Οι ανύπανδρες

του Μητροπολίτου Ηλείας, Γερμανού

Βαθιά είναι η επιθυμία των κοριτσιών να πανδρευθούν. Είναι τούτο φυσικό καί ωφέλιμο γι' αυτά καί την κοινωνία μας. Όμως πολλές νέες, αντί να προετοιμάζουν τον εαυτό τους για το γάμο τους, αγωνίζονται ποικιλοτρόπως να μαντεύσουν το πότε θα πανδρευθούν καί ποιόν θα πάρουν.

Έτσι, μερικά κορίτσια ρίχνουν τ’ Αγιαννιού τον κλήδονα ή φτιάχνουν καί τρώνε αλμυροκουλούρα, για να ιδούν στο νερό του πηγαδιού ή στ' όνειρό τους τον άνδρα πού θα στεφανωθούν, ή προσπαθούν να μαντεύσουν το όνομά του από τις γραμμές της παλάμης τους...

Γνωστή είναι επίσης η επιθυμία καί η προσπάθεια πολλών κοριτσιών να πάρουν κουφέτα από το δίσκο των νεόνυμφων —γίνεται σκοτωμός πολλές φορές γι’ αυτό— ώστε μετά το γάμο να τα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους το βράδυ πού θα κοιμηθούν, για να ιδούν στ' όνειρό τους το μέλλοντα σύζυγό τους.

Σχετική είναι καί η συνήθεια ορισμένων κοριτσιών να γράφουν το όνομά τους κάτω από τα παπούτσια της νύφης ή η επιθυμία τους να δεχθούν την ανθοδέσμη πού κρατούσε η νύφη στο γάμο της, διότι πιστεύουν ότι έτσι, όπως πανδρεύθηκε εκείνη, θα πανδρευθούν κι αυτά.

Τέλος, σε μερικά χωριά, μετά την επιστροφή του Επιταφίου στην εκκλησία τη Μ. Παρασκευή το βράδυ, τον κρατούν ψηλά μπροστά στην κεντρική πόρτα του Ναού, ώστε μπαίνουν μέσα οι χριστιανοί περνώντας κάτω από τον Επιτάφιο. Πιστεύουν λοιπόν οι ανύπανδρες κοπέλες, ότι όποια θα περάσει πρώτη, αύτη θα πανδρευθεί καί πρώτη αυτή τη χρονιά. Όμως είναι καί αυτά πλάνες. Γιατί αφ' ενός ανακατεύουν τα μαγικά με τα ιερά πράγματα, αφ' ετέρου δε απομακρύνουν τις νέες από την ορθή αντίληψη της ζωής καί τις οδηγούν στη μοιρολατρεία.

Γι' αυτό η χριστιανή κόρη, πού γνωρίζει ότι ο Θεός την έχει προορίσει να γίνει σύζυγος καί μητέρα, δεν αγωνιά για την ώρα του γάμου της, αλλά προετοιμάζεται γι' αυτόν:

Πρώτον με το να διατηρεί τον εαυτό της υγιή καί αγνό.

Δεύτερον με το να τον στολίζει με αρετές.

Τρίτον με το να μαθαίνει τις υποχρεώσεις καί τα καθήκοντα πού θα έχει στην έγγαμη ζωή, ώστε να επαληθεύεται ο λόγος του Θεού «Γυνή ανδρεία (= ενεργητική καί ενάρετη) ευφραίνει τον άνδρα αυτής καί τα έτη αυτού πληρώσει εν ειρήνη» (Σοφία Σειράχ κστ΄ 2)

Από το βιβλίο: «Πλάνες και η Αλήθεια» του Μητροπολίτου Ηλείας Γερμανού Παρασκευόπουλου