Προ καιρού έλαβα γράμμα σου και μου γράφεις δια τους «Γυμνούς» του Άγιου Όρους, όπου ζώσιν από την Αγία Άννα μέχρι τα Κρύα Νερά. Αυτοί οι Πατέρες, οι «Γυμνοί», είναι διαδοχικώς από τον άγιο Πέτρο τον Αθωνίτη. Και όπως ό άγιος Πέτρος έκαμε τελεία υπακοή εις την Παναγία, αφού τον ελευθέρωσε από την φυλακή του Σαμαρά, έτσι και αυτοί έχουν φυλάξει τελεία υπακοή εις τους πνευματικούς των πατέρας. Και η Κυρία Θεοτόκος γνωρίζοντας τον πόθο των και ότι είναι όντως δοχεία της ταπεινοφροσύνης, τους ενώνει με τους αγίους Αγγέλους και αφήνουν το κατάλυμά των και εξέρχονται εις το πέλαγος της άμεριμνίας, η οποία τους ανυψοί στον θείο έρωτα.
Μου γράφεις δε ακόμη, ότι δεν δύνασαι να λησμονήσεις τα λόγια του παπά Μακαρίου, πού σας είπε την ημέρα του αγίου Αρτεμίου εις το τραπέζι όπου τρώγατε, προσθέτοντας και τούτο:...
« Αχ, Γέροντά μου, εις τι ύψη θεωρίας και θείου έρωτος έχουν αξιωθεί αυτοί οι χιλιομακάριοι Πατέρες ημών».
Εν ολίγοις σου γράφω, ότι είσαι υποχρεωμένος να γυμνώσης τον εαυτόν σου, όσον δύνασαι, από όλα τα πάθη ζων εν τω Κοινοβίω της Σίμωνος Πέτρας. Και όταν ξεγυμνωθείς από αυτά, τότε θα εννοήσεις, τί είναι η καλογερική ζωή εν τω Κοινοβίω όπου ευρίσκεσαι και ζεις. Διότι εις τας ημέρας μου υπήρχαν πνευματικοί πατέρες αγωνιζόμενοι διά να φθάσουν εις τα ύψη του θείου έρωτος.
Μεταξύ αυτών ήτο και ένας Μοναχός ονομαζόμενος Κήρυκος, ο οποίος είχε έλθει στην Αγία Άννα. Πέρασαν από μίαν Καλύβι και χαιρέτησε τούς αδελφούς, αφού τούς χαιρέτησε εξήλθε εκ της Καλύβης, καθώς μου διηγήθηκε ένας αδελφός, που πέθανε. Τι έγινε αυτός εις τα ενδότερα της ερήμου, κανείς δεν γνωρίζει, εάν υπάρχει εις την ζωή ή όχι.
Με αυτόν είμεθα μαζί αρχάριοι. Εάν του έλεγαν ο μακαρίτης ο Γέροντας, ο παπά -Ιωαννίκιος, έμπα μέσα στο καλάθι να κατέβης εις τον κήπο, αυτός έκανε τελεία υπακοή, η οποία τον είχε αξιώσει και εντός του Κοινοβίου το αείρρυτον δάκρυον, όπου είναι το πρώτον σημείο της αγάπης του Θεού.
Ουδέποτε αργολόγησε, αλλά ήταν πάντοτε σύννους, κρατών την αδιάλειπτο ευχή όχι την μετά βίας γινομένη, αλλά την ευχή, ήτις πηγάζει εκ μέσης καρδίας, καθώς λέγει ένας Όσιος: «εγώ καθεύδω και η καρδία μου γρηγορεί».
Εις αυτήν την εργασία είχε διδάσκαλο τον πνευματικόν παπά Ματθαίον, ο όποιος έκτισε έναντι του σπηλαίου του οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Σίμωνος ένα ησυχαστήριο και εις αυτό ησύχαζε προσευχόμενος αδιαλείπτως.
Αυτού του αδελφού το πρόσωπον ηλλοιούτο, και οι γνωρίζοντες τους καρπούς αυτής της εργασίας εδόξαζον τον πανάγαθο Θεό, όπου υπήρχαν αδελφοί του Κοινοβίου να εργάζονται την στερεά τροφή, η οποία δωρείτε εις αυτούς υπό του πανάγαθου Θεού δια της ταπεινοφροσύνης.
Και συ, αγαπημένο παιδί της Παναγίας, πρόσεχε να έχεις το «αεί μέμφεσθαι», να δέχεσαι τας ύβρεις των μακρότερων σου και να μη λέγεις, ότι είσαι εκ της θεολογικής Σχολής της Ροζαρίου, όπου έμαθες τα γράμματα, αλλά να εργάζεσαι να μάθεις τα υπερουράνια γράμματα της Μοναχικής Πολιτείας. Διδάσκαλο' αυτήν έλεγαν οι άγιοι Πατέρες, Γρηγόριος και Βασίλειος, υπάρχοντες εν την ησυχία της Καισαρείας, ότι ματαίως άφησαν αυτήν την υπερουράνιο ζωή της ησυχίας και δαπάνησα τον καιρόν των εις τας σχολάς των Αθηνών διά την θύραθεν σοφία.
ΒΙΒΛ. ΓΕΡΟΝΤΙΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΜΩΛΟΣ ΛΟΚΡΙΔΟΣ.
http://agioritis.pblogs.gr/2013/09/oi-pateres-oi-gymnoi-toy-agioy-oroys.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου