Αντίγραφον της επιστολής της ευρεθείσης εις τη εν Ρώμη βιβλιοθήκη των Λαζαριστών και μεταφρασθείσης εις την Ελληνικήν, εκ του πρωτοτύπου λατινικού κειμένου. Η επιστολή αυτή απεστάλη παρά του Πουβλίου Λεοντούλου, χρηματίσαντος Διοικητού της Ιουδαίας, προ του Ποντίου Πιλάτου, απευθύνεται δε προς τον τότε αυτοκράτορα και αφορά τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
"Μεγαλειότατε"
«Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθεις ότι σοι γράφω νυν, περί ανθρώπου λίαν εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού, ον ο λαός θεωρεί Προφήτην, Θεόν δε οι μαθηταί αυτού λέγοντες, ότι είναι υιός του Θεού του Δημιουργού του Ουρανού καί της γης και παντός, ότι εν αυτή ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, ω Καίσαρ, ακούγονται καθ' εκάστην θαυμάσια πράγματα περί του ανθρώπου αυτού. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια μιας λέξεως. Ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά τό πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζουν αυτόν αναγκάζονται να αγαπώσι και να φοβούνται αυτόν.
Έχει την κόμην μέχρι μεν των ώτων, χρώματος καρύου, εκείθεν δε μέχρι των ωμοπλατών γενομένων γαιόχρουν, αλλά μάλλον στιλπνήν, διχάζεται δε αύτη εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζωραίων. Το μέτωπόν Του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπόν Του δε άνευ ρυτίδος ή κηλίδος. Η ρις και τα χείλη αυτού κανονικότατα. Το γένειον είναι πυκνόν και χρώματος του αυτού τη κόμη, δεν είναι δε μακρόν και διχάζεται εις το μέσον. Το βλέμμα αυτού είναι σοβαρόν και εμποιούν φόβον, έχει δε δύναμιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να ίδη Αυτόν ατενώς. Όταν επιτιμά εμποιεί φόβον, όταν δε τούτο ποιεί, κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις μετά σοβαρότητος. Λέγουσιν, ότι ουδέποτε ώφθη γελών, αλλά πλειστάκις κλαίων.
Έχει ωραίας τας χείρας και τούς βραχίονας. Εν τη συνομιλία ευαρεστεί πάσι, καί δυσκόλως μεν εμφανίζεται, αλλ' όταν εμφανισθή που, φέρεται μετριοφρόνως, και έχει ωραιότατον παράστημα του κορμού.
Είναι ωραίος ως η μητέρα Του, ήτις εστίν η ωραιότερα γυνή, όσαι ποτέ εθεάθησαν εις τά μέρη ταύτα.
Εάν όμως η Μεγαλειότης σας, ω Καίσαρ, ποθεί να ίδη αυτόν ω μοί έγραφες άλλοτε, γνώρισόν μοι τούτο, ίνα αποστείλω σοι αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασε τι, είναι όμως κάτοχος πάσης επιστήμης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλ' όταν ευρίσκονται ενώπιον αυτού τρέμουσι και θαυμάζουσιν αυτόν. Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ως αυτός ενεφανίσθη εις τα μέρη ταύτα. Τη αληθεία, ως μοί λεγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εδόθησαν συμβουλαί, ουδέποτε εκηρύχθη διδασκαλία, ως η διδασκαλία Αυτού, πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν Αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της σης Μεγαλειότητός σας, ω Καίσαρ, πολλαχώς με παρενοχλούσιν οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγουσιν, ότι αυτός ουδέποτε δυσηρέστησε τινά, αλλ' ότι μάλλον εποίησε τό αγαθόν. Όλοι όσοι γνωρίζουσιν αυτόν λέγουσιν ότι ευηργετήθησαν παρ' αυτού. Εν τούτοις ω Καίσαρ, είμαι πρόθυμος να υπακούσω εις την μεγαλειότά σας και ότι διατάξη θέλει εκτελεσθή.
Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτιώνος 7. Σελήνη 11
Της σης μεγαλειότητος πιστότατος και ευπειθέστατος ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΟΝΤΟΥΛΟΣ
«Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθεις ότι σοι γράφω νυν, περί ανθρώπου λίαν εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού, ον ο λαός θεωρεί Προφήτην, Θεόν δε οι μαθηταί αυτού λέγοντες, ότι είναι υιός του Θεού του Δημιουργού του Ουρανού καί της γης και παντός, ότι εν αυτή ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, ω Καίσαρ, ακούγονται καθ' εκάστην θαυμάσια πράγματα περί του ανθρώπου αυτού. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια μιας λέξεως. Ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά τό πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζουν αυτόν αναγκάζονται να αγαπώσι και να φοβούνται αυτόν.
Έχει την κόμην μέχρι μεν των ώτων, χρώματος καρύου, εκείθεν δε μέχρι των ωμοπλατών γενομένων γαιόχρουν, αλλά μάλλον στιλπνήν, διχάζεται δε αύτη εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζωραίων. Το μέτωπόν Του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπόν Του δε άνευ ρυτίδος ή κηλίδος. Η ρις και τα χείλη αυτού κανονικότατα. Το γένειον είναι πυκνόν και χρώματος του αυτού τη κόμη, δεν είναι δε μακρόν και διχάζεται εις το μέσον. Το βλέμμα αυτού είναι σοβαρόν και εμποιούν φόβον, έχει δε δύναμιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να ίδη Αυτόν ατενώς. Όταν επιτιμά εμποιεί φόβον, όταν δε τούτο ποιεί, κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαρίεις μετά σοβαρότητος. Λέγουσιν, ότι ουδέποτε ώφθη γελών, αλλά πλειστάκις κλαίων.
Έχει ωραίας τας χείρας και τούς βραχίονας. Εν τη συνομιλία ευαρεστεί πάσι, καί δυσκόλως μεν εμφανίζεται, αλλ' όταν εμφανισθή που, φέρεται μετριοφρόνως, και έχει ωραιότατον παράστημα του κορμού.
Είναι ωραίος ως η μητέρα Του, ήτις εστίν η ωραιότερα γυνή, όσαι ποτέ εθεάθησαν εις τά μέρη ταύτα.
Εάν όμως η Μεγαλειότης σας, ω Καίσαρ, ποθεί να ίδη αυτόν ω μοί έγραφες άλλοτε, γνώρισόν μοι τούτο, ίνα αποστείλω σοι αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασε τι, είναι όμως κάτοχος πάσης επιστήμης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλ' όταν ευρίσκονται ενώπιον αυτού τρέμουσι και θαυμάζουσιν αυτόν. Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ως αυτός ενεφανίσθη εις τα μέρη ταύτα. Τη αληθεία, ως μοί λεγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εδόθησαν συμβουλαί, ουδέποτε εκηρύχθη διδασκαλία, ως η διδασκαλία Αυτού, πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν Αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της σης Μεγαλειότητός σας, ω Καίσαρ, πολλαχώς με παρενοχλούσιν οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγουσιν, ότι αυτός ουδέποτε δυσηρέστησε τινά, αλλ' ότι μάλλον εποίησε τό αγαθόν. Όλοι όσοι γνωρίζουσιν αυτόν λέγουσιν ότι ευηργετήθησαν παρ' αυτού. Εν τούτοις ω Καίσαρ, είμαι πρόθυμος να υπακούσω εις την μεγαλειότά σας και ότι διατάξη θέλει εκτελεσθή.
Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτιώνος 7. Σελήνη 11
Της σης μεγαλειότητος πιστότατος και ευπειθέστατος ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΟΝΤΟΥΛΟΣ
Διοικητής της Ιουδαίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου