Αυτές τις ημέρες βλέπουμε έναν γαλλοτουρκικό πόλεμο λέξεων. Μοιάζει σαν να ήρθε επιτέλους ο καιρός να καταλάβουν κάποιοι, ποιούς υποστήριζαν τόσους αιώνες.
Διαλέγω μερικά αποσπάσματα ανθελληνικής στάσης των Γάλλων....
Το 1921 οι Γάλλοι ήταν απρόθυμοι να βοηθήσουν τους Έλληνες συμμάχους τους, φοβούμενοι μια ισχυρή Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο. Η υποστήριξη των Γάλλων στους Τούρκους επισημοποιήθηκε με τη σύναψη συνθήκης μεταξύ της Γαλλίας και του Κεμάλ. Οι Γάλλοι εκκένωσαν την Κιλικία παραδίδοντας το πολεμικό υλικό τους, αξίας 200 εκατομμυρίων φράγκων στον κεμαλικό στρατό.
Το 1922 η ελληνική κυβέρνηση γνωστοποίησε στους Συμμάχους υπουργούς Εξωτερικών Βρετανίας, τη Γαλλίας και της Ιταλίας, την πρόθεση της να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη. Η αντίδραση στην ελληνική διακοίνωση ήταν σφοδρή, ιδιαίτερα από την πλευρά της Γαλλίας και της Ιταλίας με αποτέλεσμα τη ματαίωση του σχεδίου κατάληψης της Κωνσταντινούπολης από τα ελληνικά στρατεύματα. Όταν όμως οι Γάλλοι και οι λοιποί σύμμαχοι έδιναν ξανά την ελληνική Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους δεν είχαν ενδοιασμούς.
Επίσης, κατά την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από την μικρασιατική επιχείρηση, στα Μουδανιά με τις πονηριές των Γάλλων πιάστηκαν από τους Τούρκους 10.000 Έλληνες στρατιώτες αιχμάλωτοι.
Και ας μην πάμε ακόμα παλαιότερα όπου η φραγκική στάση απέναντι στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα ήταν αδιάφορη και ακόμα πιο πριν με τις σταυροφορίες, την φραγκοκρατούμενη Ελλάδα κλπ οδύνες που επέφεραν στον ελληνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου