Αυτό το καράβι πρέπει να σωθεί!

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Υπουργείο Αιγαίου το ονόμασαν, υπουργείο της θάλασσας το είπαμε, αγαπητικά, μεταξύ μας, οι εργαζόμενοι. Ιδρύθηκε με το νόμο 1558/1985 με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, ύστερα από πρόταση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Έδρα του, η Μυτιλήνη. Με αξιοκρατικά κριτήρια μπαρκάραμε τη νιότη μας, τις γνώσεις, την όρεξη για δουλειά και τη ζωή μας. Ιστορική η πορεία του. Ένα καλοτάξιδο καράβι που τη δεκαετία του ‘80 άνοιξε πανιά μεσ’ στου Αιγαίου τα νερά…

Οι λόγοι που επέβαλαν την ίδρυση ξεχωριστού υπουργείου για τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους είναι εθνικοί και αναπτυξιακοί. Οι αρμοδιότητές του στηρίζουν τη νησιωτική πολιτική και αποκεντρώνουν την υδροκέφαλη Αθήνα. Οι Αιγαιοπελαγίτες αποκτούν τη δική τους φωνή. Η δράση των υπηρεσιών του Υπουργείου Αιγαίου στοχεύει στους εξής τομείς: οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη νησιών, ακτοπλοϊκή ανάπτυξη, ενδονησιωτική σύνδεση, κοινωνική πρόνοια, δημιουργία τεχνολογικής και τεχνικής υποδομής, αξιοποίηση του νησιωτικού φυσικού πλούτου, προστασία κατοίκων σε έκτακτες περιστάσεις, ανάδειξη της ευρωπαϊκής διάστασης του αιγαιακού χώρου, επίλυση τοπικών ζητημάτων, υδροδότηση άνυδρων νησιών...

Μετάφραση αυτών των δραστηριοτήτων είναι η απλή ζωή με αξιοπρέπεια. Οι πολίτες να ζούνε ποιοτικά σε μια ευαίσθητη ελλαδική περιοχή που, εκτός της εξαίρετης αιγαιακής αύρας, έχει ανάγκη μιας έμπρακτης παρουσίας του κρατικού μηχανισμού. Τα ανεμοδαρμένα κομμάτια γης, φάροι ενός πανάρχαιου ελληνικού πολιτισμού για τον κόσμο όλο, αξίζουν και δικαιούνται προστασία και ανάπτυξη. Γιατί, αν υποθέσουμε πως η Ελλάδα είναι ένα σώμα, το Αιγαίο είναι η καρδιά και η συλλογική συνείδηση όλων των εμπειριών του Ρωμιού πολίτη.

Τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Αιγαίου παίζεται στα ζάρια. Τεμαχίζεται, χάνει την αρχική του ονομασία. Γίνεται «Γραμματεία», με την εκάστοτε συνέχεια στον τίτλο, αναλόγως των καιρών και των κομματικών συμφερόντων. Οι πινακίδες στην πρόσοψη του παραδοσιακού κτηρίου εναλλάσσονται ως υποκάμισα. Πότε έτσι, και πότε αλλιώς, μέχρι του σημείου, σήμερα, να επιχειρείται ακόμα και η εξαφάνισή της! Όμως, όταν κάτι χάνεται από το χάρτη της ζωής, διαταράσσει συστημικές ισορροπίες παντός είδους και επιφέρει υποχρεωτικά ανεπιθύμητες απώλειες. Δεν είναι μόνο το ανθρώπινο δυναμικό που κινδυνεύει να χάσει την εργασία του. Είναι όλο το πακέτο της παρουσίας του κράτους που κλυδωνίζεται. Το Αιγαίο είναι ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος χώρος και η ανάγκη της στήριξής του από την κρατική μηχανή είναι απόλυτη!

Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής όχι μόνο δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά, αντίθετα, να αναβαθμιστεί και να ξαναγίνει Υπουργείο Αιγαίου. Καμμιά Τρόικα και κανένας λόγος με οικονομικό κριτήριο δεν πρέπει να καταργήσει αυτή την κρατική παρουσία στο Αιγαίο. Η παραμεθόριος θαλάσσια περιοχή, εκτός των άλλων, είναι ανεκτίμητη σε γεωφυσικό πλούτο. Η νησιωτική δυναμική είναι κίνητρο ανάπτυξης. Κάθε αποδόμηση και τροποποίηση της κρατικής εξουσίας εμπεριέχει κινδύνους υπαρκτούς. Οι μέρες που διάγουμε είναι πονηρές και οι συγχωνεύσεις μόνο διαταραχές μπορούν να προξενήσουν. Όταν ταλαντευόμαστε από οικονομικά χρέη, ένα είναι το χρέος μας πάνω από όλα: να διαφυλάξουμε την εθνική μας ακεραιότητα. Το Υπουργείο Αιγαίου, εκτός των άλλων, είναι σαφές ότι ιδρύθηκε για εθνικούς λόγους και γι’ αυτό πρέπει να παραμείνει στις επάλξεις. Αυτό το καράβι πρέπει να σωθεί!