Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας,
Πολιτικὸς Ἐπιστήμων
Μὲ σχολικὰ βιβλία, μὲ τετράτομες Ἱστορίες τῶν Βαλκανίων ποὺ χρηματοδοτοῦν διεθνεῖς χρηματιστές, μὲ ψευδὸ-ἱστορικὰ ντοκιμαντὲρ ἰδιωτικῶν σταθμῶν καὶ μὲ ἄλλους τρόπους βάλλεται κατὰ τὰ τελευταία χρόνια ἡ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ στόχος ὅλων τῶν ἐπιθέσεων κατὰ τοῦ μαθήματος τῆς Ἱστορίας, κατὰ τῶν Ὀρθοδόξων Θρησκευτικῶν καὶ κατὰ τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν δὲν εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀλλαγὴ παιδαγωγικοῦ προτύπου. Εἶναι ἡ ἀποκοπὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ μάλιστα τῶν νέων ἀπὸ τὶς ρίζες καὶ ἀπὸ τὸ παρελθόν τους. Νὰ εἶναι δέντρα χωρὶς ρίζα ὥστε νὰ λυγίζουν πιὸ εὔκολα...
Νὰ μὴν γνωρίζουν τὴν πραγματική τους καταγωγή, νὰ μὴν μαθαίνουν γιὰ ἀρχαίους σοφούς, γιὰ βυζαντινὰ παλληκάρια, γιὰ κλεφτουριὰ καὶ νεομάρτυρες, ὥστε νὰ ὑποδουλώνονται εὐκολότερα. Καὶ οἱ ὑποδουλώσεις δὲν εἶναι μόνον στρατιωτικοῦ τύπου. Ἔχουν ἄλλοτε μορφὴ πολιτιστική, ἄλλοτε οἰκονομική, ἄλλοτε θρησκευτική.
Ἡ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ πρέπει νὰ διατηρηθεῖ ὡς θησαυρὸς πολύτιμος ὥστε νὰ ἐξέλθουμε νικητὲς ἀπὸ τὴ σημερινὴ μάχη μὲ τὴν κρίση. Γιὰ νὰ μετατρέψουμε τὴν κρίση σὲ εὐκαιρία, γιὰ νὰ σηκώσει κεφάλι ὁ λαός μας ποὺ ὑποφέρει οἰκονομικά, κοινωνικά, πνευματικά. Στερεῖται ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἀλλὰ ἐπιπλέον στερεῖται προτύπων, ἰδανικῶν. Γιὰ νὰ ἐπικρατήσει ἡ ἀνθρωπιὰ σ’ αὐτὸν τὸν τόπο χρειαζόμαστε τὸ χριστιανικὸ μήνυμα τῆς ἀλληλεγγύης, πρέπει νὰ ξαναγίνουμε ἄνθρωποι κατὰ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ ἔννοια. Οἱ ἄνω θρώσκοντες, αὐτοὶ ποὺ ἀνεβαίνουν πρὸς τὰ ἐπάνω, ποὺ κοιτάζουν πρὸς τὸν Θεό, ποὺ ἔχουν ὑψηλοὺς στόχους, ἠθικοὺς καὶ πνευματικούς. Ἡ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, Ἀρχαιότητα, Βυζάντιο, Τουρκοκρατούμενος- Φραγοκρατούμενος καὶ Νεώτερος Ἑλληνισμὸς πρέπει νὰ....
διδάσκεται σωστὰ σὲ μικροὺς καὶ μεγάλους. Μακρυὰ ἀπὸ φανατισμοὺς καὶ ἰδεοληψίες. Οὔτε θὰ γίνουμε ρατσιστὲς καὶ ἐθνικῶς ἀλαζόνες, οὔτε ὅμως θὰ ὑποκύψουμε στὴν ἰσοπεδωτικὴ παγκοσμιοποίηση, στὴν ἐθνικὴ μειονεξία, στὴν ἠττοπάθεια.
Ἡ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ κράτησε ὄρθιο τὸ Ἔθνος μας σὲ δύσκολες στιγμές. Στὴ ζοφερὴ περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας ἡ ἀναφορὰ στὴν Ἀρχαιότητα καὶ στὸ Βυζάντιο (Ρωμανία) ἔδινε δύναμη καὶ ἐλπίδα γιὰ ἐθνικὴ ἀνάσταση. Μὲ Ἀρχαία Ἑλληνικά, Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ ἱστορικὴ γνώση γαλουχήθηκε τὸ Γένος στὰ κρυφὰ καὶ φανερὰ σχολεῖα τῶν ὑποδούλων. Ὁ Ὅμηρος, τὰ «μαθηματάρια» μὲ ἐπιλογὴ κειμένων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ὁ Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, τὸ Ψαλτήριο καὶ ἡ Ὀκτώηχος στὸ πρωτότυπο, αὐτὰ καὶ πολλὰ ἄλλα πνευματικὰ ἐφόδια στήριξαν τὴ Μεγάλη Ἰδέα καὶ ὁδήγησαν στὴ μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση.
Τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα ἐπικαλοῦνται οἱ ἐπαναστατημένοι τοῦ 1821. Ὁ Ἀθανάσιος Διάκος σὲ προκήρυξή του θυμᾶται τὸν Λεωνίδα καὶ τὶς Θερμοπύλες, οἱ Μανιάτες γράφουν «ἐκ τοῦ Σπαρτιατικοῦ Στρατοπέδου». Ἀλλὰ καὶ τὸ Βυζάντιο τοὺς ἐμπνέει. Τὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο θεωρεῖ ὡς βασιλέα τοῦ ὁ Θ. Κολοκοτρώνης, τοὺς νόμους τῶν «Χριστιανῶν ἠμῶν αὐτοκρατόρων» θέτουν ὡς πρώτη νομοθεσία τοῦ ἐλευθέρου κράτους οἱ Ἐθνοσυνελεύσεις τοῦ Ἀγῶνος.
Μετὰ τὴν πτώχευση τοῦ 1893, τὴν ἥττα τοῦ 1897 καὶ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Διεθνοῦς Οἰκονομικοῦ Ἐλέγχου τὸ 1898 ἡ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀφυπνίζει συνειδήσεις καὶ προετοιμάζει τὴν μεγάλη ἐξόρμηση τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων τοῦ 1912-13. Ὁ Κωστὴς Παλαμᾶς γράφει τὴ «Φλογέρα τοῦ Βασιλιᾶ» καὶ τὴν ἐκδίδει τὸ 1910, γιὰ νὰ παρουσιάσει αὐτὴ τὴν ἀδιάσπαστη ἑνότητα. Ἀπὸ τὴν Ἀρχαιότητα καὶ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο μέχρι τὸν Βυζαντινὸ Βασίλειο Βουλγαροκτόνο, τοὺς κλέφτες καὶ τοὺς ἁρματολούς. Ὁ Κων. Παπαρρηγόπουλος καὶ ὁ Σπ. Ζαμπέλιος εἶχαν προετοιμάσει τὸ ἔδαφος.
Αὐτὴ ἡ Ἑλληνικὴ Διάρκεια, ἡ ἀδιάσπαστη πορεία τοῦ Ἔθνους, ἐμπνέει διαχρονικὰ καὶ τὸν ἐκτὸς Ἑλλάδος Ἑλληνισμό, ὅπως σήμερα τὴν ἀγωνιζόμενη Κύπρο μας. Ἀντιγράφω μία παράγραφο ἀπὸ τὴ σοφὴ Ἐγκύκλιο ποὺ ἐξέδωσε στὶς 15.9.2013 ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου: «Δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ δημιουργήσουμε μία κοινωνία ἐλεύθερων καὶ δημοκρατικῶν πολιτῶν. Χρειαζόμαστε μία κοινωνία μὲ ταυτότητα. Καὶ αὐτὴ ἡ ταυτότητα δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ καὶ ὀρθόδοξη». Γένοιτο!
Δημοκρατία, 17/09/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου