Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου

«Ἡ νηστεία προστατεύει κάθε ἀρετή. Εἶναι ἡ ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνα, τό στεφάνι αὐτῶν πού ἐγκρατεύονται, τό κάλλος τῆς παρθενίας και τοῦ ἀγιασμοῦ, ἡ λαμπρότητα τῆς σωφροσύνης, ἡ ἀρχή τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ἡ μητέρα τῆς προσευχῆς, ἡ πηγή τῆς σωφροσύνης και τῆς φρόνησης. Αὐτή διδάσκει τήν ἡσυχία καί προηγεῖται ὅλων τῶν καλῶν ἔργων». 

ΑΓ. ΙΣΑΑΚ ο ΣΥΡΟΣ

Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου έχει αυστηρό χαρακτήρα, λόγω της αγάπης καί της ιδιαίτερης ευλάβειας πού τρέφουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γιά την Πᾳναγία, πρός τιμήν της οποίας νηστεύουμε από λάδι όλες τίς ημέρες, και φυσικά απέχουμε από κρεατικά, ψαρικά και γαλακτοκομικά. Κατάλυση οίνου καί ελαίου έχουμε μόνο τά Σάββατα, τίς Κυριακές καί στήν εορτή της Μεταμορφώσεως που οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει καταλύουμε ψάρι. Κατάλυση ιχθύος καί μόνο έχουμε κατά τήν ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αν συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή...

Ο π. Συμεών Κούτσας αναφερόμενος στην ανάγκη της εκκλησιαστικής νηστείας στη σύγχρονη ζωή λέγει: «Πολλοί επισημαίνουν σήμερα τον διαγραφόμενο κίνδυνο εξαντλήσεως των αγαθών της γης από την αλόγιστη υπερεκμετάλλευση των πρώτων υλών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Όλοι γνωρίζουμε την εκτεταμένη και ανησυχητική μόλυνση του περιβάλλοντος και την εμφανή απειλή να ανατραπεί η ισορροπία του οικοσυστήματος στο οποίο ζούμε. Η βαθύτερη αιτία που προκάλεσε και συνεχίζει να εκτρέφει αυτούς τους κινδύνους είναι η καταναλωτική μανία που μας κατέλαβε, η αλόγιστη χρήση των αγαθών της γης στην οποία παρασυρθήκαμε. Τις συνέπειες των κινδύνων αυτών δεν μπορούμε να προλάβουμε με άλλον τρόπο, παρά μόνο αν θυμηθούμε και υιοθετήσουμε ως τρόπο ζωής το πνεύμα λιτότητας και απλότητας στη χρήση των υλικών αγαθών, που επαγγέλλεται το Ευαγγέλιο Ιησού Χριστού.

Αλλά και οι διάφοροι κίνδυνοι, που απειλούν σήμερα την υγεία μας (καρδιαγγειακά νοσήματα, εμφράγματα της καρδιάς, εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνος, σακχαρώδης διαβήτης, υψηλή πίεση, χοληστερίνη κ.α.), λόγω της παχυσαρκίας και της υπερκαταναλώσεως κρέατος, αυγών, γαλακτοκομικών προϊόντων και γλυκισμάτων, μας παραπέμπουν στη λησμονημένη από πολλούς νηστεία της Εκκλησίας. Αποδεικνύουν πόσο σοφά οι Πατέρες μας όρισαν τα όσα αφορούν τη διατροφή μας κατά τις νηστίσιμες και απολυτές περιόδους και ημέρες. Αποκαλύπτουν πόσο ωφέλιμη είναι η ευλογημένη νηστεία όχι μόνο για τη χριστιανική μας ζωή αλλά και για τη διατήρηση της καλής υγείας μας».

Την μεγάλη σημασία της νηστείας για όλη την κοινωνία, δίδει και ο Μέγας Βασίλειος: «Αν όλοι την παρελάμβαναν ως σύμβουλο σ’ αυτά που οφείλουν να πράξουν, τίποτε δεν θα εμπόδιζε να είχαμε βαθιά ειρήνη σ’ ολόκληρη την οικουμένη… Κι ούτε πάλι ο βίος μας θα ήταν τόσο πολυστένακτος και γεμάτος κατήφεια, αν η νηστεία κυβερνούσε τη ζωή μας. Διότι είναι φανερό ότι θα δίδασκε σε όλους όχι μόνο την εγκράτεια των τροφών, αλλά και την πλήρη αποφυγή και αποξένωση από την φιλαργυρία, την πλεονεξία και από κάθε άλλη κακία».