Το Άγιον Πνεύμα

Δαμασκηνού του Υποδιακόνου καί Στουδίτου

«Αυτό το Πνεύμα τρεις φορές και σε τρία είδη εφάνη. Μετά την Ανάσταση του Χριστού μια, και πριν της Αναστάσεως δύο φορές. Την μεν πρώτη φορά εφάνη ως περιστερά στον Ιορδάνη ποταμό, όταν εβαπτίζετο ο Χριστός, δεύτερη εφάνη ως νεφέλη στο Θαβώριο όρος, όταν ο Χριστός μεταμορφώθη. Τρίτη την σήμερον ημέρα (της Πεντηκοστής), ως γλώσσες πύρινες εκάθισε στις κεφαλές των Αγίων Αποστόλων…»...

«Αυτό το Πνεύμα το Άγιο οι Προφήτες προκήρυξαν. Ο μέν Ησαΐας λέγει: ‘‘Πνεύμα Κυρίου ήν επ’ εμέ, ου ένεκεν έχρισέ με’’ και πάλι, ‘‘Επαναπαύσεται επ’ αυτόν επτά πνεύματα: Πνεύμα σοφίας Πνεύμα συνέσεως, Πνεύμα γνώσεως, Πνεύμα ευσεβείας, Πνεύμα ισχύος, Πνεύμα βουλής, Πνεύμα φόβου Κυρίου’’ και αλλού λέγει: ‘‘Και κατέβη Πνεύμα Κυρίου, και ωδήγησεν αυτούς’’ και αλλού ‘‘Πνεύμα επιστήμης ενέπλησε τον Βεσελεήλ, και Πνεύμα παροξυνόμενον, και Πνεύμα εξάραι τον Ηλίαν’’, αυτό ο Ελισαίος εζήτει διπλούν από τον Ηλίαν, αυτό ζητεί και ο Δαυΐδ λέγων: ‘‘Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία’’ και πάλιν: ‘‘Και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με’’. Αυτό το Πνεύμα και ο Προφήτης Ιωήλ προκήρυξε λέγων: ‘‘Και έσται εν ταίς εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, εκχεώ από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα’’. Αυτό το Πνεύμα εστερέωσε τις Αγγελικές δυνάμεις. Ο Δαυΐδ το μαρτυρεί: ‘‘Τω λόγω Κυρίου οι ουρανοί εστερεώθησαν, και τω Πνεύματι του στόματος αυτού πάσα η δύναμις αυτών’’. Αυτό το Πνεύμα ανακαινίζει το πρόσωπο της γης, ο αυτός Προφήτης το μαρτυρεί: ‘‘Εξαποστελείς το Πνεύμα σου, και κτισθήσονται, και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης’’. Αυτό το Πνεύμα ο Ιώβ το μαρτυρεί ως ποιητή λέγων: ‘‘Πνεύμα Κυρίου το ποιήσάν με, πνοή δε Παντοκράτορος η συνέχουσά με’’. Αυτό εάν κάποιος δεν το λάβει, Βασιλείαν Θεού δεν κληρονομεί. Ο Χριστός το μαρτυρεί λέγων: ‘‘Είτις ουκ αναγεννηθεί εξ’ ύδατος και Πνεύματος, ου μη εισέλθει εις την Βασιλείαν των Ουρανών’’.

Αυτό το Πνεύμα τους βοσκούς κάμνει Προφήτες, ωσάν τον Δαυΐδ, και τον Αμώς, οπού ο μέν Δαυΐδ έβοσκε πρόβατα, ο δε Αμώς αιγίδια, αλλά και το ύστερον έγιναν Προφήτες. Αυτό το Πνεύμα τα νέα παιδάρια τα κάμνει Προφήτες, και κριτές γερόντων, ωσάν τον Προφήτη Δανιήλ, οπού έκρινε τους κριτές των Εβραίων, και τους καταδίκασε. Αυτό το Πνεύμα τους ψαράδες τους κάμνει Αποστόλους, ωσάν τον Πέτρο και Ιωάννη, και τους λοιπούς Αποστόλους. Ενθυμήσου, αυτό το Πνεύμα τους τελώνες πραγματευτάδες ψυχών ανθρωπίνων τους κάμνει, και μαρτυρεί αυτό ο Ματθαίος, οπού ήταν τελώνης και ύστερα έγινε Απόστολος. Αυτό το Πνεύμα τους διώκτες και φονέας πρώτους των Αποστόλων τους ποιεί, ωσάν τον Απόστολο Παύλο, οπού ήταν διώκτης και ασεβής, αλλά ύστερα έγινε δοκιμώτερος των Αποστόλων. Αυτό το Πνεύμα συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων ως Θεός. Αυτό ποιεί τους ευσεβείς Χριστιανούς υιούς Θεού και κληρονόμους της Βασιλείας των Ουρανών. Αυτό φίλους Θεού και Προφήτες κατασκευάζει, όπως λέγει και ο σοφός Σολομών. Αυτό ενεργούσε στα θαύματα των Αποστόλων, στα σημεία των Πατέρων, στα έργα των Αγίων. Αυτό εδυνάμωνε τους Μάρτυρες, εθαρσοποιεί τους αχαμνούς, και ετελείωνε τα θαύματα. Αυτό ανάσταινε τους νεκρούς, αυτό ιάτρευε τους τυφλούς. Αυτού η δύναμη εθεράπευε τους ασθενείς, και εφώτιζε τους σκοτισμένους. Αυτό εσόφισε τους αγραμμάτους. Αυτό εμαθήτευσε τους αμαθείς. Αυτό εφώτισε τους αλιείς. Αυτό ενέπνευσε στα στόματα των Προφητών, και προφήτευσαν. Αυτό ελάλησε εκ στόματος των Αποστόλων. Αυτό εσυντύχαινε και από τα στόματα των Πατέρων, τω Διδασκάλων, των Αγίων, των Ασκητών, και των Μαρτύρων. Αυτό εδογμάτισε. Αυτό στήριξε τα δόγματα των Πατέρων. Αυτό τελεί τους Ιερείς, χρίει τους ευσεβείς βασιλείς. Αυτό το Πνεύμα λέγεται δάκτυλος Θεού, ως εκ της ουσίας του Θεού, ο Χριστός το ορίζει. Ει δε εγώ εν δακτύλω Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια. Αυτό το Πνεύμα λέγεται και είναι φως, ότι φωτίζει τους εσκοτισμένους. Αυτό το Πνεύμα είναι Θεός, άλλος Παράκλητος, άλλος μεν, δια την υπόσταση, Παράκλητος δε, δια την παρηγορία…».