Αντιθέτως με όσους κατηγορούν και συκοφαντούν τους χριστιανούς ότι είναι οι καταστροφείς αρχαίων αγαλμάτων, ο Ευσέβιος μάς πληροφορεί ότι ήδη επί Μεγάλου Κωνσταντίνου η Κωνσταντινούπολη είχε γίνει ένα απέραντο υπαίθριο μουσείο, το οποίο φιλοξενούσε υπέροχα χάλκινα αγάλματα, τα κορυφαία αριστουργήματα τής αρχαίας Ελληνικής γλυπτικής τέχνης.
Όλοι μας γνωρίζουμε τους τέσσερις υπέροχους επίχρυσους χάλκινους ίππους, έργα καθώς εικάζεται τού Λυσίππου, οι οποίοι το 1204 μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στη Βενετία. Όλοι μας γνωρίζουμε επίσης ότι στην Κωνσταντινούπολη είχε μεταφερθεί και ο περίφημος αναθηματικός τρίποδας που είχαν αφιερώσει οι Έλληνες στους Δελφούς μετά τη νίκη τους στη μάχη τών Πλαταιών• (μέρος του σώζεται μέχρι σήμερα). Και εξυπακούεται βεβαίως ότι, κοντά σε αυτά που γνωρίζουμε, υπάρχουν και πολλά άλλα που συνήθως αγνοούμε.
Στις αγορές τής Χριστιανικής πρωτεύουσας έστεκαν ο Πύθιος Απόλλων και ο Σμίνθιος Απόλλων (έργο τού σπουδαίου γλύπτη Σκόπα το οποίο μνημονεύει ο Στράβων), ενώ το Παλάτιον τής Κωνσταντινουπόλεως φιλοξενούσε τις περίφημες Ελικωνίδες Μούσες (έργα τών Κηφισοδότου, Στρογγυλίωνος και Ολυμπιοσθένους, όπως μάς πληροφορεί ο Παυσανίας).
Ο Γεώργιος Κεδρηνός στα τέλη τού ενδεκάτου αιώνα μάς μεταφέρει εντυπωσιακές πληροφορίες για τους θησαυρούς τής αρχαίας Ελληνικής τέχνης που κοσμούσαν την πρωτεύουσα τού Βυζαντίου. Μεταξύ άλλων, ο Κεδρηνός αναφέρει το άγαλμα τής Λινδίας Αθηνάς, έργο τών γλυπτών Σκύλλιδος και Λιποίνου• την Κνιδία ΑΦροδίτη, το άφθαστο δημιούργημα τού Πραξιτέλους• τη Σαμία Ήρα, έργο τών Λυσίππου και Βουπάλου• ένα άγαλμα που παρίστανε τον Χρόνο, έργο επίσης τού Λυσίππου• έναν περίτεχνο πτερωτό Έρωτα από τη Μύνδο τής Καρίας• μία Αμφιτρίτη, η οποία είχε μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη από τη Ρόδο• την πύλη τής Εφεσίας Αρτέμιδος με περίτεχνη ανάγλυφη παράσταση τής Γιγαντομαχίας• και το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα τού Διός από την Ολυμπία, το αριστούργημα τού Φειδία, το οποίο συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα Επτά Θαύματα τού αρχαίου κόσμου.
Στην Κωνσταντινούπολη είχε επίσης μεταφερθεί το άγαλμα τής Αθηνάς που κοσμούσε τον σηκό τού Παρεθενώνα, όπως μαθαίνουμε από μία εθνική πηγή, βιογράφο τού Πρόκλου Μαρίνο, ο οποίος βρίσκει σε αυτή τη μεταφορά την ευκαιρία να επιτεθεί κατά τών "και τα ακίνητα κινούντων" Χριστιανών.
Πολλούς αιώνες μετά την υποτιθέμενη καταστροφή τών αρχαίων αγαλμάτων από τους Χριστιανούς, στα τέλη τού δωδεκάτου αιώνα, ο Νικήτας ο Χωνιάτης είδε στην Κωνσταντινούπολη και περιγράφει ένα κολοσσιαίο χάλκινο άγαλμα τής Ήρας στημένο στην Κωνσταντίνειο Αγορά, ένα σύμπλεγμα που παρίστανε τον Πάρι να δίδει στην Αφροδίτη το χρυσό μήλον τής Έριδος, έναν Πήγασο με τον Βελλεροφόντη στη ράχη του (στο πρόσωπο τού οποίου πολλοί έβλεπαν τον Ιησού τού Ναυή) και έναν θαυμαστό, υπερφυσικού μεγέθους Ηρακλή τού Λυσιμάχου, τού οποίου η κνήμη και μόνο είχε μέγεθος ανδρός.
Δυστυχώς η μοίρα στάθηκε σκληρή για όλους αυτούς τους θησαυρούς τής τέχνης, που καταστράφηκαν κατά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως το 1204….
Πηγή: oodegr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου