Τον είδες;

Μια γριούλα αναστενάζει. Και λέει.

— Κύριε!

Ένας άνδρας πού βρίσκεται δίπλα της, την ρωτάει:

— Τον είδες ποτέ τον Κύριο;

— Και βέβαια τον είδα!

— Και τι «άνθρωπος» είναι;

— Καλός. Καλόψυχος. Λεπτοκαμωμένος. Πονάει για μας.

Κατάλαβε, ότι είχε να κάμει με έξυπνη γριά. Άλλα δεν το έβαλε κάτω. Ξαναρώτησε:

— Τον σατανά τον ειδές καμιά φορά;

— Και βέβαια τον είδα!

— Και πώς είναι αυτός;

— Να, ολόιδιος με σένα: Καλοθρεμμένος. Χοντρός. Στο σώμα και στους τρόπους. Και είρωνας!

Επήγε για μαλλί. Και βγήκε κουρεμένος.

Ή γριούλα ήταν σπίρτο.