Ημαύρωσα, της ψυχής το ωραίον

Επιλεγμένα τροπάρια από τον Μεγάλο Κανόνα του Αγίου Ανδρέα Κρήτης

Από την α΄ ωδή
»Πόθεν άρξομαι θρηνείν, τας του αθλίου μου βίου πράξεις; ποίαν απαρχήν, επιθήσω Χριστέ, τη νυν θρηνωδία; αλλ’ ως εύσπλαχνος μοι δός, παραπτωμάτων άφεσιν.
Από την β΄ ωδή
»Εσπίλωσα, τον της σαρκός μου χιτώνα, και κατερρύπωσα, το κατ’ εικόνα Σωτήρ, και καθ’ ομοίωσιν.
»Ημαύρωσα, της ψυχής το ωραίον, ταις των παθών ηδοναίς, και όλως όλον τον νουν, χουν απετέλεσα.
Από την δ΄ ωδή
»Εγγίζει ψυχή το τέλος, εγγίζει και ου φροντίζεις, ουχ ετοιμάζη, ο καιρός συντέμνει διανάστηθι, εγγύς επί θύραις ο Κριτής εστιν, ως όναρ ως άνθος ο χρόνος του βίου τρέχει, τι μάτην ταραττόμεθα;
»Ανάνηψον ω ψυχή μου, τας πράξεις σου ας ειργάσω, αναλογίζου, και ταύταις επ’ όψεσι προσάγαγε, και σταγόνας στάλαξον δακρύων σου, ειπέ παρρησία τας πράξεις τας ενθυμήσεις, Χριστώ και δικαιώθητι.
»Ου γέγονεν εν τω βίω, αμάρτημα ουδέ πράξις ουδέ κακία, ην εγώ Σωτήρ ουκ επλημμέλησα, κατά νουν και λόγον και προαίρεσιν, και θέσει και γνώμη και πράξει εξαμαρτήσας, ως άλλος ουδείς πώποτε.
Από την στ΄ ωδή
»Τα δάκρυα, Σωτήρ των ομμάτων μου, και τους εκ βάθους στεναγμούς, καθαρώς προσφέρω, βοώσης της καρδίας. Ο Θεός ημάρτηκά σοι, ιλάσθητί μοι.
Κοντάκιον
»Ψυχή μου, ψυχή μου ανάστα τι καθεύδεις; Το τέλος εγγίζει, και μέλλεις θορυβείσαι. Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών, και τα πάντα πληρών.
Από την η΄ ωδή
Ευλογούμε Πατέρα, Υιόν και άγιον Πνεύμα
»Άναρχε Πάτερ Υιέ συνάναρχε, Παράκλητε αγαθέ, Πνεύμα το ευθές, Λόγου Θεού Γεννήτορ, Πατρός ανάρχου Λόγε, Πνεύμα ζων και κτίζον. Τριάς Μονάς ελέησόν με.
Από την θ΄ ωδή
»Ο νους τετραυμάτισται, το σώμα μεμελάκισται, νοσεί το πνεύμα, ο λόγος ησθένησεν, ο βίος νενέκρωται, το τέλος επί θύραις, διό μοι τάλαινα ψυχή, τι ποιήσεις όταν έλθη, ο κριτής αναρευνήσαι τα σα;
»Χριστός ενηνθρώπησε, καλέσας εις μετάνοιαν, ληστάς και πόρνας, ψυχή μετανόησον, η θύρα ηνέωκται, της βασιλείας ήδη, και προαρπάζουσιν αυτή, φαρισαίοι και τελώναι, και μοιχοί μεταποιούμενοι.
»Χριστός μάγους έσωσε, ποιμένας συνεκάλεσε, νηπίων δήμους, απέδειξε μάρτυρας, πρεσβύτηνν εδόξασε, και γηραλέαν χήραν, ων ουκ εζήλωσας ψυχή, ου τας πράξεις ου τον βίον, αλλ’ ουαί σοι εν τω κρίνεσθαι.