Αναμφίβολα ο υπέρμετρος κομματισμός έχει επηρεάσει αρνητικά την πορεία της χώρας μας, αφού με τον φανατισμό, την στείρα αντιπαράθεση και τους διαχωρισμούς που προκαλούνται έχουν δημιουργηθεί ποικίλα προβλήματα. Κανείς δεν ξεχνά στο παρελθόν τα αίτια της Μικρασιατικής καταστροφής με τις πολιτικές διαμάχες εν καιρώ πολέμου, τον εμφύλιο σπαραγμό μετά την γερμανική κατοχή και τα όσα τεκταίνονται μέχρι σήμερα, με τη διακυβέρνηση τα τελευταία χρόνια από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας να μην αφήνει κανέναν ευχαριστημένο και υπερήφανο για αυτή τη χώρα που αδικείται κατάφωρα ιδίως από τις διαιρέσεις του κομματισμού.
Αδικήθηκε και πρωτύτερα, επί ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε για μια 20ετία τον τόπο, και παραδέχθηκε δια στόματος Πάγκαλου ότι: «επί Σημίτη διαλύσαμε την Ελλάδα», με τα ευχαριστώ στους Αμερικάνους για την ταπείνωση στα Ίμια, τα ζεϊμπέκικα με τους Τούρκους που ακόμα διεκδικούν, τους Κοσκωτάδες, την προδοσία Οτσαλάν, την απάτη του χρηματιστηρίου που κλάπηκαν 35τρισ. δρχ. του λαού, τις πανάκριβες αγορές άχρηστων οπλικών συστημάτων, τα 500.000 γιαούρτια, τις εταιρείες ενοικιάσεως εργαζομένων, τις χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων για να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε στα Σκόπια, στην Αλβανία και όπου αλλού μας «αγαπάνε πολύ», την λανθασμένη στάση σε καίρια ζητήματα όπως το σχέδιο Ανάν που θα έδινε την Κύπρο στους Τούρκους, μαζεύοντας στο κόμμα όσους πολεμούσαν να χώσουν μέσα τον Ανδρέα (Μάνο, Ανδριανόπουλο, Δαμανάκη), τον αντίχριστο Ανδρουλάκη με το βλάσφημο βιβλίο κατά του Χριστιανισμού, τις επιλογές Καραχασάν καί του μουσουλμάνου βουλευτή που ζήτησε από την Τουρκία να «διεκδικήσει» την Θράκη!!! Την απαράδεκτη στάση για το βιβλίο-προδοσία της Ρεπούση, τις προτάσεις να γίνει η Αγγλική επίσημη γλώσσα στη χώρα μας, να φυτευτεί κάνναβη στα μπαλκόνια, να έχουν δικαίωμα ψήφου οι μετανάστες, όχι όμως οι Έλληνες της διασποράς εκτός του νυν αρχηγού! Την επίδειξη ανικανότητας λίγες μέρες πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας όταν δεν ήταν σχεδόν τίποτα έτοιμο!
Η τραγικότητα όμως του κομματισμού συναντάται στην ευρεία ζώνη της Αριστεράς! Η ανεκτικότητα της κοινωνίας, σε συνδυασμό με την διάβρωση στους κόλπους του κράτους που δημιούργησαν η διαφθορά, η συνδικαλιστική διαίρεση, η αδιαφορία, η ανηθικότητα, η αδυναμία και η χαλαρότητα έως σημείου ανικανότητας να διαφυλαχθούν οι πολίτες, προκαλεί την ολοένα αυξανόμενη αντιδραστικότητα κυρίως αριστερών στο φρόνημα στοιχείων που ξεθαρρεύουν, ονειρευόμενοι να επιβάλλουν την πολιτική τους, η οποία κατά γενική ομολογία ήταν αποτυχημένη όπου επιβλήθηκε (βλ. ανατολικό μπλοκ). Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όπου κυβέρνησαν οι αντίθετοι πολιτικοί σχηματισμοί τα πράγματα ήταν ρόδινα. Οι παντός είδους αριστερόφρονες σήμερα αν και αδυνατούν να συνεννοηθούν αναμεταξύ τους και να έχουν ξεκάθαρο πολιτικό σχεδιασμό, παρουσιαζόμενοι διασπασμένοι, μεταπηδώντας απ’ το ένα κόμμα στο άλλο. Εκμεταλλευόμενοι δε την περισσή δημοκρατία, αναλίσκονται σε μια επιθετική αντιπολιτευτική προπαγάνδα κατά παντός επιστητού, περνώντας στον κόσμο μηνύματα ότι ενδιαφέρονται δήθεν για τους ασθενέστερους, ενώ στην πραγματικότητα επιθυμούν μία χαώδη κατάσταση σε όλους τους τομείς, γιατί έτσι νομίζουν ότι θα προσελκύσουν οπαδούς που θα πιστέψουν στις θεωρίες τους. Στην Ελλάδα που η κοινωνία της ανέχεται γενικώς, και η συντριπτική της πλειοψηφία δεν είναι ακραίοι αριστεροί, τους επιτρέπει ελεύθερα να κυκλοφορούν τα κάθε είδους έντυπα, την προπαγάνδα τους, να γράφουν συνθήματα σε τοίχους τα οποία σβήνουν εν καιρώ από τον ήλιο και την βροχή χωρίς κανείς να τους πειράζει. Μπορούν να έχουν τηλεοπτικούς σταθμούς καί να βγαίνουν σε τηλεοπτικά παράθυρα καθυβρίζοντας τον καθένα.
Η πλέον προκλητική δράση τους είναι ότι δραστηριοποιούνται πολεμώντας αξίες. Είναι φανερό ότι θέλουν την διάλυση του κράτους από όπου προσδοκούν ότι θα επωφεληθούν. Ο κόσμος ενοχλείτε, διότι καταλαβαίνει ότι δεν μπορούν τα αριστερά κόμματα να δείχνουν σε κάθε ευκαιρία ένα αντιπατριωτικό, αντιεξουσιαστικό, αντιχριστιανικό προσωπείο, διότι τυγχάνει η πλειοψηφία σ’ αυτή τη χώρα να είναι πάνω απ’ όλα πατριώτες και όχι υπήκοοι κόμματος, να σέβονται το κράτος που δημοκρατικά εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο από εκείνους που εκλέγει ο λαός καί δίνεται η δυνατότητα ακόμα και σε μειοψηφίες να συμμετέχουν σ’ αυτό. Όπου όμως κυβέρνησαν οι αριστεροί δεν επέτρεψαν την αντίθετη γνώμη κανενός! Είναι γνωστό τι έπαθαν επί κομμουνισμού στις ανατολικές χώρες όσοι αντιτίθονταν στον κομουνισμό. Μόνο επί Στάλιν θανατώθηκαν 66 εκατομμύρια Ρώσοι. Όσο για πραγματικές εκλογές στις κομμουνιστικές χώρες δεν ετίθετο καν λόγος.
Οι εν Ελλάδι αριστεροί σήμερα πολεμούν ομοθυμαδόν σε κάθε ευκαιρία τις εθνικές επετείους, δεν θέλουν την Επανάσταση του 1821 που μας ελευθέρωσε και μπορούν σήμερα να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά έστω και βρίζοντας. Αντιθέτως, υποστηρίζουν την Οκτωβριανή επανάσταση του "κόμματος" το 1917 που επέφερε διχόνοιες και δεινά. Σαμποτάρουν τις παρελάσεις, το στρατό, τη σημαία, αψηφώντας ότι όλα αυτά τιμούν ανθρώπους που έχυσαν το αίμα τους για να υπάρχουν σήμερα όλοι αυτοί ακόμα και ως εξωμότες! Μακάρι οι αριστεροί πολιτικοί που πασχίζουν για την κατάργηση των όσων μας κάνουν υπερήφανους, να είχαν πείσει τους «γύρω-γύρω» μας, ώστε να σεβόντουσαν την ιστορία μας, τα σύνορά μας και να υπήρχε ειρήνη. Από την στιγμή όμως που απειλούμαστε από Τούρκους, Σκοπιανούς, Αλβανούς κ.α. που όλοι τους όλο και κάτι τους βάζουν να γυρεύουν, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε στρατό και να το επιδεικνύουμε. Τολμούσε κανείς επί Λένιν και σία να αμφισβητήσει ή να πεί την παραμικρή κουβέντα για τον Κόκκινο στρατό; Αντί να ευχαριστούν τα δημοκρατικά πολιτεύματα στη χώρα μας που τους αφήνουν να εκφράζονται ελεύθερα, κάτι που δεν έκαναν εκείνοι όπου κυβέρνησαν, αντιθέτως διαμαρτύρονται, υβρίζουν, διαδηλώνουν, απειλούν. Δεν είναι πολλά χρόνια που μια φυλλάδα τους (Ριζοσπάστης) παραδεχόταν ότι η αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας το 1922 οφειλόταν σε εν Ελλάδι αριστερό «δάκτυλο». Επίσης, είναι γνωστό ότι επί εποχής Τίτο, είχαν ταχθεί υπέρ μιας ενοποιημένης «αριστερής» Μακεδονίας και αργότερα κατάλαβαν ότι αυτό ήταν βλακεία! Είναι αποδεδειγμένο ότι πίσω από τον κομμουνισμό ήταν ανέκαθεν ο σιωνισμός. Οι Μάρξ, Λένιν και πάμπολλοι συνεργάτες του ήταν Εβραίοι που επιδίωκαν με κάθε τρόπο να καταρρεύσουν τα κράτη ώστε να επωφεληθούν και να εξυπηρετηθούν συμφέροντα της κοσμοκρατορίας, της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου που κατά τα άλλα απεχθάνονται!
Εξωφρενικό είναι ότι σχεδόν όλοι οι αριστεροί διακατέχονται από μία υστερία κατά της επισήμου θρησκείας της χώρας μας, της Ορθοδοξίας, κατά της οποίας βάλουν μανιωδώς. Ποιοι; Εκείνοι που εν’ ονόματι της μαρξιστικής θεωρίας νομίζουν ότι θα νικήσουν μια Εκκλησία με διαρκή παρουσία 20 αιώνων που υπέστη συστηματικούς διωγμούς και πολέμους και άντεξε με όπλα το Ευαγγέλιο, το Σταυρό και τις εικόνες, καταφέρνοντας να συγκρατήσει το γένος των Ελλήνων που εξισλαμιζόταν και τούρκευε. Η Εκκλησία που πάντα σεβότανε κάθε άνθρωπο, όμως επί κομμουνισμού είναι γνωστά τα έργα των αντίχριστων σε Ορθόδοξες χώρες. Άραγε, σε ποια μουσουλμανική χώρα, ή όπου αλλού θρησκεύουν Ιουδαίοι, Ινδουιστές, κ.α. τολμούν να υβρίζουν και να πολεμούν την επικρατούσα θρησκεία, όπως στην Ελλάδα διάφοροι αντίχριστοι «Αλαβάνοι»;
Όσοι σοφοί κυβέρνησαν τον τόπο κατενόησαν ότι τους συνέφερε να έχουν ως πολίτες σωστούς Χριστιανούς και πατριώτες, γιατί σεβόντουσαν τους νόμους, ειρήνευαν και η κοινωνία γινόταν καλύτερη με την ομόνοια και όχι με την διαίρεση και τις διώξεις που επέβαλλαν ακραία κόμματα και αιμοδιψείς ηγέτες. Το να ακολουθούμε τυφλά κάποιο κόμμα απεδείχθη πολλάκις πλάνη!
Στρατής Ανδριώτης
Αδικήθηκε και πρωτύτερα, επί ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε για μια 20ετία τον τόπο, και παραδέχθηκε δια στόματος Πάγκαλου ότι: «επί Σημίτη διαλύσαμε την Ελλάδα», με τα ευχαριστώ στους Αμερικάνους για την ταπείνωση στα Ίμια, τα ζεϊμπέκικα με τους Τούρκους που ακόμα διεκδικούν, τους Κοσκωτάδες, την προδοσία Οτσαλάν, την απάτη του χρηματιστηρίου που κλάπηκαν 35τρισ. δρχ. του λαού, τις πανάκριβες αγορές άχρηστων οπλικών συστημάτων, τα 500.000 γιαούρτια, τις εταιρείες ενοικιάσεως εργαζομένων, τις χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων για να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε στα Σκόπια, στην Αλβανία και όπου αλλού μας «αγαπάνε πολύ», την λανθασμένη στάση σε καίρια ζητήματα όπως το σχέδιο Ανάν που θα έδινε την Κύπρο στους Τούρκους, μαζεύοντας στο κόμμα όσους πολεμούσαν να χώσουν μέσα τον Ανδρέα (Μάνο, Ανδριανόπουλο, Δαμανάκη), τον αντίχριστο Ανδρουλάκη με το βλάσφημο βιβλίο κατά του Χριστιανισμού, τις επιλογές Καραχασάν καί του μουσουλμάνου βουλευτή που ζήτησε από την Τουρκία να «διεκδικήσει» την Θράκη!!! Την απαράδεκτη στάση για το βιβλίο-προδοσία της Ρεπούση, τις προτάσεις να γίνει η Αγγλική επίσημη γλώσσα στη χώρα μας, να φυτευτεί κάνναβη στα μπαλκόνια, να έχουν δικαίωμα ψήφου οι μετανάστες, όχι όμως οι Έλληνες της διασποράς εκτός του νυν αρχηγού! Την επίδειξη ανικανότητας λίγες μέρες πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας όταν δεν ήταν σχεδόν τίποτα έτοιμο!
Η τραγικότητα όμως του κομματισμού συναντάται στην ευρεία ζώνη της Αριστεράς! Η ανεκτικότητα της κοινωνίας, σε συνδυασμό με την διάβρωση στους κόλπους του κράτους που δημιούργησαν η διαφθορά, η συνδικαλιστική διαίρεση, η αδιαφορία, η ανηθικότητα, η αδυναμία και η χαλαρότητα έως σημείου ανικανότητας να διαφυλαχθούν οι πολίτες, προκαλεί την ολοένα αυξανόμενη αντιδραστικότητα κυρίως αριστερών στο φρόνημα στοιχείων που ξεθαρρεύουν, ονειρευόμενοι να επιβάλλουν την πολιτική τους, η οποία κατά γενική ομολογία ήταν αποτυχημένη όπου επιβλήθηκε (βλ. ανατολικό μπλοκ). Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όπου κυβέρνησαν οι αντίθετοι πολιτικοί σχηματισμοί τα πράγματα ήταν ρόδινα. Οι παντός είδους αριστερόφρονες σήμερα αν και αδυνατούν να συνεννοηθούν αναμεταξύ τους και να έχουν ξεκάθαρο πολιτικό σχεδιασμό, παρουσιαζόμενοι διασπασμένοι, μεταπηδώντας απ’ το ένα κόμμα στο άλλο. Εκμεταλλευόμενοι δε την περισσή δημοκρατία, αναλίσκονται σε μια επιθετική αντιπολιτευτική προπαγάνδα κατά παντός επιστητού, περνώντας στον κόσμο μηνύματα ότι ενδιαφέρονται δήθεν για τους ασθενέστερους, ενώ στην πραγματικότητα επιθυμούν μία χαώδη κατάσταση σε όλους τους τομείς, γιατί έτσι νομίζουν ότι θα προσελκύσουν οπαδούς που θα πιστέψουν στις θεωρίες τους. Στην Ελλάδα που η κοινωνία της ανέχεται γενικώς, και η συντριπτική της πλειοψηφία δεν είναι ακραίοι αριστεροί, τους επιτρέπει ελεύθερα να κυκλοφορούν τα κάθε είδους έντυπα, την προπαγάνδα τους, να γράφουν συνθήματα σε τοίχους τα οποία σβήνουν εν καιρώ από τον ήλιο και την βροχή χωρίς κανείς να τους πειράζει. Μπορούν να έχουν τηλεοπτικούς σταθμούς καί να βγαίνουν σε τηλεοπτικά παράθυρα καθυβρίζοντας τον καθένα.
Η πλέον προκλητική δράση τους είναι ότι δραστηριοποιούνται πολεμώντας αξίες. Είναι φανερό ότι θέλουν την διάλυση του κράτους από όπου προσδοκούν ότι θα επωφεληθούν. Ο κόσμος ενοχλείτε, διότι καταλαβαίνει ότι δεν μπορούν τα αριστερά κόμματα να δείχνουν σε κάθε ευκαιρία ένα αντιπατριωτικό, αντιεξουσιαστικό, αντιχριστιανικό προσωπείο, διότι τυγχάνει η πλειοψηφία σ’ αυτή τη χώρα να είναι πάνω απ’ όλα πατριώτες και όχι υπήκοοι κόμματος, να σέβονται το κράτος που δημοκρατικά εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο από εκείνους που εκλέγει ο λαός καί δίνεται η δυνατότητα ακόμα και σε μειοψηφίες να συμμετέχουν σ’ αυτό. Όπου όμως κυβέρνησαν οι αριστεροί δεν επέτρεψαν την αντίθετη γνώμη κανενός! Είναι γνωστό τι έπαθαν επί κομμουνισμού στις ανατολικές χώρες όσοι αντιτίθονταν στον κομουνισμό. Μόνο επί Στάλιν θανατώθηκαν 66 εκατομμύρια Ρώσοι. Όσο για πραγματικές εκλογές στις κομμουνιστικές χώρες δεν ετίθετο καν λόγος.
Οι εν Ελλάδι αριστεροί σήμερα πολεμούν ομοθυμαδόν σε κάθε ευκαιρία τις εθνικές επετείους, δεν θέλουν την Επανάσταση του 1821 που μας ελευθέρωσε και μπορούν σήμερα να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά έστω και βρίζοντας. Αντιθέτως, υποστηρίζουν την Οκτωβριανή επανάσταση του "κόμματος" το 1917 που επέφερε διχόνοιες και δεινά. Σαμποτάρουν τις παρελάσεις, το στρατό, τη σημαία, αψηφώντας ότι όλα αυτά τιμούν ανθρώπους που έχυσαν το αίμα τους για να υπάρχουν σήμερα όλοι αυτοί ακόμα και ως εξωμότες! Μακάρι οι αριστεροί πολιτικοί που πασχίζουν για την κατάργηση των όσων μας κάνουν υπερήφανους, να είχαν πείσει τους «γύρω-γύρω» μας, ώστε να σεβόντουσαν την ιστορία μας, τα σύνορά μας και να υπήρχε ειρήνη. Από την στιγμή όμως που απειλούμαστε από Τούρκους, Σκοπιανούς, Αλβανούς κ.α. που όλοι τους όλο και κάτι τους βάζουν να γυρεύουν, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε στρατό και να το επιδεικνύουμε. Τολμούσε κανείς επί Λένιν και σία να αμφισβητήσει ή να πεί την παραμικρή κουβέντα για τον Κόκκινο στρατό; Αντί να ευχαριστούν τα δημοκρατικά πολιτεύματα στη χώρα μας που τους αφήνουν να εκφράζονται ελεύθερα, κάτι που δεν έκαναν εκείνοι όπου κυβέρνησαν, αντιθέτως διαμαρτύρονται, υβρίζουν, διαδηλώνουν, απειλούν. Δεν είναι πολλά χρόνια που μια φυλλάδα τους (Ριζοσπάστης) παραδεχόταν ότι η αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας το 1922 οφειλόταν σε εν Ελλάδι αριστερό «δάκτυλο». Επίσης, είναι γνωστό ότι επί εποχής Τίτο, είχαν ταχθεί υπέρ μιας ενοποιημένης «αριστερής» Μακεδονίας και αργότερα κατάλαβαν ότι αυτό ήταν βλακεία! Είναι αποδεδειγμένο ότι πίσω από τον κομμουνισμό ήταν ανέκαθεν ο σιωνισμός. Οι Μάρξ, Λένιν και πάμπολλοι συνεργάτες του ήταν Εβραίοι που επιδίωκαν με κάθε τρόπο να καταρρεύσουν τα κράτη ώστε να επωφεληθούν και να εξυπηρετηθούν συμφέροντα της κοσμοκρατορίας, της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου που κατά τα άλλα απεχθάνονται!
Εξωφρενικό είναι ότι σχεδόν όλοι οι αριστεροί διακατέχονται από μία υστερία κατά της επισήμου θρησκείας της χώρας μας, της Ορθοδοξίας, κατά της οποίας βάλουν μανιωδώς. Ποιοι; Εκείνοι που εν’ ονόματι της μαρξιστικής θεωρίας νομίζουν ότι θα νικήσουν μια Εκκλησία με διαρκή παρουσία 20 αιώνων που υπέστη συστηματικούς διωγμούς και πολέμους και άντεξε με όπλα το Ευαγγέλιο, το Σταυρό και τις εικόνες, καταφέρνοντας να συγκρατήσει το γένος των Ελλήνων που εξισλαμιζόταν και τούρκευε. Η Εκκλησία που πάντα σεβότανε κάθε άνθρωπο, όμως επί κομμουνισμού είναι γνωστά τα έργα των αντίχριστων σε Ορθόδοξες χώρες. Άραγε, σε ποια μουσουλμανική χώρα, ή όπου αλλού θρησκεύουν Ιουδαίοι, Ινδουιστές, κ.α. τολμούν να υβρίζουν και να πολεμούν την επικρατούσα θρησκεία, όπως στην Ελλάδα διάφοροι αντίχριστοι «Αλαβάνοι»;
Όσοι σοφοί κυβέρνησαν τον τόπο κατενόησαν ότι τους συνέφερε να έχουν ως πολίτες σωστούς Χριστιανούς και πατριώτες, γιατί σεβόντουσαν τους νόμους, ειρήνευαν και η κοινωνία γινόταν καλύτερη με την ομόνοια και όχι με την διαίρεση και τις διώξεις που επέβαλλαν ακραία κόμματα και αιμοδιψείς ηγέτες. Το να ακολουθούμε τυφλά κάποιο κόμμα απεδείχθη πολλάκις πλάνη!
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου