Η αγία και Μεγάλη Δευτέρα

μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής

Τον ενάρετο βίο του σώφρονος, δικαίου και παγκάλου Ιωσήφ προβάλλει η αγία Εκκλησία μας στην αρχή της Μεγάλης Εβδομάδος, εις τύπον και εικόνα του Ιησού Χριστού. Διότι, όπως ο Ιωσήφ φθονήθηκε από τα αδέλφια του, που τον έβαλαν σε λάκκο και τον πούλησαν σε ξένους για τριάκοντα αργύρια, καί φυλακίσθηκε επειδή διέφυγε τον πειρασμό της αμαρτωλής γυναικός, που παρανόμως επιθυμούσε αυτόν, έτσι και ο Ιησούς Χριστός φθονήθηκε από τους Ιουδαίους, προδόθηκε από μαθητή του και πουλήθηκε για τριάκοντα αργύρια για να σταυρωθεί και να τοποθετηθεί σε λάκκο όπως ο Ιωσήφ, δηλαδή στον τάφο. Όπως ο Ιωσήφ αποφυλακίσθηκε για την καλοσύνη και τις αρετές του, γενόμενος κυρίαρχος της Αιγύπτου, έτσι και ο Ιησούς Χριστός Αναστήθηκε για να βασιλεύσει σε όλο τον κόσμο. Όπως ο Ιωσήφ συγχώρησε και βοήθησε τα αδέλφια του που δυστυχούσαν, έτσι και ο Ιησούς Χριστός εξαγόρασε εμάς με τη Σταυρική Του θυσία και τα Άγια Μυστήριά Του.
Η Εκκλησία, μας υπενθυμίζει και το δέντρο της συκής, το οποίο καταράσθηκε ο Χριστός και ξηράθηκε, αφού δεν βρήκε καρπό σ’ αυτό, παρά μόνον φύλλα, εννοώντας την συναγωγή των Ιουδαίων στην οποία ο Χριστός δεν βρήκε πνευματικό καρπό και γι’ αυτό την περιφρόνησε.
σ.α.