Η Γαλανόλευκη με τον Σταυρό

Είναι στενάχωρο να βλέπει κανείς ανθρώπους να πολεμούν με μανία οτιδήποτε διαφυλάχθηκε με την θυσία της ζωής των προγόνων μας, παρασυρόμενοι κυρίως από την άγνοία τους που τους καθιστά «πιστά» τυφλωμένα όργανα μιας παρανοϊκά μηδενιστικής απαξίωσης της ζωής. Είναι θλιβερό να βλέπει κανείς την κατάντια κάποιων ανθρώπων που για να αντισταθμίσουν την υπαρξιακή προβληματικότητά τους, επιτίθενται κακόβουλα καθοδηγούμενοι κατά της Ελληνικής κοινωνίας.
Όμως, είναι συγκινητικό, παρήγορο και ελπιδοφόρο το να βλέπουμε ανθρώπους στην εποχή μας να ζουν τον Ελληνισμό και να υπερασπίζονται με αξιοπρεπέστατο τρόπο τα σύμβολα και τα ιδανικά του Γένους μας σε καιρούς ακραίων προκλήσεων. Βλέποντας την Γαλανόλευκη να κυματίζει αυτές τις ημέρες που τιμάμε την επέτειο της Επαναστάσεως του 1821, ως σύμβολο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελλάδας, να μας θυμίζει τους αγώνες που έδωσαν οι πρόγονοί μας για να είμαστε ελεύθεροι εμείς οι αγνώμονες, που στο βωμό μιας υποτιθέμενης και αμφίβολης καλοπέρασης, απεμπολούμε αξίες και σύμβολα για τα οποία χύθηκε αίμα, ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να ομιλούμε την Ελληνική γλώσσα, να απολαμβάνουμε την Ελληνική παιδεία, να κάνουμε άφοβα το Σταυρό μας. Αναρωτηθήκαμε πόσοι πατέρες μας άφησαν τα σπίτια, τις οικογένειες, τα υπάρχοντά τους για να υπερασπίσουν μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός τους αυτή τη Σημαία την Γαλανόλευκη με τον Σταυρό, διαφυλάσσοντας συνάμα ότι συμβόλιζε; που αν δεν γινόντουσαν όλες αυτές οι θυσίες για χάρη αυτής της Σημαίας της Γαλανόλευκης με τον Σταυρό, δεν θα υπήρχαν σήμερα όλοι αυτοί που την βρίζουν, που την πολεμάνε, που την καίνε!
Κατά καιρούς μερικοί πολέμιοι του Γένους μας, εναντιώνονται σε κάθε εθνική ή θρησκευτική παράδοση, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι το κατάντημα και το χάλι της σημερινής κοινωνίας οφείλετε στο ότι ξεφύγαμε κατά πολύ από τις αξίες και τα ιδανικά που προσδιορίζουν επί σειρά ετών τον πολιτισμό μας. Τείνει να γίνει της μόδας, κάποιοι άνευ αρχών σύγχρονοι αντιρρησίες να επιχειρούν να καταπολεμήσουν με κάθε τρόπο οτιδήποτε έχει σχέση με την πατρίδα μας. Όμως, πάντα ξεπροβάλλουν αυτοί οι υπέροχοι πραγματικοί Έλληνες που υπάρχουν παντού και δίνουν μαθήματα υγιούς πατριωτισμού. Ένα τέτοιο παράδειγμα δόθηκε πριν λίγο καιρό στη Μυτιλήνη όπου περιοδεύοντας εκεί το "No Border Camp" αποτελούμενο από ακτιβιστές όλης της Ευρώπης, υποστηριζόμενο από τον «Σύριζα» και το ΚΚΕ, προσπάθησαν με αυταρχικό τρόπο, δήθεν να υποστηρίξουν τους λαθρομετανάστες μόνο με λόγια, ψευτομαγκιές και φυλλάδια, βρωμίζοντας την πόλη, την στιγμή που οι Έλληνες πολίτες προσφέρουν ήδη πάρα πολλά σ’ αυτούς τους εξαθλιωμένους συνανθρώπους μας.
Για να δείξουν την αντίθεσή τους με τα σύνορα που προστατεύεται η χώρα μας, έβαλαν ως στόχο την Ελληνική Σημαία προσπαθώντας ανεπιτυχώς να παρεμποδίσουν ένα άγημα του Στρατού που κάθε Κυριακή απόγευμα υποστέλλει την Σημαία, η έπαρση της οποίας γίνεται κάθε πρωΐ της ίδιας ημέρας στην προκυμαία της πόλης. Τους δόθηκε όμως ένα πολύ καλό μάθημα την τελευταία ημέρα που θα έφευγαν, αφού το σχέδιό των "No Borders" ήταν να σταματήσουν το άγημα. Όμως τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη, αφού χωρίς να έχει οργανωθεί τίποτα, αρκετοί Μυτιληνιοί μαζεύτηκαν και ολοένα αυξάνονταν και γίνανε περίπου 500, περιφρουρώντας το άγημα του Στρατού! Καταχειροκροτώντας τα στρατευμένα νιάτα που υπερήφανα κρατούσαν την Σημαία την Γαλανόλευκη με τον Σταυρό. Φθάνοντας μέχρι το σημείο που ήταν συγκεντρωμένοι οι ακτιβιστές, οι οποίοι στριμωγμένοι δεν έβγαλαν άχνα. Εκεί οι Μυτιληνιοί τους αποδοκίμασαν κατεβάζοντας το πανό τους και κάνοντάς τους τη χάρη να μην τους πετάξουν στη θάλασσα.
Αυτή η συγκλονιστική, αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου, που ήταν «απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…» έδωσε το καλύτερο μάθημα σε όλους αυτούς τους αντιρρησίες συνειδήσεως, δηλαδή τα παρασυρμένα θύματα μιας απρόσωπης «Νέας τάξης».
Στρατής Ανδριώτης