Ο Παύλος Μελάς στα σχολικά βιβλία.

 Διαβάζεις στο βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού το κεφάλαιο που αναφέρεται στον Μακεδονικό αγώνα και τον ήρωα Παύλο Μελά. Μόλις τελειώσεις το διάβασμα νομίζεις ότι ο Παύλος Μελάς ήταν ακόμη ένας άνδρας που έτυχε να τον λένε Παύλο, ένας τυχάρπαστος περίπου που απλώς πολέμησε και πέθανε τον Οκτώβριο του 1904 κάπου στη Μακεδονία. Πουθενά δεν αναφέρονται τα εγκλήματα των κομιτατζήδων, πουθενά δεν καταδεικνύεται η αδιαφορία της Αθήνας για τα βάσανα των χριστιανικών πληθυσμών που ήταν ακόμα στην οθωμανική αυτοκρατορία.

Ο Γεννάδιος Σχολάριος και οι ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του.

(Δείτε πόσα ψέματα έχουν ειπωθεί από συκοφάντες και προπαγανδιστές κατά του πρώτου Πατριάρχη μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, που καταρρίπτονται με τεκμηριωμένα καταιγιστικά στοιχεία).

(πηγή στοιχείων: oodegr – Γεώργιος Κεκαυμένος)

Ο Γεννάδιος Σχολάριος θεωρείτε ως ένα από τα πιο συκοφαντημένα πρόσωπα στην ιστορία της Εκκλησίας.

Tον κατηγορούν ότι πριν την Άλωση, είχε συμφωνήσει με τον Μωάμεθ να γίνει Πατριάρχης.

Καταρχάς, αν υπήρχε τέτοια συνεργασία, δεν θα καθόταν ο Γεννάδιος μέσα στη σφαγή και τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης, περιμένοντας να συλληφθεί, να φυλακιστεί, να πουληθεί σε Τούρκο και να παραμείνει εκεί ως δούλος, με κίνδυνο μέσα σε όλο αυτό το διάστημα να χάσει το κεφάλι του έστω και κατά λάθος από κάποιον φανατισμένο Οθωμανό. Αν είχαν συνεννοηθεί, ούτε και ο Πορθητής δεν θα ήθελε να βάλει σε τέτοιο κίνδυνο τον Γεννάδιο Σχολάριο. Θα είχαν φροντίσει εγκαίρως να φύγει από την Κωνσταντινούπολη και να περιμένει κάπου ασφαλής. O Γεννάδιος επιλέχθηκε ως Πατριάρχης από τους υπόδουλους Έλληνες και δεν τον υπέδειξαν οι Τούρκοι. Oι πηγές δείχνουν ότι «ο κατακτητής άφησεν εις τους υποδούλους να υποδείξουν αυτοί το πρόσωπον του μέλλοντος Πατριάρχου».

Ο Μέγας Άγιος Κωνσταντίνος.

Από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου ξεκινά μία άλλη διάσταση της Ελληνικής ιστορίας, της ένδοξης και πολύπαθης Ρωμηοσύνης της οποίας υπήρξε ο πατέρας της.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε στη Νίσσα της Σερβίας το 274μ.Χ. Πατέρας του ήταν ο Ιλλυριός Κωνστάντιος καί μητέρα του η Ελληνίδα Ελένη από την οποία γαλουχήθηκε την ευσέβεια προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, διδασκόμενος τις βασικές αρχές της ελληνικής παιδείας. Μέσα του ενσταλάχθηκε το άριστο μέτρο του ελληνικού πνεύματος που τον έκανε ενάρετο, δίκαιο και συνεπή άνθρωπο. Ο πατέρας του τον εισήγαγε στην στρατιωτική ζωή, μαθαίνοντας την τέχνη και την πειθαρχία, εξελισσόμενος ως ο πιο μεγαλοφυής στρατιωτικός στον κόσμο, έχοντας ως ίνδαλμα τον Μέγα στρατηλάτη Αλέξανδρο...

Το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου (υπόδειγμα για όσους πολιτεύονται).

Στόχοι του ήταν το κράτος δικαίου, η προστασία της παιδείας, η κατοχύρωση της εργασίας για τους πολίτες.

Η κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει είναι τραγική: Αξιωματούχοι άνεργοι, περιουσίες δημευμένες, εξόριστοι, πουλημένοι δούλοι, άμισθοι εργάτες, διαλυμένο κράτος. Ξεκινάει η αναδιάρθρωση. Σύντομα βάζει τάξη, νομοθετεί και γίνεται σκληρός στους ισχυρούς και φιλάνθρωπος στους αδύνατους, επηρεασμένος από τον πολιτισμό και τις αρχαιοελληνικές φιλοσοφικές και φιλάνθρωπες αρετές, κυρίως όμως από τον Χριστιανισμό. Περιορίζει την διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.

Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (π. Γεωργίου Μεταλληνού)

" Είναι απίστευτο πόσο μίσος έχει εισπράξει ο άγιος Κωνσταντίνος. Εδώ και αιώνες τον μισούν θανάσιμα και τον συκοφαντούν συντονισμένα και συστηματικά ειδωλολάτρες (παλιοί και νέοι), εβραίοι, μασόνοι, αιρετικοί, καπιταλιστές της ασύδοτης αγοράς, αθεϊστές, εχθροί της Ελλάδας. Είναι η πολιτική φυσιογνωμία που βρίσκεται, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη, στο στόχαστρο σύσσωμης της Νέας Τάξης Πραγμάτων – Παγκοσμιοποίησης, διότι ενσαρκώνει το απόλυτο αντίθετο όλων των βδελυγμάτων της.

Και έχει γίνει το αντικείμενο όλης αυτής της κατασυκοφάντησης όχι για άλλον λόγο, παρά για λογαριασμό του ονόματος του Χριστού.

Η αγάπη.... (π. Ανανίας Κουστένης)

 Η αγάπη είναι μυστήριο. Η αγάπη είναι παράδεισος. Κι όταν ο άνθρωπος έχει αγάπη στην ψυχή, τότε όλα αλλάζουν. Κι ας είναι φτωχός, αναγκεμένος ή άνεργος. Κι ας είναι μόνος. Κι ας είναι σκλάβος ή ελεύθερος. Κι ας είναι ότι θέλει. Ο άνθρωπος που αγαπά, έχει μέσα του τον παράδεισο του Θεού. Στολίζεται η ψυχή του και χαίρεται και ανεβαίνει. Όλο ανεβαίνει. Και μια ψυχή που ανεβαίνει, ανεβάζει όλο τον κόσμο.

π. Ανανίας Κουστένης

Η αλήθεια για τους υποτιθέμενους διωγμούς των Εθνικών τον 4ο αιώνα.

«Το Ελληνικόν Έθνος δεν διεσώθη … ειμή (παρά μόνον) διά της μετά του Χριστιανισμού συμμαχίας».

"Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος"

Ο Θεοδόσιος με διάταγμά του στις 27-2-380 μ.Χ., ανακηρύσσει επίσημη θρησκεία του κράτους τον Χριστιανισμό. (Cod. Theod. XVI, 1,2). Μέτρα κατά της αρχαίας θρησκείας έλαβε πολλά (απαγόρευση θυσιών, δήμευση λατρειακών χώρων, αποπομπή εθνικών ιερέων, 391 π.Χ.). Το 392 με διάταγμα παρακωλύονται οι αθλητικοί αγώνες, λόγω του θρησκευτικού (ειδωλολατρικού) τους χαρακτήρα, με αποκορύφωση την κατάργηση των Ολυμπιακών (393), στο πλαίσιο όμως της απαγόρευσης στο πλαίσιο όμως κάθε εθνικής θρησκευτικής εκδηλώσεως (Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (324 - 1453), μετάφρ. Δ. Σαβράμη, Αθήνα 1954, σ. 110 ε. Πρβλ. Αικ. Χριστοφιλοπούλου, Βυζαντινή Ιστορία, Α΄ Αθήνα 1975, σ. 175 ε.).

Το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι πνευματικό.... (π. Ανανίας Κουστένης)

 

Καλώς ήρθατε στον 21ο αιώνα.

Εδώ το σεξ είναι δωρεάν και η αγάπη κοστίζει. Έχει γίνει μια τσέπη γεμάτη λογαριασμούς.

Που το να χάνεις το τηλέφωνό σου είναι χειρότερο από το να χάνεις τις αξίες σου.

Όπου η τάση είναι να καπνίζεις και να πίνεις και αν δεν το κάνεις αυτό παίρνεις ποσόστωση.

Εκεί που οι άντρες απατούν τις γυναίκες τους με παιδιά, και οι γυναίκες αν δεν απατούν, είναι επειδή φοβούνται ότι θα τους πιάσουν.

Εκεί που το μπάνιο έγινε φωτογραφικό στούντιο και εκκλησία, το ιδανικό μέρος για check in.

21ος αιώνας, όπου άνδρες και γυναίκες φοβούνται την εγκυμοσύνη πολύ περισσότερο από τον HIV.

Τίμια Λείψανα: Γιατί τα προσκυνούμε;

Με αφορμή ακατάστατων αντιδράσεων μερικών ατόμων για την προσκύνηση Λειψάνων Αγίων και Λιτανειών, παραθέτουμε τα κάτωθι:

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει για τους Αγίους: «αυτών είναι αι μεγάλαι τιμαί και πανηγύρεις. Από αυτούς οι δαίμονες φυγαδεύονται και αι νόσοι θεραπεύονται. Αυτών τα σώματα μόνα έχουν την ιδίαν δύναμιν με τας αγίας ψυχάς των, είτε εφαπτόμενα είτε τιμώμενα. Αυτών και αι ρανίδες μόνο αίματος και μικρά αντικείμενα του πάθους των ενεργούν όσα και τα σώματα».

Γράφει ὁ Ἐπίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ.... ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι παροῦσα στά σώματα τῶν Ἁγίων κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς τους, παραμένει ἐνεργός στά Λείψανά τους ὅταν πεθάνουν.... ὁ Θεός χρησιμοποιεῖ αὐτά τά Λείψανα ὡς ἀγωγό τῆς θείας δύναμης καί ὄργανα ἰάσεων.

Τι είναι η Πατρίδα;

Πατρίδα είναι το σπίτι μου, οι γονείς, τα αδέλφια μου, οι φίλοι μου, η γειτονιά που μεγάλωσα, το σχολείο που έμαθα γράμματα, το χωριό μου, η πόλις μου. Πατρίδα είναι ο κάμπος που με έθρεψε, το βουνό που πήγαινα εκδρομές, οι παραλίες που κολύμπησα, η Εκκλησία που βαπτίστηκα και παντρεύτηκα, η γλώσσα που μιλάω, τα φαγητά που μαγειρεύει η μάννα μου, το νοσοκομείο που με γιάτρεψε όταν αρρώστησα. Πατρίδα είναι οι παππούδες μου που πολέμησαν τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Βούλγαρους, όλους αυτούς που θέλησαν να μας κατακτήσουν και να μας στερήσουν την ελευθερία μας…

Μεγαλυνάρια Αγίου Θεοδώρου Βυζαντίου, Πολιούχου Μυτιλήνης.

 Μεγαλυνάρια ψαλλόμενα κατὰ τὴν Λιτανείαν τοῦ τιμίου Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου Βυζαντίου τοῦ και Πολιοῦχου Μυτιλήνης, την Δ΄ Κυριακή από του Πάσχα.

(Ἦχος γ´. Ἀκατάληπτόν ἐστι).

Μεγαλύνομεν πιστοί, τοῦ παντὸς τὸν Κύριον, θαυμαστώσαντα ἐν γῇ, τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας.

Μεγαλύνομεν πιστοί, τὴν σεμνὴν Παντάνασσαν, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, καὶ Δεσπότου τοῦ παντός.

Δεῦτε ὕμνοις στέψωμεν, τὸν κλεινὸν Θεόδωρον, Βυζαντίου γέννημα, Μυτιλήνης καύχημα.

Βασιλὶς τῶν πόλεων, δεῦρο στῆθι μεθ᾿ ἡμῶν, ὕμνων προεξάρχουσα, Θεοδώρου Μάρτυρος.

Ιερεῖς καὶ ἄρχοντες, δεῦτε μεγαλύνωμεν, ἐγκωμίων ᾄσμασι, τὸν σεπτὸν Θεόδωρον.

" Πέρασε κι αυτό τό Πάσχα "

Το ακούω πολλές φορές και συχνά λυπάμαι. Γιατί βλέπω πως το Πάσχα ήρθε και πέρασε, πολλοί όμως συνεχίζουν να είναι οι ίδιοι και χειρότεροι. Αν το Πάσχα τους είχε αγγίξει, θα ήταν πραγματικά καλύτεροι.

Και πρέπει να σας πω ότι είναι τραγικό αυτό που γίνεται, γιατί βλέπει κανείς ανθρώπους πάσης ηλικίας -να ξεκινήσω από τους μεγάλους- βλέπει κανείς ανθρώπους ηλικιω­μένους που, παρόλο που γέρασαν, εξακολουθούν να είναι δύσκολοι και για τους γύρω τους, γκρινιάρηδες, εγωιστές και απαιτητικοί. Αυτοί οι άνθρωποι γέρασαν, αλλά Πάσχα δεν κατά­λαβαν. Γιατί, αν είχαν καταλάβει, θά ΄χε μαλα­κώσει η ψυχή τους, θά ΄χε ομορφύνει η καρδιά τους, θα ήταν άνθρωποι ευλογίας, που με την παρουσία τους θα παρηγορούσαν.

Nά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια....

 "... πάντα πρέπει νά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια: α) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ ὁ ὑποψήφιος τό Θεό καί εἶναι συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί β) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ τήν πατρίδα καί ἀποβλέπει στό γενικό καλό του τόπου κι ὄχι.... στό δικό του συμφέρον. Ἐάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο ἄλλο κριτήριο, ἐκτός ἀπό αὐτά τά δύο, τότε κινεῖται ἰδιοτελῶς καί δέν εἶναι αὐτό πού κάνει χριστιανικό. Ἀργότερα θά ἐπιτρέψει ἡ θεία δικαιοσύνη νά τό πληρώσει."

Άγιος Παΐσιος