Εκοιμήθη ο κοσμοκαλόγερος της Μυτιλήνης

Κυρ-Μάριος (Μάρκος Καλιπολίτης). Άνθρωπος του Θεού. Με πίστη αληθή στον Ιησού Χριστό, τον Κύριο και Θεό μας. Σ’ Εκείνον που είναι η οδός, η Ανάσταση και η ζωή, το φως το αληθινόν, ο Πατέρας, ο Διδάσκαλος, ο καλός Ποιμένας. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι η χριστιανική ζωή είναι η θύρα της σωτηρίας, ζωή μακαρία και αιώνια. Υμνώντας, δοξάζοντας και ευχαριστώντας αδιαλείπτως τον Κύριο...

 Αντλώντας δύναμη και χάρη Θεού, ζώντας με μετάνοια καί ταπείνωση. Αφιλάργυρος, ειρηνικός, συμφιλιωμένος και ενωμένος με τους ανθρώπους, χωρίς να οργίζεται, αγαπώντας, συγχωρώντας και υπομένοντας. Πραγματικός φίλος Χριστού. Απολαμβάνοντας τις δωρεές του Θεού. Το Άγιο Ποτήριο, το Σώμα και το Αίμα, τον ίδιο τον Χριστό. Με μόνη καθημερινή φροντίδα τη σωτηρία της ψυχής του, εναποθέτοντας τις ελπίδες σ’ Εκείνον: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ως θέλεις και ως οίδας, ελέησόν με…». Τηρώντας τις Εντολές του Χριστού, τους κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Πολύ προσευχή, αγάπη, νηστεία και εκκλησιαστική μυστηριακή ζωή. Ακολουθώντας πιστά το δρόμο του Κυρίου της δόξης. Εκείνου που δίνει ζωή στον κόσμο.

Μιμούμενος Εκείνον, που είναι πράος και ταπεινός στο φρόνημα. Απαρνησάμενος τον εαυτό του και σηκώνοντας το σταυρό του, ακολουθώντας τον Χριστό. Αγαπώντας τον Κύριο και Θεό με όλη του την καρδιά, με όλη του την ψυχή, με όλη του τη διάνοια και με όλη του τη δύναμη. Αγαπώντας τον πλησίον σαν τον εαυτό του. Πορευόμενος ταπεινά για την Βασιλεία των Ουρανών, πενθώντας για να βρίσκει παρηγοριά στον Χριστό, πράος για να κληρονομήσει τον Ουρανό, πεινώντας και διψώντας την αρετή, για να χορτάσει τα ουράνια αγαθά, ελεώντας για να ελεηθεί και να συγχωρεθεί, με καθαρή και ενάρετη καρδιά για να δει τον Θεό, ειρηνικός ως παιδί Του, ευτυχής όταν τον κορόϊδευαν για την πίστη του, χαρούμενος για τις κακοπάθειες που του πρόσφεραν πολύ μισθό στον ουρανό.

Εκοιμήθη μακάριος και τρισευτυχισμένος, ακούγοντας το Λόγο του Θεού και εφαρμόζοντας αυτόν στην ταπεινή ζωή του: «Να γίνεται τελευταίοι, ταπεινοί και υπηρέτες όλων, αν θέλετε να γίνεται πρώτοι» (Λκ. Ιγ΄ 22-30)

Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος…

Εκοιμήθη την 1η Μαρτίου 2013. Η εξόδιος ακολουθία του εψάλη στην Ι.Μ. Προφήτου Ηλιού Μυτιλήνης, μετ' ολονυκτίας αγρυπνίας και ενταφιάσθηκε εντός της Μονής.
Καλό Παράδεισο, αγαπημένε κυρ-Μάριε…

σ.α.