εστί συνέμπορος η νηστεία. Ώσπερ γαρ η τρυφή αχθοφορεϊν αυτούς αναγκάζει, τας απολαύσεις περικομίζοντας, ούιω κούφους ( = άνάλαφρους) και ευζώνους (=ευκίνητους) η νηστεία  παρασκευάζει. (Περί Νηστείας, Λόγος Β.')

Νηστεία και ασθένειες
(σελ.32-40)...

TI ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΞΑΓΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Μαγνήσιο: Ο µαγνησίτης που εξάγει η χώρα µας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Αλουµίνιο: Εδώ και καιρό η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουµίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουµινίου, µε χιλιάδες εφαρµογές.

Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη ßωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ßωξίτης χρησιµοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Σµηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσµο µετά τις Ηνωµένες Πολιτείες στην εξόρυξη σµηκτιτών, οι οποίοι έχουν µεγάλο εύρος εφαρµογών, όπως η διάθεση αποßλήτων, τα φάρµακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Νικέλιο: H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως µε σηµαντικά κοιτάσµατα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότηµα παραγωγής νικελίου, του µεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

Ελιές και ελαιόλαδο Η χώρα μας είναι 3η στην παγκόσµια παραγωγή ελιών κ ελαιολάδου.

( 15% της παγκόσµια παραγωγής)

Κρόκος. Η χώρα μας είναι 3η σε παραγωγή κρόκου. (saffran)

Σπαράγγια. Η Ελλάδα είναι 5η σε εξαγωγές σπαραγγιών

Βαμβάκι . Η χώρα μας είναι 7η παγκοσµίως σε εξαγωγές ßαµßακιού (τo 2004 ήµασταν 4η) 

11η σε παραγωγή.

Τουρισμός. Η Ελλάδα είναι 14η σε αφίξεις τουριστών. 18,2 εκ

Τυροκομικά. Η χώρα μας είναι 16η σε εξαγωγές τυροκοµικών προϊόντων

Ναυτιλία. Η χώρα μας κατέχει την 1η θέση της παγκόσµιας ναυτιλίας

http://leimwnas.blogspot.gr/2011/03/ti.html

Η διαθήκη του στρατηγού Μακρυγιάννη

 Εις δόξα του δίκιου και μεγάλου Θεού ΚΥΡΙΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ. Εσύ, Κύριε, θα σώσεις αυτό το έθνος. Είμαστε ...αμαρτωλοί, είσαι Θεός! Ελέησέ μας, φώτισέ μας, ένωσέ μας και κίνησέ μας εναντίον του δόλου και της απάτης, της συστηματικής τυραγνίας της πατρίδος και θρησκείας. Εις δόξαν σου, Κύριε, σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς εναντίον της τυραγνίας! Πατριώτες! Πεθαίνω διά την πατρίδα, Στέκω εις τον όρκον μου τον πρώτον. Δεν μπορώ, πατρίδα, να σε βλέπω τοιούτως και των σκοτωμένων τα παιδιά και οι γριγές να διακονεύουν και να τις βιάζουν διά κομμάτι ψωμί εις την τιμή τους οι απατεώνες της πατρίδος. Γιομάτες οι φυλακές από αγωνιστές και στα σοκάκια σου διακονεύουν αυτοίνοι οι αγωνισταί, οπού χύσανε το αίμα τους διά να ξαναειπωθή «πατρίδα Ελλάς». Είτε ελευτερία κατά τους αγώνες μας και θυσίες μας, είτε θάνατος σ' εμάς. Πεθαίνω εγώ πρώτος απόψε. Έχετε γειά, πατριώτες, και εις την άλλη ζωή σμίγομε, εκεί οπούναι και οι άλλοι οι συναγωνισταί μας, εις τον κόρφον του αληθινού βασιλέως, του μεγάλου Θεού, του αληθινού. Πατρίδα, σ' αφήνω ανήλικα παιδιά και γυναίκα αν τ' αφήσουνε ζωντανά, τ' αφήνω εις την προστασίαν σου. Κοίταξε οτ' είναι παιδιά του τίμιου αγωνιστή Μακρυγιάννη. Ποτέ αυτός δεν σε ψύχρανε εις τα δεινά σου και τώρα πρόθυμος να πεθάνη διά σένα για να σε ιδούνε τα παιδιά σου ελεύτερη Ελλάδα και όχι παλιόψαθα της τυραγνίας και των κολάκωνέ της. Δια τα παιδιά μου αφήνω κηδεμόνες τον κύριο Μιχαήλ Σκινά, Μελά, Δόσιον, Καλλεφουρνά, γυναικάδελφόν μου Σκουζέ και την γυναίκα μου. Και ν' ακολουθήσετε κατά την παλιά μου διαθήκη ό,τι διαλαβάνει κι αν αμελήσετε εις την άλλη ζωή θα μου δώσετε λόγον. Βιαστικός γράφω και με την σημαία μου εις το χέρι, Έχετε γειά όλοι και τυραννίαν να μην αφήσετε να φωλιάση εις την πατρίδα, να μην ντροπιάσετε τόσα αίματα που χύθηκαν. 

 1843 Σεπτεμβρίου 2 μεσάνυχτα ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ".

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Αἰγίνης μᾶς ἀποτρέπει

ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΜΗ ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΥ

Πρόσφατα, μέ ἀφορμή τίς διαμαρτυρίες χριστιανῶν γιά τήν ἀπαράδεκτη θεατρική παράσταση «Corpus Christi», στήν ὁποία ὑβρίζεται χυδαῖα τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, δημιουργήθηκε ἕνας προβληματισμός γιά τό ἄν πρέπει, καί το πῶς πρέπει, νά ἀντιδροῦν οἱ χριστιανοί ὅταν προσβάλλεται ἡ πίστη τους.

Μεταξύ ἄλλων γεννᾶται καί τό ἐρώτημα: Ὁ ζῆλος πού ἐπιδεικνύουν ὁρισμένοι διαμαρτυρόμενοι ἁρμόζει σέ χριστιανούς; Ὁ ζῆλος τους εἶναι ἀξιέπαινος, καί ἄρα ἄξιος μιμήσεως; Ἤ εἶναι κατακριτέος καί ἄρα ἄξιος περιφρονήσεως;

Ἐμεῖς δέν θά κρίνουμε συγκεκριμένα πρόσωπα οὔτε θά περιοριστοῦμε σέ συγκεκριμένα γεγονότα, ἀλλά θά ἐπιδιώξουμε νά συμβάλλουμε στόν γενικότερο προβληματισμό περί τοῦ ἱεροῦ ζήλου, παραθέτοντας ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης «ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ»(Θά παραθέσουμε αὐτούσια τά νοήματα τοῦ Ἁγίου, μέ μιά μικρή τροποποίηση μόνο στήν γλῶσσα)...

Η μητέρα του έδειξε το δρόμο της σωτηρίας...‏

Μου το διηγήθηκε μια γυναίκα με πανεπιστημιακή μόρφωση:

Στίς δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ηταν μια γριούλα. Καί ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Η γριούλα ανοίγει την πόρτα καί μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο.

Καί να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με μόνο τον άρρωστο...

ΨΥΧΟΤΡΟΝΙΚΑ ΥΠΕΡΟΠΛΑ

Ὅλα σχεδιάζονται μέ σατανικό τρόπο, γιά τόν παγκόσμιο ἔλεγχο τῶν ἀνθρώπων!

Γιά "αὐτούς" ( τό κάθε ἐπίγειο ἀνθρωποειδές ὄργανο τοῦ σατανᾶ ), ὁ στόχος εἶναι ἕνας:                  ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος καί ἡ ἀπόλυτη ὑποδούλωση τῆς γῆς!

