Λίγα μόλις μέτρα από την φιλήσυχη κοινότητα του Μανταμάδου με ιδιαίτερη λαμπρότητα μας καλωσορίζει η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Μία όαση ελπίδας και ευφροσύνης σε απόλυτη αρμονία με την γύρω περιοχή, γνωστή τοις πάσι για την μοναδική στην ορθόδοξη εικονογραφία θαυματουργή ανάγλυφη εικόνα του Ταξιάρχου Μιχαήλ. Ένα φιλοτέχνημα – αντίδωρο του δοκίμου μοναχού Γαβριήλ στον “σωτήρα” του Αρχάγγελο με αίμα (των εν Μανταμάδω 18 σφαγιασθέντων μοναχών) και χώμα...
Αυτό όμως που πραγματικά κάμει ιδιαίτερη την συγκεκριμένη εικόνα δεν είναι τόσο η σύστασή της, όσο η ζωντανή της παρουσία. Ένας Ταξιάρχης ολοζώντανος με δυο ασημοκέντητα φτερά σπεύδει να βγει, να σου πει, να σε αγκαλιάσει. Άλλοτε ροδοκόκκινος, φιλικός, χαμογελαστός, άλλοτε μαυριδερός και απόμακρος. Άλλοτε πάλι με δάκρυα στα μάτια, στάλες ιδρώτα σε όλο το πρόσωπο, με ολάνοιχτες τις κόρες των ματιών, το στόμα...
Για θυμηθείτε παλαιότερα πόσοι μα πόσοι επισκέπτες αποσπούσαν κομμάτια από το πρόσωπο του Αγίου, για να το αντικρίσουν την επομένη έκθαμβοι οι νεωκόροι με επουλωμένες τις “πληγές”; Πόσες φορές φιλώντας το δεν ένοιωθες την θερμότητά του, την ανθρωπίνη του υφή; Και πόσα ακόμα θαυμαστά και υπέροχα.
Μία θεία μορφή που αμετακίνητη για περισσότερα από χίλια χρόνια συνεχίζει όχι μόνο να δεσπόζει αλλά και να σκορπά απλόχερα τους ουράνιους μαργαρίτες της σε όλους όσους επικαλεστούν τη χάρη της. Ας έχει όλο τον κόσμο καλά.
Ποσειδών Γ. Γιαννακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου