«…Συ που εβαπτίσθης εις τον Χριστόν και τον θάνατον Αυτού… εξέτασε τον εαυτόν σου, αν ακολουθεί τα βήματά Του.
Αυτός είναι αναμάρτητος και πρότυπον εις όλα. Εβάδισεν εις την πτωχείαν, συ όμως δεν υποφέρεις καθόλου την πτωχείαν.
Αυτός δεν είχε που να κλίνει την κεφαλήν Του, συ δε δεν αντέχεις με χαράν την ξενιτειάν.
Αυτός ηνέχθη τας ύβρεις, ενώ συ καμμίαν ύβριν δεν σηκώνεις.
Αυτός δεν εξεδικείτο, ενώ συ δεν ησυχάζεις αν δεν ανταποδώσεις το κακόν που σου έκαμαν...
Αυτός δεν ωργίζετο και όταν ακόμη έπασχεν, ενώ συ οργίζεσαι και όταν στενοχωρείς τους άλλους.
Αυτός παρέμενεν ατάραχος όταν υβρίζετο, ενώ συ και χωρίς να υβρίζεσαι ταράσσεσαι.
Αυτός με ταπεινοφροσύνην συνεβούλευεν όσους ημάρτανον εις Αυτόν, ενώ συ και αυτούς που σε αγαπούν τους κτυπάς με τα λόγια.
Αυτός όλα όσα Του συνέβαινον τα υπέφερε με χαράν συ και το παραμικρότερον που φέρνει λύπην, όταν το ακούσεις, εξαγριώνεσαι.
Αυτός ήτο πράος προς εκείνους που έπεσαν εις αμαρτίας, συ υπερηφανεύεσαι και εις βάρος των αξιωτέρων σου.
Αυτός έδωσε τον Εαυτόν Του χάριν εκείνων που ημάρτησαν εις Αυτόν, μέχρις ότου τους λυτρώσει από την αμαρτίαν, ενώ εσύ ούτε και δι’ εκείνους που σε αγαπούν δεν ημπορείς να θυσιάσεις τον εαυτόν σου.
Κοίταξε λοιπόν τι σου έδωσε και τι Του ανταποδίδεις, γνώρισέ Τον από τα έργα Του, και τον εαυτόν σου από τα ιδικά σου. Αν λοιπόν απέθανες μαζί Του, εις το Θείον Βάπτισμα (Ρωμ. στ΄, 3), διατί διαπράττεις αυτάς τας αμαρτίας; Πώς λοιπόν θα ημπορέσεις να τον αντικρίσεις, κατά την ημέραν της δόξης Του, όταν θα φανερωθεί εις τον Ουρανόν, και θα τον βλέπει εις την μεγάλην Του δόξαν όλον το ανθρώπινον γένος και θα φέρει επάνω Του τα ίχνη των Παθών, που εδοκίμασε προς χάριν μας (Εβρ. β΄, 9-10); Συ πρόκειται να εμφανισθείς χωρίς να έχεις τίποτε από τα παθήματα αυτά εις το σώμα σου;…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου