Ο Θεός δεν εξολοθρεύει όλα τα πάθη από εμάς, αλλά αφήνει καί μερικά να μας πολεμούν έως τον θάνατο, όχι από αδυναμία ή αιτία δική Του, αλλά από αιτία δική μας, καθώς ερμηνεύει ο Θεοδώρητος, α') για να μη πέφτουμε σε αμέλεια, αλλά να είμαστε άγρυπνοι, επιμελείς καί προσεκτικοί, β') για να μη λησμονήσομε τον πόλεμο καί αιφνιδίως μας πλακώσουν καί μας νικήσουν τα πάθη καί οι εχθροί γ') για να προστρέχομε πάντοτε στον Θεό, καί να ζητούμε θερμότερα την βοήθειά Του, δ') για να μην υπερηφανευόμαστε, αλλά να είμαστε ταπεινοί στο φρόνημα, ε') για να μισήσομε από καρδίας τα πάθη καί τους εχθρούς, όπου τόσο ακούραστα μας πολεμούν, στ') για να δοκιμασθούμε, αν μέχρι τέλους φυλάττουμε την του Θεού τιμή καί αγάπη καί πίστη, ζ') για να παρακινούμαστε στενότερα στο να φυλάττουμε όλες τις εντολές, καί να μη παραβαίνομε ουδέ την παραμικρή, η') για να μάθομε με την δοκιμή πόσο αξίζει ή αρετή, καί ακολούθως να μη την αφήνομε καί πέφτουμε στην αμαρτία, θ') για να γίνεται ο παντοτινός πόλεμος υπόθεση στεφάνων μεγαλυτέρων σε εμάς, ι') για να δοξάσομε τον Θεό, καί να καταισχύνομε περισσότερο τον διάβολο, καί την αμαρτία, με την μέχρι τέλους υπομονή μας, καί ια') γενόμενοι γυμνασμένοι καθ' εξιν στον πόλεμο, να μη φοβηθούμε εν τη ώρα του θανάτου, όταν έχει να μας γίνει ο πλέον δυνατότερος πόλεμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου