Ο πανάγαθος Θεός και φιλάνθρωπος Κύριός μας, αυτούς που γι’ Αυτόν προθύμως αγωνίσθηκαν, τους Αγίους Μαθητές και Αποστόλους Του, Προφήτες και Μάρτυρες και πάντες τους ευαρεστήσαντες Αυτόν, όχι μόνο της Βασιλείας των Ουρανών και των αιωνίων αγαθών τους αξίωσε, αλλά και τους τόπους στους οποίους διέπρεψαν και ετάφησαν, πλήρεις χαρίτων τους υπέδειξε και με πολλά θαύματα τους ελάμπρυνε. Η εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, την 8η Μαΐου, συνδέεται με την ανάδυση θαυματουργικής Αγίας κόνεως (σκόνης) από τον τάφο του, μέσω της θαυματουργικής επενεργείας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν «επίγειο μάννα». Ο Ιωάννης, κατά την παράδοση, αφού, ύστερα από θείο φωτισμό, προέβλεψε ότι επρόκειτο να μεταστεί από την παρούσα ζωή στην αιώνια και ατελεύτητη, παρέλαβε τους μαθητές του και βγήκε έξω από την Έφεσο. Εκεί σε ένα σημείο υπέδειξε να ανοιχθεί τάφος. Μόλις έγινε αυτό, μπήκε μέσα ζωντανός και εκοιμήθη εν ειρήνη. Μετά την κοίμηση και την θαυμαστή ταφή του Αγίου Αποστόλου Ιωάννου του Θεολόγου στην Έφεσο [26 Σεπτ.], ο τάφος του, που βρέθηκε κενός, κατέστη πηγή θαυμάτων. Κάθε χρόνο, την ημέρα αυτή, βρισκόταν αίφνης καλυμμένος με ένα είδος τέφρας, την οποία ονόμαζαν “Μάννα” και η οποία είχε την ιδιότητα να θεραπεύει τα νοσήματα της ψυχής και του σώματος όσων αλείφονταν με αυτήν με πίστη. Το θαύμα αυτό έγινε αφορμή να τιμά η Εκκλησία μια δεύτερη φορά, κάθε χρόνο, τον μαθητή “όν ηγάπα ο Ιησούς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου