…Κάποιος, ως προς μεν την ηλικία νέος, άθλιος όμως στην ψυχή, κατεχόμενος από φοβερό δαίμονα, άλλοτε κατεξέσχιζε τα ρούχα του καί παρουσιαζόταν να περιπλανάται γυμνός, άλλοτε δε εφέρετο σε γκρεμούς καί βρώμικους λάκκους (βοθύνους), άλλοτε πάλιν περιεπλανάτο σε βουνά καί ερημιές καί κάποτε έπεφτε σε άθλια νερά, απειλώντας τον εαυτόν του με οικτρό θάνατο. Αυτός, λοιπόν, κυριευμένος, κάποια μέρα, από την συνήθη δαιμονική του κατάσταση, έτρεχε -αλοίμονο- με ταχύτητα και ορμή προς την θάλασσα...
Αλλά ο Θεός θέτει εμπόδιο από ψηλά στην ορμή του αυτήν τον Μεγάλο Άγιο Πατάπιο. Αυτόν, λοιπόν, αφού τον συνάντησε ξαφνικά ο δαιμονιζόμενος, άρχισε να ταράζεται, αλλά και να κτυπιέται από εδώ καί από εκεί καί να βγάζει αφρούς από το στόμα καί να αγριοκοιτάζει τον Άγιο, βγάζοντας κραυγές και τρίζοντας τα δόντια, απειλώντας αυτόν με θυμό. Μόλις ο Άγιος τον επλησίασε, το δαιμόνιο, άρχισε να βγάζει φοβερές κραυγές. «Αλοίμονο, έλεγε με το στόμα του νέου, για την συμφορά μου!! Τί είναι αυτό; Πάλι μπροστά μου ο Πατάπιος; Τί θα γίνω; Που να πάω; Στό εξής σε ποιόν να κατοικήσω; Αφού υπέφερα πολλά και ήδη βρήκα τούτο το κατοικητήριο καί από αυτό τώρα υποχρεώνομαι να φύγω! Είσαι Δυνατός, ω Ναζωραίε, Σύ φοβερός και παντού κυβερνάς τα πάντα. Που, λοιπόν, να πάω; Αν πάω στην έρημο, αν πάω στις πόλεις, αν όπου αλλού κανείς φαντασθεί, φθάνεις εκεί ο ίδιος, μόνο με τον τύπο του Σταυρού Σου καί μόνο με το όνομά σου μας διώχνεις. Έχω νικηθεί. Έχω αποδυναμωθεί. Βιάζομαι να φύγω»! Αυτά έλεγε το πονηρό πνεύμα και τον Νέον αυτόν εξετίναξε στον αέρα.
Ο δε άριστος σε αγιότητα του Θεού άνθρωπος (ο Άγιος Πατάπιος), αφού έκαμε με το δάκτυλό του το ακαταμάχητο όπλο, το Σημείο Του Σταυρού, στον αέρα, επετίμησε το δαιμόνιο, με τα λόγια του Δεσπότου Χριστού: «Έξελθε, από τον άνθρωπο, του λέγει, ακάθαρτο πνεύμα. Έξελθε καί πήγαινε μακριά στις ερημιές. Ο Χριστός, δι' εμού, σε διατάζει να κάμεις αυτό, του οποίου την Δύναμιν και συ, παρά την θέλησή σου, παραδέχτηκες καί ομολόγησες». Ενώ έλεγε, αυτά, ο Άγιος Πατάπιος, (το δαιμόνιον) αφού εσπάραξε τον νέον, εβγήκε σαν καπνός από το στόμα του καί έφυγε καταντροπιασμένο!
Πηγή: "Πρόσκλησις γνωριμίας με τον Όσιον Πατάπιον και το Μοναστήρι του" του Πρωτοπρεσβυτέρου Σωτηρίου Μακρυστάθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου