Σε ένα αγώνα, ο Κενυάτης Abel Mutai απείχε μόλις λίγα μέτρα από τη γραμμή του τερματισμού, αλλά μπερδεύτηκε με την πινακίδα, νομίζοντας ότι είχε ήδη ολοκληρώσει τον αγώνα. Ο Ισπανός, Ιβάν Φερνατεζ, ήταν ακριβώς πίσω του και βλέποντας την κατάσταση άρχισε να του φωνάζει ότι κάνει λάθος. Ο Κενυάτης δεν κατάλαβε τι του έλεγε ο ισπανός αθλητής και τότε ο ισπανός Φερνατεζ τον... έσπρωξε προς τη νίκη.
Ένας δημοσιογραφος ρώτησε τον Ιβάν: Γιατί το έκανες αυτό;
Ο Ιβάν απάντησε: "Το όνειρό μου είναι ότι κάποια μέρα θα μπορέσουμε να κάνουμε ένα είδος κοινωνίας με αξίες που θα χαρακτηρίζουν έναν πραγματικό πολιτισμό"
-Μα γιατί άφησες τον Κενυατη να κερδίσει;
-Δεν τον άφησα να κερδίσει, Κέρδισε.
-Θα μπορούσες να είχες κερδίσει!
-Αλλά ποιά θα ήταν η αξία της νίκης μου; Ποιά θα ήταν η τιμή αυτού του μεταλλίου; Τι θα σκεφτόταν η μητέρα μου γι' αυτό;
"Η τιμή, η ηθική και η ντροπή στο πρόσωπο είναι αρχές που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά".
(Via: Σωτήρης Καλκατζάκος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου