Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου, Ειρήνης καί των συν αυτώ.
Ἦχος γ’. «Ἀκατάλυπτον ἐστί…»
Ἀκατάληπτα, φρικτά, ἐν Μονῆ τῶν Καρυῶν, τά τελούμεν’ ἀδελφοί. Δότε δόξαν τῶ Θεῶ.
Βαπτισθέντες τῶ πυρί, καί τῶ αἵματι αὐτῶν, χαίροντες ἀνέδραμον, ἐν σκηναῖς τῶν οὐρανῶν.
Γεγονώς ἐν Καρυαῖς, Ραφαήλ, πατήρ ἡμῶν, τόν ἀγῶνα τόν καλόν, ἠγωνίσω θαυμαστῶς.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, κατανύξει καί χαρᾶ, νῦν προσέλθετε Θερμῆ, καί δοξάσατε Χριστόν.
Ἐπί γῆς ἱστάμεθα, ἤν ἡγίασας Σοφέ, ὡς ἀσκήσας ἐπ’ αὐτῆς, καί παθών ὑπέρ Χριστοῦ.
Ζήλω θείω κινηθείς, Ραφαήλ ὁ θαυμαστός, ἐν Μονῆ τῶν Καρυῶν, ἠγωνίσατο λαμπρῶς.
Ἡλιόμορφος, λαμπρός, πεφανέρωσαι πιστοῖς, ἀπαυγάζων θαυμαστῶς, ὄντως φῶς τό ἐκ φωτός.
Θαυμαστά τά ἔργα Σου, Κύριέ μου καί Θεέ, ἅ εἰργάσω ἐν ἡμῖν, ἐν ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς.
Ἱδού μάρτυρες σεμνοί, τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ὡς συνεῖναι ἐν Χριστῶ, ἐν μοναῖς ταῖς τοῦ Πατρός.
Καρυἀς τε καί Θερμήν, ὄντως ἡγιάσατε, τῆ ἀσκήσει καί πυρί, καί τῶ αἵματι ὑμῶν.
Λαμπροφόροι ἀσκηταί, οἱ ἀθλήσαντες λαμπρῶς, καταυγάσατε ἡμῶν, τήν καρδίαν καί τόν νοῦν.
Μεῖνον, πάτερ Ραφαἠλ, μεθ’ ἡμῶν, τῶν ἐν χαρᾶ, λιταζόντων ἱερά λείψανα πανευλαβῶς.
Νικολάου ταῖς λιταῖς καί Εἱρήνης, Ἰησοῦ, καί λοιπῶν συναθλητῶν, τήν εἰρήνη δός ἡμῖν.
Ξένα καί παράδοξα, νῦν τελοῦνται ἐν Ναῶ, τῶν Ἁγίων, ἀδελφοί, τῆ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ λαός ὁ τοῦ Θεοῦ, δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν, κάι ἀνύμνει τόν Χριστόν, ἐν Ναῶ τῶν Καρυῶν.
Παρρησίαν εὑρηκώς, Ραφαήλ ὁ ἱερός, λιτανεύει μεθ’ ἡμῶν, προεξάρχων ἱερῶς.
Ράνον, Πάτερ, ἐφ’ ἠμᾶς δρόσον τήν τῶν οὐρανῶν, ἐκτακέντας δαψιλῶς, τῶν πυρί τῶν ἠδονῶν.
Στῶμεν πάντες, ἀδελφοί, καί νοήσωμεν καλῶς, συγκατάβασιν Θεοῦ, καί Δεσπότου τοῦ παντός.
Τόν Σταυρόν τόν τοῦ Χριστοῦ, ἀνελάβατε ἐν γῆ, καί ἰδού ὑψώθητε, ἐν σκηναῖς τῶν ταπεινῶν.
Ὑμᾶς πάντας τούς πιστούς, λιτανεύοντας ὑμῶν, λείψανα τά ἱερά, ἁγιάσατε σοφοί.
Φωτοδότα Ἰησοῦ, ὁ ἐκ τάφου ἐγερθείς, ἐξανάστησαν ἡμᾶς, πεπτωκότας ἐν δεινοῖς.
Χριστεπώνυμος λαός, ἱκετεύει, Ἰησοῦ, τόν ποιμένα φύλλατε, καί τήν ποίμνην τήν αὐτοῦ.
Δόξα Πατρί…
Ψάλλομέν σοι, ὦ Τριάς, καί βοῶμεν, ταῖς λιταῖς, τῶν μαρτύρων Σου, πιστοῖς, δίδου λύσιν τῶν δεινῶν.
Καί νῦν…
Ὦ Παρθένε Μαριάμ, δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν, καί ἀξίωσον ἀεί, ὀρθοδόξως Σε ὑμνεῖν.
Ἀκατάληπτα, φρικτά, ἐν Μονῆ τῶν Καρυῶν, τά τελούμεν’ ἀδελφοί. Δότε δόξαν τῶ Θεῶ.
Βαπτισθέντες τῶ πυρί, καί τῶ αἵματι αὐτῶν, χαίροντες ἀνέδραμον, ἐν σκηναῖς τῶν οὐρανῶν.
Γεγονώς ἐν Καρυαῖς, Ραφαήλ, πατήρ ἡμῶν, τόν ἀγῶνα τόν καλόν, ἠγωνίσω θαυμαστῶς.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, κατανύξει καί χαρᾶ, νῦν προσέλθετε Θερμῆ, καί δοξάσατε Χριστόν.
Ἐπί γῆς ἱστάμεθα, ἤν ἡγίασας Σοφέ, ὡς ἀσκήσας ἐπ’ αὐτῆς, καί παθών ὑπέρ Χριστοῦ.
Ζήλω θείω κινηθείς, Ραφαήλ ὁ θαυμαστός, ἐν Μονῆ τῶν Καρυῶν, ἠγωνίσατο λαμπρῶς.
Ἡλιόμορφος, λαμπρός, πεφανέρωσαι πιστοῖς, ἀπαυγάζων θαυμαστῶς, ὄντως φῶς τό ἐκ φωτός.
Θαυμαστά τά ἔργα Σου, Κύριέ μου καί Θεέ, ἅ εἰργάσω ἐν ἡμῖν, ἐν ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς.
Ἱδού μάρτυρες σεμνοί, τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ὡς συνεῖναι ἐν Χριστῶ, ἐν μοναῖς ταῖς τοῦ Πατρός.
Καρυἀς τε καί Θερμήν, ὄντως ἡγιάσατε, τῆ ἀσκήσει καί πυρί, καί τῶ αἵματι ὑμῶν.
Λαμπροφόροι ἀσκηταί, οἱ ἀθλήσαντες λαμπρῶς, καταυγάσατε ἡμῶν, τήν καρδίαν καί τόν νοῦν.
Μεῖνον, πάτερ Ραφαἠλ, μεθ’ ἡμῶν, τῶν ἐν χαρᾶ, λιταζόντων ἱερά λείψανα πανευλαβῶς.
Νικολάου ταῖς λιταῖς καί Εἱρήνης, Ἰησοῦ, καί λοιπῶν συναθλητῶν, τήν εἰρήνη δός ἡμῖν.
Ξένα καί παράδοξα, νῦν τελοῦνται ἐν Ναῶ, τῶν Ἁγίων, ἀδελφοί, τῆ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ λαός ὁ τοῦ Θεοῦ, δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν, κάι ἀνύμνει τόν Χριστόν, ἐν Ναῶ τῶν Καρυῶν.
Παρρησίαν εὑρηκώς, Ραφαήλ ὁ ἱερός, λιτανεύει μεθ’ ἡμῶν, προεξάρχων ἱερῶς.
Ράνον, Πάτερ, ἐφ’ ἠμᾶς δρόσον τήν τῶν οὐρανῶν, ἐκτακέντας δαψιλῶς, τῶν πυρί τῶν ἠδονῶν.
Στῶμεν πάντες, ἀδελφοί, καί νοήσωμεν καλῶς, συγκατάβασιν Θεοῦ, καί Δεσπότου τοῦ παντός.
Τόν Σταυρόν τόν τοῦ Χριστοῦ, ἀνελάβατε ἐν γῆ, καί ἰδού ὑψώθητε, ἐν σκηναῖς τῶν ταπεινῶν.
Ὑμᾶς πάντας τούς πιστούς, λιτανεύοντας ὑμῶν, λείψανα τά ἱερά, ἁγιάσατε σοφοί.
Φωτοδότα Ἰησοῦ, ὁ ἐκ τάφου ἐγερθείς, ἐξανάστησαν ἡμᾶς, πεπτωκότας ἐν δεινοῖς.
Χριστεπώνυμος λαός, ἱκετεύει, Ἰησοῦ, τόν ποιμένα φύλλατε, καί τήν ποίμνην τήν αὐτοῦ.
Δόξα Πατρί…
Ψάλλομέν σοι, ὦ Τριάς, καί βοῶμεν, ταῖς λιταῖς, τῶν μαρτύρων Σου, πιστοῖς, δίδου λύσιν τῶν δεινῶν.
Καί νῦν…
Ὦ Παρθένε Μαριάμ, δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν, καί ἀξίωσον ἀεί, ὀρθοδόξως Σε ὑμνεῖν.
(Από το ΛΕΣΒΙΑΚΟ ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου