Ας έχουμε συνεχώς εις τον νου μας την Ημέρα εκείνη (Ι. Χρυσόστομος)
Γιατί ενθυμίζει την ανάσταση τόσο συχνά; Για να μη νομίσουν ότι η πρόνοια του Θεού είναι μόνον δια τα παρόντα πράγματα και αν δεν απολαύσουν αυτά εις την παρούσα ζωή, να μη γίνονται απροθυμότεροι, αλλά να ελπίζουν εις τα μέλλοντα, και αν εις την παρούσα ζωή δεν τιμωρούνται, να μη αδιαφορούν για αυτό, αλλά να ελπίζουν εις άλλη ζωή.
Αλλά αν εκείνοι δεν ωφελήθηκαν, ας προσπαθήσουμε να ωφεληθούμε εμείς εκ της συνεχούς ομιλίας του περί αναστάσεως. Και αν θελήσουμε να γίνουμε πλεονέκτες ή άρπαγες ή να κάνουμε κάτι άπρεπο, ας έχουμε συνεχώς εις τον νου μας την Ημέρα εκείνη και ας φανταζόμαστε το δικαστήριο και η σκέψη αυτή θα συγκρατεί την άπρεπη ορμή μαςκαλύτερα από κάθε χαλινάρι. Και ας λέγουμε πάντοτε και εις τους άλλους και εις τους εαυτούς μας · Θα γίνει Ανάστασις και μας περιμένει φοβερό δικαστήριο...
Και αν δούμε κάποιον να καυχησιολογεί και να χαίρεται δια τα παρόντα αγαθά, ας του επαναλάβουμε το ίδιο, αποδεικνύοντας εις αυτόν ότι όλα μένουν εδώ. Και αν δούμε άλλον να βασανίζεται και να ταλαιπωρείται, ας πούμε το ίδιο και εις αυτόν, βεβαιώνοντας αυτόν ότι οι λύπες θα τελειώσουν. Και αν δούμε άλλον να αμελεί και να χαλαρώνει, ας επαναλάβουμε το ίδιο, αποδεικνύοντας εις αυτόν , ότι θα δώσει λόγο δια την αμέλειά του. Αυτή η λέξη είναι το καλύτερο φάρμακο δια να θεραπεύσει την ψυχή μας. Διότι υπάρχει ανάστασις και ανάστασις πολύ πλησίον και δεν ευρίσκεται μακράν. Διότι πολύ ταχέως θα έλθει ο Ερχόμενος και δεν θα βραδύνει, λέγει ο Παύλος. Και ο ίδιος πάλι λέγει, ότι όλοι εμείς πρέπει να εμφανισθούμε εμπρός εις το βήμα του Χριστού, δηλαδή και κακοί και καλοί, οι μεν πρώτοι δια να ντρέπονται για όλα όσα έκαναν, οι δε άλλοι δια να λαμπρυνθούν περισσότερο για όλα. Διότι, όπως ακριβώς εδώ οι δικαστές και τους κακούς τιμωρούν και τους καλούς τιμούν δημοσίως, έτσι γίνεται και εκεί, ώστε οι μεν κακοί να ντρέπονται περισσότερο, οι δε καλοί περισσότερο να τιμώνται.
Αυτά λοιπόν ας τα ενθυμούμεθα κάθε μέρα. Αν αυτά σκεφτόμαστε, κανένα από τα πρόσκαιρα και ρευστά πράγματα δεν θα μπορέσει να μας απορροφήσει. Διότι εκείνα που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, εκείνα όμως που δεν βλέπονται είναι αιώνια. Αυτά λοιπόν ας τα λέγουμε συχνά και εις τους εαυτούς μας και εις τους άλλους. Υπάρχει Ανάστασις και Κρίσιςκαι ευθύνες δια τας πράξεις μας. Και όσοι νομίζουν ότι υπάρχει ειμαρμένη, ας λέγουν τούτο και ας περιμένουν να απαλλαγούν αμέσως από το φθοροποιό νόσημα. Διότι, εάν υπάρχει Ανάστασις και Κρίσις, δεν υπάρχει ειμαρμένη, όσο και αν φιλονικούν και φωνάζουν.
Αλλά όμως ντρέπομαι να διδάσκω τους Χριστιανούς περί Αναστάσεως. Διότι εκείνος που έχει ανάγκη να μάθει, ότι υπάρχει Ανάστασις και δεν έχει πείσει αρκετά τον εαυτό του, ότι δεν υπάρχει ανάγκη περί αυτού, αλλά απλώς και τυχαίως θεωρεί τα πράγματα, δεν μπορεί να είναι Χριστιανός. Δια τούτο παρακαλώ και εκλιπαρώ, να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από όλες τις κακές πράξεις και ας κάνουμε τα πάντα, ώστε να επιτύχουμε την συγνώμη και την καλή απολογία κατά την Ημέρα εκείνη.
Ίσως όμως να ρωτήσει κανείς· Πότε θα γίνει η συντέλεια και η Ανάσταση. Ιδού, πόσος χρόνος πέρασε και δεν συνέβη κάτι παρόμοιο; Αλλά, πιστεύσετε με, θα γίνει. Διότι και οι άνθρωποι που έζησαν προ του κατακλυσμού τα ίδια έλεγαν και περιγελούσαν τον Νώε. Αλλά ήρθε ο κατακλυσμός και παρέσυρε όλους εκείνους που δεν πίστευαν και διέσωσε μόνο εκείνον που πίστευε. Και οι άνθρωποι της εποχής του Λώτ δεν περίμεναν την πληγή εκείνη, που εστάλη από τον Θεό, μέχρις ότου το πυρ και οι κεραυνοί που έπεσαν τους εξαφάνισαν όλους.
Και ούτε στους ανθρώπους της εποχής του Λώτ, ούτε της εποχής του Νώε υπήρξε προμήνυμα των μελλόντων να συμβούν. Αλλά ενώ όλοι είχαν επιδοθεί στην τρυφή και στην μέθη και ενώ όλοι γλεντοκοπούσαν, επήλθαν όλα τα αφόρητα εκείνα κακά. Έτσι θα γίνει και η Ανάσταση, χωρίς προμήνυμα, αλλά εις το μέσον της ευημερίας μας. Δια αυτό και ο Παύλος λέγει, ότι όταν λέγουν ειρήνη και ασφάλεια, τότε έρχεται πάνω τους αιφνίδια καταστροφή, όπως ο πόνος στην έγκυο και δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν. Έτσι τα τακτοποίησε ο Θεός, δια να είμαστε πάντοτε έτοιμοι για τον αγώνα και να μη έχουμε εμπιστοσύνη στην ασφάλειά μας.
(Απόσπασμα από την 45η ομιλία, στο Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, ΕΠΕ 13 Α, σελ. 311-315).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου