Ο καθηγητής κ. Ηρακλής Ρεράκης γράφει ότι η Αγία Γραφή, μαζί με την αγιοπνευματική Ιερά Παράδοση αποτελούν τις βάσεις της πίστεώς μας. Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι ο Θεός «εποίησεν τον άνθρωπον άρσεν και θήλυ» (Γέν. 1, 27-28)… Η Εκκλησία, ενώ σέβεται και αγαπά όλους τους πλανεμένους και αμαρτωλούς, όπως έπραττε και ο Χριστός, δεν μπορεί, όμως, να αποδεχθεί την ομοφυλοφιλία, ως μία αμαρτωλή «φυσική ένωση», διότι η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τη δημιουργία από τον Θεό και άλλων φύλων, πλην των δύο.
Αυτή η εκτός του θελήματος του Θεού αποδοχή της ομοφυλοφιλικής συμβιώσεως ή συντροφικότητας, τοποθετείται στο πλαίσιο της ηδονοφιλικής τάσεως του ανθρώπου και πρόκειται, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, για ένα πάθος, ή εκτροπή ή ανατροπή της ανθρώπινης φυσιολογίας και οντολογίας. Ακολουθώντας τον Απ. Παύλο (Ρωμ. 1, 26-27), η Εκκλησία θεωρεί αυτό το πάθος, ως μια μετάλλαξη της φυσικής χρήσης «εις παρά φύσιν».
Ο Πλάτων και πολλοί άλλοι αρχαίοι συγγραφείς, επίσης, μαρτυρούν ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι υπήρξαν αντίθετοι στην ομοφυλοφιλία, θεωρώντας τη συμβίωση και την ένωση του άνδρα με τη γυναίκα, ως τη μόνη αποδεκτή και σύμφωνη με τη φύση, ενώ, αντίθετα, τη συζυγία των ομοφύλων, ως παρά φύση (Πλάτ. Νόμοι 636c).
Οι Άγιοι Πατέρες, επισημαίνουν ότι τρία είναι τα κύρια πάθη που οδηγούν τον άνθρωπο στην απώλεια της σωτηρίας του. Η φιλοπλουτία, η φιλοδοξία και η φιληδονία. Στο τελευταίο αυτό πάθος εντάσσεται και το πάθος της ομοφυλοφιλίας… Η Εκκλησία δεν μπορεί να αλλάζει τον σκοπό της υπάρξεώς της και να μην ακολουθεί τις διδασκαλίες της, όπως εκείνη του Απ. Παύλου: «Μην πλανιέστε, ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε κίναιδοι, ούτε αρσενοκοίτες, ούτε κλέφτες, ούτε πλεονέκτες, ούτε μέθυσοι, ούτε κακολόγοι, ούτε άρπαγες δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού» (Α’ Κορινθίους 6, 9-11).
Η μεθόδευση ορισμένων να συκοφαντούν, ως συντηρητική την Εκκλησία, επειδή δεν δέχεται να ανατρέψει τις αλήθειες της πίστεώς της και να δεχθεί την ομοφυλοφιλία και άλλα πολλά, δείχνει ότι δεν σέβονται τον Χριστό και τις αιώνιες αλήθειες που παρέδωσε, πάνω στις οποίες είναι δομημένη, οντολογικά, η χριστιανική πίστη ως θεσμός.
Ο καθηγητής κ. Ιωάννης Δουκέλλης επισημαίνει ότι το δημιουργικό σχέδιο του Θεού που έγκειται στην ύπαρξη δύο φύλων, του αρσενικού και του θηλυκού έχει να κάνει και με την συνύπαρξη των προσώπων η οποία φέρνει στην ζωή τα παιδιά, ως σημεία νέας δημιουργίας και συνέχειας του αρχικού έργου του Θεού σύμφωνα με την προτροπή Του «..αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε»… Η ομοφυλοφιλία για την Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να είναι απορριπτέα σαν επιλογή και σεξουαλική προτίμηση όπως φάνηκε παραπάνω, δεν είναι όμως απορριπτέος από το σώμα της Εκκλησίας ο ομοφυλόφιλος. Είτε οφείλεται σε γενετική προδιάθεση του ανθρώπου, είτε σε συνειδητή επιλογή, είναι υπεύθυνος και πρέπει να προσπαθήσει να εγκρατεύεται, να αγωνίζεται, να σηκώνει τον σταυρό του και να μετανοεί για το πάθος του. Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει αυθεντικά μόνο μέσα στην εκκλησιαστική ζωή. Η έλξη θέλει κατανόηση και συμπάθεια, το πάθος όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό….
Ο Χριστός, μας προσκαλεί διακριτικά, ταπεινά, όλος αγάπη να τον αφήσουμε να μας θεραπεύσει ψυχοσωματικά και να μας ενώσει στο Σώμα Του την Εκκλησία. Αν εμείς παραμένουμε στους δαιμονικούς λογισμούς, ότι δήθεν δεν μπορεί να μας θεραπεύσει ο Χριστός, ή ότι δεν μας διαφθείρει η αμαρτία, τότε κάθε ψυχοσωματική αμαρτωλότητα (φυσική ή παρά φύση) μας κάνει αμετανόητους. απομακρυσμένους από τον Θεό, παραμένοντες δηλαδή στην πτώση μας.
Διαβάζουμε στον Άγιο Σώστη Ι.Μ. Ν. Σμύρνης: «Ο Χριστός αγαπάει τον καθένα μας... Οφείλει ο Χριστιανός να σέβεται, να μιλά ευγενικά και με ήθος, να αγαπά τον κάθε αδελφό του και να τον τιμά ως εικόνα του Θεού… Ποτέ δεν πρέπει να γενικεύεται η έννοια ομοφυλοφιλία. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις της, ανάμεσα και στους ίδιους τους ομοφυλόφιλους. Ο καθένας έχει την δική του ιστορία και τον δικό του χαρακτήρα. Άρα δεν υπάρχει «ΜΙΑ» ομοφυλοφιλία… Πολλοί δεν ήταν εκ γενετής, αλλά έγιναν στην πορεία. Άλλοι ήταν και ετερόφυλοι αρχικά. Άλλοι είναι αμφιφυλόφιλοι, άλλοι πειραματίζονται σεξουαλικά κλπ… Άλλο ομοφυλοφιλική έλξη απλώς, χωρίς σεξουαλικές επαφές, άλλο περιστασιακή σεξουαλική πράξη, άλλο κατ’ εξακολούθησιν πράξη ως στάση ζωής… Την έλξη ίσως δεν την επιλέγει κάποιος, αλλά την πράξη την επιλέγει…
Ο Χριστός μιλώντας για το Γάμο αναφέρεται ξεκάθαρα μόνο σε ετεροφυλόφιλο γάμο και παραπέμπει στην αρχική Δημιουργία. Λέει: «οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς; ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω» (Ματθ. ιθ,4-6).
Η Εκκλησία είναι το σπίτι όλων μας! Δεν είναι λέσχη αγίων αλλά νοσοκομείο ασθενών… Όπως σε κάθε αμαρτία, δεν απορρίπτεται ο αμαρτωλός, αλλά η αμαρτία. Αγκαλιάζουμε τον αμαρτωλό αλλά όχι την αμαρτία…
Το πρώτο κήρυγμα του Χριστού δεν ήταν η αγάπη, αλλά το "Μετανοείτε" (Ματθαίου 6,17, Μάρκου 1,15).
Η φράση του Χριστού στη μοιχαλίδα (Ιωάννου 8,11) ήταν σαφέστατη! «… ούτε εγώ σε κατακρίνω [αποφυγή κατάκρισης], πήγαινε και από εδώ και στο εξής μην αμαρτάνεις πλέον [εκφορά σαφούς κρίσης, ότι αμαρτάνει και παρότρυνση να σταματήσει την αμαρτία]. Το ίδιο και στην αμαρτωλή με το μύρο. Δεν της είπε ότι δεν κάνει κάτι κακό. Αλλά «συγχωρούνται οι αμαρτίες της οι πολλές» (Λουκ. ζ 47). Της είπε ξεκάθαρα ότι αμάρτανε πολύ! Και αυτή μετανόησε προηγουμένως και έχυσε άφθονα δάκρυα. Μόνο τότε τη συγχώρεσε. Όχι απροϋπόθετα! Ο Χριστός συναναστρεφόταν μεν με όλους τους αμαρτωλούς, αλλά ποτέ δεν αποδέχτηκε την αμαρτία τους! Ήθελε να τους μεταμορφώσει, να τους αλλάξει!...
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν μπορεί να τελεστεί ως Μυστήριο εκκλησιαστικός Γάμος ομόφυλων ζευγαριών. Ο γάμος στο Χριστιανισμό, ως ιερό Μυστήριο, είναι ετεροφυλοφιλικός εξ’ ορισμού!
Κατά τον άγιο Μέγα Αντώνιο: « Έρχεται καιρός όπου οι άνθρωποι θα παραλογίζονται. Και αν δουν κά¬ποιον να μη παραλογίζεται, θα ξεσηκωθούν εναντίον του, λέγοντας: « Συ είσαι παράλογος. Και αυτό θα συμβεί, γιατί δεν θα είναι όμοιος τους».
Είναι τραγικό λάθος κάποιος/α ομοφυλόφιλος να ντρέπεται να αναφέρει στον πνευματικό αυτό το λεπτό ζήτημα ή και όποιο άλλο… Για έναν Πνευματικό πατέρα, όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του, ασχέτως σεξ. ταυτότητας και τους αγαπά εξίσου όπως τα άλλα πνευματικά του παιδιά, πονά με τον πόνο τους, κατανοεί το σταυρό τους· ίσως, μάλιστα, κάποιοι/ες ομοφυλόφιλοι να έχουν πολύ ωραιότερη και ειλικρινέστερη ψυχή, από όσο μερικοί «άνθρωποι της Εκκλησίας».
Μία χριστιανική οικογένεια ποτέ δεν απορρίπτει ή διώχνει το παιδί της λόγω σεξουαλικής ταυτότητας. Η αγάπη της οικογένειας είναι δεδομένη και δεν αλλάζει έστω και αν δεν συμφωνεί θεολογικά με κάποια στάση ζωής. Η απόρριψη αυτή δημιουργεί ίσως τραύματα ψυχικά. Η καρδιά μας και το σπίτι μας είναι πάντα ανοιχτά στα παιδιά μας.
Οι Χριστιανοί πρέπει να προσεύχονται όλοι ολόθερμα και καρδιακά για όλους, για κάθε αδελφό μας ασχέτως της σεξουαλικής του ταυτότητας… Κάποιοι ομοφυλόφιλοι άλλαξαν σεξ. προσανατολισμό, είτε με θαύμα της χάρης του Θεού είτε με τον δικό τους αγώνα συν την χάρη του Θεού… Η αλλαγή σεξ. προσανατολισμού ανθρωπίνως φαίνεται αδύνατη, όπως και πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μας. Τίποτα όμως δεν είναι αδύνατον για το Θεό! Κανείς μας δεν μπορεί να αλλάξει μόνος του σε τίποτα. Η Θεία Χάρις μάς μεταμορφώνει όλους… Η πνευματική συμβουλή σε έναν ομοφυλόφιλο δεν είναι του τύπου: «απώθησε, πνίξε και ξόρκισε την έλξη σου, προσπάθησε να ερωτευτείς μία κοπέλα/αγόρι». Διότι πιθανότατα στην πρώτη φάση δεν μπορεί να το κάνει. Θα του πούμε: «Ζήσε κοντά στο Χριστό με τα Μυστήρια της Εκκλησίας, την Εξομολόγηση, την καθοδήγηση από τον Πνευματικό πατέρα, και ο Χριστός σιγά σιγά, αν είναι θέλημά Του, ίσως θα μεταβάλλει και την καρδιά σου και την έλξη και τον έρωτά σου, ακόμη και την φύση σου… ζήσε αληθινή πνευματική ζωή και αυτή θα επιδράσει στη φύση σου, στη σεξουαλικότητά σου, στο θυμό, στην αγάπη, παντού! Να είσαι απλώς στο καράβι της Εκκλησίας και το καράβι θα σε πάει μόνο του. Προσπάθησε να γίνεις λίγο άγιος. Προσπέρνα το ομόφυλος, ετερόφυλος και γίνε Θεό-φιλος. Απλώς ζήσε με αρετή κόβοντας τις αμαρτίες! Ένα βήμα θα κάνουμε εμείς, 99 Εκείνος. Όπως έλεγε ο όσιος γέροντας Παΐσιος «Άρχισε από σήμερα να κάνεις όλα αυτά που μπορείς, και ο παντοδύναμος Θεός θα κάνει το ένα που δεν μπορείς»…
Έλα στην Εκκλησία όπως είσαι, αλλά μη μείνεις όπως είσαι! Όλοι πρέπει να αλλάξουμε πολλά…
Το ποιος θα πάει στον Παράδεισο και ποιος στην κόλαση, δεν είναι δική μας δουλειά να το κρίνουμε… Ο αμετανόητος πρώην Απόστολος Ιούδας, πήγε πρώτος στην κόλαση. Ο μετανοημένος ληστής μπήκε πρώτος στον Παράδεισο… Η Εκκλησία δεν διώχνει ποτέ κανέναν. Είναι η αγκαλιά του Χριστού για όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου