Η Τουρκία απειλεί…

του Στρατή Ανδριώτη

Τι λες; Και πότε δεν απειλούσε και δεν εχθρευόταν η Τουρκία, και πότε δεν ζητούσε από την Ελλάδα. Πήραν τα πάντα από τους Έλληνες. Όλη η γη, οι πόλεις απ’ άκρου ως άκρου και ακόμα γυρεύουν. Τι ξεφτίλα! Τόσα και τόσα πήραν, ολόκληρες αχανείς εκτάσεις και καταδέχονται να ζητούν να αρπάξουν ακόμα και μερικές έρημες βραχονησίδες, αντί να ζητούν οι Έλληνες πίσω ολόκληρη τη Μικρασία, τον Πόντο, την Πόλη των πόλεων που ήταν από την αρχαιότητα δικά τους!!!

Και δεν είναι μόνο οι εκτάσεις και οι πολιτείες οι ελληνικές, το κυριότερο είναι ότι ακόμα και το αίμα των περισσοτέρων τούρκων είναι ελληνικό. Αν γυρίσουν το χρόνο πίσω οι πιο πολλοί τούρκοι θα δουν έναν Έλληνα χριστιανό παππού τους, μια Ελληνίδα χριστιανή γιαγιά τους να μην αντέχουν τη σκλαβιά και να τουρκεύουν για να γλιτώσουν. Θα δουν να τους αρπάζουν τα παιδιά τους, τις όμορφες κόρες τους και να τις εξισλαμίζουν. Θα δουν και θα ακούσουν τους θρήνους και τα δάκρυα των υπόδουλων Ελλήνων χριστιανών που είναι οι πρόγονοί τους...

Και έρχονται τώρα οι τούρκοι «νταγήδες» να παληκαρεύονται ως εχθροί των Ελλήνων. Ας μην ήταν όλοι αυτοί που τους βοήθησαν κατά καιρούς και θα είχαν πάει στις στέπες, απ’ εκεί που είχαν έρθει. Ας όψονται αυτοί που τους όπλισαν και τους έσωσαν το 1922. Ναι, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Αμερικάνοι, οι Άγγλοι, ακόμα και οι ομόδοξοι Ρώσοι που ήταν οι πρώτοι που βοήθησαν τον Κεμάλ. Ας μην τους βοηθούσαν το 1974 οι Αμερικανοεβραίοι του Κίσινγκερ και θα έβλεπαν πια Β. Κύπρο θα έπαιρναν.

Ίσως κάποιοι «νταήδες» Ερντογάνηδες για να καταλάβουν για ποιο «έθνος» κοκορεύονται, θα έπρεπε να έρθουν κάποιοι πολεμοχαρείς σαν κι' αυτούς και να τους υποδουλώσουν, να τους πάρουν τις γυναίκες, τα παιδιά, τα σπίτια, μπας και καταλάβουν το τι έχουν κάνει οι τούρκοι όλα αυτά τα χρόνια, ώστε τουλάχιστον να μη νοιώθουν υπερήφανοι και να μην απειλούν εκ νέου.

Εμείς όμως, σαν Έλληνες Χριστιανοί, δεν πρέπει να νοιώθουμε κακία για κανέναν. Δεν πανηγυρίζει κανείς όταν σκοτώνονται, ή παθαίνουν κάποιοι κακό. Δεν περιμένεις ότι πρέπει να ξαναπάρεις του αλλουνού το σπίτι για να ζήσεις εσύ. Σκέφτεσαι ότι έτσι θέλησε ο Θεός να συμβούν όλα αυτά, γιατί υπάρχει και σ’ εμάς αμαρτία πολύ. Ο Θεός δεν τιμωρεί, αλλά παραχωρεί δοκιμασίες για να συνετισθεί ο άνθρωπος.