Η Παλαιά Διαθήκη.

Αρκετοί είναι εκείνοι, ακόμα και «πιστοί»,  που περιφρονούν την Παλαιά Διαθήκη. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αφήσουμε την Παλαιά Διαθήκη και να αρκεστούμε στην Καινή, επειδή όπως λένε βρίθει από πολλά παραδείγματα προς αποφυγήν.

Είναι όμως έτσι; αφού ο ίδιος ο Χριστός δεν απορρίπτει το παρελθόν; Τρανταχτό παράδειγμα το περιστατικό της Μεταμορφώσεώς του, όπως και σε πολλά χωρία κάνει αναφορά στα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι τελικά η Παλαιά Διαθήκη ένα βιβλίο που αφορά κυρίως τους Εβραίους; 

Γράφει ο Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας Φούντας, ότι η Παλαιά Διαθήκη μιλάει για την προετοιμασία της ανθρωπότητας για τον ερχομό του Χριστού· η Παλαιά Διαθήκη, είναι η βάση της Καινής Διαθήκης, αν απορρίψουμε την Παλαιά Διαθήκη απορρίπτουμε και την Καινή, γιατί αυτή είναι συνέχεια της Παλαιάς με την σάρκωση του Υιού του Θεού, τη Γέννηση του Ιησού Χριστού. Η Εκκλησία μας στηρίζεται στη διδασκαλία των Προφητών (στην Παλαιά Διαθήκη) και των Αποστόλων (στην Καινή Διαθήκη). Την Κυριακή της Ορθοδοξίας διακηρύσσουμε: «Οι Προφήται (δηλαδή, η Παλαιά Διαθήκη) ως είδον, οι Απόστολοι (η Καινή Διαθήκη) ως δίδαξαν… Ούτω φρονούμεν ούτω λαλούμεν»! ότι με την Παλαιά Διαθήκη και μάλιστα κατά την χριστολογική της ερμηνεία είναι ζυμωμένη όλη η λατρεία μας και αυτή η εικονογραφία μας· επομένως είναι αδιανόητο  ως Ορθόδοξοι να μιλάμε περιφρονητικά για την Παλαιά Διαθήκη. Οι Άγιοι Πατέρες θεωρούν την Παλαιά Διαθήκη Θεία Αποκάλυψη, γιατί είναι Βίβλος Ιερά.

Τα Ερμητικά κείμενα.

 Διάφοροι Νεοεποχίτες, Ελλαδιστές και Ολυμπιστές ισχυρίζονται ψευδώς ότι "η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα βιβλίο αντιγραμμένο εν πολλοίς απ’ τα «Ερμητικά Κείμενα» που «γράφηκαν» 9000 χρόνια προ Χριστού, ενώ η Βίβλος είναι 1500 χρόνια προ Χριστού. Τι είναι τα «Ερμητικά Κείμενα»; Συγχρόνως με την μετάφραση στα ελληνικά της Παλαιάς Διαθήκης στα χρόνια του Πτολεμαίου του Β΄, έχουμε και την μετάφραση από την ιερογλυφική γραφή στην ελληνική γραφή των λεγομένων Ερμητικών Κειμένων, τα οποία αναφέρονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο, μια αιγυπτιακή θεότητα. Πιθανόν πρόκειται για κάποιον αρχαίο βασιλέα των Αιγυπτίων, που θεοποιήθηκε, και ο Αιγύπτιος ιερέας Μανέθων έκανε ένα πάντρεμα εκείνου του αρχαίου βασιλέως και του Ερμού του Ελληνικού, όταν του ζήτησε ο Πτολεμαίος να κάνει την μετάφραση..."

Ο ρόλος των Δυτικών πρίν και μετά την Επανάσταση του 1821.

 

Σε εκπομπές της τηλεόρασης, όπου μιλάνε για το 1821 γίνεται μία πονηρή προσπάθεια να περάσουν το "μήνυμα" ότι οι Έλληνες ελευθερώθηκαν χάριν της βοήθειας των Δυτικών, χωρίς να αναφέρουν τον βρώμικο ρόλο που έπαιξαν και παίζουν όλοι αυτοί....

Στις εκπομπές αυτές δεν θα ακούσουμε να πούνε ότι πρίν την Επανάσταση του ΄21, όλες οι επαναστάσεις κατά της τουρκοκρατίας απέβλεπαν στην ανάσταση της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας-Βυζαντίου με επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη και όχι την απελευθέρωση μικρών κρατιδίων. Ο Ρήγας Φεραίος στους χάρτες του σχεδίαζε ενωμένη ολόκληρη την αυτοκρατορία με επίσημη γλώσσα τα ελληνικά. Γι' αυτό και εξουδετερώθηκε και αντικαταστάθηκε από το επιτελείο του Ναπολέοντα από τον Κοραή που μιλούσε για επανάσταση των αρχαίων Ελλήνων κατά των Τούρκων αλλά και κατά των Ρωμηών (Ελλήνων Χριστιανών). Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης λέγει ότι η Ελληνική Επανάσταση επετράπη τότε μόνον όταν εξασφαλίστηκε ο αρχαιοελληνικός και αντιρωμαίικος (αντιχριστιανικός) προσανατολισμός του. Γι' αυτό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που συνέχιζε τη Βυζαντινή αυτοκρατορία μέσα στην τουρκική σκλαβιά, όλους αυτούς τους δύσκολους αιώνες, είχε αρχικά δισταγμούς για την Επανάσταση των "Ελλήνων" στην ελλαδική επικράτεια, διότι γνώριζε τα σχέδια του Ναπολέοντα και των ευρωπαϊκών ανακτοβουλίων.

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός κατατροπώνει τους παπικούς και αψηφά τον αυτοκράτορα.

 

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Επίσκοπος Εφέσου, είναι ο Δεσπότης που αψήφησε τον Πάπα και τον Αυτοκράτορα και αντιτάχθηκε στην ένωση της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με την Δυτική Καθολική Εκκλησία στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας (1438-1439) ως εκπρόσωπος των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Αντιοχείας.

Πολλοί ήταν αυτοί που δεν επιθυμούσαν την υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα. Ήθελαν να κρατήσουν ανόθευτη και ζωντανή την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη και παράδοση, ενώ κάποιοι άλλοι πίστευαν ότι ο Πάπας που ποτέ δεν είχε βοηθήσει, θα βοηθούσε την Ρωμηοσύνη απέναντι στην ολοένα αυξανόμενη πίεση και οθωμανική απειλή.

Η σωστή φροντίδα για το παιδί σου.

 Μὴν φροντίζεις μόνο νὰ ζήσει τὸ παιδί σου πολλὰ χρόνια ἐδῶ στὴ γῆ. Φρόντισε νὰ ἀξιωθεῖ νὰ ζήσει τὴν ἀτέλειωτη, καὶ αἰώνια ζωή...

~ Άγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Ο Μέγας Θεοδόσιος και οι κατηγορίες εναντίον του.

 

17 Ιανουαρίου, η Εκκλησία τιμά τον Μέγα Θεοδόσιο, τον αυτοκράτορα της Ρωμηοσύνης.

Πολλοί άθεοι (που υποστηρίζουν όμως τον ισλαμισμό, τον βουδισμό και ότι άλλο έχει ψεύτικο θεό, αλλά μισούν τον χριστιανισμό, την Αλήθεια του Θεού), όταν θέλουν να κατηγορήσουν τους χριστιανούς, σαν να είναι όλοι τους συνενοημενοι, προσφεύγουν στη σφαγή που είχε γίνει επί των ημερών του Μεγάλου Θεοδοσίου στον ιππόδρομο Θεσσαλονίκης.

Κατ' αρχάς η σφαγή αυτή δεν έγινε εν ονόματι του χριστιανισμού. Δεν σφαγιάστηκαν οι άνθρωποι αυτοί επειδή δεν ήταν χριστιανοί. Αντιθέτως, δεδομένου ότι στη Δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία οι χριστιανοί την εποχή εκείνη αποτελούσαν το 56% των πολιτών, και στην Ανατολή οι χριστιανοί ήταν περισσότεροι, συμπεραίνεται ότι μέσα στον ιππόδρομο οι πιο πολλοί ήταν Χριστιανοί. Επίσης, η Ορθόδοξη Εκκλησία ουδέποτε διέταξε να γίνει κακό σε ανθρώπους. Ούτε ο Χριστός στη διδασκαλία Του ζητάει μίσος, βία, ή θάνατο.

"Τρόμαξα και άρχισα να λέω τους χαιρετισμούς της Παναγίας...."

 

"Μιλῆστε γιά τόν Χριστό, μιλῆστε γιά τήν Ὀρθοδοξία...."

 Στόν Άγιο γέροντα Πορφύριο, δέν τοῦ ἄρεσε νά ἀσχολῆται μέ τίς ἀρνητικές καταστάσεις.

Ἔλεγε: «Μωρέ, μή μιλᾶτε γιά τό κακό… Ἀντί νά πολεμᾶτε τίς αἱρέσεις, μιλῆστε γιά τόν Χριστό, μιλῆστε γιά τήν Ὀρθοδοξία». Σέ κάποιον συγγραφέα πού ἀσχολεῖτο μέ τόν Ἀντίχριστο ἔλεγε: «Μωρέ, μή μιλᾷς γιά τόν Ἀντίχριστο. Ὁ λαός μας σήμερα ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐπανευαγγελισμό.

Μίλα γιά τόν Χριστό καί μίλα γιά τούς μικρούς ἀντιχρίστους, δηλ. τά πάθη μας, πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Χριστό καί θά μᾶς κάνουν νά πιστέψουμε στόν Ἀντίχριστο»…

Οι πολλοί και οι λίγοι.....

 

Δεν είναι πάντα αληθέστερο και επικρατέστερο αυτό που λένε και κάνουν οι μεγαλύτερες μάζες των ανθρώπων.

Επί παραδείγματι, οι πιο πολλοί άνθρωποι στον κόσμο είναι καθολικοί, προτεστάντες, μουσουλμάνοι, βουδιστές, κομφουκιανοί, άθεοι κλπ. Οι Ορθόδοξοι όμως έχουν την Αποκάλυψη της Αλήθειας περί Θεού, αν καί είναι τρόπον τινά μειοψηφία μπροστά σε όσους πιστεύουν κάτι διαφορετικό και πλανώδες.

Επίσης, οι πιο πολλοί άνθρωποι που πεθαίνουν καθημερινά πηγαίνουν στην κόλαση. Ελάχιστοι πηγαίνουν στον Παράδεισο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πιο λίγοι θα πρέπει να υιοθετήσουν την πίστη και τον τρόπο ζωής των πολλών.....

"Ότι έχω ανάγκη από παραπάνω Χάρη, δεν με φτάνει αυτή που έχω...."

 "Πανάγαθε, μη μου το γράψεις. Εσύ είσαι Θεός και ξέρεις τα βάθη της καρδιάς μου. Εγώ αποφάσισα να σε αρνηθώ, Κύριε μου; Ε, γλίστρησα Πανάγαθε, αφού ξέρεις πως είμαι αδύναμος. Είδες που Σου φωνάζω κάθε μέρα να έρθεις να με βοηθήσεις, και δεν τα καταφέρνω; Ε, να. Τώρα τούτο τι σημαίνει; Ότι έχω ανάγκη από παραπάνω Χάρη, δεν με φτάνει αυτή που έχω. Σε παρακαλώ, κάνε μια εξαίρεση, βοηθά με... Μη μου το γράφεις αυτό".

Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός (1921-2009✞)

Οι παραδόσεις μας.....

 Ἰούλιος Τυπάλδος (ποιητής καί πεζογράφος): «Ὅποιος στοχάζεται νά ὠφελήσῃ τό ἔθνος του κόβοντας τήν κλωστή τῶν παραδόσεων, συντρίβοντας τό ἀπερασμένο, δέν ἠξεύρει οὔτε πόθεν ἔρχεται, οὔτε ποῦ θέλει νά ὑπάγῃ. Ἡ ζωή τῶν ἐθνῶν, καθώς ἐκείνη τῶν ἀτόμων, δέν συνίσταται ἀπό μίαν ἤ ἄλλην ἐποχήν τῆς ὑπάρξεώς τους· ὅλες μαζί συνθέτουν μίαν ἀκέραιαν ὕπαρξη, πού κράζεται ἡ ἱστορία τοῦ ἔθνους· κάθε γενεά ἀφίνει εἰς ἐκείνη πού τήν διαδέχεται βαθύτατες ἀλήθειες, τές ὁποῖες συχνά οἱ σύγχρονοι δέν ἐννοοῦν, ἀλλά μόνο οἱ μεταγενέστεροι πού φωτίζονται ἀπ΄ αὐτές».....

Τά έθιμα ριζώνουν, βλέπετε, μέσα εις τήν καρδίαν τών ανθρώπων.....

 Απόσπασμα από τα «Χριστούγεννα στόν ύπνο μου» του Αλέξανδρού Μωραϊτίδη: «Τά έθιμα ριζώνουν, βλέπετε, μέσα εις τήν καρδίαν τών ανθρώπων καί όταν καταργώνται, νεύρον ευαίσθητον ξερριζώνεται βιαίως από μέσα από τήν καρδίαν, ήτις πονεί καί οδυνάται μεταδίδουσα τόν πόνον εις όλον τό σώμα. Ο άνθρωπος όστις δέν έχει τό νεύρον τούτο δέν ανήκει εις έθνος. Είναι αλλότριος αυτού. Νομίζει πώς είναι εις τόν κόσμον όλον καί δέν είναι πουθενά. Είναι εις τόν αέρα, αεροβατεί. Είναι πολίτης της "Νεφελοκοκκυγίας" του Αριστοφάνους. Εάν οι τοιούτοι άνθρωποι είναι άχρηστοι διά πάν έθνος, είναι πολύ περισσότερονν διά το ελληνικόν. Είναι βλαβεροί. Το ελληνικόν έθνος βλέπομεν ότι φευ! ολονέν εκλείπει και χάνεται, διότι εκλείπουσι και χάνονται οι έχοντες το πονετικόν αυτό νεύρον εν τη καρδία των πολίται, πληθύνονται δε οι άλλοι, οι περιφρονούντες τα πάντα...».

π. Σεραφείμ Ρόουζ: Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ' αυτό τον κόσμο.....

 

π. Σεραφείμ Ρόουζ: Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ' αυτό τον κόσμο, ξέρετε τι θα του συνέβαινε;

.... Ο κόσμος θα Τον Σταύρωνε σήμερα ακριβώς όπως το έπραξε πριν 2000 χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας.

Λέμε ότι ζούμε σε Χριστιανική κοινωνία, αλλά αυτό δεν ισχύει.

Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς τον Χριστό, από εκείνη στην οποία ο Ίδιος γεννήθηκε. Οι άνθρωποι μισούν την Αλήθεια και γι' αυτό ευχαρίστως θα ξανασταύρωναν τον Χριστό αν ερχόταν ανάμεσά μας.

Ὁ Θεός ἐπέτρεψε, νά μᾶς ἀπογοητεύσει ἡ Εὐρώπη....

 

Ὁ Θεός ἐπέτρεψε, νά μᾶς ἀπογοητεύσει ἡ Εὐρώπη ἐκεῖ πού στηρίξαμε «τήν πᾶσαν ἐλπίδα» μας, στά οἰκονομικά, γιά νά εἶναι εὐκολότερη ἡ ἀφύπνισή μας. Ξεχάσαμε τόν Θεόν τῶν Πατέρων ἡμῶν καί πιστεύουμε στήν ἀπολυτοποιημένη «ἀξία» τοῦ οἰκονομισμοῦ....

Δέν ἀνοίξαμε καμμιά κερκόπορτα, ἀλλά τίς πύλες τῆς ψυχῆς καί καρδιᾶς μας, γιά νά μᾶς ἀλλοτριώσει καί νά μᾶς συντρίψει ἡ σημερινή Δύση. Εὐτυχῶς ὃμως ὑπάρχει -εἶναι βέβαιο- καί ἡ «μαγιά» τοῦ Μακρυγιάννη...

ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ...

ΓΕΡΟΝΤΑ, πώς τα βλέπετε τα πράγματα με τον κορωνοϊό;

-Ακόμα και τα χειρότερα τα βλέπω ως καλύτερα.

Ποτέ ο Θεός δεν επιτρέπει ένα κακό για το κακό, μα για το καλό.

Μα ακόμη ετούτο που βλέπω είναι πως ο Χριστός πλέον δεν είναι το κέντρο της ζωής μας, μα ο κορωνοϊός και η ακολουθία του.

Πιο πολλές φορές την ημέρα λέμε την λέξη Κορωνοϊός παρά Χριστός. Τον κάναμε πια κομποσχοίνι. Έμεινε να του γράψουμε και πανηγυρικό Εσπερινό μετ’αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.