Χρησιμοποιοῦν 2 τρόπους:

α) τόν ἔλεγχο τοῦ νοῦ μέ διάφορες μεθόδους, γιά νά εἴμαστε ὑπάκουοι δούλοι τοῦ συστήματος ( τοῦ κοσμοκράτορος σατανᾶ ) καί μέ σκυμμένα συγκαταβατικά κεφάλια νά τούς ὑπηρετοῦμε ἀναντίρρητα σάν προγραμματισμένα ρομπότ!

β) ἄν δέν πιάσει τό "α" ὄμως, πᾶμε γιά βιολογική ἐξόντωση. Ὁ δοῦλος ὅταν δέν ὑπακούει, ....εἶναι ἄχρηστος, "πιάνει πολύτιμο χῶρο στόν πλανήτη" ( βλέπε τίς ἀποτυχημένες προσπάθειες μέ τά διάφορα ἐμβόλια "τῆς μαϊμοῦς" πού ἐπιχείρησαν, ἀλλά δέν τούς βγῆκαν Θεοῦ θέλοντος )!...

Βοήθεια!...Βοήθεια Ιερείς του Υψίστου...Βοήθεια!...‏

Προ ετών, ένας νεαρός Ιερεύς μου διηγήθηκε τα εξής τρομερά:

"Η μητέρα μου, πού δεν ήθελε ο γιος της να γίνει παπάς, στον τρίτο χρόνο από τη χειροτονία μου, πέθανε. Στον θάνατο της, ως ιερεύς εγώ ο γιος της, δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία. Έκανα όσα είναι απαραίτητα και τίποτα περισσότερο απ' αυτό.

Ένα απογευματάκι, προς το σούρουπο, περνούσα έξω από το Κοιμητήριο. Σκέφθηκα λοιπόν: Δεν πάω να της ανάψω το καντηλάκι;" Πράγματι το άναψα και κάθισα σε μια πέτρα. Δεν είχα μαζί μου όμως πετραχήλι κι έτσι δεν της διάβασα Τρισάγιο.

Σαν να ζαλίστηκα όμως λίγο και ξαφνικά νόμισα ότι άρχισαν να ανοίγουν οι τάφοι, να σηκώνονται τα νεκρά σώματα των ανθρώπων και να φωνάζουν!...

Η ΔΙΑΦΟΡΑ (ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ)‏

1η)  Ο γέροντας δείχνει τον Χριστό ενώ ο γκουρού τον εαυτό του. Και οι δύο αναλαμβάνουν να φέρουν τον άνθρωπο κοντά στον Θεό.Ο γκουρού όμως ισχυρίζεται ότι ο ίδιος είναι Θεός και απαιτεί και λαμβάνει λατρεία από τους οπαδούς του. Ο γέροντας παραδέχεται ότι είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος, που σκύβει το κεφάλι του κάτω από το πετραχήλι στην εξομολόγηση, και λέει ότι λατρεία πρέπει να προσφέρουμε μόνο στον Χριστό, γιατί η λατρεία αρμόζει μόνο στον αληθινό Θεό.

2η)  Ο γέροντας έχει στόχο να βοηθήσει τα πνευματικά του παιδιά, να ωριμάσουν, να γίνουν ικανοί να βαδίζουν μόνα τους στην πνευματική οδό που οδηγεί στην ένωση με τον Χριστό, να γίνουν ανεξάρτητοι, χειραφετημένοι πνευματικοί άνθρωποι που δεν τον έχουν πλέον ανάγκη. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα πνευματικοπαίδια ξεπέρασαν στην αρετή και την Χάρη τους γεροντάδες τους. Ο γκουρού ενεργεί αντίθετα. Θέλει τους ανθρώπους που είναι γύρω του να είναι οπαδοί του και κάτω από την επιρροή του μέχρι το τέλος της ζωής τους. Ζητά από τους οπαδούς του 'να πετάξουν το μυαλό τους γιατί τους δημιουργεί πολλά προβλήματα' και ' να παραδώσουν ολοκληρωτικά τον εαυτό τους σε αυτόν' γιατί αυτός είναι Θεός , με το πρόσχημα της πνευματικής εξέλιξης, της πνευματικής ανόδου. Έτσι σταματάει η ψυχολογική και διανοητική ανάπτυξη των οπαδών του και έχουμε φαινόμενα παλιμπαιδισμού και ψυχωτικά σύνδρομα. Η κριτική σκέψη αποθαρρύνεται και τελικά καταστρέφεται. Αυτό που απαιτείται και προβάλλεται ως αρετή και πρότυπο προς μίμηση είναι η απόλυτη υπακοή και παράδοση στον γκουρού. Έτσι ο οπαδός του γκουρού καθίσταται στο τέλος μίας πνευματικής - ψυχολογικής πορείας πλήρως εξαρτώμενος, μια μαριονέτα στα χέρια του γκουρού...

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ! (π. Βασίλειος Βολουδάκης)‏

Oἱ δειλοί τοῦ ἀπατεῶνος αἰῶνος μας ἔκαναν καί πάλι τήν ἐμφάνισή τους παριστάνοντας τούς γενναίους καί τούς προοδευτικούς. Ἀφοῦ δέν ἔχουν τά “κότσια” νά χλευάσουν τόν Μωάμεθ καί τόν Ἀλάχ του, γιατί φοβοῦνται καί τρέμουν τά γιαταγάνια τῶν Μωαμεθανῶν πού... ἐνεδρεύουν γιά τούς “ἀπίστους” καί ὑβριστές, θεώρησαν ἰδανική ἐνασχόληση γιά νά τονώσουν τή μειωμένη αὐτοεκτίμησή τους, νά ξεσπάσουν ἐναντίον τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ μας. Τόν σατίρισαν, Τόν ἔκαμαν θέατρο καί θεατρική παράσταση. Τόν κατέβασαν στό ἐπίπεδό τους, Τόν φαντασιώθηκαν ὅμοιό τους στήν πιό ταπεινωτική στάθμη γιά τόν ἄνθρωπο, τήν ὁμοφυλοφιλία, καί τότε ἡ κουρελιασμένη αὐτοεκτίμησή τους τούς ἔδωσε τήν ψευδαίσθηση τῆς ὑπεροχῆς!...

"Γλώσσα Ἐλληνική" Ἡ πολύτιμη κληρονομιά καί οἱ ἀποτυχημένοι κληρονόμοι

Διαβάζοντας κάποιο ἄρθρο σχετικά μέ τήν εἰκόνα πού ἔχουν τά σημερινά παιδιά γιά τήν γλώσσα μας, καθώς καί τίς ξενόφερτες ἰδέες πού ὑποστηρίζουν περί ἁπλοποίησης (λέει) τῆς … δύσκολης Ἑλληνικῆς, δέν μποροῦσα νά κρύψω τήν πικρία μου ἀλλά καί τόν θυμό μου. Δέν πίστευα ὅτι αὐτά τά εἶπαν Ἑλληνόπουλα. Μετά, ὅμως, ἀπό λίγη ψύχραιμη σκέψη καί ἀναλογιζόμενος τήν κατάντια τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ μας συστήματος, σκέφτηκα πώς σαφῶς καί τά παιδιά πού ἀπάντησαν στό ἄρθρο τόσο ἀδιάφορα καί ἀπαξιωτικά γιά τήν Ἑλληνική γλώσσα, ἔχουν δίκιο νά λένε αὐτά πού λένε, ἀφοῦ δέν βρέθηκε κανένας νά τούς ἐξηγήσει τόν πλοῦτο, τόν θησαυρό καί τήν τεράστια γλωσσική κληρονομιά τῆς ὁποίας εἶναι οἱ συνεχιστές. Εἶναι ἕνας θησαυρός πού τόν ζηλεύουν ὅλοι οἱ λαοί, οἱ ὁποῖοι θά ἔκαναν καί θά ἔδιναν πολλά γιά νά ἦταν ἐκεῖνοι οἱ κληρονόμοι αὐτοῦ τοῦ πλούτου...

Η Απελευθέρωση της Λέσβου - 8 Νοεμβρίου 1912 ... με αφορμή την επέτειο της Απελευθέρωσης - 100 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

του Παναγιώτη Παρασκευαΐδη

Η πιο Μεγάλη μας Μέρα, 8 Νοεμβρίου 1912

Ένα ξέφρενο πλήθος σμάριαζε σ’ όλη την προκυμαία της Μυτιλήνης περιμένοντας την έλευση της Λευτεριάς.

Όλη η πόλη, όλη μα όλη αδειάζοντας τα σπίτια κατέβηκε στο Λιμάνι, στον Μώλο, στην Κάτω από το Κάστρο παραλία. Κορμιά δεν υπήρχαν, μόνον μάτια, να δουν και να χορτάσουν την χιλιοπόθητη στιγμή που θ’ αποβιβάζονταν ο απελευθερωτικός στρατός...

Ναοί καί Μοναστήρια της Λέσβου

Λέσβιος Οίνος Οινοφόρος Μεγαλοχωρίου

Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου

Η Λέσβος, ένα από τα πιο όμορφα και πλούσια αιγαιοπελαγίτικα νησιά μας, κατά τον Γ' μ.Χ. αιώνα υπήρξε στόχος των Σαρακηνών πειρατών, οι οποίοι, απ’ όπου κι αν περνούσαν, σκόρπιζαν τον όλεθρο και την καταστροφή.

Στη τοποθεσία Λεσβάδος του νησιού, υπήρχε ένα μοναστήρι προς τιμήν των Ταξιαρ­χών. Οι δεκαοκτώ μοναχοί του είχαν καταφέρει πολλές φορές ν' αποκρούσουν μ' επιτυχία τις επιδρομές των Σαρακηνών, αλλ' αυτό έκανε τον αρχιπειρατή Σιρχάν να πεισμώση και να θέλη να το κάψη...

Η Ευαγγελική περικοπή που τα λέει όλα!!!

Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου

Το μεγάλο χάσμα

Δίπλα στην εξώθυρά του ήταν αφημένος. Μα κανένα ενδιαφέρον δεν άγγιξε ποτέ το νου του γι’ αυτόν. Καμιά συγκίνηση δεν έσφιξε, έστω και προσωρινά, την καρδιά του. Ντυμένος πολυτελέστατα όλες τις ώρες της ημέρας, ο πλούσιος της παραβολής, δε γύριζε ούτε ματιά να ρίξει στο φτωχό το Λάζαρο. Για ποιο λόγο να χάσει τη διάθεσή του; Να βλέπει το πληγιασμένο του κορμί που ’γλείφαν τα σκυλιά τις πληγές του;...

Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης και η εθνική μας αξιοπρέπεια

Μία ομάδα διανοητών και δημοσιογράφων επιχειρεί να μάς πείσει πόσο καλό πράγμα είναι η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Συνιστούν να είμαστε ευγνώμονες στην τρόικα που θα φέρει ξένους επιτρόπους στα υπουργεία μας για να μας κάνουν σωστούς Ευρωπαίους και να μας φέρουν τα φώτα τους. Φαίνεται ότι τα παπαγαλάκια της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν θέλησαν ποτέ να διαβάσουν την ελληνική Ιστορία ή αν την διάβασαν , δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν. Διότι στις πάμπολλες σελίδες αυτής της Ιστορίας υπάρχουν παραδείγματα Ελλήνων ηγετών που βρέθηκαν μεν σε δυσχερή θέση, αλλά δεν απώλεσαν την αξιοπρέπειά τους και δεν λησμόνησαν τα ιστορικά δικαιώματα και τις ιστορικές υποχρεώσεις του Έθνους μας...

Θαύματα, διδαχές και Προφητείες του Οσίου πατρός Γεωργίου Καρσλίδη

Διδάγματα Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη - Άρθρο του αρχιμ. Κοσμά Λαμπρινού

Ο ΟΣΙΟΣ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ

Ποιος είναι ο π. Γεώργιος Καρσλίδης ; Ο π. Γεώργιος γεννήθηκε στην Γεωργία της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως. Από μικρό παιδί άρχισε να γνωρίζει θλίψεις και πόνους στη ζωή του. Άλλος στη θέση του θα απογοητεύονταν, θα παραπονιόταν και θα λογάριαζε ως συνυπεύθυνο στο φόρτο της δοκιμασίας του τον Ύψιστο. Ο π. Γεώργιος Καρσλίδης όμως μέσα από πρωτόφαντους διωγμούς προσφυγιάς, σωματικούς τραυματισμούς, στερήσεις και πόνους, δεν έπαυσε να αγαπά και να δοξολογεί τον Εσταυρωμένο Λυτρωτή μέσα από τη καρδιά του. Τριών χρονών έμεινε πεντάρφανος. Έξι χρονών τον καταδιώκει βάναυσα ο αδελφός του. Έφυγε, εξορίστηκε σε μία σπηλιά γεμάτη χιόνι. Αλλά δεν βγήκε από το στόμα του λέξη βλάσφημη...

Φώτης Κόντογλου - Τὸ ἀληθινὸ Βυζάντιο. Ἡ ἀρχοντικὴ καὶ βασιλικὴ πολιτεία

Μυστικὰ Ἄνθη, Ἀθήνα 1992, δ´ ἔκδοση, Ἀστήρ, σελ. 93‐99

---

Τί ἤτανε, ἀληθινά, ἐκεῖνο τὸ Βυζάντιο, ἐκείνη ἡ Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Ὄχι μοναχὰ ἡ ἀρχαία πολιτεία, μὰ κι ἡ καινούρια, ὡς τοῦ σουλτὰν-Χαμὶτ τὰ χρόνια. Εἶχα γνωρίσει ἕναν χριστιανὸ Ἀνατολίτη κοσμογυρισμένον, ποὺ ἔζησε πολλὰ χρόνια στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἀμερική, στὴ Λόντρα, στὸ Παρίσι, στὴ Ρώμη, στὴ Νέα Ὑόρκη. «Ὅλες αὐτὲς οἱ μεγάλες πολιτεῖες, μοῦ ἔλεγε, εἶναι σπουδαῖες, μὰ σὰν τὴν Κωνσταντινόπολη δὲν ὑπάρχει ἄλλη στὴν οἰκουμένη, κι οὔτε βρίσκεται στὸν ντουνιὰ τέτοια ἐπίσημη ἀρχοντικιὰ καὶ βασιλικὴ πολιτεία»...

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΒΛΑΣΦΗΜΟ CORPUS-CHRISTI- ΓΙΑ ΤΗΝ 7Η ΤΕΧΝΗ- ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

Ἴσως γιά πρώτη φορά στά χρονικά τοῦ Ἑλληνικοῦ θεάτρου καί τῆς 7ης τέχνης, ἀνέβηκε ἕνα τόσο βλάσφημο «ἔργο»! Καί ὄχι τυχαῖα, σέ μία στιγμή ἐθνικῆς κρίσεως ( πνευματικῆς βασικά ) κι ἀμετανοησίας! Ἕνα ἀκόμη ράπισμα στή συνείδησή μας, μήπως καί ξυπνήσουμε ἀπό τόν πνευματικό μας λήθαργο! Μέσα στή λαίλαπα τῶν δεκάδων ἐπιθέσεων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καθημερινῶς ἐνάντια στήν ἀνθρωπότητα, γιά τήν χειραγώγηση κι ἐξόντωσή της, ἡ 7η τέχνη παίζει πολύ ἄσχημο ρόλο. Τίς τελευταῖες δεκαετίες εἰδικότερα, τό σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς τήν ἔκανε ἐργαλεῖο στά χέρια του κι ἔγινε κι αὐτή μία ἐπιπλέον τέχνη τοῦ Διαβόλου, γιά τούς ἑξῆς λόγους:...

Τα διάφορα τελώνια

 

ΦΟΒΕΡΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕΝ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 9ον ΑΙΩΝΑ!

Ο Άγιος Βασίλειος ο νέος ήταν πνευματικός Πατέρας του οσίου Γρηγορίου, ο οποίος είχε επίσης πολλά άλλα πνευματικά τέκνα μεταξύ των οποίων ήταν και μια ευλαβέστατη γυναίκα ονομαζόμενη Θεοδώρα η οποία υπηρετούσε τον Άγιο Βασίλειο σε όλη της τη ζωή. Έφθασε δε ο καιρός του θανάτου της και απέθανεν εντός ολίγων ημερών.

Εγώ δε (Ο Γρηγόριος) ευρισκόμενος σε απορία ζητούσα να μάθω και ενοχλούσα τον Άγιο για να μου ειπή εάν εσώθη η Θεοδώρα και που ευρίσκεται. Ο Άγιος Βασίλειος μετά τις πολλές μου ενοχλήσεις, μου είπεν: " Τέκνον μου Γρηγόριε αύτη τη νύχτα πορεύομαι πρός την Θεοδώρα και έλθε και συ μαζί μού για να την ιδής."...

Οι «Χαμένοι Χριστιανοί» της Μικράς Ασίας

Μεγάλο σκάνδαλο αλλά και επίκεντρο έντονων συζητήσεων προκαλεί στην Τουρκία ένα βιβλίο του Erdoğan Çinar και μιας ομάδας Τούρκων ερευνητών με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Σκάνδαλο η ιστορία των Αλεβητών». Το βιβλίο αυτό, περιγράφοντας την ιστορία των Αλεβητών, υποστηρίζει ότι οι Αλεβήτες της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα οι χαμένοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας, ένα πραγματικά μεγάλο ιστορικό πρόβλημα στο οποίο  όμως η σύγχρονη επίσημη Τουρκία αποφεύγει συστηματικά να δώσει πειστικές απαντήσεις.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, οι Αλεβήτες αποτελούν το χαμένο χριστιανικό ποίμνιο της Μικράς Ασίας που χάθηκε μετά την επικράτηση των Οθωμανών και  ότι σε πολλές περιπτώσεις τα θρησκευτικά κέντρα των Αλεβητών έχουν κτιστεί πάνω σε χριστιανικές εκκλησιές. Ο Çınar  φτάνει στο σημείο να υποστηρίξει ότι όλοι οι Γέροντες, (Ντεντέδες),  των Αλεβητων δεν είναι παρά χριστιανοί που θέλοντας να αποφύγουν τον δια της βίας εξισλαμισμό, κατέφυγαν στην δημιουργία μιας ισλαμικής αίρεσης με πολλά χριστιανικά στοιχεία...

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Γράφει ο: π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος

    Κάπως έτσι θυμάμαι την εμπειρία από τα όμορφα παραμύθια της γιαγιάς, τις παραδοσιακές, διδακτικές ιστορίες, αλησμόνητες για την καρδιά, αξέχαστες για την θύμηση του νου, που χρόνια πριν μας γαλούχησαν, μας μεγάλωσαν με το όραμα μιας πατρίδος, που ξέρει να τιμά την ιστορία της, να ζει με γνώμονα την παράδοσή της.

   Εμπειρίες παλαιών, καταθέσεις καρδιάς απλών ανθρώπων που γεύτηκαν της κατοχής το πικρό ποτήρι, της πείνας την παράξενη γεύση, του ξεριζωμού την άδικη τιμωρία. Και με αυτά τα ακούσματα γενεές νέων ανθρώπων, τότε που η οικογένεια είχε βαθειά τις ρίζες της στην παράδοση, ανατράφηκαν με υψηλά ιδανικά, με αξίες, αγάπη προς την πατρίδα, πίστη στην Εκκλησία και σεβασμό στην ιστορία. Τότε οι παλαιοί μιλούσαν για χρόνια ματωμένα και ξεριζωμένα που κανείς δεν μπορούσε να τα διαγράψει από την ψυχή τους...