Διδαχές Γερόντων

για το θάνατο, για την ψυχή, για τη φιλαργυρία, τους σύγχρονους ανθρώπους, για την Ορθοδοξία, την αντιμετώπιση των αιρετικών, για τη φύση και τη σημερινή Ελλάδα.

α’. Για το θάνατο

1.   Ο Γέροντας  Φιλόθεος έλεγε ότι ο άνθρωπος στην παρούσα ζωή περνάει από πολλές δυσκολίες, τις όποιες πρέπει να αντιμετωπίζει με πίστη στο Θεό. Ειδικό­τερα τόνιζε: «Ή παρούσα πρόσκαιρη ζωή μοιάζει με θά­λασσα και εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλοιάρια. Και όπως τα πλοία πού ταξιδεύουν στη θάλασσα δεν συναντούν μό­νο γαλήνη αλλά πολλές φορές συναντούν ισχυρούς ανέ­μους και μεγάλες τρικυμίες και κινδυνεύουν, έτσι και ε­μείς, οι όποιοι ταξιδεύουμε στη θάλασσα της πρόσκαιρης ζωής, συναντούμε πολλές φορές ισχυρούς ανέμους, και μεγάλες τρικυμίες, σκάνδαλα, πειρασμούς, ασθένειες, θλί­ψεις,   στενοχώριες,   διωγμούς και  διάφορους κινδύνους. Δεν πρέπει όμως να δειλιάζουμε. Να έχουμε θάρρος, αν­δρεία, πίστη. Και αν ως άνθρωποι ολιγόψυχοι και ολιγόπιστοι δειλιάσουμε στους κινδύνους, να φωνάξουμε στο Χριστό όπως ό Πέτρος και εκείνος θα απλώσει το χέρι του και θα μας βοηθήσει»...

Οι Τρείς Ιεράρχες

Σε τι βρίσκεται η χριστανική τελειότητα. Για να την αποκτήσει κάποιος, πρέπει να πολεμά. Τα τέσσερα αναγκαία σ' αυτό τον πόλεμο. (Άγ. Νικόδημος Αγιορείτης)

Τὸ μεγαλύτερο καὶ τελειότερο κατόρθωμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πῇ ἢ νὰ συλλογισθῇ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τὸ νὰ πλησίαση κάπως στὸ Θεὸ καὶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ αὐτόν. Λοιπόν, ἐὰν ἐσύ, ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀναγνώστη, ἐπιθυμεῖς νὰ φθάσης σὲ αὐτὴν τὴν κορυφή, πρῶτα πρέπει νὰ γνωρίσῃς, ἀπὸ τί ἀποτελεῖται ἡ πνευματικὴ ζωὴ καὶ ἡ χριστιανικὴ τελειότητα ⁽¹⁾. Γιατὶ, εἶναι πολλοί, ποὺ λένε, πὼς αὐτὴ ἡ ζωὴ καὶ ἡ τελειότητα βρίσκεται στὶς νηστεῖες, στὶς ἀγρυπνίες, στὶς γονυκλισίες, στὶς χαμαικοιτίες καὶ σὲ ἄλλες παρόμοιες σκληραγωγίες τοῦ σώματος. Ἄλλοι πάλι λένε πὼς βρίσκεται στὶς πολλὲς προσευχὲς καὶ στὶς μεγάλες ἀκολουθίες. Καὶ ἄλλοι πολλοὶ νομίζουν, ὅτι ἡ τελειότητα βρίσκεται ὁλόκληρη στὴ νοερὰ προσευχή ⁽²⁾, στὴ μοναξιὰ καὶ στὴν ἀναχώρησι, στὴ σιωπὴ καὶ στὴν ἐκπαίδευσι μὲ τὸν κανόνα· δηλαδή, τὸ νὰ βαδίζουν μὲ τὸν κανόνα καὶ τὸ μέτρο, καὶ οὔτε νὰ φτάνουν σὲ ὑπερβολές, οὔτε σὲ ἐλλείψεις. Οἱ ἀρετὲς ὅμως αὐτές, μόνες τους, δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ζητᾶμε ὡς χριστιανικὴ τελειότητα, ἀλλὰ εἶναι ἄλλοτε μέσα καὶ ὄργανα, γιὰ νὰ ἀπολαύσῃ κάποιος τὴν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄλλοτε πάλι εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος...

Περί ταπεινώσεως (Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος)

…Υπάρχουν πολλοί οδοί οι οποίοι οδηγούν τον άνθρωπον από την γην εις τον ουρανόν, αλλ’ όμως η πλέον ευκολοτέρα, συντομοτέρα και ασφαλεστέρα οδός, την οποίαν εκ πολλής ερεύνης και μελέτης έμαθον και σας υποδεικνύω, είναι η οδός της ταπεινώσεως. Αυτή είναι η μόνη ασφαλής και ακίνδυνος οδός, την οποίαν όποιος βαδίζει φθάνει ασφαλώς από την γην εις τον ουρανόν, εις τον Παράδεισον…

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Οι πέντε δρόμοι της μετανοίας

Για πόσα πράγματα στην ζωή μας νιώθουμε πως δεν πράξαμε σωστά! Πόσες φορές αισθανθήκαμε πως ξεφύγαμε από τον «δρόμο του Θεού» κάνοντας πράξεις που δεν έπρεπε..! Πόσες φορές δεν ζητήσαμε την «άφεση αμαρτιών» προσευχόμενοι στο Θεό!

Υπάρχουν δρόμοι μετάνοιας; Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας δείχνει πέντε δρόμους …

Τα Σκόπια δεν δικαιούνται να χρησιμοποιούν το όνομα Μακεδονία διότι:

Άγιος Παΐσιος: Χωρίς Θεό τι θα κάνουν οι άνθρωποι; Οργή Θεού θα φέρουν….

Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» -μη γένοιτο.

Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό...

Οι Ελληνικές πολιτείες των Σκοπίων

Σήμερα οι Σκοπιανοί αντιγράφουν τους Βούλγαρους παρουσιάζοντας ανύπαρκτους πολιτισμούς και ψεύτικα στοιχεία σε μία περιοχή που αποτελείται από Ελληνικές πολιτείες όπως το Μοναστήρι (αρχαία Ηράκλεια), σφύζον ελληνικό κέντρο με ελληνικό πληθυσμό πάντα μεγαλύτερο από τα 2/3 του συνόλου της πόλης και τα πέριξ χωριά γεμάτα Έλληνες. Περιέπεσε το 1912 στους Σέρβους, μετά την αποχώρηση των Τούρκων και τους κατοίκους της τους τυραγνούσαν σκληρά για το λόγο ότι ήταν Έλληνες. 

Το Μελένικο, αρχαία κοιτίδα του ελληνισμού και σημαντικότατο εθνικό κέντρο επί βυζαντινής αυτοκρατορίας, που διατήρησε τον Ελληνισμό ακόμα και επί τουρκοκρατίας. Το 1913 όταν απελευθερώθηκε, υπήρχαν ελληνικότατες οικογένειες με καθαρότατη ελληνική γλώσσα και βαθύτατη ελληνική συνείδηση...

Να μη διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για τη διόρθωσή σας. (Άγ.Πορφύριος)

Να μη διαλέγετε αρνητικούς τρόπους για τη διόρθωσή σας. Δεν χρειάζεται ούτε τον διάβολο να φοβάσθε, ούτε την κόλαση, ούτε τίποτα. Δημιουργούν αντίδραση. Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα σ' αυτά.

Ο σκοπός δεν είναι να κάθεσθε, να πλήττετε και να σφίγγεσθε, για να βελτιωθείτε. Ο σκοπός είναι να ζείτε, να μελετάτε, να προσεύχεσθε, να προχωράτε στην αγάπη, στην αγάπη του Χριστού, στην αγάπη της Εκκλησίας.

Τις αδυναμίες αφήστε τις όλες, για να μην παίρνει είδηση το αντίθετο πνεύμα (δηλ. ο διάβολος) και σας βουτάει και σας καθηλώνει και σας βάζει στη στενοχώρια. Να μην κάνετε καμιά προσπάθεια ν' απαλλαγείτε από αυτές. Ν' αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα, χωρίς σφίξιμο και άγχος...

«Είμαι καλός άνθρωπος, δε σκότωσα κανέναν, δεν πείραξα κανέναν, δίνω και ελεημοσύνη που και που, οπότε γιατί να μη με σώσει ο Θεός;»

Ο σημερινός άνθρωπος έχει παγιωθεί σε μια αυτοδικαίωση που συνήθως εκφράζεται ως εξής: «Είμαι καλός άνθρωπος, δε σκότωσα κανέναν, δεν πείραξα κανέναν, δίνω και ελεημοσύνη που και που, οπότε γιατί να μη με σώσει ο Θεός;». 

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι ο Θεός είναι ένας αιώνιος χωροφύλακας και ότι η σωτηρία είναι μια κατάσταση που ο άνθρωπος κερδίζει μέσα από μια τήρηση εντολών του φαίνεσθαι. Μιλάμε για μια τρομερή πλάνη που οφείλουμε να θεραπεύσουμε ώστε ο άνθρωπος να μην κολυμπάει στο ψέμα και την υποκρισία...

Η καρδιά μου ανήκει στην ΕΛΛΑΔΑ

Άγιος Παΐσιος για τα Σκόπια και την ελληνικότητα της Μακεδονίας

Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.

Αγαπούσε τη Πατρίδα και έλεγε: «Και η Πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, τη δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, τη πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο Θεός. Ούτε επιζητούσε την ασφάλεια για ν’ απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις ανέσεις τους...

Γιατί παραχωρεί ο Θεός στο διάβολο να μας πολεμά; (Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής)

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους:

Πρώτη αιτία, είναι για να μάθουμε να διακρίνουμε την αρετήν από την κακίαν μέσα από την εμπειρία αυτού του πολέμου.

Δεύτερη αιτία, είναι για να «εξαναγκαστούμε» τρόπον τινά, να προσκολληθούμε με βεβαιότητα και ακλόνητα στην αρετή.

Τρίτη αιτία, για να μην υπερηφανευόμαστε όταν προκόπτουμε στην αρετή, αλλά να συνειδητοποιήσουμε εκ της εμπειρίας του πνευματικού αυτού αγώνα ότι κάθε προκοπή είναι δωρεά του Θεού...

Νά μή θεωρεῖ κανείς τόν ἑαυτό του σπουδαῖο...

Η απλότητα και το να μη θεωρεί κανείς τον εαυτό του σπουδαίο, αγιάζουν την καρδιά (και την καθιστούν α­πρόσβλητη) από τον πονηρό. Απεναντίας, όποιος βρίσκεται μαζί με τον αδελφό του έχοντας μέσα του πονηρία, δεν θ' α­παλλαγεί από την καρδιακή λύπη. Μάταια είναι όλα τα έρ­γα εκείνου που, με πονηρή διάθεση, άλλα λέει και άλλα έ­χει μέσα στην καρδιά του.

Μη συνδεθείς με κανένα τέτοιον άνθρωπο, για να μη μολυνθείς από το δηλητήριό του. Κάνε συντροφιά με τους άκακους, για να πάρεις κάτι από τη δόξα τους και την αγνό­τητά τους. Μην αντιμετωπίσεις με πονηρία κανέναν άνθρω­πο, για να μην αχρηστέψεις τους (πνευματικούς) κόπους σου...

Η πολύχρονη υπομονή, που έφερε άμετρη τη χάρη του Θεού

Ένας από τους Αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας Γέροντας Αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς. 

Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:

- Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων. 

Και ο γέροντας άνοιξε τα μάτια του και μου είπε:

- Παιδί μου, εσύ είσαι νέος και δε θ’ αφήσει ο Θεός να καταπονηθείς από αβάσταχτους πειρασμούς. 

Κι εγώ του είπα:...

Η αγανάκτηση – Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης (†)

Η αγανάκτηση μπορεί να έχει σχέση με την οργή, τον θυμό, την κακία, τη νευρικότητα και τη δυσανασχέτηση. Υπάρχει δίκαια και δικαιολογημένη οργή, που φέρνει αγανάκτηση, κάποτε ιερή αγανάκτηση, από αναβρασμό ψυχής που εθίγη. Έξαψη φοβερή, που εκδηλώνεται δημόσια, από αγανακτισμένους, που διαμαρτύρονται με διάφορους τρόπους, μερικές φορές και ακραίους, γιατί τους ενέπαιξαν, τους είπαν ψέματα, τους ξεγέλασαν και τους απάτησαν...

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὴν μέλλουσα ζωὴ

Ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ΄ - Οἰκογενειακὴ Ζωή, ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης

– Γέροντα, ἔφερα γλυκὰ νὰ κεράσετε.

– Δὲς πὼς χαίρονται! Στὴν ἄλλη ζωὴ θὰ λέμε: «Μὲ τί χαζὰ χαιρόμασταν! Τί μᾶς συγκινοῦσαν τότε!». Ἐνῶ τώρα σκιρτάει ἡ καρδιὰ γι’ αὐτά.

– Γέροντα, πῶς θὰ τὸ καταλάβουμε αὐτὸ ἀπὸ τώρα;

– Ἅμα τὸ καταλάβετε αὐτὸ ἀπὸ τώρα, δὲν θὰ τὸ πεῖτε μεθαύριο στὴν ἄλλη ζωή. Πάντως, ὅσοι βρίσκονται ἐκεῖ ἐπάνω, καλὰ περνοῦν. Ξέρεις τί ἐργόχειρο κάνουν ἐκεῖ στὸν Οὐρανό; Συνέχεια δοξολογοῦν τὸν Θεό...

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης - Ὁ ζῆλος γιά τόν ναό τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος

Το σώμα του ανθρώπου κατά τον απόστολο Παύλο είναι ο ναός του Θεού: «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;» (Α’ Κορ. 3:16). Από την στιγμή που αναγεννηθήκαμε πνευματικώς με την ιεροπραξία του Βαπτίσματος, το Πνεύμα του Θεού, το Πνεύμα το Άγιο ήρθε μέσα στην καρδιά μας και με τον πνευματικό μας αγώνα κατοικεί μέσα μας. Η Χάρη αυτή του Αγίου Πνεύματος δια του ιερού Βαπτίσματος κάνει το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου ναό του Θεού...

Τα Ωροσκόπια (Μητροπολίτης Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου Ιερόθεος)

Πολλές εφημερίδες και περιοδικά δημοσιεύουν ωροσκόπια και αρκετοί άνθρωποι «πολιτισμένοι» τα διαβάζουν. Άλλοι το κάνουν από περιέργεια, άλλοι για να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα χιουμοριστική και πολλοί για να δουν το μέλλον της ζω­ής τους, γιατί πιστεύουν ότι επαληθεύονται. Είναι πολύ σημαντι­κό ότι πριν από μερικά χρόνια στις Η.Π.Α, από τις 1750 εφημε­ρίδες που κυκλοφορούσαν οι 1200 είχαν ειδική στήλη αστρολογίας.

Τα ωροσκόπια είναι περιγραφές και συμβουλές που δίνον­ται από τους αστρολόγους ύστερα από παρατηρήσεις στην κίνηση των άστρων και ιδιαιτέρως από τις παρατηρήσεις των ζωδίων. Αρχαίοι αστρολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι «τα άστρα στην φαι­νομενικήν των κίνησιν πέριξ της γης, διαγράφουν στον ουρανόν μίαν κυκλικήν τροχιάν. Αποκαλείται δε αύτη ζωδιακή». Η ζώ­νη αυτή διαιρείται σε 12 μέρη. Τα μέρη αυτά λέγονται ζώδια. Κάθε μέρος – ζώδιον έχει ειδική ονομασία. Πρέπει να σημειωθή ότι εκείνοι που ανακάλυψαν τα ζώδια ήταν οι αρχαίοι Χαλδαίοι και από εκείνους τα παρέλαβαν κατ’ αρχάς οι Αιγύπτιοι και έπειτα οι αρχαίοι Έλληνες. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, δεχόμενος την επιστήμη της εποχής εκείνης, γράφει «ότι οι επτά πλανήτες περνούν από τα δώδεκα ζώδια. Και ο ήλιος στο κάθε ζώδιο κάνει ένα μήνα και στους δώδεκα μήνες περνά τα δώδεκα ζώδια»...

«Τὸ μονοπάτι τοῦ καλοῦ ἀνθρώπου» (Σαράντος Ι. Καργάκος)

ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ἄρθρο μας εἴχαμε γράψει ὅτι ἡ κρίση τοῦ σχολείου εἶναι πρωτίστως κρίση ἀνθρωπιᾶς. Καὶ σὲ ἀκόμη πιὸ παλαιὸ ἄρθρο εἴχαμε σημειώσει ὅτι δὲν θὰ ἔλθει ποτὲ ὁ καλύτερος κόσμος, ἄν δὲν ἔλθει ὁ καλύτερος ἄνθρωπος. Καὶ αὐτὸ εἶναι –μᾶλλον θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι– ἡ πρωταρχικὴ ἀποστολὴ τοῦ σχολείου. Ἡ παιδεία εἶναι ἀνθρωποπλαστικὸ ἰδανικὸ καὶ, κατὰ τὴν πλατωνικὴ ἔννοια, ἄσκηση ἀρετῆς καὶ ἀξία αὐθύπαρκτη. Συνεπῶς, στόχος τοῦ σχολείου δὲν εἶναι ὁ καλὸς μαθητὴς μὲ τὶς καλὲς μαθησιακὲς καὶ βαθμολογικὲς ἐπιδόσεις ἀλλὰ ὁ καλὸς ἄνθρωπος. Δυστυχῶς, ἡ παιδεία ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, λόγῳ τῆς κυριαρχίας ἑνὸς ὠφελιμιστικοῦ πνεύματος, ἔχει χάσει τὸ «μονοπάτι τοῦ καλοῦ ἀνθρώπου», ὅπως τὸ εἶπε ὁ Ἰνδιάνος ἀρχηγὸς στὴν ταινία «Χορεύοντας μὲ τοὺς λύκους», στὴν ὁποία πρωταγω­νιστοῦσε ὁ Κέβιν Κόστνερ. Ἄξονας τῶν προσπαθειῶν τοῦ σημερινοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος εἶναι ἡ παραγωγὴ καὶ προαγωγὴ κάποιων δεξιοτήτων ποὺ θὰ κάνουν τὸ παιδὶ ἱκανὸ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς ἀπαιτήσεις μιᾶς χρησιμοθηρικῆς ἐποχῆς. Ἀλλ’ ὄχι νὰ ζήσει μιὰ ζωὴ μὲ πλοῦτο σὲ αἰσθήματα ζωῆς...

Ὠφέλιμες Σκέψεις

Συλλογή: Παναγιώτης Δημάδης

---

«Ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται πολὺ καιρὸ καὶ δὲν βλέπει πνευματικὴ πρόοδο ἔχει ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό. Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει πολὺ ταπείνωση.« (Γέρων Παΐσιος)

«Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν παράδεισο. Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰ σωθοῦμε». (Γέρων Παΐσιος)

«Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντελήφθει καλῶς ὅτι ὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰ σφάλματα καὶ ἐλαττώματά του». (Γέρων Παΐσιος)...

Παναγιώτης Τσαγκάρης: «Λέμε όχι στα νέα θρησκευτικά».

«Θέλουμε να επιστραφούν τα νέα βιβλία των θρησκευτικών γιατί είναι αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα. Οι μεγαλειώδεις πορείες ήταν μόνον η αρχή» λέει ο κύριος Παναγιώτης Τσαγκάρης.
Ο γ.γ. της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Παναγιώτης Τσαγκάρης μιλά στον «ΕΚ»: «Λέμε όχι στα νέα θρησκευτικά».

συνέντευξη στον Γιάννη Δράκο

 Ένα από τα πολλά δεινά τα οποία έχει φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην χώρα μας, πέραν του οικονομικού, είναι και οι αλλαγές στα βιβλία της διδακτέας ύλης των μαθητών. Οι στόχοι αυτής του της επίθεσης είναι τα βιβλία των θρησκευτικών και της Ιστορίας. Σε αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας φιλοξενούμε τον Γ. Γ. της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων κύριο Παναγιώτη Τσαγκάρη ο οποίος μας εξηγεί για την πρωτοβουλία που πήραν για την απόσυρση των νέων βιβλίων, αλλά και για τους λόγους για τους οποίους αυτή κρίνεται αναγκαία...

Ο χρόνος, ο φθονερός γέρων (Φώτης Κόντογλου)

Ὁ καιρὸς εἶναι ἕνα πρᾶγμα ἄπιαστο καὶ κατὰ βάθος ἀκατανόητο. Τὸ μυαλό μας κ᾿ ἡ καρδιά μας τὸν νοιώθουνε ἀπὸ τὶς ἀλλαγὲς ποὺ γίνονται στὸν κόσμο. Μὰ κάποιες ἀλλαγὲς μπορεῖ νὰ γίνουνε πολὺ γρήγορα, ἀπὸ μιὰ μέρα σὲ ἄλλη, ὅπως ἡ παραμόρφωση τοῦ ἄνθρωπου ποὺ γίνεται ἀπὸ τὴν ἀρρώστεια, ἢ ἕνας ξαφνικὸς θάνατος ποὺ μέσα σὲ μιὰ στιγμὴ κάνει τὸν ἄνθρωπο ἕνα ἀγνώριστο κουφάρι. Τὸν καιρὸ τὸν νοιώθουμε πιὸ δυνατὰ ἀπὸ τὸ πάλιωμα κι ἀπὸ τὸ γῆρας, ποὺ ἀλλάζουνε τὰ νεαρὰ καὶ τὰ ζωντανὰ πλάσματα, κι αὐτὴ τὴν ἀλλαγὴ τὴν καταλαβαίνουμε σκληρά. Τὸν νοιώθουμε κι ἀπὸ τὴν καινούργιεψη τοῦ κόσμου, μὰ πιὸ δυνατὰ τὸν νοιώθουμε ἀπὸ τὴ φθορά· καὶ τὸν νοιώθουμε ἀπ᾿ αὐτὴ πιὸ δυνατά, γιατὶ πονᾶμε, κι ὁ πόνος εἶναι πιὸ βαθὺς ἀπὸ τὴ χαρά...