Νήστευαν καί οἱ στρατιῶτες μας πού πολέμησαν τό 1940 στά βουνά τῆς Πίνδου. Ὁ αὐτόπτης μάρτυρας Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος γράφει σέ βιβλίο του:
«Τό σπουδαῖο εἶναι, ὅτι τήν νηστεία τήν τηροῦσαν καί πολλοί στρατιῶτες, παρ΄ὅλες τίς δυσκολίες,περισσότερο καί ἀπό ἁγιορεῖτες μοναχούς. Μοῦ ἔλεγε, κατά τήν ὀπισθοχώρησι, ἕνα πολεμιστής τῆς πρώτης γραμμῆς:
«Μέ τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας κράτησα ὅλη τή Τεσσαρακοστή. Τρώγοντας μόνο κουραμάνα καί λίγα γραμμάρια σταφίδα πού χωροῦσαν στήν φοῦχτα τοῦ ἑνός χεριοῦ».
«Τήν Μ. Ἑβδομάδα, πού γινότανε ἡ ὀπισθοχώρηση,οἱ στρατιῶτες παρ’ὅλη τήν κακουχία, τήν ἄϋπνία, τήν ἐξάντληση, διότι ὑποχωροῦσαν ἀμυνόμενοι, ὅλοι οἱ στρατιῶτες , νηστέψανε καί περάσανε τίς μέρες αὐτές σάν ἀσκητές. Μόνο μέ ψωμί καί νερό. Οἱ ἐφοδιασμοί εἶχαν ἄφθονα τυριά καί κονσέρβες, ἀλλά κανένας δέν γύριζε μάτια σ’αὐτά»
(Τό θαῦμα τῶν Ἑλλήνων τοῦ Σαράντα. σελ.126-127).
*
[Αληθινή μαρτυρία: Ήταν Μεγάλη Παρασκευή και ο λόχος δεν είχε φαγητό και πεινούσαν.. Βρέθηκε κάποιος άνθρωπος λοιπόν και τους πήγε κάμποσα αυγά για να φάνε. Ο παππούς του φίλου μου και ένας ακόμα είπαν ότι δεν μπορούν να καταλύσουν τέτοια ημέρα! Αρκέστηκαν λοιπόν οι δυο τους, σε κάτι ξεροκόμματα(παξιμάδια)που είχαν απομείνει.. μετά από λίγο ενώ έτρωγαν όλοι τους ο καθένας το φαγητό τους, περνάνε αεροπλάνα εχθρικά από πάνω τους και βομβαρδίζουν! Οι μόνοι που έμειναν ζωντανοί ήταν αυτοί οι δύο, οι υπόλοιποι εκτός από έναν δύο ακόμα σκοτώθηκαν όλοι! Και βέβαια απέδωσαν τη Σωτηρία τους στην ομολογία αυτή που έκαναν, σε αυτές τις τραγικές στιγμές του πολέμου! Ο εγγονός του αυτός και φίλος μου, παραμένει ακόμα συγκλονισμενος από το γεγονός, όντας πλέον ιερομόναχος εδώ και 20 χρόνια!!!]
(Από Γεώργιος Καλογήρου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου