Σχετικά με το ρωσο-ουκρανικό θέμα, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ένα σοβαρό εκκλησιαστικό πρόβλημα που έχει προκύψει με την διακοπή από το 2018 της πλήρους κοινωνίας της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, με αφορμή τη χορήγηση καθεστώτος αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που έτσι ίδρυσε την 15η αυτοκέφαλη εκκλησία, αυτή της Ουκρανίας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο συμφώνησε να επιτρέψει στους Ουκρανούς να σχηματίσουν τη δική τους Αυτοκέφαλη Εκκλησία, ισχυριζόμενο περί αυτού ότι έπειτα από 7 αιώνες ετέθη τέρμα στην αδικία έναντι της Ουκρανίας καί ότι επήλθε η απελευθέρωση της Ουκρανικής Εκκλησίας από την επιρροή της Μόσχας.
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διαφωνεί που το 2018 με πρωτοβουλία του τότε προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, διεξήχθη στην Ουκρανία συμβούλιο ενοποίησης των ανατολικών Ορθόδοξων Εκκλησιών της Ουκρανίας, στο οποίο όπως επικαλείται, δύο «σχισματικοί» οργανισμοί συγχωνεύθηκαν σε μία «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας», η οποία έλαβε Τόμο Αυτοκεφαλίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσχιστεί το ένα τρίτο των ενοριών της Ρωσικής Εκκλησίας.
Από τότε η Ρωσική Εκκλησία κλιμάκωσε τις επιθέσεις της καί διέκοψε τις σχέσεις με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Αποφάσισε να σταματήσει ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος να συλλειτουργεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, όπως και οι μητροπολίτες των δύο πλευρών. Επίσης, δεν συλλειτουργούν ιερείς της Ρωσικής Εκκλησίας με ιερείς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ ούτε οι πιστοί της μπορούν να εκκλησιάζονται σε ναούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το Πατριαρχείο Μόσχας κάνει λόγο για «επιβουλή» του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην κανονιστική επικράτεια της Ρωσικής Εκκλησίας. «Η αποδοχή διαλόγου με σχισματικούς και πρόσωπα στα οποία έχει επιβληθεί ανάθεμα από εκκλησία άλλης δικαιοδοσίας, η επιβουλή σε ξένα κανονιστικά όρια, η προσπάθεια αποποίησης δικών της ιστορικών αποφάσεων και υποχρεώσεων, όλα αυτά θέτουν το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως έξω από τα όρια του κανονιστικού πεδίου....».
Στα πλαίσια της εκδίκησης του Ρωσικού Πατριαρχείου, έγκειται και η απόφαση του Πατριαρχείου Μόσχας να ιδρύσει Ρωσική Εξαρχία στην Αφρική, που είναι ένδειξη των ρωσικών φιλοδοξιών για κυριαρχία στους Ορθόδοξους Χριστιανούς του κόσμου. Η Ρωσική Εκκλησία έκανε δεκτούς στους κόλπους της 102 κληρικούς του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας από οκτώ αφρικανικές χώρες. Η πιθανότητα να ιδρύσει και Ρωσική Εξαρχία στην Τουρκία θα κλιμακώσει ακόμα περισσότερο την αντιπαράθεση του Πατριαρχείου Μόσχας με το Οικουμενικό Πατριαρχείου. Οι Ορθόδοξοι Ρώσοι που διαμένουν στην Τουρκία εκτιμάται ότι είναι περισσότεροι από 50.000....
Εκκλησιαστικοί κύκλοι αναφέρουν και προσπάθεια πρόσδεσης της Εκκλησίας των Σκοπίων στο άρμα επιρροής της Μόσχας, καθώς επίσης και την ανάληψη ελέγχου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων από τους Άραβες με ίσα δικαιώματα όλων των ορθόδοξων λαών και την εξάλειψη της αποκλειστικότητας των Ελλήνων, ενώ γίνεται αναφορά και για την μελλοντική διευθέτηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ως πολιτικό προτεκτοράτο της Ρωσίας στους Αγίους Τόπους, για την αναδιοργάνωση της Αγιοταφίτικης Αδελφότητας.
Επίσης, δεν θα πρέπει να παραμένει απαρατήρητη η διάχυση των διαφόρων προφητειών στον ορθόδοξο κόσμο, σύμφωνα με τις οποίες το «ξανθόν γένος» θα ελευθέρωνε την Πόλη από τους Τούρκους, καθώς η φράση «ξανθόν γένος» ταυτίστηκε με τους Ρώσους.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως υπενθυμίζει ότι η ρωσική εκκλησία πήρε το βάπτισμα και την χριστιανική πίστη από την Κωνσταντινούπολη και η Εκκλησία της Ρωσίας πήρε την αυτοκεφαλία και την πατριαρχική αξία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον 16ο αιώνα. Από τότε όμως, αρχίζει να διαμορφώνεται το δόγμα της Μόσχας ως «Τρίτη Ρώμη». Η Ρωσία έχει επανειλημμένα ισχυριστεί την τελευταία δεκαετία ότι το Πατριαρχείο Μόσχας θα έπρεπε να είναι η μητέρα εκκλησία των Ορθοδόξων Χριστιανών αντί του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το Φανάρι αναφέρει ότι «το όνειρο των αδελφών μας των Ρώσων είναι να έχουν την ηγεσία της Ορθοδοξίας. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ… Η Κωνσταντινούπολη θα είναι πάντα πρώτη Εκκλησία, εις το σύστημα των Ορθοδόξων Εκκλησιών, και η Αδελφή Ρωσική Εκκλησία θα είναι πέμπτη»....
Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε, σύμφωνα με τον Αγαθάγγελο Γκιουρτζίδη, ότι μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχασε την θρησκευτική επιρροή του στη Ρωσική Εκκλησία. Μέσα σε δυο αιώνες αυτόνομου εκκλησιαστικού βίου στη Ρωσία αναπτύχθηκαν παρεκκλίσεις στα θρησκευτικά έθιμα και βιβλία. Το 1650 ο Πατριάρχης Μόσχας ο Νίκων, αποφάσισε να τα διορθώσει σύμφωνα με την ελληνική παράδοση, κάτι που προκάλεσε μεγάλο ρωσικό σχίσμα. Το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου δέχτηκε την ελληνική παράδοση και αποτελεί σήμερα τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ αυτοί που δεν την δέχτηκαν και έμειναν πιστοί στην αρχαία ρωσική παράδοση μεταλλάχθηκαν από ορθόδοξους σε Εκκλησία των Παλαιών Πιστών....
Η σύντομη ιστορική ανασκόπηση δείχνει ότι η ανεξαρτητοποίηση της εκκλησίας στα υπό σύσταση ορθόδοξα κράτη ήταν άμεσο αποτέλεσμα της παρέμβασης των κρατικών πολιτικών αρχών. Επομένως, το Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα πρωτίστως είναι πολιτικό και μετά εκκλησιαστικό. Εάν τα ζητήματα της εκκλησιαστικής αυτονομίας θα επιλύονταν αποκλειστικά βάσει των εκκλησιαστικών κανόνων, τότε με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι σήμερα θα υπήρχαν μόνο τα τέσσερα ορθόδοξα Πατριαρχεία της Ανατολής, διότι το εκκλησιαστικό δίκαιο δεν προβλέπει τη δημιουργία άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών....
Το κακό σήμερα είναι ότι οι σχέσεις Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και Πατριαρχείου Ρωσίας είναι άσχημες. Υπάρχει ανοιχτός πόλεμος μεταξύ των ομόδοξων Πατριαρχείων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Οι Ρώσοι αντεπιτίθενται και εκδικούνται....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου