Ματωμένος Πόντος

του Στρατή Ανδριώτη

Ο Πόντος υπήρξε η εσχατιά, τα σύνορα των αρχαίων Ελληνικών αποικιών. Η Σινώπη, η Τραπεζούντα, η Κερασούντα, η Αμισός, η Ηράκλεια κ.α. ιδρύθηκαν από Ίωνες τον 8ο αι. π.Χ., αν και σε ανασκαφές στην ευρύτερη περιοχή βρέθηκαν ελληνικά αρχαιολογικά ευρήματα του 1100 π.Χ. Ο Πόντος είναι γνωστός από την αρχαία ελληνική μυθολογία με τον Φρίξο, την Έλλη και το χρυσόμαλλο δέρας. Ο Ξενοφών στην «Κύρου Ανάβασις» εξαίρει τον ανώτερο πολιτισμό των Ελλήνων της Τραπεζούντας. Η ελληνική συνείδηση, η χαρακτηριστική ελληνική ποντιακή γλώσσα και ο Ποντιακός πολιτισμός διατηρήθηκαν και μετά την Ελληνοχριστιανική Βυζαντινή αυτοκρατορία, ακόμα και όταν ο Πόντος κατακτήθηκε από τους Τούρκους (1461μ.Χ.)...
Με το ξέσπασμα του Α΄ παγκοσμίου πολέμου το 1914, οι Τούρκοι τάχθηκαν με τους Γερμανούς που είχαν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα σε Πόντο και Μικρά Ασία, κηρύττοντας γενική επιστράτευση καί θέτοντας σε εφαρμογή ένα από τα πλέον σατανικότερα σχέδια που επινοήθηκαν ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας με σκοπό να εξοντώσουν κυρίως τον Ελληνισμό καί τους Αρμένιους. Το σχέδιο μελετήθηκε από Γερμανούς επιτελάρχες υπό του Λίμαν φον Σάντερς (ιθύνων νους των νεότουρκων) και προέβλεπε την εξόντωση στον Πόντο, στη Μικρά Ασία και πέραν αυτής, όσων δεν ήταν Τούρκοι, αψηφώντας ότι η Τουρκία δεν ήταν τουρκική, απλά είχαν κατακτηθεί όλα τα εδάφη κυρίως των Ελλήνων, οι οποίοι απ’ την αρχαιότητα είχαν συνεχή παρουσία στην περιοχή, αναπτύσσοντας λαμπρότατο πολιτισμό καί προσφέροντας τα μέγιστα στον κόσμο. Οι Έλληνες του Πόντου αναγκάσθηκαν να επιστρατεύονται υπό συνθήκες καταδίκης σε μαρτυρικό θάνατο (βλ. εργατικά τάγματα – αμελέ ταμπουρού)! Για να ξεφύγουν τους βασανισμούς και την εξόντωση οι Πόντιοι κατέφευγαν στα βουνά δημιουργώντας ανταρτικές ομάδες σωτηρίας, προστατεύοντας τον άμαχο πληθυσμό. Από το 1914-1922 οι Ελληνοπόντιοι αντιστάθηκαν οργανωμένα κατά των Τούρκων. Η θρυλική ομάδα του Βασίλ-αγά (Βασίλη Ανθόπουλου) ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων, καθώς και η ομάδα του Παντέλ-αγά (Παντελή Αναστασιάδη) που με 47 παλικάρια προστάτευσε 2.500 γυναικόπαιδα, εξευτελίζοντας στρατιά 10.000 Τούρκων!
Το γερμανοτουρκικό σχέδιο προέβλεπε αρχικά την οικονομική εξάντληση των Ελλήνων, την κατάργηση της γλώσσας και της χριστιανικής θρησκείας ώστε να εκριζώσουν τη συνείδησή τους, τον εμπορικό αποκλεισμό, τους δυσβάσταχτους φόρους, συνδυαζόμενα όλα αυτά με βιαιοπραγίες, απαγωγές, εξορίες καί δολοφονίες αμάχων. Βλέποντας ότι δεν αποδίδουν τα «μέτρα», διότι το Πατριαρχείο υπεραμυνόταν και το ελληνικό εμπόριο άντεχε, εφαρμόσθηκε το σχέδιο εξόντωσης, ξεκινώντας από τα ελληνικά χωριά της Ανατολίας, σφάζοντας τους νέους άνδρες με σκοπό να φοβηθούν οι υπόλοιποι και να φύγουν από τον Πόντο και την Μικρασιατική γη γιατί ήταν αδύνατο να φονεύσουν 6 εκατομμύρια Χριστιανούς! Πράγματι, χιλιάδες Έλληνες φεύγουν πρόσφυγες στα νησιά του Αιγαίου, άλλοι θανατώνονται και πολλές γυναίκες πουλιούνται στα σκλαβοπάζαρα επειδή το κοράνι «διδάσκει» ότι δεν μπορεί ο «πιστός» να έχει φιλενάδα παντρεμένη γυναίκα, παρά μόνον σκλάβα (αυτό κι’ αν είναι θρησκεία!!!). Όμως, κατά την εφαρμογή του σχεδίου συνέβησαν και ευτράπελα, όπως ο «κατά λάθος» βιασμός από Τούρκους στρατιώτες, της γυναίκας και της κόρης του επινοητή Σάντερς μπροστά στα μάτια του!
Την συνέχιση της γενοκτονίας αναζωπύρωσε η συνθήκη φιλίας του Κεμάλ με τον Λένιν που ενίσχυε τους Τούρκους καθώς και η ύπουλη σύμπραξη Γαλλίας καί Ιταλίας εις βάρος της Ελλάδας, δολίως και της «φίλης» Αγγλίας. Οι εκτοπίσεις συνεχίσθηκαν, συνοδευόμενες με αρπαγές περιουσιών των Ελλήνων καί πεζοπορίες πολλών ημερών πέραν του Ερζερούμ ακόμα και μικρών παιδιών και ηλικιωμένων κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι άνθρωποι πέθαιναν από τις κακουχίες. Νήπια και μικρής ηλικίας παιδιά του Πόντου σκοτώνονταν από αιμοσταγείς Τούρκους και ρίχνονταν στη θάλασσα! Πολλά μικρά Ελληνόπουλα ακόμα και βρέφη οδηγήθηκαν στις τουρκικές σχολές της Σεβάστειας και εκτουρκίσθηκαν. Οι γυναίκες για να μην τις ατιμάσουν οι Τούρκοι έπεφταν στα ποτάμια και πνιγόντουσαν!
Οι διωγμοί και οι σφαγιασμοί όλα αυτά τα χρόνια γενικεύτηκαν σ’ όλο τον Πόντο και τη Μ. Ασία πριν αποχωρήσουν τα ελληνικά στρατεύματα από τον Σαγγάριο κατά την μεγάλη προδοσία. Τα σχέδια σφαγής εφάρμοζε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ η κυβέρνηση Κωνσταντίνου και των «6» γνώριζαν τι θα επακολουθούσε αλλά δεν ενδιαφέρονταν διότι οι Μικρασιάτες θεωρούνταν «Βενιζελικοί». Τον Μάϊο του 1922 οι τουρκικές και οι αμερικανικές αρχές αναφέρουν ότι ολόκληρος ο ελληνικός πληθυσμός της Σαμψούντας εξοντώθηκε και δεν υφίσταται πλέον κανένα Ελληνικό χωριό! Ομοίως και για τους Έλληνες της Τραπεζούντας και των χωριών της που έγιναν στόχος πυροβόλων και πυρπολήθηκαν! Τον Δεκέμβριο του 1922 οι Γάλλοι αναφέρουν ότι σε όλα τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας οι τσέτες σκότωσαν όλους τους ενήλικες Έλληνες. Μόνο στην περιφέρεια Πάφρας έκαψαν ζωντανούς 300 Έλληνες στο σχολείο του χωριού Σουμερλί, 500 γυναικόπαιδα στο ελληνικό χωριό Τογούζ-Αλάν, 400 κατέκαυσαν στο Εβρέν-Ουσαγή, 300 στο Τζαντούρ, 500 στο Καβακλόγλου, 300 στο Τικεντζίκ, 400 στο Μουαμλή, 250 στο Καρά-Τικέν, στο Σελαμλίκ έκαψαν μέσα στις Εκκλησίες όλους τους απελαθέντες Χριστιανούς της πόλης Πάφρας (6.000 κόσμο)! Στο Αλη-Τσαμ θανάτωσαν 2.500 ανθρώπους ρίχνοντάς τους σε γκρεμούς των ορέων. Εξίσου και στις περιφέρειες Αμισού, Αρμπά κ.α. έκαψαν χιλιάδες Έλληνες. Η Γαλίαινα και τα 13 ελληνικά χωριά της κάηκαν όλα. Η πιο δοκιμασμένη πόλη του Πόντου ήταν η Κερασούντα, όπου εξοντώθηκαν όλοι οι άρρενες και απόμειναν 400 από 14.000 κατοίκους. Από την Χάφζα ως την Σαμψούντα κατέστρεψαν ολοσχερώς 800 ελληνικά χωριά. Στην Αμάσεια από τους 183.000 κατοίκους θανατώθηκαν οι 134.078. Στην Τρίπολη του Πόντου από 2.500 Έλληνες απέμειναν 200! Πάνω από 350.000 άνθρωποι ήταν τα θύματα της γενοκτονίας των Ποντίων! Όσοι γλίτωσαν οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στην Ανατολία. Στόχος ήταν να εξαλειφθεί ο Ελληνισμός από τις πατρογονικές εστίες του. Συνυπεύθυνη με την Τουρκία για τις γενοκτονίες Αρμενίων και Ελλήνων είναι και η Γερμανία.
Όνειρο των Ποντίων ήταν πάντα να ενωθούν με την Ελλάδα, ή τουλάχιστον να δημιουργήσουν την ανεξάρτητη Ελληνική Δημοκρατία του Πόντου. Δεσπόζουσα σ’ αυτές τις προσπάθειες ήταν η δράση του Μητροπολίτου Τραπεζούντας Χρύσανθου. Επίσης, ο Μητροπολίτης Αμάσειας ο Γερμανός Καραβαγγέλης από την Στύψη της Λέσβου, εκτός από εξέχουσα μορφή του Μακεδονικού αγώνα, υπήρξε μια από τις ηγετικές μορφές του Πόντου που εκτός από τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και τα σχολεία που ίδρυσε, οργάνωσε αρχικά και την ποντιακή ένοπλη άμυνα. Ο Μεγάλος Ποντιακός πολιτισμός δεν εξέλειψε. Ένας πολιτισμός που άρχισε από την αρχαιότητα, συνεχίστηκε και μετά το δράμα της Μικρασιατικής καταστροφής και μεταλαμπαδεύτηκε από τους πρόσφυγες κυρίως στην Μακεδονία, αν και μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών πολλοί Έλληνες παρέμειναν στον Πόντο ως Κρυπτοχριαστιανοί έχοντας δύο ονόματα, υπάρχοντας ακόμα και ως ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι!
Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας από τη γενοκτονία των Ελλήνων Χριστιανών του Πόντου. Από την μία η εξακολουθούσα απρεπή συμπεριφορά των Τούρκων που ούτε ένα συγνώμη δεν έχουν εκστομίσει μέχρι σήμερα και από την άλλη η πολιτική λήθη του αθηναιοκεντρικού ελληνικού κράτους, μαζί και οι ανίδεοι διεθνείς οργανισμοί καθώς και οι πολιτικοί που έχουν μαύρα μεσάνυχτα (βλ. πρόσφατες δηλώσεις Ομπάμα), προβληματίζονται ακόμα για να αναγνωρίσουν ότι τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν ειδικά στον Πόντο (1914-1922>) ήταν Γενοκτονία!