Τα ξόρκια

Ένα από τα θλιβερά αποτελέσματα της παρακοής των πρωτοπλάστων υπήρξε καί η αρρώστια, πού οδηγεί τον άνθρωπο στη φθορά καί στο θάνατο. Μερικοί, λοιπόν, για ν' απαλλαγούν από τις αρρώστιες, καταφεύγουν στα ξόρκια, πού νομίζουν ότι είναι προσευχές. Όμως τα ξόρκια είναι συνηθέστατα μαγικά μέσα, πού ποτέ δεν μπορεί να φέρουν καλό, αφού ο σατανάς ποτέ δεν θέλει το καλό των ανθρώπων.
Βεβαίως οι διάφοροι εξορκιστές λέγουν καί αρκετές προσευχές. Αλλά το βάρος δεν πέφτει στις προσευχές καί τα «αγιόλογα», όπως λένε, αλλά στις σατανικές επικλήσεις καί τις μαγικές προλήψεις. Δεν αποκαλύπτουν δε οι εξορκιστές αυτά πού λέγουν, γιατί πιστεύουν, ότι χάνουν τη δύναμή τους. Αν άκουγε όμως κανείς ή αν διαβάσει αυτά πού λένε, τότε θα έφριττε.
Γι' αυτό η Εκκλησία μας καταδικάζει τα ξόρκια καί απαγορεύει στους Χριστιανούς να καταφεύγουν σ' αυτά. Ο ιερός Χρυσόστομος τα αποκαλεί «πομπή του διαβόλου». Καί ο Μέγας Αθανάσιος, για όποιον χρησιμοποιεί τα ξόρκια καί τα άλλα μαγικά μέσα, λέγει ότι «εαυτόν εποίησεν αντί πιστού άπιστον, αντί δε χριστιανού Εθνικόν (ειδωλολάτρη), αντί δε συνετού ασύνετον, αντί δε λογικού αλόγιστον». Εξ άλλου οι ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας, θεωρούν όσους καταφεύγουν στα ξόρκια, αρνητές της πίστεως.
Σύνθημά μας λοιπόν: Κανείς ποτέ καί σε καμιά περίπτωση να μη καταφεύγει στα ξόρκια. Ο καθένας μας μπορεί μόνος του να προσεύχεται για τον εαυτό του και τους οικείους του ή να καταφεύγει στην Εκκλησία, που έχει τόσες σχετικές ευχές, για να βρίσκει προστασία και να πετυχαίνει τους σκοπούς του.
Από το βιβλίο: «Πλάνες και η Αλήθεια» του Μητρ. Ηλείας, Γερμανού Παρασκευόπουλου