"Η υπομονή αγιάζει"

 

(Νικόλαος Βοϊνέσκος)

Πριν μερικά χρόνια μία κυρία έστειλε ένα γράμμα στον μακαριστό γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη και του έγραφε ότι έχει πολλά βάσανα, μεγάλο σταυρό και δεν μπορεί να σηκώσει τον Σταυρό της.

Και ο γέροντας Εφραίμ της απάντησε: «Μου γράφεις ότι έχεις πολλά βάσανα. Και εγώ σου λέγω τόσο το καλύτερο για την ψυχή σου! Ο Θεός που σου δίδει αυτά τα βάσανα γνωρίζει ότι τόσα βαστάζεις, σε τόσα αντέχει η ψυχή σου, αν σου δώσει περισσότερα θα πέσεις, εάν σου δώσει ολιγότερα βάσανα σε αδικεί, από αιώνιο μισθό, από αιώνια χαρά...

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Οι Άγιοι Απόστολοι Απόστολοι ονομάζονται οι Δώδεκα μαθητές του Κυρίου πού άφησαν τα πάντα και ακολούθησαν τον Κύριο σε όλη τη δημόσια διακονία Του μέχρι της Αναλήψεως. Στη συνέχεια μετά την επιφοίτηση του Άγιου Πνεύματος, έγιναν κήρυκες και μάρτυρες της πίστεως στον Χριστό προς λύτρωση της ανθρωπότητας από την αμαρτία και συνέβαλαν στην εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη. Το ιερό και τιμητικό αυτό όνομα δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο στους Μαθητές Του, όταν διανυκτέρευσε στο όρος προσευχόμενος τότε, "᾿Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι καὶ ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεφώνησε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ᾿ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασε." (Λουκ. 6, 12-13)...

Ο Aπόστολος Παύλος

Α. Α. Γκλαβίνα, Οι δώδεκα Απόστολοι, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη, 1993, σελ. σελ. 145-161
Ο Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας (Πρ. 22, 3) από Εβραίους γονείς της φυλής Βενιαμίν (Ρωμ. 11, 1. Φιλιππ. 3, 6). Ως προς την εξήγηση τον νόμου ανήκε στους Φαρισαίους (Φιλιππ. 3, 6), ήταν ρωμαίος πολίτης (Πρ. 16, 37-38), πολίτης της ξακουστής πόλης Ταρσού (Πρ. 21, 39). Το εβραϊκό του όνομα ήταν Σαούλ.

Ο Ιερώνυμος αναφέρει ότι ο Παύλος, κατά παράδοση, καταγόταν από τα Γίσχαλα της Παλαιστίνης. Τούτο πιθανώς να σημαίνει ότι κάποιος προγονός του καταγόταν από τα Γίσχαλα.

Στην Ταρσό, που ήταν τότε κέντρο ελληνικής παιδείας και στωικής φιλοσοφίας, διδάχτηκε ο Παύλος τα ελληνικά και γνώρισε την ελληνική σκέψη. Γι' αυτό όταν μιλάει στους Αθηναίους φέρνει στο νου τους εκφράσεις γνωστές σ' αυτούς, μέσα από τις οποίες θέλει να περάσει το μήνυμα του και να δώσει ένα παράδειγμα για τον τρόπο διοχέτευσης του χριστιανικού κηρύγματος...

Ο Απόστολος Πέτρος

Α. Α. Γκλαβίνα, Οι δώδεκα Απόστολοι, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη, 1993, σελ. 57-67
Ο Πέτρος γεννήθηκε στη Βηθσαϊδά (Ιωάν. 1, 45), κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ, όπου με τον αδελφό του Ανδρέα, που και αυτός έγινε Απόστολος, ασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά, μαζί με δυο άλλους Αποστόλους (Ματθ. 4, 18), τον Ιάκωβο και Ιωάννη, γιους του Ζεβεδαίου.

Σ' όλους τους καταλόγους των Ευαγγελίων αναφέρεται πρώτα ως Σίμων (Ματθ. 10, 2. Μάρκ. 3, 16. Λουκ. 6, 14), ενώ σ' άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης αναφέρεται και ως Συμεών (Πρ. 15, 14. 2 Πετρ. 1, 1). Αρκετές φορές μνημονεύεται ως Σίμων Πέτρος (Ματθ. 10, 2. 16, 16. Μάρκ. 3, 16. Λουκ. 6, 14. Ιωάν. 1, 40. 6, 68. 13, 6· 8· 24. 18, 10) καθώς επίσης και Κηφάς (1 Κορ. 1, 12. 3, 12. 9, 5. 15, 5. Γαλ. 1, 18. 2, 9 · 11· 14).

Στην Καινή Διαθήκη δε φαίνεται καθαρά πότε ο Ιησούς ονόμασε το Σίμωνα Κηφά, δηλ. βράχο, πέτρα. Κατά το Ματθαίο (16, 18) η μετονομασία αυτή συνδέεται με την ομολογία του Πέτρου στην Καισαρεία του Φιλίππου. Κατά το Μάρκο (3, 16) και το Λουκά (6, 14) η αλλαγή αυτή του ονόματος του από Σίμωνα σε Πέτρο μνημονεύεται στην αρχή του καταλόγου των δώδεκα, όταν δηλ. συγκροτήθηκε και ολοκληρώθηκε από τον Ιησού η ομάδα των δώδεκα. Ο Ιωάννης (1, 42) τοποθετεί το θέμα αυτό διαφορετικά: όταν για πρώτη φορά ο Σίμων συναντήθηκε με τον Ιησού (τον παρουσίασε στον Ιησού ο αδελφός του Ανδρέας), ο Ιησούς του είπε ότι θα ονομαστεί Κηφάς, που σημαίνει Πέτρος...

Γιατί οι άνθρωποι εχθρεύονται την αλήθεια; (Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

«Και ελθόντι αυτώ εις το ιερόν προσήλθον αυτώ διδάσκοντι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι τον λαού λέγοντες·  εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς, και τις σοι έδωκε την εξουσίαν ταύτην;» (Μτ. 21, 23). Γιατί έκαναν στον Κύριο Ιησού Χριστό μία τέτοια ερώτηση; Και είναι σίγουρο ότι τον ρώτησαν με θυμό. «Πώς τολμάς εσύ να διδάσκεις το λαό; Ποιος σου το επέτρεψε, ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα; Εμείς μόνον έχουμε την εξουσία να διδάσκουμε το λαό».

Την απάντηση που τους έδωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να δώσει. Αν στη θέση του βρισκόταν κάποιος που δεν είχε εξουσία να διδάσκει θα έχανε τον εαυτό του μπροστά στους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους και το πρώτο πράγμα που θα προσπαθούσε να κάνει θα ήταν να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Ο Χριστός δεν τους απάντησε ευθέως. Τους έδωσε μία απάντηση που δεν την περίμεναν. Αντί να δικαιολογεί τον εαυτό του και να τους προβάλλει επιχειρήματα, που να δικαιολογούσαν την εξουσία του να διδάσκει τον λαό, τους ελέγχει και τους αναγκάζει να παραδεχτούν πως δεν έχουν δίκαιο σ’ αυτά που λένε...

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: Αν θέλεις να είσαι μαθητής του Χριστού, θ’ ανέβεις κι εσύ απάνω στον Σταυρό

Έξω αυτή η Γερόντισσα, να πούμε, δεν αναφέρω τ’ όνομα της. Καρκίνο, εγχειρήσεις, τούτο, εκείνο, αυτό, κι όμως προσευχομένη είδε την Παναγία στον θρόνο της.

«Περάστε οι όσιοι», λέει. Όλοι οι όσιοι πέρασαν μπροστά σαν παρέλαση, στην Παναγία. «Περάστε οι μεγαλομάρτυρες». Αυτή καθότανε εκεί, Γερόντισσα ήταν, Ηγουμένη.

Και στο τέλος πήγε, έβαλε μετάνοια φίλησε το χέρι της Παναγίας, ήταν ένα βελούδο!

Και η Παναγία της είπε: «Υπομονή, υπομονή, υπομονή», και ξύπνησε, να πούμε.

Δηλαδή αν θέλεις να είσαι μαθήτρια και μαθητής του Χριστού, θ’ ανέβεις κι εσύ απάνω στον Σταυρό.  

http://agiameteora.net/

Το θέλημα του Θεού και η ελευθερία του ανθρώπου (Αγ. Σιλουανού Αθωνίτου)

Είναι μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού. Τότε στην ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν υποφέρει σωματικά.

 

Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί, και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από τον θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή...

Για να κερδίσουμε την σωτηρία μας θα πρέπει να…

Όπως ο χειμώνας φέρνει το χιόνι και το χιόνι σκεπάζει το χορτάρι, δεν το ξεραίνει όμως, μάλλον το διατηρεί και το ζωογονεί έως την άνοιξη, οπότε φεύγει το χιόνι και πάλιν το χορτάρι είναι ανθηρό, ούτω πως συμβαίνει και στον πνευματικό αγώνα.

Ο χειμώνας των πειρασμών και των βιοτικών μεριμνών έρχεται να ψυχράνη τον αγωνιστικό ζήλο. Κάθε όμως πνευματική συγκέντρωσι με σκοπό την πνευματική βοήθεια της σποράς του λόγου του θεού, τον οποίον με την χάρι Του σαν τιποτένιοι διάκονοι προσφέρουμε ζωντανεύει το πνευματικό χορτάρι, δηλαδή τον αγωνιστικό ζήλο για τη μεγάλη σωτηρία, για την απόκτησι της βασιλείας του Θεού...

Δεν μας σκοτώνει ο Θεός…

π. Λίβυος

Όχι δεν μπορώ σαν Xριστιανός να δεχθώ ότι o Θεός και η Παναγία θέλουν να πεθαίνουν οι άνθρωποι, να σκοτώνονται στις εθνικές οδούς, να σφάζονται στους πολέμους και να υποφέρουν στα ογκολογικά τμήματα των νοσοκομείων.

Ο Θεός που αποκάλυψε ο Χριστός δεν είναι ένας αιμοσταγής μανιακός δολοφόνος, εραστής του θανάτου, που χαίρετε τον κοπετό, τα δάκρυα και την οδύνη των ανθρώπων. Δεν κατασκευάζει θανάτους, δεν προκαλεί δυστυχήματα, δεν ζητά τον θάνατο του ανθρώπου. Διαλέγει να πεθάνει Εκείνος αντί για μας. Ο Σταυρός του θα παραμένει πάντα σκάνδαλο στον παραλογισμό της ανθρώπινης ιστορίας. Πειστήριο ότι ουδέποτε θέλησε τον δικό μας θάνατο, αλλά πέθανε αυτός αντί για εμάς...

Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο

Γέροντα, συχνά μου πονάει το στομάχι και δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ
στα πνευματικά μου καθήκοντα.
– Εσύ κάθεσαι και συζητάς με τους λογισμούς σου, τα βλέπεις όλα μαύρα και βασανίζεσαι χωρίς λόγο· έτσι τσακίζεσαι ψυχικά και σωματικά. Έπειτα από ένα τέτοιο τσάκισμα πονάει και το στομάχι, και που να βρεθή μετά κουράγιο για πνευματικά; Μπορεί να πάρης κάτι και να σού περάση το στομάχι, αλλά, αν δεν λείψη η στενοχώρια, πάλι θα πονέση. Μη δέχεσαι τους λογισμούς που σε απογοητεύουν, για να μην αχρηστέψης τα δώρα που σού έχει δώσει ο Θεός. Όσο θα τοποθετήσαι σωστά, τόσο θα γαληνεύης και θα ηρεμής, και τόσο η υγεία σου θα καλυτερεύη και δεν θα έχης ανάγκη από φάρμακα.
Η στενοχώρια αφοπλίζει τον άνθρωπο. Του ρουφάει όλο το μεδούλι των ψυχικών και σωματικών του δυνάμεων και δεν τον αφήνει να κάνη τίποτε. Δηλητηριάζει την ψυχή και φέρνει ανωμαλίες και στο σώμα !
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; (Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

 

 Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; Γιατί ήταν κακός; Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του.

Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός; Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του ή η δολιότητα της αμαρτίας εξαπατήσει την ψυχή του».

Ήταν μήπως νέος; Και γι' αυτό ακόμα ευχαρίστησε το Θεό και δόξασέ Τον, γιατί τον πήρε κοντά Του. Όπως εκείνους που πηγαίνουν για ν' αναλάβουν κάποιο αξίωμα, τους κατευοδώνουμε με χαρά και ικανοποίηση, έτσι πρέπει ν' αποχαιρετάμε κι αυτούς που φεύγουν από τούτη τη ζωή, γιατί πηγαίνουν κοντά στο Θεό, όπου θ' απολαμβάνουν μεγάλη τιμή και ευτυχία...

Αυτά είναι τα θεμέλια της σωτηρίας μας…

Πρέπει ανοιχτά να ομολογούμε τον Χριστό. Αυτό είναι μεγάλη αρετή. Πόσοι χριστιανοί υπάρχουν που λένε: «Πιστεύω στον Θεό», αλλά στην πράξη δεν πιστεύουν!

Πόσα χείλη μένουν βουβά, όταν χρειάζεται να υπερασπιστούν μέσα στην κοινωνία τη δόξα του Θεού και των Αγίων Του! Ο εχθρός Διάβολος προσπαθεί τόσο πολύ για να σβήσει την πίστη από την καρδιά και να φέρει στη λήθη τις αλήθειες του Χριστιανισμού. Γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι μόνο κατ’ όνομα χριστιανοί αλλά στα έργα κανονικοί ειδωλολάτρες...

«Δέν ὑπάρχει ἀνώτερο πράγμα ἀπ᾿ αὐτό πού λέγεται μετάνοια καί ἐξομολόγηση»

Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

«Δέν ὑπάρχει ἀνώτερο πράγμα ἀπ᾿ αὐτό πού λέγεται μετάνοια καί ἐξομολόγηση. Αὐτό τό μυστήριο εἶναι ἡ προσφορά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Μέ αὐτό τόν τέλειο τρόπο ἀπαλλάσεται ὁ ἄνθρωπος ἀπ᾿ τό κακό...

Περί εγωισμού

        π. Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης

Σήμερα θὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν μεγάλη πνευματικὴ ἀσθένεια ποὺ λέγεται ἐγωισμός.

Ὁ ἐγωισμὸς εἶναι ἕνα παράλογο πάθος ποὺ μαστίζει κυριολεκτικὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος· ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πάσχουμε ἀπὸ αὐτὴ τὴ μεγάλη ἀσθένεια. Τὸν ἐγωιστὴν ἄνθρωπον ὁ ἐγωισμὸς τὸν ρεζιλεύει καὶ τὸν θεατρίζει. Αὐτὸν τὸν ἐγωισμὸ καλούμεθα ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ τὸν καταπολεμήσουμε, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπ’ αὐτόν...

Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω στην «εκκλησία».

Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω στην «εκκλησία».
Την παραπάνω φράση την ακούμε συχνά πυκνά από γνωστούς, φίλους, συγγενείς καθώς η συζήτησή μας θα στραφεί λίγο σε πιο πνευματικά ζητήματα.

Το βασικό λοιπόν επιχείρημα των ανθρώπων που λένε ότι από την μία πιστεύουν στον Θεό και από την άλλη δεν πηγαίνουν στον Ιερό Ναό για να συμμετάσχουν στα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησία μας είναι διότι τους ενοχλούν κάποια πράγματα όπως η πολυτέλεια των ναών... οι αντιπαθητικοί παπάδες, οι ψάλτες, η αρχαία γλώσσα (δεν την καταλαβαίνουν), τα μικρόφωνα, τα φώτα, το παγκάρι (ρίχνουν λεφτά για κερί), η ώρα τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, κ.α...

«ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ» ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΣΤΗΝ… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΖΗΤΑ ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ!!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Με ένα πραγματικά καταπληκτικό άρθρο ο Τούρκος αρθογράφος της εφημερίδας Sabah, Hasan Bülent Kahraman, αφού κάνει μια μακρά περιγραφή της μεγάλης βυζαντινής κληρονομιάς της Κωνσταντινούπολης, ζητεί με ξεκάθαρο τρόπο την επαναφορά και αναβίωση αυτής της κληρονομιάς που σήμερα είναι καλυμμένη κάτω από τους μουσουλμανικούς σοβάδες που καλύπτουν τους τοίχους των εκκλησιών που έγιναν τζαμιά...

Η ευχή μας φέρνει κοντά στον Χριστό

Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα: Η ευχή μας φέρνει κοντά στον Χριστό. Κάποτε μου ήρθε (να εξομολογηθεί) ένας μεγαλόσχημος. Μου είπε: Έχω φθάσει, Αββά σε απόγνωση. Δεν βλέπω καμιά αλλαγή στο καλύτερο. Πως θα βελτιωθώ; Πώς θα πεθάνω για την αμαρτία; Αισθάνομαι την πλήρη αδυναμία μου. Υπάρχει άραγε ελπίδα σωτηρίας;...

Μερικές συμβουλές του Αγίου Παΐσιου…

 «Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του».

«Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του Θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται»




«Να αναθέτουμε το μέλλον μας στο Θεό. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσευχόμαστε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της ελπίδας»...

«Καλύτερα να μην ερχόταν ο Χριστός…», του Παναγιώτη Τσαγκάρη, Γενικού Γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Σχόλιο σε άρθρο και θέσεις του Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου

 

Του Παναγιώτη Τσαγκάρη

Γενικού Γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

 

Υπάρχει, γενικά, εδραιωμένη η αντίληψη, ακόμη και σε μια μερίδα του σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,  ότι ο κόσμος αλλάζει και συνεπώς πρέπει, συμβαδίζοντας με την αλλαγή που συντελείται, να αλλάξουμε και εμείς στάσεις ζωής και συμπεριφορές. Αποτυπώνοντας την αντίληψη αυτή ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, σε ένα του άρθρο με τίτλο «Μια απάντηση για τους καλοπροαίρετους», σημειώνει ότι δεν είναι δυνατόν και ανεκτό, ένας άνθρωπος «διακατεχόμενος από έναν ζήλο «ου κατ' επίγνωσιν», έναν ζήλο παιδαριώδη και ανώριμο, που συγχέει τα ουσιώδη με τα επουσιώδη και που τόσα προβλήματα έχει δημιουργήσει στην Εκκλησία στη δισχιλιετή πορεία της, αλλά και δημιουργεί ως σήμερα»1, να εμποδίζει την εξέλιξη και την πρόοδο των πραγμάτων εμμένοντας σε ξεπερασμένα κοσμικά σχήματα. Όπως ισχυρίζεται, εκείνο που απαιτείται είναι να έχουμε διάκριση, που είναι η μεγαλύτερη των αρετών2. Και φαίνεται να έχει δίκιο μόνον που θα πρέπει να κοιταχτεί πρώτα ο ίδιος στον καθρέπτη της συνείδησης του...

Παπα-Γιάννης Καλαΐδης: "Οι βάρβαροι Τούρκοι πεντακόσια χρόνια δεν μπόρεσαν να μας κάνουν Τούρκους και τώρα οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας θα μας αλλαξοπιστήσουν;"

Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας - οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι - μας πρόδωσαν και μας κατέστρεψαν. Εξαιτίας τους χάσαμε την Πόλη, αλλά και τη Μ. Ασία. Εξαιτίας τους είχαμε τουρκοκρατία για πεντακόσια χρόνια.

Αλλά αντέξαμε κι ο λαός έμεινε πιστός στη ρωμιοσύνη και την ορθοδοξία και τα κρυφά σχολεία, όπου τα ελληνόπουλα διδάσκονταν τα γράμματα από το ψαλτήρι κι άλλα ιερά βιβλία. Μας κατατρέχουν και μας φθονούν, γιατί δεν μπορούν να χωνέψουν, πως ένα μικρό κράτος έχει τόση χάρη από το Θεό. Αυτοί μπορεί να έχουν τη δύναμη και τα όπλα, εμείς έχουμε την πίστη και την ελπίδα μας στο Θεό...

Περί της εν Χριστώ ζωής - του σοφωτάτου Νικολάου Καβάσιλα του και Χαμαετού

 

 

 

Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας – Εορτάζει στις 20 Ιουνίου

Ξαναγυρίζοντας τώρα στό Βυζάντιο εἶναι καλό νά πᾶμε πρῶτα στόν τελευταῖο μεγάλο μυστικό του, τόν Νικόλαο Καβάσιλα (+ 1471), πού ἐμπνέεται πολύ ἀπό τόν Συμεῶνα.

Τό οἰκογενειακό του ὄνομα ἦταν Χαμαετός, γνωστή βυζαντινή οἰκογένεια. Γεννήθηκε στή Θεσσαλονίκη ἀλλά σπούδασε στήν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Καβάσιλας ἔφτασε στίς ἀκρότερες συνέπειες, στίς ὁποῖες ὁδηγοῦσε ἡ κατεύθυνση πού μέ τόσο ζωηρό παλμό ἐχάραξεν ὁ Συμεών. Τό σπουδαιότερο ἔργο του εἶναι ἡ «ζωή ἐν Χριστῷ». Τό ἁπλό καί μαζί βαθύ, λυρικό καί μαζί μυστικό ὖφος του ἀποπνέει τή δροσιά καί τήν αἰσιοδοξία τῶν ἀποστολικῶν χρόνων. Ὅπως οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες αἰσθάνονταν συχνά τήν ἀνάγκη νά ξαναγυρίζουν στό Σωκράτη γιά νά βαπτιστοῦν στή γεμάτη αἰσιοδοξία ἀλλά καί ἁπλότητα σκέψη καί ζωή του, ἔτσι καί οἱ Βυζαντινοί, ὅσες φορές ἡ ἐκλεπτυσμένη θεολογική σκέψη ἐστέγνωνε τήν ψυχήν των ξαναγυρίζουν στούς ἀποστολικούς χρόνους, στήν ἁπλότητα τῆς πίστης καί στήν αἰσιοδοξία των...

Αναζητώντας την ευτυχία

Γράφει ο π. Γεώργιος Χριστοδούλου Εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Σοφίας Ν. Ψυχικού: Ζώντας σε εποχές που με δυσκολία σκάει ένα χαμόγελο βγαλμένο με κόπο μέσα από προβλήματα, λογισμούς και ανασφάλειες, η ανάγκη για αναζήτηση τρόπων διαφυγής με προορισμό μία πράξη που θα φέρει λίγη χαρά στη διάρκεια της ημέρας είναι ολοένα και εντονότερη...

Πώς μας πολεμούν τα πονηρά πνεύματα;

ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας...

Ποιά είναι η καθαρή ψυχή;

Είναι η ψυχή που είναι γεμάτη φως και καθόλου σκότος…
Είναι η ψυχή που είναι αγνή οπό την πορνεία…

Είναι η ψυχή που δεν ζητάει τίποτα για εκείνη…
Είναι η ψυχή που είναι γεμάτη θάρρος…
Είναι η ψυχή που δεν σκέφτεται κακό…

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

Οι Άγιαι Πέντε Νεάνιδες Μάρτυρες (Α’ αιώνος)

Γεννήθηκαν στην Λέσβο. Σύμφωνα με την παράδοση κατοικούσαν στον Γαβαθά της Άντισσας και μαρτύρησαν στα πολύ παλιά χρόνια. Αναφέρεται ότι στο όρος Όρδυμνος υπήρχε μοναστήρι των «Αγίων Πέντε». Η μνήμη τους εορτάζεται την 5η Απριλίου...

Άγιος Αλέξανδρος Επίσκοπος Μηθύμνης

Ήταν Επίσκοπος Μηθύμνης και έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325μ.Χ.). Εικάζεται ότι είναι ο ιδρυτής μοναστηριού έξω από τη Λαφιώνα της Λέσβου, όπου και έζησε στα τέλη της ζωής του και πιστεύεται ότι ετάφη σε μεγάλη πέτρινη σαρκοφάγο που σώζεται εκεί. Εορτάζεται στις 30 Νοεμβρίου...

Εργασίες συντήρησης Ναού Αγ. Λουκά Παμφίλων Λέσβου

<sub>Στο ναό του αγίου Λουκά του Νεομάρτυρα εξ Ανδριανουπόλεως, που εορτάξει στις 23 Μαρτίου και βρίσκεται στα Πάμφιλα της Λέσβου, όπου και μόναζε ο π. Φώτης Λαυριώτης, τον τελευταίο χρόνο γίνονται εργασίες μόνωσης στον αύλειο χώρο και αντιπλημμυρικά έργα και μελλοντικά πρέπει να μονωθεί ο τρούλος λόγω υγρασίας και εισόδου βροχής.
Δυστυχώς σήμερα οι πολύτιμες αγιογραφίες του ναού καταστρέφονται. Είναι πολύ κρίμα να χαθούν αυτές οι σπάνιες και ευλογημένες μορφές αγίων.
Τις εργασίες συντήρισης τις ανέλαβε η Μητρόπολη Μυτιλήνης σε συνεργασία με κάποιους εθελοντές όπως τον Στρατή Αναγνώστου που έχει προσφέρει εξαιρετική και επίπονη εργασία στον χώρο αυτό που κληρονομήσαμε από τον παπά Φώτη που ανέδειξε τον Άγιο καθώς και τους Αγίους του Νησιού μας..
Οπωσδήποτε η χρηματική προσφορά είναι απαραίτητη για τα έργα αυτά.
Το κινητό του Στρατή είναι 6976435795 που επιβλέπει προσωπικά τις εργασίες και για πιό αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με αυτές. Πιστεύω ότι μπορούμε να τον εμπιστευτούμε.

Μακάρι όλοι μας να βοηθήσουμε είτε υλικά είτε προσωπικά. Πρέπει οπωσδήποτε να κρατηθεί αυτό το κόσμημα του νησιού μας.

Για αναλυτικότερες πληροφορίες
τηλ.: 6939177852 κ. Γρηγόρης</sub>

Ἅγιοι Πατέρες γιά τήν ὁμοφυλοφιλία καί τήν ἐν Χριστῷ θεραπεία της

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Ἔχοντας ὑπομείνει τή δυσωδία τῶν φρικτῶν συγγραφέων πού παρατίθενται στό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος» εἶναι, φρονῶ, ἀναγκαῖο νά παραθέσουμε τή διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων σχετικά μέ τή μανία τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Βέβαια λίγα πράγματα ἀναφέρουν σχετικῶς οἱ Πατέρες ἀκολουθώντας τόν Ἀπόστολο πού γράφει «τά γάρ κρυφῇ ὑπ΄ αὐτῶν γινόμενα αἰσχρόν ἐστί καί λέγειν».  Ὡς βάση θά χρησιμοποιήσουμε τήν προαναφερθεῖσα ἑρμηνεία τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή. Πάνω στόν καμβᾶ αὐτόν θά συμπληρώσουμε καί ψηφίδες ἀπό τή διδασκαλία καί ἄλλων Πατέρων...

Η έκτρωση είναι φόνος!

Η αρχή και η πορεία της ανθρώπινης ύπαρξης
Α) Εκτρώσεις

«Το έμβρυο είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος, έχει σώμα και ψυχή, και ας μην έχει αναπτύξει ακόμα τη λογική»

(Μέγας Βασίλειος)

«Η πρώτη αιτία θανάτου στην εποχή μας παγκοσμίως, μη φανταστείτε πως είναι οι πόλεμοι ή τα τροχαία, αλλά οι Θεοκατάρατες εκτρώσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από προγαμιαίες και γενικότερα εξωγαμιαίες σχέσεις»

Έκτρωση ονομάζεται η φονική εκείνη ενέργεια , κατά την οποία ο άνθρωπος ο οποίος επρόκειτο να γεννηθεί , με τη συγκατάθεση της «μητέρας» του (πολλές φορές και όχι μονάχα εκείνης), καταλήγει στα σκουπίδια με μαρτυρικό τρόπο, ορισμένες φορές μάλιστα ενώ είναι ακόμα ζωντανός!!!...

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Ο χρόνος και ο χώρος χωρίς Χριστό είναι τρομακτικά φορτία!

Όταν από τον χρόνο αφαιρεθεί η αμαρτία και ο θάνατος, τότε ο χρόνος γίνεται ένα θαυμάσιο προοίμιο στη θεία αιωνιότητα, μία εξοχή εισαγωγή στη θεανθρωπότητα, σύμφωνα με τον παναληθινό λόγο του Αιωνίου, του Θεανθρώπου: «Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον»(Ίωάν. 6,47).

Η πικρία του χρόνου προέρχεται από τον θάνατο και την αμαρτία• και γίνεται γλυκύς ο χρόνος με την αθανασία και την αναμαρτησία. Χωρίς τον Χριστό, τον Μόνο Παντοδύναμο, ο χρόνος είναι ένα βαρύ φορτίο.

Μαζί Του γίνεται ελαφρό...

Ο τόπος και ο τρόπος της σωτηρίας

Σ’ ευχαριστώ, πάτερ, για όσα μου εξήγησες ως εδώ, είπε ο αδερφός. Πες μου όμως κάτι ακόμα. Πώς δηλαδή, μολονότι υπάρχουν ενάρετοι που δεν έκαναν ποτέ κακό σε κανέναν, οι άνθρωποι σκανδαλίζονται μαζί τους και βαρυγγωμούν και λένε:

«Τι κάθονται αυτοί ανάμεσά μας και μας παριστάνουν τους ευλαβείς; Ας πάνε στην έρημο ν’ αγιάσουν! Αλλά, να! Όσοι είναι κενόδοξοι και ανθρωπάρεσκοι, μένουν στον κόσμο για ν’ απολαύσουν τη δόξα των ανθρώπων».

– Δεν είναι, παιδί μου, ο τόπος που σώζει, αλλά ο τρόπος, η επιμέλεια, η προθυμία και η εγρήγορση του καθενός. Πρόσεξε, και θα σου το αποδείξω με πολλά παραδείγματα: Πρώτα-πρώτα ο Ενώχ, όπως μαρτυρεί και η Γραφή, ευαρέστησε τον Θεό, μολονότι και στον κόσμο ήταν και οικογένεια είχε και – το πιο αξιοθαύμαστο – ανάμεσα σε ασεβείς ανθρώπους ζούσε...

Ας ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει

Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνε­ται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας.

Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πά­ρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, πε­ριπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν απο­τυχία είναι επιτυχία...

Κάθε αμαρτία που κάνουν οι γονείς, είναι δηλητήριο στις ψυχές των παιδιών τους

Ποιός φταίει; Τα μήλα ή μηλιά;

Όταν ένα δένδρο το κόψεις, τα κλαδιά του ξεραίνονται σε ελάχιστο χρόνο. Όταν το περιποιείσαι και το ποτίζεις, τα κλαδιά του γίνονται όλο και πιο πράσινα, όλο και πιο δροσερά. Δένδρο είναι οι γονείς. Κλαδιά είναι τα παιδιά τους.

Όταν λοιπόν οι γονείς, που είναι η ρίζα και ο κορμός, τρέφονται με νηστείες, με προσευχές, με ελεημοσύνες, με καλά έργα, ο Θεός φυλάει τα παιδιά· και προχωρώντας με το παράδειγμά τους γίνονται καλοί χριστιανοί και καλοί άνθρωποι...

Πῶς θά γνωρίσουμε τό Θεό

Πολύ μας αγαπάει ο Κύριος, αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα, πού μου έδωσε Εκείνος κατά το μέγα Του έλεος. Γέρασα και ετοιμάζομαι για τον θάνατο και γράφω την αλήθεια από αγάπη για τους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα, πού μου έδωσε ο Κύριος, θέλει να σωθούν όλοι, να γνωρίσουν όλοι τον Θεό.

Ήμουνα χειρότερος κι από ένα βρωμερό σκύλο, εξαιτίας των αμαρτιών μου, σαν άρχισα όμως να ζητώ συγχώρεση από τον Θεό, Αυτός μου έδωσε όχι μόνο τη συγχώρηση αλλά και το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, εν Πνεύματι Αγίω, γνώρισα τον Θεό.

Βλέπεις αγάπη πού έχει ο Θεός για εμάς; Ποιος αλήθεια, θα μπορούσε να περιγράψει την ευσπλαχνία Του;...

Νά παρακαλάτε νά γίνω καλός, όχι νά γίνω καλά ( Αγιος Πορφύριος )

Mια πνευματική κόρη του Γέροντος Πορφυρίου, όταν επρόκειτο νά κάνει (ό Γέρων Πορφύριος) εγχείριση καταρράκτη στο μάτι του, έπαιρνε κι άλλες κοπέλες άπ' έδώ και πήγαιναν στο δάσος κι έκλαιαν, παρακαλώντας το Θεό νά κάνει τό Γέροντα καλά.
Τή φωνάζει μιά ήμερα ό Γέροντας: «Έλα έσύ έδώ. Γιατί παίρνεις και τις άλλες και πάτε και κλαίτε μέσα στο δάσος;». «Διότι, Γέροντα», τοϋ απάντησε, «θέλουμε νά γίνετε καλά». Και ξέρετε τί της είπε τότε; Μου τό είπε ή ίδια. Της είπε έπί λέξει: «Νά παρακαλάτε νά γίνω καλός, όχι νά γίνω καλά»...

Θέλεις να σώσεις την ψυχή σου;

Θέλεις να σώσεις την ψυχή σου και να κερδίσεις την αιώνια ζωή; Αποφάσισε από τώρα ν’ αλλάξεις πορεία. Υπερνίκησε την τεμπελιά σου, κάνε το σημείο του σταυρού και πες με θέρμη και πίστη: Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Δεν κατακτά κανείς την πίστη μόνο με ευσεβείς στοχασμούς, αλλά κυρίως με αγωνιστική προσπάθεια. Δε μας μαθαίνουν οι λέξεις και οι θεωρίες τι είναι ο Θεός, αλλά ή εμπειρία της πνευματικής ζωής. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το παράθυρο για να μπει μέσα ο δροσερός αέρας. Πρέπει να βγούμε έξω για να μας λούσει στο φως του ο ήλιος. Ποτέ δεν μπορούμε να φτάσουμε σε ένα σκοπό, αν καθόμαστε στην ησυχία μας και περιμένουμε, λένε οι άγιοι Πατέρες. Ας γίνει παράδειγμα μας ο άσωτος υιός. «Και αναστάς ήλθε προς τον πατέρα αυτού». (Λουκά ιε’ 20)...

Ο γογγυσμός κατά του Θεού (Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

Την προηγούμενη Κυριακή προσπάθησα να αποκαλύψω το μεγαλείο και το βάθος του λόγου του αποστόλου Παύλου που τον εαυτό του ονομάζει σπονδή στη θυσία. Σας έλεγα για τις αμέτρητες συμφορές και τα βάσανα που υπέφερε σ’ όλη την ζωή του για τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος προσφέρθηκε θυσία για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Συμπληρώνοντας αυτά που σας έλεγα τότε για τα παθήματα του μεγάλου αυτού αποστόλου, θα σας πω τώρα και τι υπέφερε σε μία πόλη της Μακεδονίας, στους Φιλίππους, για το κήρυγμά του. Με την καταγγελία κάποιων, που δεν τους άρεσε το κήρυγμά του, οι άρχοντες της πόλεως έδωσαν διαταγή να τον ραβδίσουν και μετά τον έριξαν στη φυλακή και έσφιξαν τα πόδια του στο τιμωρητικό ξύλο. Έχασε τότε το θάρρος του ο απόστολος; Άρχισε να κλαίει; Ασφαλώς όχι. Κατά τα μεσάνυχτα ο Παύλος μαζί με τον συνεργάτη του, τον Σίλα, έψαλλαν ψαλμούς, δοξολογώντας τον Θεό...

Πότε και ποιοί αποκτούν το Άγιο Πνεύμα

Αγίου Ιννοκεντίου Μόσχας

Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ο άνεμος πνέει όπου θέλει• ακούς τη βοή του, αλλά δεν ξέρεις από που έρχεται και που πηγαίνει. Έτσι συμβαίνει και με καθέναν που γεννιέται από το Πνεύμα» (Ιω. 3:8).

Τα λόγια αυτά σημαίνουν, ότι την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά μας μπορούμε να την ακούσουμε, να την αισθανθούμε και να την αντιληφτούμε, αλλά δεν μπορούμε ποτέ να προσδιορίσουμε από πριν την περίσταση και την ώρα που θα μας επισκεφθεί. Βλέπουμε πως οι απόστολοι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα σε στιγμές που δεν το περίμεναν...

Οποιος βλασφημήσει κατά του Αγίου Πνεύματος, δεν θα συγχωρηθεί…

Καθώς και αυτός οπού λέει ότι δεν μπορεί κάποιος στην παρούσα γενιά να γίνει μέτοχος του Αγίου Πνεύματος, αλλά και αυτός που δυσφημεί τις ενέργειες του Πνεύματος και τις αποδίδει στο αντίθετο πνεύμα, εισάγει νέα αίρεση στην Εκκλησία του Θεού.

Αγαπητοί μου αδελφοί το ιερότατο απόφθεγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού λέει, ότι «Κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους, όποιος όμως βλασφημήσει κατά του Αγίου Πνεύματος, δεν θα συγχωρηθεί ούτε στον παρόντα αιώνα ούτε στον μέλλοντα». Ας εξετάσουμε λοιπόν ποια είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Βλασφημία λοιπόν κατά του Αγίου Πνεύματος είναι το να αποδίδουμε τις ενέργειές του στον αντίθετο Πνεύμα, καθώς αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος...

Σ᾿εκείνους που έχουν δυνατούς πειρασμούς

Το πρόσωπο του ντροπαλού ανθρώπου μιμείται την ταπείνωση του Χριστού. Τίποτε άλλο δε μας χωρίζει περισσότερον από τη Θεία Σοφία, όσο ο χλευασμός, τα γέλια, η παρρησία και τ΄ αστεία.

Ας αγιάζουμε με προσευχές και καλές πράξεις το σώμα μας, για να έλθει να κατοικήσει σ᾿ αυτό ο Χριστός με τη Θεία Κοινωνία!…

«Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ Κύριε»

Κάποτε υπήρχε μια φτωχή γυναίκα που για ότι καλό της συνέβαινε, με το παραμικρό έλεγε «Δόξα τω Θεώ».

Κοντά της όμως ζούσε ένας πλούσιος ο οποίος κάθε φορά που περνούσε μπροστά από το σπίτι της την άκουγε να λέει «Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ Κύριε» και κάθε φορά τον εκνεύριζε.

Ώσπου μια μέρα λέει στο υπηρέτη του «Πήγαινε στην αγορά πάρε δυο καρότσια τροφές και πήγαινε την σ’ αυτήν την γυναίκα. Και όταν σε ρωτήσει ποιος τα έφερε να της πεις ο Διάβολος τα έφερε»...

Εσύ και ο Θεός…

Στη σχέση μας με το Θεό χρειαζόμαστε τις τρεις μεγάλες θεολογικές αρετές, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη. Μ’ αυτές διαμορφώνεται μέσα μας καρδιά τέκνου.

Συλλογίσου, πως είναι ένας καλός κι ενάρετος γιος, πως αισθάνεται και πως αντιμετωπίζει τον πατέρα του, πόση αγάπη και εμπιστοσύνη του έχει, με πόσο σεβασμό και πόση ευλάβεια στέκεται μπροστά του, πόση υπακοή του κάνει, πόση ευγνωμοσύνη νιώθει για όσα του προσφέρει, με πόσο ζήλο εργάζεται στα πατρικά έργα, με πόσο πόθο προστρέχει κοντά του σε κάθε περίσταση, αλλά και με πόση ταπείνωση υπομένει τις παιδευτικές του τιμωρίες. Έτσι πρέπει να διαθέσεις κι εσύ την καρδιά σου απέναντι στον Κύριο, τον ουράνιο Πατέρα και Πλάστη σου.

Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της σωστής σχέσεώς σου μ’ Αυτόν θα σημειώσουμε στη συνέχεια:...

Ο χριστιανός και οι ασθένειες (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει ο χριστιανός τις ασθένειες;

Απάντηση: Όταν κάποια ασθένεια επισκέπτεται το χριστιανό, αυτός πρέπει, πρώτ’ απ’ όλα, να οπλίζεται με υπομονή, ταπείνωση και ελπίδα στον Θεό. Εκείνος, βλέπετε, παραχωρεί όλες τις ασθένειες για την ωφέλεια της ψυχής μας, για να μας φέρει σε μετάνοια. Ο σοφός Σειράχ λέει: «Παιδί μου, τις αρρώστιες σου μην τις παραμελείς, αλλά να προσεύχεσαι στον Κύριο, κι Αυτός θα σε γιατρέψει. Άφησε την αδικία, κάνε το σωστό και καθάρισε την καρδιά σου από κάθε αμαρτία» (38:9-10)...

Προσευχή του Αγίου Παισίου για όλο τον κόσμο

Αν είσαι μόνος...

Αν είσαι μόνος αδελφέ, άρπαξε την ευκαιρία. Ανάπεμπε ύμνους στον Τρισάγιο Θεό μας.
Δόξαζέ Τον πολλές φορές στην διάρκεια της ημέρας, διότι κάποιοι άλλοι Τον υβρίζουν και Τον βλασφημούν (καθημερινώς).

Ύμνει την Παναγία μας, λέγε τους Χαιρετισμούς της. Είναι έργο αγγελικό. Τώρα δεν έχεις πλέον άλλες μέριμνες και φροντίδες οικογενειακές. Ίσως είσαι και συνταξιούχος. Εκμεταλλεύσου την περίστασι. Αγίαζε τον χρόνο σου.

Είσελθε εις το «ταμείον» σου [σε ένα ήσυχο σημείο η «στην καρδιά σου»] και προσεύχου, αδελφέ μου, μην αμελείς αυτό το καθήκον. Έχομε ευθύνη για την κατάστασι που επικρατεί γύρω μας...

Τὶ πρέπει νὰ ξέρουμε γιὰ τοὺς λογισμοὺς ( Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ )

Σωφρόνιος Σαχάρωφ (Ἀρχιμανδρίτης)

Ὅποιος θέλει νὰ προσεύχεται μὲ καθαρὸ νοῦ, πρέπει νὰ μὴ μαθαίνει τὰ νέα τῶν ἐφημερίδων, νὰ μὴ διαβάζει βιβλία ἄσχετα πρὸς τὴν πνευματική μας ζωή, καὶ κυρίως ὅσα διεγείρουν τὰ πάθη, καὶ νὰ μὴ μαθαίνει ἀπὸ περιέργεια ὅσα σχετίζονται μὲ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων. Ὅλα αὐτὰ φέρνουν στὸ νοῦ ἀλλότριες σκέψεις, καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος προσπαθεῖ νὰ τὶς διευκρινίσει, αὐτὲς ἀκόμη περισσότερο συγχύζουν καὶ ἐπιβαρύνουν τὴν ψυχή.
Ὅταν ἡ ψυχὴ διδαχθεῖ τὴν ἀγάπη ἀπὸ τὸν Κύριο, τότε θλίβεται γιὰ ὅλη τὴν οἰκουμένη, γιὰ ὅλη τὴν κτίση τοῦ Θεοῦ καὶ προσεύχεται, ὥστε ὅλοι νὰ μετανοήσουν καὶ δεχθοῦν τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄν, ὅμως, ἡ ψυχὴ χάσει τὴ χάρη, φεύγει ἡ ἀγάπη ἀπὸ αὐτὴν, γιατί χωρὶς χάρη Θεοῦ εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀγαπᾶ κάποιος τοὺς ἐχθρούς, καὶ τότε βγαίνουν ἀπὸ τὴν καρδιὰ διαλογισμοὶ πονηροί, ὅπως λέει ὁ Κύριος (Ματθ. ιε΄19, Μάρκ. ζ΄ 21-22)...

Άγιος Νείλος ο Ασκητής- Η Προσευχή..

Γνωρίζουμε, άραγε, οι σημερινοί Χριστιανοί, τι είναι η αληθινή προσευχή, ποια τα χαρακτηριστικά της και ποιοι οι καρποί της;

Οι 'Άγιοι της Εκκλησίας μας, που υπήρξαν οι κατεξοχήν προσευχόμενοι άνθρωποι, μας έχουν παραδώσει την ιερή τους εμπειρία με τρόπο εκφραστικό και κατηγορηματικό. Η προσευχή, μας λένε, είναι ανύψωση του νου στον Θεό και συνομιλία μαζί Του. Η προσευχή είναι ένωση τού ανθρώπου με τον Θεό· έργο των αγγέλων κλειδί τού Παραδείσου· φωτισμός της ψυχής· συγχώρηση των αμαρτημάτων μητέρα των αρετών. Η προσευχή είναι όπλο ακαταμάχητο· θησαυρός αδαπάνητος· γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς· τείχος που προστατεύει από τις θλίψεις. Η προσευχή είναι καθρέφτης της πνευματικής ζωής τού ανθρώπου και εργασία που ποτέ δεν τελειώνει...

Τι είναι τα πάθη και πώς αρρωσταίνουν την ψυχή μας;

Το τι είναι πάθος ορίζει με θαυμάσιο τρόπο ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «Πάθος εστί κίνησις ψυχής παρά φύσιν η επί φιλίαν άλογον η επί μίσος άκριτον η τινος η διά τι των αισθητών»

1. Δηλαδή: Πάθος είναι η παρά φύσιν (μη φυσιολογική) κίνηση της ψυχής ή προς παράλογη αγάπη ή άκριτο μίσος ή για κάποιον (άνθρωπο) ή για κάποιο από τα αισθητά (πράγματα). Εξηγώντας ο ίδιος Άγιος τον ορισμό αυτό δίνει μερικά παραδείγματα και λέει ότι τα πάθη μας οδηγούν στο να επιθυμούμε πράγματα η πρόσωπα παράλογα, όπως: «βρώματος παρά τον καιρόν η παρά την χρείαν η γυναικός… της νομίμου. Και πάλιν, όταν οργιζώμεθα η λυπώμεθα παρά το εικός, οίον κατά του ατιμάσαντος η ζημιώσαντος»...

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ - Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. Εἶναι μεγάλα, ἀγαπητοί, καί ξεπερνοῦν κάθε ἀνθρώπινη λογική τά χαρίσματα πού μᾶς δώρησε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς χαιρόμαστε ὅλοι μαζί καί χορεύοντας ἀπό χαρά ἄς ὑμνήσομε τόν Κύριό μας. Γιατί ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι γιά μᾶς ἑορτή καί πανήγυρη. Ὅπως δηλαδή ἡ μία ἐποχή διαδέχεται τήν ἄλλη καί τό ἕνα ἡλιοστάσιο τό ἄλλο, ἔτσι ἀκριβῶς καί στήν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτή διαδέχεται τήν ἄλλη καί μᾶς πηγαίνουν ἀπό τή μία στήν ἄλλη. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες λοιπόν ἑορτάσαμε τό σταυρό, τό πάθος, τήν ἀνάσταση, ὕστερα ἀπό αὐτά τήν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν οὐρανό. Σήμερα ὅμως συναντήσαμε τήν ἴδια τήν κορυφή τῶν ἀγαθῶν, φθάσαμε στή μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε στήν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου. «Γιατί ἄν ἐγώ φύγω», λέγει, «θά σᾶς στείλω ἄλλον Παράκλητο καί δέ θά σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς» (Ἰω. 16, 7)...

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Πιο εύκολα, μπορώ να σας πω ότι αύριο δεν θα βγει ο ήλιος, παρά ότι δεν υπάρχει η άλλη ζωή»

Ὁ Γέρων Πορφύριος πάντοτε τόνιζε στὰ παιδιά μου ὅτι ὑπάρχει ἡ αἰώνια ζωή. Πιὸ εὔκολα, τοὺς ἔλεγε, μπορῶ νὰ σᾶς πῶ ὅτι αὔριο δὲν θὰ βγεῖ ὁ ἥλιος, παρὰ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ ἄλλη ζωή. Τὸ ξέρουμε αὐτό, τὸ βλέπουμε.

Κ.Ἰ.: Ὁ Γέρων Πορφύριος εἶχε τὸ χάρισμα νὰ βλέπει καὶ ἀπὸ τὶς δύο ὄχθες.
Χ.Χ.: Ναί, πράγματι. Ἔλεγε στὰ παιδιά μου πόσο ὡραία εἶναι ἡ ἄλλη ζωὴ κι ὅτι τὸ σῶμα μας, αὐτὸ ποὺ μπαίνει μέσα στὸν τάφο, εἶναι μὲν δικό μας, ἀλλά, ὅπως εἶπε καὶ σ’ ἐμένα τὴν ἴδια, «τὴν ὥρα ποὺ βάζουν τὸ σῶμα μας μέσα στὸν τάφο, αὐτὸ γίνεται ὅπως τὸ κοστούμι τοῦ ἀνθρώπου»...