Η καρδιά του παιδιού.

 

Έλεγε κάποιος σοφός: «Εκείνος που σπείρει τον σπόρο του Χριστιανισμού στην καρδιά ενός παιδιού, είναι σαν να φυτεύει και να καλλιεργεί ένα φυτό στον παράδεισο.

Ενώ εκείνοι που σπείρουν την κακία, την ακολασία και την απιστία στην καρδιά του παιδιού,

φυτεύουν και καλλιεργούν ένα φυτό εκ προοιμίου, στην κόλαση».

Την καρδιά του παιδιού, μπορούμε να την παρομοιάσουμε με ένα κήπο και τους γονείς με κηπουρούς του Θεού.

Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι από την βρεφική ηλικία να καθαρίσουν τον κήπο από τα αγριόχορτα και τα ζιζάνια της αμαρτίας.

Αν όμως οι γονείς αργοπορήσουν και το κακό ριζώσει καλά στις καρδιές των παιδιών τους και η παιδική καρδιά «χορταριάσει» από ελαττώματα,

τότε δεν θα μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα ζιζάνια αυτά.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †

" Αν ποτιστεί το ξύλο με λάδι,

δεν σαπίζει.

Λίγο αν ποτισθούν τα παιδιά με ευλάβεια,

με φόβο Θεού,

δεν έχουν ανάγκη μετά "

Έστω και μια φορά να σκύψει το παιδί

κάτω από το Πετραχείλι Του Πνευματικού ,

είναι τόση η Χάρις που πέρνει ,

που και αν λοξοδρομήσει στην πορεία ,

ο Κύριος θα το φωτίσει να ξαναβρεί το δρόμο του ...

Ένας Αγιοταφίτης ιερομόναχος έλεγε ,

ότι έστω κι αν ξεφύγουν αργότερα αυτά τα παιδιά,

ο σπόρος

θα υπάρχει μέσα τους ,

και κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσουν.

Η πινελιά με το λάδι του Θεού δεν θα έχει εξαφανιστεί,

αλλά θα δουλέψει κάποια στιγμή,

και κυρίως όταν θα έχουν πλέον κουραστεί τόσο πολύ

από την αλήθεια που θα γνωρίσουν

έξω στη βιοπάλη και στα βάσανα.

Ο Τίμιος Σταυρός ,

το Ξύλο της Ζωής

θα τους δείξει το δρόμο.!

Καλή Δύναμη και καλή συνέχεια

σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ...

« Μεθ΄ ημών Ο Θεός ! »

π. Ιγνάτιος Καζάκος

Η αγάπη Του κάνει το χώρο παράδεισο,

και στο χρόνο φέρνει το άχρονο και αιώνιο...!

Xrisanthos Kalivas

Ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ Νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφεύς, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος. Πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ. Μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ δουλεύσω. Ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος καὶ ξένος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφὸς καὶ μήτηρ. Πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ, καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος.

Τί πλέον θέλεις;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

(το εικονογραφικό έργο είναι της Κωνσταντίνας Τσακίρη)