Η Αφροδίτη δεν διάλεξε στην τύχη –ανάμεσα στα τόσα νησιά της Μεσογείου– να μετοικήσει από τον Όλυμπο στην Κύπρο. Οι ατελείωτες αμμουδερές ακτές, οι κατάφυτες πλαγιές του όρους Τρόοδος, τα γραφικά χωριά στις επαρχίες της Λάρνακας, της Λεμεσού και της Πάφου, αλλά και η πλούσια Ιστορία της, η οποία αποτυπώνεται στους δεκάδες αρχαιολογικούς χώρους, συνθέτουν ένα σπάνιας ομορφιάς γεωμορφολογικό παζλ.
Aπό πολύ παλιά η ιστορική σημασία της Kύπρου υπερέβαινε το μικρό μέγεθός της γι αυτό η στρατηγική σημασία της προσέλκυσε πολλούς εισβολείς και κατακτητές...
Ο πολιτισμός της Kύπρου, με βάση αρχαιολογικά ευρήματα, έχει ηλικία 11.000 χρόνων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η UNESCO έχει περιλάβει τις αρχαιότητες της Πάφου, τη Χοιροκιτία και δέκα βυζαντινές εκκλησίες του Τροόδους στον επίσημο κατάλογο της για την Παγκόσμια Κληρονομιά Πολιτιστικών και Φυσικών Θησαυρών.
Το 1878 στα παρασκήνια του Συνεδρίου του Βερολίνου, ο Πρωθυπουργός της Bρετανίας Bενιαμίν Nτισραέλι εξανάγκασε τον Tούρκο Σουλτάνο να παραχωρήσει την Kύπρο στη Bρετανία, με αντάλλαγμα την προστασία της Tουρκίας από τους επεκτατικούς στόχους της τσαρικής Pωσίας και την διπλωματική υποστήριξη.
Ευλογημένο με την ομορφιά του, το τοπίο της Κύπρου απλώνεται σε λαμπερές ακτές, απόκρημνα βουνά, αρωματικά δάση και τραχιά ακρωτήρια.
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΥΡΙΟΥ
Το Κούριο είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές αρχαιολογικές τοποθεσίες του νησιού. Ήταν ένα μεγάλο βασίλειο της πόλης και σήμερα εξακολουθούν να ανακαλύπτονται νέοι θησαυροί εκεί. Το πιο σημαντικό σε αυτήν την τοποθεσία είναι το Ελληνο – ρωμαϊκό αμφιθέατρο. Βίλες με εξωφρενικά ψηφιδωτά δάπεδα και μια παλαιοχριστιανική βασιλική είναι κάποιοι από τους θησαυρούς που βρίσκονται εδώ. Το υπέροχο αμφιθέατρο χτίστηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. και μετά την αποκατάστασή του χρησιμοποιείται για θεατρικές και μουσικές παραστάσεις. Εδώ βρίσκεται επίσης και το σπίτι του Ευστόλιου, το όποιο αποτελείται από ένα σύμπλεγμα λουτρών και δωματίων που περιέχουν εξαιρετικά ψηφιδωτά πατώματα από τον 5ο αιώνα. Υπέροχα είναι επίσης τα ψηφιδωτά δάπεδα που βρέθηκαν στην Οικία των Μονομάχων και την Οικία του Αχιλλέα. Αφιερωμένο στις Νύμφες του νερού είναι ένα άλλο ρωμαϊκό μνημείο, Το Νυμφαίο.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ
Καθισμένη στην κορυφή ενός βουνού, η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό και ιδρύθηκε το 330 μ.Χ. από την Αγία Ελένη τη μητέρα του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Έφερε μαζί της από τα ταξίδια της στους Αγίους Τόπους ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού από το οποίο η Μονή πήρε το όνομά της. Οι γυναίκες δεν επιτρέπονται στη Μονή, αν και ένας από τους μοναχούς βγαίνει από τη Μονή κάποιες μέρες για να εξομολογήσει. Η Μονή της Αγίας Βαρβάρας βρίσκεται στη βάση του βουνού και οι μοναχοί της φημίζονται για τις δεξιότητες τους στην αγιογραφία.
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΑΚΑΜΑ
Η χερσόνησος του Ακάμα στη βορειοδυτική άκρη της Κύπρου είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Οι ακτές εδώ εναλλάσσονται από βραχώδεις σε αμμώδεις παραλίες (κάποιες από τις οποίες είναι σημαντικές περιοχές αναπαραγωγής για τις πράσινες χελώνες και για τις χελώνες Καρέτα-Καρέτα). Το Εθνικό Πάρκο του Ακάμα είναι μια έκταση 230 τετραγωνικών χιλιομέτρων που περιέχουν κοιλάδες, χαράδρες και πλατιές αμμώδεις παραλίες. Σε αυτό το θεαματικό περιβάλλον, υπάρχουν 168 είδη πουλιών, 20 διαφορετικά είδη ερπετών, 16 είδη πεταλούδων και 12 διαφορετικά θηλαστικά. Σε όλα αυτά αξίζει να προστεθεί η πολύ πλούσια ποικιλία της χλωρίδας και πανίδας, όπως η κυπριακή ορχιδέα, η τουλίπα και άλλοι.
Το νησί έχει μακρά παράδοση στην παραγωγή κρασιού, η οποία χρονολογείται από τα αρχαία Ελληνικά, Ρωμαϊκά και Αιγυπτιακά χρόνια, γεγονός που αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στα χωριά Πύργος και Ερήμη της Επαρχίας Λεμεσού. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως κανάτες κρασιού που πιστεύεται ότι είναι πάνω από 6.000 ετών. Υπάρχουν επτά δρόμοι του κρασιού στο νησί: Ακάμα Λαόνας, Βουνί Παναγιάς – Αμπελίτης, Πιτσιλιά και τα Κρασοχώρια της Λεμεσού. Όλα παράγουν λευκά και κόκκινα κρασιά. Οι δυο κύριες τοπικές ποικιλίες σταφυλιού είναι το Μαύρο (κόκκινο) και το Ξυνηστέρι (λευκό). Το Ξυνηστέρι είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία και παράγει λευκά κρασιά που είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ.
Η Κύπρος μπορεί με υπερηφάνεια να διεκδικήσει το αρχαιότερο κρασί στον κόσμο το οποίο εξακολουθεί ακόμη να παράγεται. Πρόκειται για το νόστιμο γλυκό επιδόρπιο κρασί Κουμανταρία. Πιστεύεται ότι η Κουμανταρία χρονολογείται από το 800 π.Χ., εφόσον έχουν βρεθεί αναφορές στην κατανάλωση ενός κρασιού με την ονομασία «κυπριακό Νάμα» πριν ακόμη του δοθεί το όνομα κουμανταρία κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών τον 12ο αιώνα. Θεωρείτο ότι το κρασί είχε θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείτο ευρέως ως τονωτικό.
Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος γιόρτασε την κατάκτηση της Κύπρου και το γάμο του με τη Βερεγγάρια στη Λεμεσό πίνοντας κουμανταρία, και δηλώνοντας ότι πρόκειται για «το κρασί των βασιλιάδων και το βασιλιά των κρασιών».
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ζιβανία χαρακτηρίζεται συχνά ως ποτό-φωτιά, αφού έχει περιεκτικότητα 40-99% αλκοόλ!
Το δυνατό αυτό ποτό χρονολογείται από τον 14οαιώνα, όταν το νησί ήταν υπό Ενετική κυριαρχία, και εξακολουθεί να παρασκευάζεται με τον ίδιο τρόπο μέχρι και σήμερα. Τα υπολείμματα των πατημένων σταφίδων, πολτού, φλούδας, κοτσανιών και σπόρων αναμειγνύονται με υψηλής ποιότητας ξηρά κρασιά, μετά γίνεται η απόσταξη και η ωρίμανση για μια μεγάλη χρονική περίοδο. Το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας είναι η παραγωγή ενός διαυγούς ισχυρού ποτού, το οποίο μπορεί να καταναλωθεί ως απεριτίφ –ιδανικά σερβίρεται παγωμένο κατευθείαν από την κατάψυξη.
Παράγεται επίσης και μια κόκκινη εκδοχή του ποτού με την προσθήκη κανέλλας. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από την εξέλιξη της σύγχρονης ιατρικής η ζιβανία ήταν ένα βασικό στοιχείο παροχής πρώτων βοηθειών σε κάθε κυπριακό σπίτι.
Το άρθρο και το βίντεο είναι του συνεργάτη μας ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΥΣΤΙΛΙΑΔΗ-ΤΑΞΙΔΙΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ
https://www.apn.gr/afieroma-stin-kypro-mas/
Όνομα βαρύ σαν ιστορία
Ο πολιτισμός της Kύπρου, με βάση αρχαιολογικά ευρήματα, έχει ηλικία 11.000 χρόνων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η UNESCO έχει περιλάβει τις αρχαιότητες της Πάφου, τη Χοιροκιτία και δέκα βυζαντινές εκκλησίες του Τροόδους στον επίσημο κατάλογο της για την Παγκόσμια Κληρονομιά Πολιτιστικών και Φυσικών Θησαυρών.
Πιο καλά διατηρημένος οικισμός της, που χρονολογείται από την μεταγενέστερη φάση της κεραμικής νεολιθικής περιόδου (γύρω στο 7000 π.X.), είναι ο οικισμός της Xοιροκοιτίας. Kατά την Eποχή του Xαλκού (2500-1050 π.X.) η Kύπρος ήταν ξακουστή για την παραγωγή χαλκού και το ίδιο το όνομά της προέρχεται από την αρχαϊκή λέξη για το μέταλλο αυτό.
Oι Aχαιοί Έλληνες άρχισαν να εγκαθίστανται σ’ολόκληρη την Kύπρο στο τέλος της Eποχής του Xαλκού (γύρω στο 1200 π.X.) και καθόρισαν αποφασιστικά την πολιτιστική ταυτότητά της.
Στα 449 Ελληνικά καράβια φτάνουν στην Κύπρο με επικεφαλής τον Κίμωνα. Ο στρατηγός αυτός τραυματίστηκε και πέθανε μετά από λίγο κατά την απόβαση στο Κίτιο, την σημερινή Λάρνακα. Οι αξιωματικοί του όμως ξέροντας ότι ο θάνατος του στρατηγού θα έριχνε το ηθικό των στρατιωτών, στις ερωτήσεις τους αν ζούσε ο Κίμωνας απαντούσαν ότι ζει, ενώ ήταν ήδη νεκρός. Από αυτό βγήκε η φράση η αναφερόμενη στον Κίμωνα «και νεκρός ενίκα».
Τελικά, το 332 π.X., ο Mέγας Aλέξανδρος ελευθέρωσε την Kύπρο από τους Πέρσες και με τη βοήθεια κυπριακού στόλου κατέκτησε τη Φοινίκη. Mετά το θάνατο του M. Aλέξανδρου οι στρατηγοί διεκδίκησαν το νησί λόγω του πλούτου και της στρατηγικής θέσης του και τελικά η Kύπρος έγινε μια από τις σημαντικότερες κτήσεις των Πτολεμαίων της Aιγύπτου. Δύο αιώνες αργότερα, το 30 π.X., το νησί περιήλθε στην κυριαρχία των Pωμαίων.
Aπό το 45 μ.X. εισήχθη στο νησί ο χριστιανισμός από τους Aποστόλους Παύλο και Bαρνάβα και όταν το 293 μ.X. ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός διαίρεσε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η Kύπρος περιελήφθη στο ανατολικό τμήμα, το οποίο αργότερα έγινε γνωστό ως βυζαντινή αυτοκρατορία. Στα πλαίσια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κύπρος γνώρισε πολιτιστική άνθηση.
Στην πορεία προς κατάκτηση της Δύσης, οι Άραβες διεξήγαγαν επιδρομές στην Kύπρο από το 649 μέχρι το 965 και πολέμησαν εναντίον του Bυζαντίου, αφού και για τις δύο πλευρές το νησί ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Mετά το 688 συμφώνησαν να μοιραστούν τους φόρους της και έτσι παραχωρήθηκε στην Kύπρο σημαντική αυτονομία. Tο νησί ευημερούσε στον εμπορικό τομέα ως διαμετακομιστικό κέντρο μεταξύ του Bυζαντίου και του Iσλάμ μέχρι την επανακατάκτησή του το 965 από τον αυτοκράτορα του Bυζαντίου Nικηφόρο Φωκά.
Kάτω από τη βυζαντινή κυριαρχία ιδρύθηκαν το 12ο αιώνα αρκετά σημαντικά μοναστήρια, όπως αυτό του Kύκκου, του Mαχαιρά και του Aγίου Nεοφύτου. Tο 1185 ο σφετεριστής της Βυζαντινής εξουσίας Iσαάκιος Kομνηνός εξεγέρθη εναντίον της βυζαντινής αυτοκρατορίας και αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του νησιού. H αυτοκρατορία του όμως ήταν σύντομη, αφού το 1191 οι δυνάμεις της Tρίτης Σταυροφορίας, υπό το βασιλιά Pιχάρδο της Aγγλίας, κατέκτησαν το νησί και τον εκθρόνισαν.
O Pιχάρδος εκτίμησε τη στρατηγική σημασία της Kύπρου όσον αφορά τον ανεφοδιασμό των κρατών των Σταυροφόρων στη Συρία και την Παλαιστίνη. Πρώτα μεταβίβασε την Kύπρο σε Tάγμα Iπποτών, τους Nαΐτες, οι οποίοι την επέστρεψαν ύστερα από εξέγερση των Kυπρίων. Στη συνέχεια, το 1192 την πούλησε στον Γκυ ντε Λουζινιάν, τον πρώην βασιλιά της Iερουσαλήμ. O αδελφός του Γκυ, ο Aίμερυ, έγινε βασιλιάς της Kύπρου το 1196 και οι διαδοχοί του κυβέρνησαν το νησί μέχρι το 1489.
Το 1373 οι Γενουάτες εισέβαλαν στην Kύπρο και κατέλαβαν την Aμμόχωστο, το κύριο λιμάνι του νησιού και βασικό εμπορικό κέντρο μεταξύ Aνατολής και Δύσης, την οποία κράτησαν μέχρι το 1464. Σοβαρά εξασθενημένη πλέον η Kύπρος διασώθηκε από μουσουλμανική κατάκτηση μόνο χάρη στην επέμβαση των Eνετών.
Το 1571 οι Οθωμανοί εισέβαλαν στο νησί. H Λευκωσία έπεσε ύστερα από πολιορκία έξι βδομάδων. Έτσι ξεκίνησαν τα σκληρά χρόνια της Τουρκοκρατίας. Η Kύπρος προσαρτήθηκε στην οθωμανική αυτοκρατορία, ενώ ο καταπιεστικός οθωμανικός ζυγός οδήγησε σε παρακμή της γεωργίας και σε μείωση του πληθυσμού. Το πληθυσμιακό πρόβλημα άρχισε να λύνει η τούρκικη διοίκηση με την μεταφορά τούρκων από άλλες περιοχές.
Εκείνη την περίοδο ένα ποσοστό Kυπρίων έγιναν Mουσουλμάνοι κατά την οθωμανική περίοδο ή εξισλαμίστηκαν δια της βίας μετά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης το 1821. Αυτοί ονομάζονταν «λινοπάμπακοι» και μαζί με τους εποίκους αποτέλεσαν τον πυρήνα των σημερινών Τουρκοκυπρίων. Όταν ξεκίνησε η επανάσταση για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους στην μητροπολιτική Ελλάδα, οι Τούρκοι φοβούμενοι μην ξεσηκωθούν και οι Κύπριοι, στις 9 Ιουλίου 1821,απαγχόνισαν τον ανήκοντα στην Φιλική Εταιρεία Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Κυπριανό και αποκεφάλισαν αρκετούς άλλους κληρικούς και προύχοντες του νησιού.
Το 1878 στα παρασκήνια του Συνεδρίου του Βερολίνου, ο Πρωθυπουργός της Bρετανίας Bενιαμίν Nτισραέλι εξανάγκασε τον Tούρκο Σουλτάνο να παραχωρήσει την Kύπρο στη Bρετανία, με αντάλλαγμα την προστασία της Tουρκίας από τους επεκτατικούς στόχους της τσαρικής Pωσίας και την διπλωματική υποστήριξη.
Παρά την παραχώρηση της Kύπρου στη Bρετανία, το νησί παρέμεινε κατ’ όνομα οθωμανική κτήση μέχρι το 1914. Όμως, οι περισσότεροι Kύπριοι επιθυμούσαν την ένωση με την Eλλάδα. Mε την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Kύπρος έπαυσε να είναι κατ’ όνομα οθωμανική κτήση και το 1925 κηρύσσεται αποικία του Στέμματος.
Οι Ελληνοκύπριοι είδαν την ανάληψη της διακυβέρνησης της Κύπρου από τους Βρετανούς ως μεταβατικό στάδιο για την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα.
Οι Ελληνοκύπριοι είδαν την ανάληψη της διακυβέρνησης της Κύπρου από τους Βρετανούς ως μεταβατικό στάδιο για την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα.
Η Βρετανική κυριαρχία διάρκεσε μέχρι τον Αύγουστο του 1960, όταν, ύστερα από τετραετή απελευθερωτικό αγώνα εναντίον των Βρετανών, η Κύπρος ανακηρύχθηκε σε ανεξάρτητη Δημοκρατία. Μετά τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, ένα τμήμα της μειονότητας των Τουρκοκυπρίων με την καθοδήγηση της Τουρκίας δημιουργούσε συνέχεια ζητήματα ώσπου, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου 1974, που πραγματοποίησε η τότε Ελληνική Στρατιωτική Χούντα εναντίον της Κυπριακής Κυβέρνησης, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974. Περίπου 40.000 Τούρκοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν στο νησί με αποτέλεσμα, σχεδόν 37% του εδάφους της Δημοκρατίας να έχει καταληφθεί και εξακολουθεί να είναι κατεχόμενο μέχρι σήμερα.
Το “Μαϊάμι της Μεσογείου”
Ευλογημένο με την ομορφιά του, το τοπίο της Κύπρου απλώνεται σε λαμπερές ακτές, απόκρημνα βουνά, αρωματικά δάση και τραχιά ακρωτήρια.
Από τις ζεστές ακτές στην παρθένα και δροσερή όαση της οροσειράς του Τροόδους οι επισκέπτες της θα απολαύσουν την ανακάλυψη σπάνιων φυτών που ξεπροβάλλουν ανάμεσα από ρυάκια, σπηλιές, δάση, μονοπάτια και απομονωμένες παραλίες. Καθώς το νησί βρίσκεται στο μεταναστευτικό μονοπάτι ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, η Κύπρος αποτελεί ένα όνειρο για τους παρατηρητές πουλιών, με τα κοπάδια των φλαμίνγκο να συχνάζουν στις Αλυκές και πολλά άλλα σημαντικά είδη που διέρχονται ή αναπαράγονται στο νησί. Και βαθιά μέσα στα δάση, θα δείτε το αγρινό, ένα άγριο είδος πρόβατου, – να περιπλανιέται στη φύση ελεύθερα.
Λίγα συναισθήματα μπορούν να συγκριθούν με το αλμυρό αεράκι και την απέραντη θέα των αστραφτερών καταγάλανων νερών της Κύπρου. Αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό μπορεί να απολαύσει κανείς το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στο νησί, καθώς προσφέρει μια πληθώρα εμπειριών, από την απόλυτη χαλάρωση της ηλιοθεραπείας μέχρι τη συγκίνηση και την πρόκληση του να δοκιμάζεις ένα δυναμικό θαλάσσιο σπορ.
Όποια και αν είναι η εποχή, η Κύπρος προσφέρει πάρα πολλές ευκαιρίες για να βιώσετε νέες, ενδιαφέρουσες και συναρπαστικές δραστηριότητες και έθιμα.
Αγία Νάπα, Πρωταράς, Λάρνακα, Λεμεσός ή Πάφος διαθέτουν εντυπωσιακές παραλίες. Και ποιος δεν έχει ακούσει τα καλύτερα για την κοσμική παραλία Νησί , για τη φημισμένη Μακρόνησο, για τα Βρισιάνα, για τον Κόνο, για τον Άμμο και τις Φοινικούδες στη Λάρνακα, το Δασούδι, τη Γεροσκήπου στην Πάφο και την Ακτή Κοραλλίων;
Η Κύπρος δεν έχει μόνο εντυπωσιακές παραλίες με χιλιάδες τουρίστες που της δίνουν το προσωνύμιο «Μαϊάμι της Μεσογείου». Έχει και βουνά εκπληκτικής ομορφιάς, παραδοσιακά χωριά, άγρια δάση κι ένα χιονοδρομικό κέντρο ιδανικό για χειμερινές διακοπές. Στην ψηλότερη κορυφή του Τροόδους, τον Όλυμπο, κάποιες φορές το χιόνι φτάνει τα δυο μέτρα και διατηρείτε μέχρι τον Απρίλιο.
Η Κύπρος δεν έχει μόνο εντυπωσιακές παραλίες με χιλιάδες τουρίστες που της δίνουν το προσωνύμιο «Μαϊάμι της Μεσογείου». Έχει και βουνά εκπληκτικής ομορφιάς, παραδοσιακά χωριά, άγρια δάση κι ένα χιονοδρομικό κέντρο ιδανικό για χειμερινές διακοπές. Στην ψηλότερη κορυφή του Τροόδους, τον Όλυμπο, κάποιες φορές το χιόνι φτάνει τα δυο μέτρα και διατηρείτε μέχρι τον Απρίλιο.
Αξίζει να δείτε όταν θα πάτε στο νησί
ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΡΩΜΙΟΥ
Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά σημεία στο νησί. Σύμφωνα με τον μύθο αυτό είναι το μέρος όπου η Αφροδίτη, η ελληνική θεά του έρωτα, αναδύθηκε από τη θάλασσα και μεταφέρθηκε με ένα μεγάλο κοχύλι στα βράχια που σήμερα είναι γνωστό ως «Πέτρα του Ρωμιού». Η ορολογία γι αυτό το όνομα προέρχεται από έναν θρυλικό πολεμιστή, τον Διγενή Ακρίτα, ο οποίος σταμάτησε την εισβολή των Σαρακηνών με τη τρομερή δύναμή του. Μια απόδειξη για την αντοχή του, είναι ο μύθος ότι εκσφενδόνισε έναν τεράστιο βράχο μέσα στη θάλασσα, καταστρέφοντας τα πλοία του εχθρού.
Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά σημεία στο νησί. Σύμφωνα με τον μύθο αυτό είναι το μέρος όπου η Αφροδίτη, η ελληνική θεά του έρωτα, αναδύθηκε από τη θάλασσα και μεταφέρθηκε με ένα μεγάλο κοχύλι στα βράχια που σήμερα είναι γνωστό ως «Πέτρα του Ρωμιού». Η ορολογία γι αυτό το όνομα προέρχεται από έναν θρυλικό πολεμιστή, τον Διγενή Ακρίτα, ο οποίος σταμάτησε την εισβολή των Σαρακηνών με τη τρομερή δύναμή του. Μια απόδειξη για την αντοχή του, είναι ο μύθος ότι εκσφενδόνισε έναν τεράστιο βράχο μέσα στη θάλασσα, καταστρέφοντας τα πλοία του εχθρού.
Cyprus – Troodos
ΟΡΟΣΕΙΡΑ ΤΡΟΟΔΟΥΣ
Φτάνοντας σε υψόμετρο 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας βρισκόμαστε στα βουνά του Τροόδους, που προσφέρουν μια αξιόλογη θέα του νησιού. Εδώ μπορείτε να εκτιμήσετε την Κύπρο με έναν διαφορετικό τρόπο. Τα όμορφα και φιλόξενα χωριά που βρίσκονται σε αυτή τη φυσική ομορφιά και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική θα σας συναρπάσουν.
Φτάνοντας σε υψόμετρο 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας βρισκόμαστε στα βουνά του Τροόδους, που προσφέρουν μια αξιόλογη θέα του νησιού. Εδώ μπορείτε να εκτιμήσετε την Κύπρο με έναν διαφορετικό τρόπο. Τα όμορφα και φιλόξενα χωριά που βρίσκονται σε αυτή τη φυσική ομορφιά και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική θα σας συναρπάσουν.
Η περιοχή του Τροόδους χαρακτηρίζεται ως μία από τις μεγαλύτερες περιοχές από Μοναστήρια και Εκκλησίες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που χρονολογούνται από το 11ο αιώνα έως τον 17ο αιώνα. Αυτό το συγκρότημα των 10 μνημείων του Τροόδους, όλα πλούσια διακοσμημένα με τοιχογραφίες και εικόνες, είναι καταχωρημένο στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, λόγω της ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας του.
ΝΕΟΛΙΘΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑΣ
Είναι στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Αυτός ο υπέροχος νεολιθικός οικισμός ανακαλύφθηκε καλά διατηρημένος. Αυτή η τοποθεσία περιέχει 5 κτίρια τα οποία έχουν ανακατασκευαστεί με βάση το καλούπι Νεολιθικής κατασκευής .
Είναι στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Αυτός ο υπέροχος νεολιθικός οικισμός ανακαλύφθηκε καλά διατηρημένος. Αυτή η τοποθεσία περιέχει 5 κτίρια τα οποία έχουν ανακατασκευαστεί με βάση το καλούπι Νεολιθικής κατασκευής .
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
Το Μοναστήρι της Αγίας Νάπας βρίσκεται στο χωριό που φέρει το ίδιο όνομα, στην Επαρχία Αμμοχώστου. Η Μονή είναι ένα κτίριο που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα αν και η Αγία Νάπα πήρε το όνομά της πριν από το 1366.
Το Μοναστήρι της Αγίας Νάπας βρίσκεται στο χωριό που φέρει το ίδιο όνομα, στην Επαρχία Αμμοχώστου. Η Μονή είναι ένα κτίριο που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα αν και η Αγία Νάπα πήρε το όνομά της πριν από το 1366.
ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ο Ναός του Απόλλωνα βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη του Κουρίου. Ο ναός του Απόλλωνα Υλάτη ήταν ένα από τα κυριότερα θρησκευτικά κέντρα της Κύπρου, όπου ο μυθικός θεός Απόλλωνας λατρευόταν ως Υλάτης, δηλαδή ως θεός των δασών. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπήρχαν 3 διακριτικοί περίοδοι κτιρίων. Το πρώτο είναι το Αρχαϊκό Ιερό κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ., το Ιερό Πτολεμαίων κατά τη διάρκεια του 3ου αιώνα π.Χ. και το Ρωμαϊκό Ιερό κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα μ.Χ.
Ο Ναός του Απόλλωνα βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη του Κουρίου. Ο ναός του Απόλλωνα Υλάτη ήταν ένα από τα κυριότερα θρησκευτικά κέντρα της Κύπρου, όπου ο μυθικός θεός Απόλλωνας λατρευόταν ως Υλάτης, δηλαδή ως θεός των δασών. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπήρχαν 3 διακριτικοί περίοδοι κτιρίων. Το πρώτο είναι το Αρχαϊκό Ιερό κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ., το Ιερό Πτολεμαίων κατά τη διάρκεια του 3ου αιώνα π.Χ. και το Ρωμαϊκό Ιερό κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα μ.Χ.
ΕΝΕΤΙΚΑ ΤΕΙΧΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Τα πρώτα τείχη που περιβάλλουν τη Λευκωσία χτίστηκαν από τους Φράγκους τον 14ο αιώνα και περιέκλειαν μια περιοχή μεγαλύτερη από ό, τι τα ενετικά τείχη που χτίστηκαν τον 16ο αιώνα που περιβάλλουν την παλιά πόλη. Όταν οι Ενετοί είχαν την κυριαρχία της Κύπρου, γκρέμισαν τα τείχη των Φράγκων, επειδή ήταν κατάλληλα για τα νέα όπλα, όπως ήταν το πυροβολικό. Ένας άλλος λόγος για την κατεδάφιση των τειχών ήταν ότι ήταν πάρα πολύ μεγάλα για να επανδρώνονται από τον Ενετικό στρατό και πολύ κοντά στους λόφους. Τα ενετικά τείχη ενισχύθηκαν κατά 11 προμαχώνες σε σχήμα καρδιάς που σχηματίζουν έναν κύκλο και περικλείονται από 80 μέτρα φαρδιάς τάφρου. Τα τείχη ήταν κατασκευασμένα από τούβλα λάσπης και με ενισχυτική πέτρα στο κάτω μέρος. Τα τείχη επισκευάστηκαν και καλύφθηκαν με πέτρα από τους Οθωμανούς όταν κατέλαβαν τη Λευκωσία.
Τα πρώτα τείχη που περιβάλλουν τη Λευκωσία χτίστηκαν από τους Φράγκους τον 14ο αιώνα και περιέκλειαν μια περιοχή μεγαλύτερη από ό, τι τα ενετικά τείχη που χτίστηκαν τον 16ο αιώνα που περιβάλλουν την παλιά πόλη. Όταν οι Ενετοί είχαν την κυριαρχία της Κύπρου, γκρέμισαν τα τείχη των Φράγκων, επειδή ήταν κατάλληλα για τα νέα όπλα, όπως ήταν το πυροβολικό. Ένας άλλος λόγος για την κατεδάφιση των τειχών ήταν ότι ήταν πάρα πολύ μεγάλα για να επανδρώνονται από τον Ενετικό στρατό και πολύ κοντά στους λόφους. Τα ενετικά τείχη ενισχύθηκαν κατά 11 προμαχώνες σε σχήμα καρδιάς που σχηματίζουν έναν κύκλο και περικλείονται από 80 μέτρα φαρδιάς τάφρου. Τα τείχη ήταν κατασκευασμένα από τούβλα λάσπης και με ενισχυτική πέτρα στο κάτω μέρος. Τα τείχη επισκευάστηκαν και καλύφθηκαν με πέτρα από τους Οθωμανούς όταν κατέλαβαν τη Λευκωσία.
Αρχαιολογικό Πάρκο Πάφου
Από το 1980 ο αρχαιολογικός χώρος της Κάτω Πάφου συγκαταλέγεται στην λίστα της UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το Αρχαιολογικό Πάρκο της Κάτω Πάφου περιλαμβάνει χώρους και μνημεία από τη ρωμαϊκή περίοδο, τον Μεσαίωνα, ακόμη και των προϊστορικών χρόνων. Από όλα τα ευρήματα, ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι τα υπέροχα ψηφιδωτά δάπεδα από τέσσερις ρωμαϊκές επαύλεις. Υπάρχουν και άλλα σημαντικά μνημεία εδώ όπως το Ασκληπιείο, η Αγορά, το Ωδείο, οι «Τάφοι των Βασιλέων», το Φρούριο «Σαράντα Κολώνες” και η “Λιμενιώτισσα”, ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής.
Από το 1980 ο αρχαιολογικός χώρος της Κάτω Πάφου συγκαταλέγεται στην λίστα της UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το Αρχαιολογικό Πάρκο της Κάτω Πάφου περιλαμβάνει χώρους και μνημεία από τη ρωμαϊκή περίοδο, τον Μεσαίωνα, ακόμη και των προϊστορικών χρόνων. Από όλα τα ευρήματα, ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι τα υπέροχα ψηφιδωτά δάπεδα από τέσσερις ρωμαϊκές επαύλεις. Υπάρχουν και άλλα σημαντικά μνημεία εδώ όπως το Ασκληπιείο, η Αγορά, το Ωδείο, οι «Τάφοι των Βασιλέων», το Φρούριο «Σαράντα Κολώνες” και η “Λιμενιώτισσα”, ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής.
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΥΡΙΟΥΤο Κούριο είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές αρχαιολογικές τοποθεσίες του νησιού. Ήταν ένα μεγάλο βασίλειο της πόλης και σήμερα εξακολουθούν να ανακαλύπτονται νέοι θησαυροί εκεί. Το πιο σημαντικό σε αυτήν την τοποθεσία είναι το Ελληνο – ρωμαϊκό αμφιθέατρο. Βίλες με εξωφρενικά ψηφιδωτά δάπεδα και μια παλαιοχριστιανική βασιλική είναι κάποιοι από τους θησαυρούς που βρίσκονται εδώ. Το υπέροχο αμφιθέατρο χτίστηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. και μετά την αποκατάστασή του χρησιμοποιείται για θεατρικές και μουσικές παραστάσεις. Εδώ βρίσκεται επίσης και το σπίτι του Ευστόλιου, το όποιο αποτελείται από ένα σύμπλεγμα λουτρών και δωματίων που περιέχουν εξαιρετικά ψηφιδωτά πατώματα από τον 5ο αιώνα. Υπέροχα είναι επίσης τα ψηφιδωτά δάπεδα που βρέθηκαν στην Οικία των Μονομάχων και την Οικία του Αχιλλέα. Αφιερωμένο στις Νύμφες του νερού είναι ένα άλλο ρωμαϊκό μνημείο, Το Νυμφαίο.
ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΛΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Η Λευκωσία είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου. Η πόλη είναι ένα μίγμα της παλαιάς και νέας συνδυάζοντας τον παλιό πολιτισμό με τη σύγχρονη εμπορική ζωή και τα επιχειρηματικά κέντρα. Στην καρδιά της πόλης βρίσκεται η παλιά συνοικία της που περικλείεται από ενετικά τείχη και προμαχώνες. Φοινικόδεντρα και τζαμιά προσδίνουν μια γεύση Ανατολής. Περπατήστε στα στενά δρομάκια ανάμεσα σε σπίτια με παραδοσιακά μπαλκόνια που κρέμονται πάνω στην πρόσφατα ανακαινισμένη πλατεία και στον πεζόδρομο που περιέχει καφετέριες, ταβέρνες, καταστήματα αναψυχής και μικροπωλητές που πωλούν παραδοσιακά κυπριακά εδέσματα. Επισκεφτείτε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη και θαυμάστε τις υπέροχες τοιχογραφίες του. Σταματήστε στο μουσείο βυζαντινών εικόνων και δείτε τις υπέροχες εικόνες του χτες. Το Κυπριακό Μουσείο είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα της πρωτεύουσας, που στεγάζει την καλύτερη συλλογή αρχαιολογικών καλλιτεχνημάτων στο νησί. Αντικείμενα του 1ου αιώνα περιλαμβανομένου και του αγάλματος της Αφροδίτης των Σόλων και του αρχικού ψηφιδωτού της Λήδας του Κύκνου. Το άλλο μουσείο, το μουσείο Λεβέντη, απεικονίζει την ιστορία της πόλης.
Η Λευκωσία είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου. Η πόλη είναι ένα μίγμα της παλαιάς και νέας συνδυάζοντας τον παλιό πολιτισμό με τη σύγχρονη εμπορική ζωή και τα επιχειρηματικά κέντρα. Στην καρδιά της πόλης βρίσκεται η παλιά συνοικία της που περικλείεται από ενετικά τείχη και προμαχώνες. Φοινικόδεντρα και τζαμιά προσδίνουν μια γεύση Ανατολής. Περπατήστε στα στενά δρομάκια ανάμεσα σε σπίτια με παραδοσιακά μπαλκόνια που κρέμονται πάνω στην πρόσφατα ανακαινισμένη πλατεία και στον πεζόδρομο που περιέχει καφετέριες, ταβέρνες, καταστήματα αναψυχής και μικροπωλητές που πωλούν παραδοσιακά κυπριακά εδέσματα. Επισκεφτείτε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη και θαυμάστε τις υπέροχες τοιχογραφίες του. Σταματήστε στο μουσείο βυζαντινών εικόνων και δείτε τις υπέροχες εικόνες του χτες. Το Κυπριακό Μουσείο είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα της πρωτεύουσας, που στεγάζει την καλύτερη συλλογή αρχαιολογικών καλλιτεχνημάτων στο νησί. Αντικείμενα του 1ου αιώνα περιλαμβανομένου και του αγάλματος της Αφροδίτης των Σόλων και του αρχικού ψηφιδωτού της Λήδας του Κύκνου. Το άλλο μουσείο, το μουσείο Λεβέντη, απεικονίζει την ιστορία της πόλης.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥΚαθισμένη στην κορυφή ενός βουνού, η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό και ιδρύθηκε το 330 μ.Χ. από την Αγία Ελένη τη μητέρα του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Έφερε μαζί της από τα ταξίδια της στους Αγίους Τόπους ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού από το οποίο η Μονή πήρε το όνομά της. Οι γυναίκες δεν επιτρέπονται στη Μονή, αν και ένας από τους μοναχούς βγαίνει από τη Μονή κάποιες μέρες για να εξομολογήσει. Η Μονή της Αγίας Βαρβάρας βρίσκεται στη βάση του βουνού και οι μοναχοί της φημίζονται για τις δεξιότητες τους στην αγιογραφία.
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΟΛΟΣΣΙΟΥ
Το περίφημο Κάστρο του Κολοσσιού βρίσκεται στη νότια ακτή της Κύπρου, δυτικά της πόλης της Λεμεσού. Αυτό το μεσαιωνικό κάστρο είναι ένα από τα πιο σημαντικά για το νησί. Βρίσκεται στην καρδιά μιας πλούσιας και εύφορης κοιλάδας στις εκβολές του ποταμού Κούρη. Το κάστρο αναφέρεται συχνά από τους περιηγητές του Μεσαίωνα. Το 1210 μ.Χ. ο Χιους Α΄, ο κυρίαρχος της δυναστείας των ντε Λουζινιάν, χορήγησε αυτή την πλούσια ιδιοκτησία στους μοναχούς του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Το όνομα της περιοχής κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τον πρώην φεουδάρχη της επαρχίας-Gerinus de Colos.
Το περίφημο Κάστρο του Κολοσσιού βρίσκεται στη νότια ακτή της Κύπρου, δυτικά της πόλης της Λεμεσού. Αυτό το μεσαιωνικό κάστρο είναι ένα από τα πιο σημαντικά για το νησί. Βρίσκεται στην καρδιά μιας πλούσιας και εύφορης κοιλάδας στις εκβολές του ποταμού Κούρη. Το κάστρο αναφέρεται συχνά από τους περιηγητές του Μεσαίωνα. Το 1210 μ.Χ. ο Χιους Α΄, ο κυρίαρχος της δυναστείας των ντε Λουζινιάν, χορήγησε αυτή την πλούσια ιδιοκτησία στους μοναχούς του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Το όνομα της περιοχής κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τον πρώην φεουδάρχη της επαρχίας-Gerinus de Colos.
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΦΟΥ
Το κάστρο της Πάφου ήταν αρχικά ένα βυζαντινό φρούριο που κατασκευάστηκε για την προστασία του λιμανιού. Στον 13ο αιώνα οι Λουζινιανοί το ξανάχτισαν, αλλά κατεδαφίστηκε από τους Ενετούς το 1570 κατά την εισβολή των Οθωμανών. Στη συνέχεια, οι Οθωμανοί το ανοικοδόμησαν πάλι λίγο όταν κατέλαβαν το νησί. Καθ’ όλη τη μακρά ιστορία του, το κάστρο της Πάφου χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο για την προστασία, αλλά και ως φυλακές και χώρος αποθήκευσης αλατιού κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας. Το κάστρο της Πάφου κηρύχθηκε αρχαίο μνημείο το 1935 και είναι ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα στην περιοχή της Πάφου.
Το κάστρο της Πάφου ήταν αρχικά ένα βυζαντινό φρούριο που κατασκευάστηκε για την προστασία του λιμανιού. Στον 13ο αιώνα οι Λουζινιανοί το ξανάχτισαν, αλλά κατεδαφίστηκε από τους Ενετούς το 1570 κατά την εισβολή των Οθωμανών. Στη συνέχεια, οι Οθωμανοί το ανοικοδόμησαν πάλι λίγο όταν κατέλαβαν το νησί. Καθ’ όλη τη μακρά ιστορία του, το κάστρο της Πάφου χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο για την προστασία, αλλά και ως φυλακές και χώρος αποθήκευσης αλατιού κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας. Το κάστρο της Πάφου κηρύχθηκε αρχαίο μνημείο το 1935 και είναι ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα στην περιοχή της Πάφου.
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Στο τέλος της Λεωφόρου Αθηνών, στο σημείο που τελειώνει ο παραλιακός δρόμος των Φοινικούδων και στην αφετηρία του δρόμου της παραλίας Μακένζι βρίσκεται το κάστρο. Χτίστηκε τον 12ο αιώνα ως η πρώτη οχύρωση της βυζαντινής περιόδου. Πηγές του 18ου αιώνα υποστηρίζουν ότι το κάστρο χτίστηκε από τους Τούρκους το 1625 μ.Χ., Μέχρι το 1948, κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας, οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν το κάστρο ως φυλακή και για την εκτέλεση των κατάδικων.
Στο τέλος της Λεωφόρου Αθηνών, στο σημείο που τελειώνει ο παραλιακός δρόμος των Φοινικούδων και στην αφετηρία του δρόμου της παραλίας Μακένζι βρίσκεται το κάστρο. Χτίστηκε τον 12ο αιώνα ως η πρώτη οχύρωση της βυζαντινής περιόδου. Πηγές του 18ου αιώνα υποστηρίζουν ότι το κάστρο χτίστηκε από τους Τούρκους το 1625 μ.Χ., Μέχρι το 1948, κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας, οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν το κάστρο ως φυλακή και για την εκτέλεση των κατάδικων.
Η Λάρνακα εκτός από τον στωικό φιλόσοφο Ζήνωνα και τον ηρωικό Αθηναίο στρατηγό Κίμωνα, του οποίου ο στρατός κατάφερε να νικήσει τους Πέρσες, περηφανεύεται και για μια τρίτη προσωπικότητα που πέρασε από εδώ: τον Άγιο Λάζαρο. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, όταν αναστήθηκε, ήρθε και έζησε στη Λάρνακα και τελικά χειροτονήθηκε επίσκοπος Κιτίου. Όταν απεβίωσε, τα λείψανά του βρέθηκαν σε λάρνακα, η οποία εστάλη στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα τον Σοφό, και αυτός με τη σειρά του χρηματοδότησε την κατασκευή της εκκλησίας του. Αυτή η εκκλησία αποτέλεσε τον πολεοδομικό πυρήνα, περιμετρικά του οποίου αναπτύχθηκαν οι συνοικίες του λιμανιού της πόλης. Με νεογοτθικά και νεοκλασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, λατρεύτηκε ως καθολικό μοναστήρι, ισλαμικό τέμενος και τελικά επέστρεψε στην ορθόδοξη λατρεία.
ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Το κάστρο της Λεμεσού βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης, πάνω από το παλιό λιμάνι. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, εδώ ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος παντρεύτηκε τη Βερεγγάρια της Ναβάρρας και την έστεψε Βασίλισσα της Αγγλίας το 1191. Το φρούριο έχει υποστεί ζημιά όλα αυτά τα χρόνια, είτε από τους πολλούς εισβολείς ή από διάφορους καταστρεπτικούς σεισμούς. Οι Οθωμανοί ξανάχτισαν το κάστρο το 1590 και παραμένει ως έχει σήμερα.
Το κάστρο της Λεμεσού βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης, πάνω από το παλιό λιμάνι. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, εδώ ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος παντρεύτηκε τη Βερεγγάρια της Ναβάρρας και την έστεψε Βασίλισσα της Αγγλίας το 1191. Το φρούριο έχει υποστεί ζημιά όλα αυτά τα χρόνια, είτε από τους πολλούς εισβολείς ή από διάφορους καταστρεπτικούς σεισμούς. Οι Οθωμανοί ξανάχτισαν το κάστρο το 1590 και παραμένει ως έχει σήμερα.
ΙΕΡΟ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
Ο Ναός της Αφροδίτης βρίσκεται στο χωριό Κούκλια, ανατολικά της Πάφου. Η Παλαίπαφος (Παλαιά Πάφος) ήταν ένα από τα πιο ιερά κέντρα προσκυνήματος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Τα αρχαιότερα λείψανα του ναού χρονολογούνται πίσω στον 12ο αιώνα π.Χ. Οι ένδοξες μέρες του ναού διήρκεσαν μέχρι τον 3ο -4ο αιώνα. Το μουσείο που στεγάζεται στο Κτήμα των Λουζινιανών, περιλαμβάνει πολλά συναρπαστικά ευρήματα από την περιοχή.
Ο Ναός της Αφροδίτης βρίσκεται στο χωριό Κούκλια, ανατολικά της Πάφου. Η Παλαίπαφος (Παλαιά Πάφος) ήταν ένα από τα πιο ιερά κέντρα προσκυνήματος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Τα αρχαιότερα λείψανα του ναού χρονολογούνται πίσω στον 12ο αιώνα π.Χ. Οι ένδοξες μέρες του ναού διήρκεσαν μέχρι τον 3ο -4ο αιώνα. Το μουσείο που στεγάζεται στο Κτήμα των Λουζινιανών, περιλαμβάνει πολλά συναρπαστικά ευρήματα από την περιοχή.
ΤΕΜΕΝΟΣ ΧΑΛΑ ΣΟΥΛΤΑΝ ΤΕΚΚΕ
Κατά την άφιξη σας στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας, το πρώτο ενδιαφέρον αξιοθέατο που θα συναντήσετε είναι η Αλυκή της Λάρνακας. Έχει μια ιστορία ως ένας φυσικός βιότοπος της θαλάσσιας ζωής που μπορεί να εντοπιστεί ήδη από 3 έως 5 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πράγματι, τα ορυκτά αυτής της ηλικίας μπορούν να βρεθούν στους γύρω λόφους. Κατά την προϊστορική εποχή η Αλυκή ήταν απλά ένας κόλπος. Από τον 17ο αιώνα π.Χ. και μετά ήταν ένα φυσικό λιμάνι δίπλα στην προϊστορική πόλη του Χαλά Σουλτάν Τεκκέ, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους κατά τον 11ο αιώνα π.Χ. Το φυσικό αυτό λιμάνι καταστράφηκε περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα, ο κόλπος έκλεισε και η κεντρική Αλυκή διαμορφώθηκε έτσι όπως έχει σήμερα. Οι ανασκαφές στην περιοχή δείχνουν ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα από τα πρώτα φυσικά λιμάνια που διευκόλυνε το εμπόριο μεταξύ της Κύπρου και των μεγάλων πολιτισμών της περιοχής κατά την περίοδο που μόλις είχε αρχίσει η διεθνής ναυτιλία. Μία από τις πιο σημαντικές και δαπανηρές εξαγωγές αυτής της προϊστορικής πόλης και της γειτονική πόλης του Κιτίου, ήταν η μπογιά του κόκκινου-πορφυρίτη η οποία γίνεται από τους χυμούς των κοχυλιών «πορφύρας». Αυτά τα κοχύλια ήταν άφθονα στον κόλπο. Ακόμα και σήμερα μπορείτε να δείτε ότι το νερό στη λίμνη έχει ένα κοκκινωπό χρώμα. Όπως μπορεί να συναχθεί από το όνομα της λίμνης, το αλάτι ήταν ένα άλλο πολύτιμο προϊστορικό προϊόν της λίμνης που ήταν προϊόν μεγάλης εκμετάλλευσης στο πέρασμα των αιώνων μέχρι πρόσφατα. Πολλοί ιστορικοί που χρονολογούνται πριν από τον Χριστό, αναφέρθηκαν στην εξαιρετική ποιότητα του αλατιού εδώ και το μεγάλο εισόδημα που έδωσε από τις εξαγωγές.
Κατά την άφιξη σας στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας, το πρώτο ενδιαφέρον αξιοθέατο που θα συναντήσετε είναι η Αλυκή της Λάρνακας. Έχει μια ιστορία ως ένας φυσικός βιότοπος της θαλάσσιας ζωής που μπορεί να εντοπιστεί ήδη από 3 έως 5 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πράγματι, τα ορυκτά αυτής της ηλικίας μπορούν να βρεθούν στους γύρω λόφους. Κατά την προϊστορική εποχή η Αλυκή ήταν απλά ένας κόλπος. Από τον 17ο αιώνα π.Χ. και μετά ήταν ένα φυσικό λιμάνι δίπλα στην προϊστορική πόλη του Χαλά Σουλτάν Τεκκέ, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους κατά τον 11ο αιώνα π.Χ. Το φυσικό αυτό λιμάνι καταστράφηκε περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα, ο κόλπος έκλεισε και η κεντρική Αλυκή διαμορφώθηκε έτσι όπως έχει σήμερα. Οι ανασκαφές στην περιοχή δείχνουν ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα από τα πρώτα φυσικά λιμάνια που διευκόλυνε το εμπόριο μεταξύ της Κύπρου και των μεγάλων πολιτισμών της περιοχής κατά την περίοδο που μόλις είχε αρχίσει η διεθνής ναυτιλία. Μία από τις πιο σημαντικές και δαπανηρές εξαγωγές αυτής της προϊστορικής πόλης και της γειτονική πόλης του Κιτίου, ήταν η μπογιά του κόκκινου-πορφυρίτη η οποία γίνεται από τους χυμούς των κοχυλιών «πορφύρας». Αυτά τα κοχύλια ήταν άφθονα στον κόλπο. Ακόμα και σήμερα μπορείτε να δείτε ότι το νερό στη λίμνη έχει ένα κοκκινωπό χρώμα. Όπως μπορεί να συναχθεί από το όνομα της λίμνης, το αλάτι ήταν ένα άλλο πολύτιμο προϊστορικό προϊόν της λίμνης που ήταν προϊόν μεγάλης εκμετάλλευσης στο πέρασμα των αιώνων μέχρι πρόσφατα. Πολλοί ιστορικοί που χρονολογούνται πριν από τον Χριστό, αναφέρθηκαν στην εξαιρετική ποιότητα του αλατιού εδώ και το μεγάλο εισόδημα που έδωσε από τις εξαγωγές.
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΑΚΑΜΑΗ χερσόνησος του Ακάμα στη βορειοδυτική άκρη της Κύπρου είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Οι ακτές εδώ εναλλάσσονται από βραχώδεις σε αμμώδεις παραλίες (κάποιες από τις οποίες είναι σημαντικές περιοχές αναπαραγωγής για τις πράσινες χελώνες και για τις χελώνες Καρέτα-Καρέτα). Το Εθνικό Πάρκο του Ακάμα είναι μια έκταση 230 τετραγωνικών χιλιομέτρων που περιέχουν κοιλάδες, χαράδρες και πλατιές αμμώδεις παραλίες. Σε αυτό το θεαματικό περιβάλλον, υπάρχουν 168 είδη πουλιών, 20 διαφορετικά είδη ερπετών, 16 είδη πεταλούδων και 12 διαφορετικά θηλαστικά. Σε όλα αυτά αξίζει να προστεθεί η πολύ πλούσια ποικιλία της χλωρίδας και πανίδας, όπως η κυπριακή ορχιδέα, η τουλίπα και άλλοι.
ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΑΜΑΘΟΥΝΤΑΣ
Τα ερείπια της Αμαθούντας ανήκουν σε ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία βασίλεια και βρίσκονται κοντά στην περιοχή του Αγίου Τύχωνα. Το όνομά του προέρχεται από την Αμαθούσα, τη μητέρα του Βασιλιά Κινύρα από την Πάφο. Σύμφωνα με το παραμύθι, η πόλη της Αμαθούντας ήταν το σπίτι ενός από τους γιους του Ηρακλή, ο οποίος παρεμπιπτόντως, λατρευόταν εκεί. Σύμφωνα με ένα άλλο παραμύθι, η ελκυστική κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη, έφυγε από το λαβύρινθο της Κρήτης με τον Θησέα και αργότερα εγκαταλείφθηκε στην Αμαθούντα. Λέγεται ότι πέθανε εκεί κατά τη διάρκεια της γέννας του παιδιού της και θάφτηκε σε έναν ιερό τάφο. Αποδεικτικά ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι η περιοχή κατοικούνταν τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν.
Τα ερείπια της Αμαθούντας ανήκουν σε ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία βασίλεια και βρίσκονται κοντά στην περιοχή του Αγίου Τύχωνα. Το όνομά του προέρχεται από την Αμαθούσα, τη μητέρα του Βασιλιά Κινύρα από την Πάφο. Σύμφωνα με το παραμύθι, η πόλη της Αμαθούντας ήταν το σπίτι ενός από τους γιους του Ηρακλή, ο οποίος παρεμπιπτόντως, λατρευόταν εκεί. Σύμφωνα με ένα άλλο παραμύθι, η ελκυστική κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη, έφυγε από το λαβύρινθο της Κρήτης με τον Θησέα και αργότερα εγκαταλείφθηκε στην Αμαθούντα. Λέγεται ότι πέθανε εκεί κατά τη διάρκεια της γέννας του παιδιού της και θάφτηκε σε έναν ιερό τάφο. Αποδεικτικά ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι η περιοχή κατοικούνταν τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν.
ΤΑΦΟΙ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
Οι «Τάφοι των Βασιλέων» βρίσκονται στην νεκρόπολη της Πάφου, κοντά στη θάλασσα. Έχουν κληρονομήσει αυτόν τον τίτλο λόγω του μεγέθους και του μεγαλείου τους. Μερικοί από τους τάφους αυτούς πιθανόν ανήκαν στην αριστοκρατία της Πάφου και όχι της βασιλικής οικογένειας. Είναι λαξευμένοι σε βράχο και χρονολογούνται στην ελληνιστική και πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο. Φέρουν ομοιότητα με τάφους που βρέθηκαν στην Αλεξάνδρεια, το οποίο είναι απόδειξη των στενών σχέσεων που είχαν οι δύο πόλεις κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου.
Οι «Τάφοι των Βασιλέων» βρίσκονται στην νεκρόπολη της Πάφου, κοντά στη θάλασσα. Έχουν κληρονομήσει αυτόν τον τίτλο λόγω του μεγέθους και του μεγαλείου τους. Μερικοί από τους τάφους αυτούς πιθανόν ανήκαν στην αριστοκρατία της Πάφου και όχι της βασιλικής οικογένειας. Είναι λαξευμένοι σε βράχο και χρονολογούνται στην ελληνιστική και πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο. Φέρουν ομοιότητα με τάφους που βρέθηκαν στην Αλεξάνδρεια, το οποίο είναι απόδειξη των στενών σχέσεων που είχαν οι δύο πόλεις κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου.
Όρεξη να ‘χετε…
Ο Κύπριος είναι καλοφαγάς και η Κύπρος «λιχουδομάνα» με αποκλειστικότητες στη νοστιμιά και στη γεύση. Οι ατέλειωτες επιλογές για φαγητό, ποτό και διασκέδαση στην Κύπρο είναι αμέτρητες. Το παραδοσιακό ζεστό και εγκάρδιο καλωσόρισμα των επισκεπτών είναι πάντοτε το ίδιο.
Το πολιτιστικό ημερολόγιο του τόπου είναι γεμάτο με γιορτές και πανηγύρια καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, οι οποίες τιμούν τις θρησκευτικές γιορτές και τους αγίους, σηματοδοτούν την έναρξη της συγκομιδής ή την παραγωγή των τοπικών προϊόντων και την κατασκευή παραδοσιακών ειδών χειροτεχνίας.
Το τελετουργικό της ντόπιας κουζίνας αποτελεί σημαντικό μέρος του πολιτισμού της Κύπρου και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις.
Η κυπριακή κουζίνα αποτελεί μείγμα του Ελληνικού πολιτισμού με τους πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής, αφού συνδυάζει χορταστικά πιάτα που έχουν ως βάση τους το κρέας καθώς και ξεχωριστά τυριά, όπως επίσης και μοναδικά γλυκά από χαρουπόμελο και σταφύλι.
Το τυρί χαλούμι, η λούντζα και οι σεφταλιές χρησιμοποιούνται με αγάπη και φαντασία για να δημιουργήσουν παραδοσιακά αυθεντικά και νόστιμα πιάτα.
Το τυρί χαλούμι, η λούντζα και οι σεφταλιές χρησιμοποιούνται με αγάπη και φαντασία για να δημιουργήσουν παραδοσιακά αυθεντικά και νόστιμα πιάτα.
Συνεπώς, μια επίσκεψη στην Κύπρο δε θα είναι πλήρης χωρίς να απολαύσετε το παραδοσιακό γεύμα με τα μικρά πιάτα, γνωστό ως «μεζές». Το τι περιλαμβάνει ένας μεζές μπορεί να ποικίλει αναλόγως της ταβέρνας και του εστιατορίου και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εποχή του χρόνου καθώς και από το αν θα παραγγείλετε ψαρομεζέ, κρεατομεζέ ή ένα συνδυασμό των δυο. Συνήθως ο μεζές περιλαμβάνει 15-20 πιάτα, συμπεριλαμβανομένων των ντιπς και του ψωμιού. Σε μερικές ταβέρνες μπορεί να αποτελείται και από 30 πιάτα.
Σε γενικές γραμμές, το γεύμα αρχίζει με τις ελιές και διάφορα ντιπς, όπως είναι το γιαούρτι, το ταχίνι, η σκορδαλιά, η ταραμοσαλάτα και το τζατζίκι. Στη συνέχεια, μπορείτε να απολαύσετε πιο κοινά πιάτα, όπως είναι το χαλούμι ψημένο στα κάρβουνα και η λούντζα (καπνιστό φιλέτο χοιρινού), ή πιο ασυνήθιστους συνδυασμούς, όπως είναι τα άγρια σπαράγγια και άλλα λαχανικά τηγανισμένα με αυγά.
Εάν έχετε επιλέξει κρεατομεζέ, τότε θα σας σερβίρουν εξαιρετικά κρέατα μαγειρευμένα στα κάρβουνα, κοτόπουλο και χοιρινό, καθώς και πικάντικα λουκάνικα, αλλά και θεσπέσια μαγειρευτά πιάτα, όπως είναι το στιφάδο και ο ταβάς.
Στον ψαρομεζέ, σερβίρεται μια ποικιλία φρέσκων ψαριών ψημένα στο γκριλ ή τηγανιτά. Συμπεριλαμβάνει σπάρους και μικρά ψάρια τα οποία τηγανίζονται και σερβίρονται με λαδολέμονο, καλαμάρι, χταπόδι και σουπιές.
Στις πιο παραδοσιακές ταβέρνες, μπορεί να σας προσφέρουν καρπούζι και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού στο τέλος του μεζέ, ολοκληρώνοντας έτσι το γεύμα σας με τον καλύτερο τρόπο.
Εάν έχετε επιλέξει κρεατομεζέ, τότε θα σας σερβίρουν εξαιρετικά κρέατα μαγειρευμένα στα κάρβουνα, κοτόπουλο και χοιρινό, καθώς και πικάντικα λουκάνικα, αλλά και θεσπέσια μαγειρευτά πιάτα, όπως είναι το στιφάδο και ο ταβάς.
Στον ψαρομεζέ, σερβίρεται μια ποικιλία φρέσκων ψαριών ψημένα στο γκριλ ή τηγανιτά. Συμπεριλαμβάνει σπάρους και μικρά ψάρια τα οποία τηγανίζονται και σερβίρονται με λαδολέμονο, καλαμάρι, χταπόδι και σουπιές.
Στις πιο παραδοσιακές ταβέρνες, μπορεί να σας προσφέρουν καρπούζι και παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού στο τέλος του μεζέ, ολοκληρώνοντας έτσι το γεύμα σας με τον καλύτερο τρόπο.
Το νησί έχει μακρά παράδοση στην παραγωγή κρασιού, η οποία χρονολογείται από τα αρχαία Ελληνικά, Ρωμαϊκά και Αιγυπτιακά χρόνια, γεγονός που αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στα χωριά Πύργος και Ερήμη της Επαρχίας Λεμεσού. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως κανάτες κρασιού που πιστεύεται ότι είναι πάνω από 6.000 ετών. Υπάρχουν επτά δρόμοι του κρασιού στο νησί: Ακάμα Λαόνας, Βουνί Παναγιάς – Αμπελίτης, Πιτσιλιά και τα Κρασοχώρια της Λεμεσού. Όλα παράγουν λευκά και κόκκινα κρασιά. Οι δυο κύριες τοπικές ποικιλίες σταφυλιού είναι το Μαύρο (κόκκινο) και το Ξυνηστέρι (λευκό). Το Ξυνηστέρι είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία και παράγει λευκά κρασιά που είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ.Η Κύπρος μπορεί με υπερηφάνεια να διεκδικήσει το αρχαιότερο κρασί στον κόσμο το οποίο εξακολουθεί ακόμη να παράγεται. Πρόκειται για το νόστιμο γλυκό επιδόρπιο κρασί Κουμανταρία. Πιστεύεται ότι η Κουμανταρία χρονολογείται από το 800 π.Χ., εφόσον έχουν βρεθεί αναφορές στην κατανάλωση ενός κρασιού με την ονομασία «κυπριακό Νάμα» πριν ακόμη του δοθεί το όνομα κουμανταρία κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών τον 12ο αιώνα. Θεωρείτο ότι το κρασί είχε θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείτο ευρέως ως τονωτικό.
Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος γιόρτασε την κατάκτηση της Κύπρου και το γάμο του με τη Βερεγγάρια στη Λεμεσό πίνοντας κουμανταρία, και δηλώνοντας ότι πρόκειται για «το κρασί των βασιλιάδων και το βασιλιά των κρασιών».
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ζιβανία χαρακτηρίζεται συχνά ως ποτό-φωτιά, αφού έχει περιεκτικότητα 40-99% αλκοόλ!Το δυνατό αυτό ποτό χρονολογείται από τον 14οαιώνα, όταν το νησί ήταν υπό Ενετική κυριαρχία, και εξακολουθεί να παρασκευάζεται με τον ίδιο τρόπο μέχρι και σήμερα. Τα υπολείμματα των πατημένων σταφίδων, πολτού, φλούδας, κοτσανιών και σπόρων αναμειγνύονται με υψηλής ποιότητας ξηρά κρασιά, μετά γίνεται η απόσταξη και η ωρίμανση για μια μεγάλη χρονική περίοδο. Το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας είναι η παραγωγή ενός διαυγούς ισχυρού ποτού, το οποίο μπορεί να καταναλωθεί ως απεριτίφ –ιδανικά σερβίρεται παγωμένο κατευθείαν από την κατάψυξη.
Παράγεται επίσης και μια κόκκινη εκδοχή του ποτού με την προσθήκη κανέλλας. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από την εξέλιξη της σύγχρονης ιατρικής η ζιβανία ήταν ένα βασικό στοιχείο παροχής πρώτων βοηθειών σε κάθε κυπριακό σπίτι.
Από τη διχοτομημένη πρωτεύουσα Λευκωσία, η οποία συγκεντρώνει μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα εστιατόρια και κλαμπάκια, μέχρι την ανερχόμενη παραθαλάσσια ζώνη της Λεμεσού και από τα πολυτελή ξενοδοχεία και τις αρχαιολογικές ομορφιές της Πάφου μέχρι τις εξορμήσεις στην παρθένα χερσόνησο του Ακάμα, κάθε περιοχή μπορεί να αποτελέσει αφορμή για διαφορετική εξόρμηση. Βέβαια, αν θέλετε να πάρετε μια πρώτη γεύση από τα διαφορετικά πρόσωπα της Κύπρου, υπολογίστε τουλάχιστον μία εβδομάδα.
Η Κύπρος παρόλο ότι είναι μια μικρή χώρα, εν τούτοις γεωγραφικά είναι ένα μεγάλο νησί, το τρίτο σε μέγεθος στη Μεσόγειο. Είναι ένα νησί με μεγάλη καρδιά, ένα νησί που προσφέρει στους επισκέπτες του μια γνήσια και ειλικρινή φιλοξενία, μια φιλική και εγκάρδια αντιμετώπιση.
Όσες φορές κι αν πας στην Κύπρο δεν μπορείς παρά να εντυπωσιαστείς από το έντονο φως της, τις δαντελένιες ακρογιαλιές, τη διαυγή θάλασσα. Δεν τη χαρακτήρισαν τυχαία νησί της Αφροδίτης, της θεάς της ομορφιάς δηλαδή.
Όσες φορές κι αν πας στην Κύπρο δεν μπορείς παρά να εντυπωσιαστείς από το έντονο φως της, τις δαντελένιες ακρογιαλιές, τη διαυγή θάλασσα. Δεν τη χαρακτήρισαν τυχαία νησί της Αφροδίτης, της θεάς της ομορφιάς δηλαδή.
Ο Έλληνας επισκέπτης του νησιού θα αναγνωρίσει ένα χώρο οικείο, θα αισθανθεί τη διάσταση μιας άλλης Ελλάδας, θα νιώσει αυτό που έλεγε ο Σεφέρης «απ’ εδώ νιώθει κανείς την Ελλάδα ευρύχωρη, πιο πλατιά».
Το άρθρο και το βίντεο είναι του συνεργάτη μας ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΥΣΤΙΛΙΑΔΗ-ΤΑΞΙΔΙΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ
https://www.apn.gr/afieroma-stin-kypro-mas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου