Σε μία εποχή γενικής απαξίωσης και ισοπέδωσης της έννοιας του «κράτους», παρατηρείται ένας υποκριτικός φαρισαϊσμός, όπου παρασυρμένοι ανίδεοι πολιτικοί καί αρθρογράφοι, εξευτελίζουν έργοις και λόγοις την κρατική υπόσταση, υπηρετώντας έναν εγωϊστικό ψευδοανθρωπισμό. Στην προσπάθειά τους δε να κυβερνήσουν, ή να αντιπολιτευθούν, προβάλλουν «πρωτότυπες» θεωρίες, υπηρετώντας έναν στείρο κομματισμό, ακόμα και έναν επί πληρωμή κατευθυνόμενο έξωθεν εξουσιασμό με αλλοπρόσαλλες επιδιώξεις, χωρίς να κατανοούν ότι δημιουργούν προβλήματα, παρουσιάζοντας μία εικόνα παραλυσίας και ρεζιλέματος της χώρας στην οποία ζουν, η οποία δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και είναι επικίνδυνη τουλάχιστον για λόγους τιμής ακόμα και εθνικής ασφάλειας.
Αν δει κανείς καθημερινά, τα αρνητικά δημοσιεύματα στα ΜΜΕ που αφορούν το «κράτος» αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να διατηρείται ένα τέτοιο έκτρωμα. Ένα «κράτος» που βάλλεται από μηχανισμούς και οργανωμένα συμφέροντα που ως στόχο έχουν να θιχτούν πρόσωπα και καταστάσεις ώστε να επωφεληθούν άτομα ανήκοντα σε άλλους χώρους-φατρίες αποδεικνύοντας ότι εκείνοι είναι οι «καλοί» και οι άλλοι απατεώνες καί παράνομοι. Σ΄ έναν άτυπο «πόλεμο» αντιθέτων ιδεολογιών και γνωμών του «εμείς και εσείς», με ανθρώπους θύματα που υπηρετούν τυφλά την αρχή-παγίδα του διαίρει και βασίλευε. Άτομα που μέσα σε όλα τα δεινά που ταλανίζουν το «κράτος» θεωρούν ως εμπόδιο την σχέση Εκκλησίας και κράτους. Άνθρωποι αυτοεξόριστοι από την Εκκλησία που θεοποιώντας το εγώ τους χρίστηκαν αυτόκλητοι κατήγοροι της Εκκλησίας, η οποία άντεξε σε διωγμούς, σκλαβιές και κρίσεις, αποδεικνύοντας ότι είναι όντως θεοΐδρυτη, έχοντας βοηθήσει την Ελλάδα παντοιοτρόπως, είτε οικειοθελώς, είτε με τις «εξυπνάδες» του «κράτους».
Και ενώ σκιαγραφείται καθημερινά η εικόνα ενός ξεχαρβαλωμένου κράτους γιατί έτσι βολεύει σε κάποιους, συνάμα παρουσιάζεται εσκεμμένα μία λανθασμένη εικόνα της Εκκλησίας που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως όπιο του λαού, την στιγμή που όπιο για 100.000 νέους στη χώρα μας είναι η σύριγγα του τοξικομανή, για το 8% της νεολαίας είναι ο αλκοολισμός, για την πλειοψηφία η μπάλα ως συμπλήρωμα κενών, το κάπνισμα, η πορνεία, η αμορφωσιά. Με το «κράτος» να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, δικαιολογώντας την ανυπαρξία του με το να ασχολείται με ανούσια θέματα αντί να λύνει πραγματικά προβλήματα. Το «κράτος» που μη έχοντας να προσφέρει κάτι το ουσιαστικό για τα τόσα προβλήματα που μας γονατίζουν καθημερινά, ασχολείται με την αφαίρεση του θρησκεύματος απ’ τις ταυτότητες, το ξέκαμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, της συμβίωσης ομοφύλων, την αφαίρεση του εθνοσήμου με τον Σταυρό από τα επιστολόχαρτα του Υπουργείου Παιδείας, λες και αυτά τα ζητήματα είναι πρωτεύοντα στην χώρα μας καί εμποδίζουν την πρόοδο!
Δεν υπάρχουν άραγε σώφρονες που να αναρωτηθούν μήπως δεν φταίει η Εκκλησία για το κατάντημα της κοινωνίας, αλλά οι άθεοι γονείς και διδάσκαλοι που αποκόπτουν τους νέους απ’ την Εκκλησία σπρώχνοντας τα παιδιά σε έναν τρόπο ζωής όπου όλα επιτρέπονται ανεξέλεγκτα στο βωμό μιας ζωής δήθεν ελεύθερης, αλλά σκλάβας των παθών; Μήπως αυτή η πολεμική κατά της Εκκλησίας δρα αρνητικά ως μπούμερανγκ κατά της ίδιας της κοινωνίας; Διότι δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση συνειδητού Χριστιανού που να έγινε χασικλής, βιαστής, κλέφτης, ή φονιάς. Και εάν οι «διαμορφώνοντες» την κοινή γνώμη στην χώρα μας βρίσκουν κατά καιρούς σκάνδαλα, πραγματικά ή φανταστικά, αυτά δεν αποτελούν κανόνα αλλά εξαίρεση που πολλές φορές αποκαλύπτονται από την ίδια την Εκκλησία. Ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα με τον πρώην Αττικής καταγγέλθηκε από μοναχές της Μονής Αγ. Εφραίμ. Η όποια υπόθεση Βατοπαιδίου γνωστοποιήθηκε πριν από χρόνια από τον Μητροπολίτη Ξάνθης! Αλλά και όταν πριν μερικά χρόνια η εφημερίδα «Αυριανή» παρουσίασε 93χρονο Αρχιερέα ως πόρνο και η ΤV το έκανε σούσουρο, μετά από λίγο καιρό η ίδια εφημερίδα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα ζητούσε συγνώμη διότι έκανε λάθος(!), όμως κανένα μέσον δεν ανέφερε την αποκατάσταση της αλήθειας. Και όταν ένα από τα πιο βλακώδη που γράφτηκαν τελευταία στον τύπο είναι η «είδηση» ότι η Εκκλησία φταίει για την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα επειδή βάζει τον κόσμο να νηστεύει πολλές ημέρες τον χρόνο, δεν υπήρξε ένας στην εφημερίδα αυτή που να γνώριζε ότι εάν πρόκειται για τεκνογονία δεν υπάρχει περιορισμός στην ερωτική πράξη και η Εκκλησία αυτό που απαγορεύει είναι η έκτρωση (300.000 το χρόνο στη χώρα μας)! Είναι δε γνωστό, ότι αυτοί που νυχθημερόν προβάλλουν την επικαιρότητα διαλέγοντας άσχετους -δήθεν αρμοδίους- για να ενημερώνουν, τους χαρακτηρίζει η προβληματική τους ζωή που δεν προσπαθούν να βγάλουν το δοκάρι απ’ το μάτι τους, αλλά ασχολούνται με το κριθαράκι στο μάτι του πλησίον συνανθρώπου.
Μέσα σ’ αυτό τον ξεπεσμό της κοινωνίας κάποιοι θεωρούν ως εμπόδιο την υποτιθέμενη σχέση Εκκλησίας-κράτους και φοβερίζουν προτείνοντας τον χωρισμό, αγνοώντας ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει κάποια σχέση όπως εκείνοι την εννοούν για να επέλθει χωρισμός. Για το παρουσιαζόμενο χάλι του κράτους από τους ίδιους τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους που δεν βλέπουν κανένα καλό σ’ αυτή τη χώρα, δεν φέρεται να φταίει η Εκκλησία γιατί τους νόμους, τις μεταρρυθμίσεις, και τις αποφάσεις δεν τις παίρνουν οι της Εκκλησίας που δεν φταίνε για το χαράτσωμα των πολιτών, τους ανέργους, τη δύνη των συνταξιούχων, το χάλι του συστήματος υγείας, τον υπέρογκο δημόσιο τομέα, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τις προβληματικές ΔΕΚΟ… Στην αποτροπιαστική εικόνα που παρουσιάζει το υπερχρεωμένο «κράτος» ευθύνη έχουν αυτοί που το κατευθύνουν, συνήθως άθεοι, υποχείρια του σιωνισμού. Η Εκκλησία επέζησε επί 400 και πλέον χρόνια μέσα στην τουρκοκρατία χωρίς να υπάρχει Ελληνικό «κράτος». Η Εκκλησία ήταν αυτή που όποτε χρειάστηκε έκανε τα μοναστήρια της μπαρουταποθήκες, ορφανοτροφεία, σχολεία, νοσοκομεία και αυτή ελευθέρωσε το «κράτος». Αρχηγός της Εκκλησίας επί 20 αιώνες είναι ο Χριστός, δεν είναι ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ή όποιος βασίζεται σε θεωρίες που όπου κυβερνήθηκαν λαοί θανατώθηκαν 66 εκατομμύρια άνθρωποι (Σοβιετική ένωση επί Στάλιν)! Σώμα της Εκκλησίας είναι οι πιστεύοντες στον Χριστό, και στην χώρα μας όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα ψήφου εκφέροντας γνώμη, απαιτώντας σεβασμό, χωρίς να έχουν καταφύγει ποτέ σε μεθόδους άλλων θρησκειών (βλ. Ισλάμ) για όσους απιστούν με προκλητικό τρόπο. Οι επιδιώκοντες χωρισμό Εκκλησίας-κράτους ονειρεύονται ένα κράτος «σκέτο-άθεο» με πιστεύοντες στο κόμμα, στη μπάλα, στη σάρκα, νομίζοντας ματαίως ότι μόνο έτσι θα ορθοποδήσει!
Στις υπόλοιπες χώρες της «προοδευμένης» Δύσης μπορεί να μην υπάρχει σχέση Εκκλησίας-κράτους γιατί δεν έχουν την μακραίωνη ιστορία και τις παραδόσεις που έχει η Ελλάδα. Παρόλα αυτά, τα κράτη εκείνα «επιδοτούν» τις Εκκλησίες, ακόμα και πλαγίως, με ασύλληπτα ποσά για την Ελληνική πραγματικότητα (βλ. Γαλλία). Εκτός αυτού, σέβονται τις επικρατούσες Εκκλησίες έχοντας π.χ. στην Γερμανία υποχρεωτικό το μάθημα των Θρησκευτικών το οποίο γράφουν Γερμανοί ιερείς!
Ένα κράτος που ενώ όλοι το κατηγορούν, ακόμα και οι εκάστοτε κυβερνώντες, κάποιοι βλέπουν ως εμπόδιο την δήθεν σχέση του με την Εκκλησία, η οποία αν όλοι αυτοί οι επικριτές βρίζουν συνεχώς το κράτος, δημιουργείται το ερώτημα για ποιο λόγο θεωρούν ότι η Εκκλησία έχει κάποιο συμφέρον από την σχέση αυτή. Η Εκκλησία δεν έχει να χάσει τίποτα από ένα τέτοιο «κράτος» όπως το παριστάνουν, αντιθέτως το «κράτος» αν δεν ήταν η Εκκλησία δεν θα υπήρχε και σήμερα τα δεδομένα θα ήταν άκρως διαφορετικά. Κάποιοι δεν θα μιλούσαν τη γλώσσα την Ελληνική και δεν θα έγραφαν τη γραφή της για να βρίζουν την Εκκλησία!
Καταλήγουμε έτσι στη ρήση του Στρατηγού Μακρυγιάννη: «Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά, όπου θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμεν τον Θεόν να μας αφήσει εις τους τούρκους , άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπεί πατρίδα, τι θα ειπεί θρησκεία, τι θα ειπεί φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη. Αυτά λείπουν απ’ όλους εμάς, στρατιωτικούς καί πολιτικούς».
Αν δει κανείς καθημερινά, τα αρνητικά δημοσιεύματα στα ΜΜΕ που αφορούν το «κράτος» αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να διατηρείται ένα τέτοιο έκτρωμα. Ένα «κράτος» που βάλλεται από μηχανισμούς και οργανωμένα συμφέροντα που ως στόχο έχουν να θιχτούν πρόσωπα και καταστάσεις ώστε να επωφεληθούν άτομα ανήκοντα σε άλλους χώρους-φατρίες αποδεικνύοντας ότι εκείνοι είναι οι «καλοί» και οι άλλοι απατεώνες καί παράνομοι. Σ΄ έναν άτυπο «πόλεμο» αντιθέτων ιδεολογιών και γνωμών του «εμείς και εσείς», με ανθρώπους θύματα που υπηρετούν τυφλά την αρχή-παγίδα του διαίρει και βασίλευε. Άτομα που μέσα σε όλα τα δεινά που ταλανίζουν το «κράτος» θεωρούν ως εμπόδιο την σχέση Εκκλησίας και κράτους. Άνθρωποι αυτοεξόριστοι από την Εκκλησία που θεοποιώντας το εγώ τους χρίστηκαν αυτόκλητοι κατήγοροι της Εκκλησίας, η οποία άντεξε σε διωγμούς, σκλαβιές και κρίσεις, αποδεικνύοντας ότι είναι όντως θεοΐδρυτη, έχοντας βοηθήσει την Ελλάδα παντοιοτρόπως, είτε οικειοθελώς, είτε με τις «εξυπνάδες» του «κράτους».
Και ενώ σκιαγραφείται καθημερινά η εικόνα ενός ξεχαρβαλωμένου κράτους γιατί έτσι βολεύει σε κάποιους, συνάμα παρουσιάζεται εσκεμμένα μία λανθασμένη εικόνα της Εκκλησίας που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως όπιο του λαού, την στιγμή που όπιο για 100.000 νέους στη χώρα μας είναι η σύριγγα του τοξικομανή, για το 8% της νεολαίας είναι ο αλκοολισμός, για την πλειοψηφία η μπάλα ως συμπλήρωμα κενών, το κάπνισμα, η πορνεία, η αμορφωσιά. Με το «κράτος» να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, δικαιολογώντας την ανυπαρξία του με το να ασχολείται με ανούσια θέματα αντί να λύνει πραγματικά προβλήματα. Το «κράτος» που μη έχοντας να προσφέρει κάτι το ουσιαστικό για τα τόσα προβλήματα που μας γονατίζουν καθημερινά, ασχολείται με την αφαίρεση του θρησκεύματος απ’ τις ταυτότητες, το ξέκαμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, της συμβίωσης ομοφύλων, την αφαίρεση του εθνοσήμου με τον Σταυρό από τα επιστολόχαρτα του Υπουργείου Παιδείας, λες και αυτά τα ζητήματα είναι πρωτεύοντα στην χώρα μας καί εμποδίζουν την πρόοδο!
Δεν υπάρχουν άραγε σώφρονες που να αναρωτηθούν μήπως δεν φταίει η Εκκλησία για το κατάντημα της κοινωνίας, αλλά οι άθεοι γονείς και διδάσκαλοι που αποκόπτουν τους νέους απ’ την Εκκλησία σπρώχνοντας τα παιδιά σε έναν τρόπο ζωής όπου όλα επιτρέπονται ανεξέλεγκτα στο βωμό μιας ζωής δήθεν ελεύθερης, αλλά σκλάβας των παθών; Μήπως αυτή η πολεμική κατά της Εκκλησίας δρα αρνητικά ως μπούμερανγκ κατά της ίδιας της κοινωνίας; Διότι δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση συνειδητού Χριστιανού που να έγινε χασικλής, βιαστής, κλέφτης, ή φονιάς. Και εάν οι «διαμορφώνοντες» την κοινή γνώμη στην χώρα μας βρίσκουν κατά καιρούς σκάνδαλα, πραγματικά ή φανταστικά, αυτά δεν αποτελούν κανόνα αλλά εξαίρεση που πολλές φορές αποκαλύπτονται από την ίδια την Εκκλησία. Ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα με τον πρώην Αττικής καταγγέλθηκε από μοναχές της Μονής Αγ. Εφραίμ. Η όποια υπόθεση Βατοπαιδίου γνωστοποιήθηκε πριν από χρόνια από τον Μητροπολίτη Ξάνθης! Αλλά και όταν πριν μερικά χρόνια η εφημερίδα «Αυριανή» παρουσίασε 93χρονο Αρχιερέα ως πόρνο και η ΤV το έκανε σούσουρο, μετά από λίγο καιρό η ίδια εφημερίδα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα ζητούσε συγνώμη διότι έκανε λάθος(!), όμως κανένα μέσον δεν ανέφερε την αποκατάσταση της αλήθειας. Και όταν ένα από τα πιο βλακώδη που γράφτηκαν τελευταία στον τύπο είναι η «είδηση» ότι η Εκκλησία φταίει για την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα επειδή βάζει τον κόσμο να νηστεύει πολλές ημέρες τον χρόνο, δεν υπήρξε ένας στην εφημερίδα αυτή που να γνώριζε ότι εάν πρόκειται για τεκνογονία δεν υπάρχει περιορισμός στην ερωτική πράξη και η Εκκλησία αυτό που απαγορεύει είναι η έκτρωση (300.000 το χρόνο στη χώρα μας)! Είναι δε γνωστό, ότι αυτοί που νυχθημερόν προβάλλουν την επικαιρότητα διαλέγοντας άσχετους -δήθεν αρμοδίους- για να ενημερώνουν, τους χαρακτηρίζει η προβληματική τους ζωή που δεν προσπαθούν να βγάλουν το δοκάρι απ’ το μάτι τους, αλλά ασχολούνται με το κριθαράκι στο μάτι του πλησίον συνανθρώπου.
Μέσα σ’ αυτό τον ξεπεσμό της κοινωνίας κάποιοι θεωρούν ως εμπόδιο την υποτιθέμενη σχέση Εκκλησίας-κράτους και φοβερίζουν προτείνοντας τον χωρισμό, αγνοώντας ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει κάποια σχέση όπως εκείνοι την εννοούν για να επέλθει χωρισμός. Για το παρουσιαζόμενο χάλι του κράτους από τους ίδιους τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους που δεν βλέπουν κανένα καλό σ’ αυτή τη χώρα, δεν φέρεται να φταίει η Εκκλησία γιατί τους νόμους, τις μεταρρυθμίσεις, και τις αποφάσεις δεν τις παίρνουν οι της Εκκλησίας που δεν φταίνε για το χαράτσωμα των πολιτών, τους ανέργους, τη δύνη των συνταξιούχων, το χάλι του συστήματος υγείας, τον υπέρογκο δημόσιο τομέα, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τις προβληματικές ΔΕΚΟ… Στην αποτροπιαστική εικόνα που παρουσιάζει το υπερχρεωμένο «κράτος» ευθύνη έχουν αυτοί που το κατευθύνουν, συνήθως άθεοι, υποχείρια του σιωνισμού. Η Εκκλησία επέζησε επί 400 και πλέον χρόνια μέσα στην τουρκοκρατία χωρίς να υπάρχει Ελληνικό «κράτος». Η Εκκλησία ήταν αυτή που όποτε χρειάστηκε έκανε τα μοναστήρια της μπαρουταποθήκες, ορφανοτροφεία, σχολεία, νοσοκομεία και αυτή ελευθέρωσε το «κράτος». Αρχηγός της Εκκλησίας επί 20 αιώνες είναι ο Χριστός, δεν είναι ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ή όποιος βασίζεται σε θεωρίες που όπου κυβερνήθηκαν λαοί θανατώθηκαν 66 εκατομμύρια άνθρωποι (Σοβιετική ένωση επί Στάλιν)! Σώμα της Εκκλησίας είναι οι πιστεύοντες στον Χριστό, και στην χώρα μας όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα ψήφου εκφέροντας γνώμη, απαιτώντας σεβασμό, χωρίς να έχουν καταφύγει ποτέ σε μεθόδους άλλων θρησκειών (βλ. Ισλάμ) για όσους απιστούν με προκλητικό τρόπο. Οι επιδιώκοντες χωρισμό Εκκλησίας-κράτους ονειρεύονται ένα κράτος «σκέτο-άθεο» με πιστεύοντες στο κόμμα, στη μπάλα, στη σάρκα, νομίζοντας ματαίως ότι μόνο έτσι θα ορθοποδήσει!
Στις υπόλοιπες χώρες της «προοδευμένης» Δύσης μπορεί να μην υπάρχει σχέση Εκκλησίας-κράτους γιατί δεν έχουν την μακραίωνη ιστορία και τις παραδόσεις που έχει η Ελλάδα. Παρόλα αυτά, τα κράτη εκείνα «επιδοτούν» τις Εκκλησίες, ακόμα και πλαγίως, με ασύλληπτα ποσά για την Ελληνική πραγματικότητα (βλ. Γαλλία). Εκτός αυτού, σέβονται τις επικρατούσες Εκκλησίες έχοντας π.χ. στην Γερμανία υποχρεωτικό το μάθημα των Θρησκευτικών το οποίο γράφουν Γερμανοί ιερείς!
Ένα κράτος που ενώ όλοι το κατηγορούν, ακόμα και οι εκάστοτε κυβερνώντες, κάποιοι βλέπουν ως εμπόδιο την δήθεν σχέση του με την Εκκλησία, η οποία αν όλοι αυτοί οι επικριτές βρίζουν συνεχώς το κράτος, δημιουργείται το ερώτημα για ποιο λόγο θεωρούν ότι η Εκκλησία έχει κάποιο συμφέρον από την σχέση αυτή. Η Εκκλησία δεν έχει να χάσει τίποτα από ένα τέτοιο «κράτος» όπως το παριστάνουν, αντιθέτως το «κράτος» αν δεν ήταν η Εκκλησία δεν θα υπήρχε και σήμερα τα δεδομένα θα ήταν άκρως διαφορετικά. Κάποιοι δεν θα μιλούσαν τη γλώσσα την Ελληνική και δεν θα έγραφαν τη γραφή της για να βρίζουν την Εκκλησία!
Καταλήγουμε έτσι στη ρήση του Στρατηγού Μακρυγιάννη: «Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά, όπου θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμεν τον Θεόν να μας αφήσει εις τους τούρκους , άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπεί πατρίδα, τι θα ειπεί θρησκεία, τι θα ειπεί φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη. Αυτά λείπουν απ’ όλους εμάς, στρατιωτικούς καί πολιτικούς».
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου