12 Ιουνίου 2021

Τι έχει τραβήξει αυτή η χώρα μας...... Δίστομο 10 Ιουνίου 1944


«Φτάνω τρέχοντας και τι να δω! Την αδερφή μου κομματιασμένη, βιασμένη, κατακρεουργημένη. Κατασκισμένα ρούχα και σάρκες είχαν γίνει ένα. Το αίμα έτρεχε από τα σκέλια της. Τα βυζιά της κατασφαγμένα, φέτες. Το πρόσωπό της παραμορφωμένο και σ’ όλο το σώμα σημάδια άγριας πάλης. Δίπλα της σε μια κούνια το μικρό κορίτσι της τη Ζωή, εφτά μηνών, το είχαν ξεκοιλιάσει, του είχαν κόψει το λαιμό και κρέμονταν τα λαρύγγια του στο στήθος μπλεγμένα με τα βγαλμένα έντερα. Τον γιο της, αυτό το παιδί που το πρωί του είχα δώσει λίγο ούζο στο καφενείο, έτρεξε να κρυφτεί στο διπλανό σπίτι του Νταγιαλή. Οι εγκληματίες το κυνήγησαν και το εκτέλεσαν τινάζοντάς του τα μυαλά στον αέρα κάτω από τη σκάλα»
Τα παραπάνω είναι τα όσα βίωσε και περιέγραψε ο Παναγιώτης Περγαντάς του Θωμά, 22 χρόνων τότε
Υπάρχουν κι άλλες αφηγήσεις. Εξίσου ανατριχιαστικές. Από τους επιζώντες.
Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι νεκροί, θα λέγανε 228 ιστορίες φρίκης.
Τόσοι σφαγιάστηκαν στο Δίστομο.
«Αν κάποιος νομίζει ότι μπορούν να συγχωρεθούν τα όσα έγιναν, τότε δεν έχει καταλάβει τίποτα», λέει ο Αργύρης Σφουντούρης που τότε ήταν 3 χρόνων και που η συγκλονιστική ζωή του έγινε ταινία («Ένα τραγούδι για τον Αργύρη») σε σκηνοθεσία του Ελβετού Στέφαν Χάουπτ. Διακεκριμένος αστροφυσικός, αφοσιωμένος στον αγώνα για την δικαίωση των θυμάτων της ιδιαίτερης πατρίδας του, πριν από λίγα χρόνια φιλοξενήθηκε στο γερμανικό κανάλι ZDF. Μίλησε για το Δίστομο, ευαισθητοποιώντας 3 εκατομμύρια Γερμανούς και γνωστοποιώντας τους ένα «θαμμένο» θέμα.
Θυμάμαι σε μια τάξη σπουδαστών αθλητικής δημοσιογραφίας κάποια χρόνια πριν έναν 19χρονο νεαρό, να δηλώνει σχεδόν με έπαρση: «Εγώ είμαι με την Χρυσή Αυγή. Και είμαι από το Δίστομο».
«Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι»
Να πλύνουμε της μνήμης το σώμα. Το κατακρεουργημένο.
Η σφαγή, από κάποιους, συνεχίζεται…
Υ.Γ Η φωτό από το εξώφυλλο των active members. Και δύο στίχοι από το ομώνυμο τραγούδι "εδώ είναι Δίστομο": "Πάρε ροβολόγι της Αλήθειας τη δύσβατη και μεγάλη στρατιά... Θα ζητάμε το δίκιο μας όσο αποσπερίζει ο βοριάς".

Δεν υπάρχουν σχόλια: