4 Ιανουαρίου 2025

"ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ"

 Σ' ένα γυναικείο μοναστήρι της Μακεδονίας ένα μεσημέρι είχαν Τράπεζα.

Μετά την Τράπεζα η τραπεζάρισσα και η βοηθός άρχισαν να μαζεύουν τα πιάτα και περνώντας από ένα χώλ τα πήγαιναν στην κουζίνα.
Κάποια στιγμή στον ενδιάμεσο χώρο ακούσθηκε ένας μεγάλος θόρυβος, ένας δίσκος έπεσε κάτω και όλα τα πιάτα έγιναν κομμάτια πάνω στο μαρμάρινο δάπεδο.
Πήγε αμέσως η Γερόντισσα, που δεν είχε φύγει από την Τράπεζα, να δει τι συμβαίνει.
Και είδε μια αδελφή μόνη της σκυμμένη, να μαζεύει τα σπασμένα.

Περί αντιχρίστου....

 Κάποτε δύο νεαροί, άνθρωποι της μελέτης, εντρύφησαν σε όλα τα βιβλία που έγραφαν για τον Αντίχριστο καί έχοντας πλήρη εικόνα γιά τά γραφόμενα πήγαν νά επισκεφθούν τόν Άγιο Παΐσιο.

Φθάνοντας στό κελάκι τού Αγίου, αφού ό Άγιος τούς κέρασε, τού έκαναν την ερώτηση.
- Γέροντα, μπορείς να μας πεις για τον Αντίχριστο;
Απλά και αφοπλιστικά ο Άγιος τους είπε:
- Αχ ευλογημένοι, εδώ δεν ξέρουμε για τον Χριστό μας, τι σας πιάνει να ψάχνετε για τον Αντίχριστο και να ασχολείστε μέρα νύχτα μελετώντας γι' αυτόν;; Εμείς είμαστε Χριστιανοί και θα πρέπει να ασχολούμαστε με τον Χριστό....
Άγιος Παϊσιος.

Ποιό είναι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο και στη ζωή μας;

 Ποιό είναι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο και στη ζωή μας; Μήπως, το χρήμα, τα πλούτη, οι ανέσεις, η καλοπέραση, η δόξα και η δημοσιότητα, η ομορφιά, η σάρκα, οι γνώσεις, οι επιστήμες;

ΟΧΙ... Τίποτα απ' όλα αυτά! Το μακράν σπουδαιότερο στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι η ψυχή του! ΝΑΙ, η αθάνατη ψυχή του, και κύριος στόχος είναι η πάση θυσία σωτηρία της, γιατί η ψυχή είναι το μόνο πράγμα που συνεχίζει να υπάρχει μετά τον σωματικό θάνατο, σε μια άλλη πνευματική διάσταση, στην αιωνιότητα!

Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;

 Ρώτησα μία φορά ένα παιδάκι: «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» – Ό,τι βγάζει πιο πολλά λεφτά», απάντησε!

Εξεπλάγην, ειλικρινά τάχασα.
Τί φταίει αυτό το παιδί;
Έτσι ακούει, έτσι έμαθε, αυτό λέει. Αυτό το παιδί όραμα έχει την απόκτηση πολλών χρημάτων.
Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής του. Γι’ αυτό ζει. Αυτό μόνο το ενδιαφέρει.
Για χρήματα ακούει συνεχώς τους γονείς του να μιλούν, τ’ αδέλφια του, οι φίλοι του, οι γείτονες, οι συγγενείς.
Αυτό είναι το ρεύμα της εποχής. Τίθεται ως ευτυχία η οικονομική ευημερία, ο πλούτος, η κατανάλωση.
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως σκοπός του ανθρώπου είναι να ομοιωθεί με τον Θεό, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Η Ελλάδα είναι γη του Αναστάντος Χριστού, η αγαπημένη του Κυρίου....

 π. Ανανίας Κουστένης: "Όταν έχετε δυσκολίες, είτε προσωπικές, είτε εθνικές, είτε οικογενειακές να σκέφτεστε ότι η Ανάσταση του Χριστού έγινε…. Αφού έγινε το ακατόρθωτο, το πιο δύσκολο για τον άνθρωπο, τότε όλα τα άλλα δύσκολα έρχονται δεύτερα. Όσοι ΄΄σταυροί΄΄ κι αν βρεθούν στη ζωή μας, ο,τι κι αν συμβεί στην πατρίδα μας, η Ελλάδα είναι γη του Αναστάντος Χριστού, η αγαπημένη του Κυρίου...."

Το δαιμονισμένο κορίτσι....

 Στην Τήνο, ένα καθολικό (παπικό) κορίτσι 19 ετών, είχε δαιμονιστεί.

Οι συγγενείς της κάλεσαν τους δικούς τους ιερείς να την διαβάσουν, αλλά το δαιμόνιο αδιαφορούσε, σαν να μην συνέβαινε τίποτα.
Η μητέρα του κοριτσιού υπέφερε βλέποντας την κόρη της σε αυτά τα χάλια, να τα σπάει μέσα στο σπίτι, αλλά κινδύνευαν και οι ίδιοι...
Μία φίλη της ήξερε, ότι όταν διαβάζουν εξορκισμούς οι Ορθόδοξοι παπάδες, τα δαιμόνια βγαίνουνε και έτσι μια μέρα, της είπε διστακτικά:
- Δεν κάνεις να έρθει κάποιος απ' αυτούς τους Ορθοδόξους να διαβάσουν το παιδί σου;
Αυτή όμως θύμωσε και της είπε:
- Γιατί εμείς δεν έχουμε πίστη;
Δεν είναι η δικιά μας η θρησκεία σωστή;

Η ΜΑΝΑ, ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ!!!

«Ἀρκετὰ χρόνια πρίν, ὅταν ἤμουν πενηντάρης, μιλοῦσα μὲ μιὰ θεία μου ποὺ ἦταν γιαγιὰ πιά.

Μοῦ μιλοῦσε μὲ μεγάλο παράπονο γιὰ τὴν πατρίδα μας, τὸν Πόντο, καὶ γιὰ τοὺς προγόνους μας.
Πάνω στὴν κουβέντα τῆς εἶπα πὼς σύντομα θὰ ἔκανα ταξίδι – προσκύνημα στὸν Πόντο.
Κρεμάστηκε πάνω μου καὶ μὲ παρακάλεσε μὲ λυγμούς, ὅταν πάω, νὰ τῆς κάνω ἕνα χατίρι.
Μοῦ διηγήθηκε ἐπακριβῶς ποῦ βρισκόταν τὸ πατρικό της σὲ χωριὸ τοῦ Πόντου.
Μοῦ ἐξήγησε μὲ λεπτομέρεια τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ χωριοῦ, τοὺς δρόμους, καὶ μοῦ προσδιόρισε μὲ ἀκρίβεια τὴ θέση τοῦ σπιτιοῦ.

12 Νοεμβρίου 2024

Γιά όλα νά λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!».

 Γιά όλα νά λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!».

Νά τό λέτε, αλλά καί νά τό αισθάνεστε.
Παραδώστε, λοιπόν, τόν εαυτό σας στά χέρια Του μέ εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά καί ευγνωμοσύνη.
Μή θυμώνετε,
μή δυσφορείτε, μήν τά βάζετε μέ κανέναν άνθρωπο.
Εκείνους πού σάς χτυπούν, νά τούς «εκδικείστε» μέ τήν αγάπη σας . Μέ τά λόγια σας, μέ τή συμπεριφορά σας, ακόμα καί μέ τό βλέμμα σας νά τούς δείχνετε ότι, παρ’ όλα όσα σας κάνουν, εξακολουθείτε νά τούς αγαπάτε.

Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε....

 Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε:

Προσέξτε μη γκρινιάζετε.
Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό.
Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο! Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι.
Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»!
Ξέρανε να ζήσουνε!
Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια;
Κι όμως τα περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά!

8 Αυγούστου 2024

Ἡ πλάνη τοῦ δωδεκαθεϊσμοῦ

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Β΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης
Εἶναι σαφὲς ὅτι οἱ θεοὶ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων εἶναι ἀνύπαρκτοι. Εἶναι δημιουργήματα τῆς ὁμολογουμένως πλούσιας φαντασίας τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν στὸ ἔπακρο πολυθεϊστές. Ἂν οἱ πιστοί τῆς «πατρῴας» θρησκείας ἔχουν ἀντίρρηση, δὲν ἔχουν παρὰ νὰ ἀνέβουν ὥς τὸν Ὄλυμπο, προκειμένου νὰ πεισθοῦν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια. Οἱ «ἀθάνατοι» θεοί, στοὺς ὁποίους πιστεύουν, πολὺ ἁπλὰ δὲν ὑπάρχουν. Ἂν πάλι ἔχουν μία ἄλλη, δική τους, ἀνώτερη ἰδέα περὶ θεῶν, τότε ἔρχονται σὲ σύγκρουση μὲ αὐτὰ ποὺ πιστεύει ἡ ἀρχαία θρησκευτικὴ παράδοση.

20 Ιουνίου 2024

Ο Χριστός, φίλε μου, δεν έκανε διακρίσεις...

 Και μου λες...δε τα γουστάρω αυτά !

Οι παπάδες και το σινάφι τους με απωθούν.
Και σου λέω... πιάσε το Χριστό.
Κάνε μια προσπάθεια να τον συναντήσεις...
Εκείνον τον ίδιο...!
Στην καρδιά σου να τον νιώσεις,
να επικοινωνήσεις.
Όχι απλά ν’ανάψεις ένα κεράκι
και να ξαναπάς το Πάσχα.
Όλοι χωράνε μέσα στην εκκλησία, φίλε !
Και οι καλοί παπάδες και οι αγιογδύτες.
Και οι καλοί απλοί άνθρωποι και τα λαμόγια.
Ο Χριστός, φίλε μου, δεν έκανε διακρίσεις...

6 Ιουνίου 2024

«...Τὸ πιστεύω, θὰ ξαναμποῦμε στὴν Ἁγια-Σοφιὰ νὰ τελειώσουμε τὴ διακοπεῖσα Λειτουργία..."


 «...Τὸ πιστεύω, θὰ ξαναμποῦμε στὴν Ἁγια-Σοφιὰ νὰ τελειώσουμε τὴ διακοπεῖσα Λειτουργία―, πρέπει ὅλοι νὰ μετανοήσουμε· οὔτε μοιχεῖες, οὔτε διαζύγια, οὔτε βλασφημίες, οὔτε ἐκτρώσεις, οὔτε ἀδικίες, ἀλλὰ παντοῦ νὰ βασιλεύῃ Χριστός. Τότε Ἐκεῖνος θὰ σκεπάσῃ καὶ θὰ εὐλογήσῃ τὸν τόπο μας, καὶ θὰ κάνῃ τὸ θαῦμα νὰ δοξασθῇ πάλι ἡ πατρίδα μας καὶ νὰ ξαναστηθῇ ὁ σταυρὸς στὸν τροῦλλο τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς. Ἔτσι γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, τρίτη φορά (πρώτη στὸ Βυζάντιο, δεύτερη στὰ βουνὰ τῆς Πίνδου, τρίτη στὸν Ἕβρο καὶ τὰ νησιά), θὰ σταθοῦμε ἐμπρὸς στὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ θὰ ξαναποῦμε· «Χαῖρε», Παναγιά, «δι᾿ ἧς ἐγείρονται τρόπαια· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι»...

~Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης~

Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρ. Τ. Ερντογάν

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις. Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς και «μαθήματα ιστορίας».
Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας» όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!

Ο Χριστός χτυπάει την πόρτα της καρδιά σου. Άκουσε τον!

 Του Πατρός Σπυρίδωνος Σκουτη.

"Ψάξε να βρείς τον εαυτό σου μέσα στο κείμενο εύχομαι να μην τον βρείς... Έχουμε έναν θησαυρό και δεν κάνουμε τίποτα όχι μόνο για να τον μάθουμε αλλά και για να τον ζήσουμε και αυτός δεν είναι άλλος από την Ορθόδοξη αλήθεια. Πάμε να δούμε όμως , πόσο υποκριτές είμαστε. - Γεννιόμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί - μέσα δηλαδή στην αληθινή πίστη όπου ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος ώστε να μας διδάξει της πνευματικές νουθεσίες για την σωτηρία μας και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.

Αυτοί είναι οι μοναχοί…


Τα αρνούνται όλα…κάθε επίγειο δεσμό, κάθε ηδονική φυλακή, κάθε κοσμική προσμονή…

…και βλέπεις το πρόσωπό τους να λάμπει από χαρά, και βλέπεις στο πρόσωπό τους την αρχέγονη ελευθερία, την απλότητα και την ειρήνη
…τα μάτια τους χάνονται μέσα στην αλμύρα των δακρύων, τα μαλλιά τους να μπερδεύονται μέσα στην πνοή του Πνεύματος και όλη τους η ύπαρξη γίνεται μία ευχή υπέρ της του κόσμου σωτηρίας
Αυτοί είναι οι μοναχοί…είναι εκείνες οι ένσαρκες λαμπάδες της αυτοθυσίας.
Αυτοί είναι οι μοναχοί… άνθρωποι που ζουν εκτός του κόσμου για τον κόσμο…

Η Εκκλησία γιατί δεν κάνει αυτό κι εκείνο και το άλλο;

 Περιφέρεται στην ατμόσφαιρα συχνά ένα επιχείρημα. Η Εκκλησία που θέλει να φέρει κόσμο Κοντά της γιατί δεν κάνει τίποτα; Ή δεν κάνει αυτό κι εκείνο και το άλλο;

Η Εκκλησία δεν είναι μαγαζάκι. Δεν ψάχνει πελάτες. Ούτε εργαζόμενους. Η Εκκλησία καλεί αιώνια τον άνθρωπο (άνευ φυλής και έθνους) και τον προετοιμάζει συνεχώς να ταξιδεύει στο θαλασσοταραγμένο ταξίδι της Ζωής Της. Δεν βγάζει ανθρώπους στο δρόμο να πουλάνε η να φωνάζουν τη πραμάτεια της , όπως κάποιοι άλλοι (ονόματα δεν λέμε , υπολήψεις δεν θίγουμε, ναι για τους Ιαχωβαδες λέμε).

28 Μαΐου 2024

Ἡ ταπεινὴ πατρίδα μας ἔχει κάτι ποὺ δὲν τὸ ἔχουν ἄλλα μεγάλα κράτη....

 «Ἡ ταπεινὴ πατρίδα μας ἔχει κάτι ποὺ δὲν τὸ ἔχουν ἄλλα μεγάλα κράτη, κάτι ποὺ σήμερα ὑποτιμᾶται, περιφρονεῖται. Ποιό εἶν᾽ αὐτό; Ἡ Πίστι μας! "Αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν" (Α΄ Ἰω. 5,4)· ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος, αὐτὴ εἶναι τὸ καύχημά μας, αὐτὴ δίνει περιεχόμενο, βάθος, ἀξία στὸ γένος μας. Δυστυχῶς ἀκόμα κ᾽ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν ἔχουμε ἐκτιμήσει πρεπόντως αὐτὸ τὸν πολύτιμο θησαυρό, αὐτὴ τὴν ἱερὰ παρακαταθήκη ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ πρόγονοί μας. Μοιάζουμε σὰν ἕνα χωριάτη ποὺ βρῆκε ἕνα λαχεῖο, δὲν ἤξερε νὰ τὸ διαβάσῃ, τὸ πέρασε γιὰ ἄχρηστο χαρτάκι, τό ᾽σχισε καὶ τό ᾽ρριξε στὴ φωτιά· κι ὅμως ἐκεῖνο κέρδιζε τὸν πρῶτο λαχνό. Ἔτσι καὶ σ᾽ ἐμᾶς ἔλαχε κλῆρος, ὁ μεγάλος κλῆρος, ἡ μεγάλη ἀποστολὴ ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία.

Ό,τι έζησε ο Χριστός, θα το ζήσουμε κι εμείς....

 Ό,τι έζησε ο Χριστός, θα το ζήσουμε κι εμείς....

Εσταυρώθη ο Χριστός μας;
Θα σταυρωθούμε κι εμείς.
Είτε από αρρώστιες, είτε από τα γηρατειά, είτε από συκοφαντία των ανθρώπων,
είτε από τον φθόνο του διαβόλου ...
έναν ΣΤΑΥΡΟ θα τον έχουμε όλοι.
Ή ένα παιδί δύσκολο θα μας βγει,
ένας γείτονας, διάφορα ποικίλα...ποικίλα..
Αυτό σημαίνει

Βγάλαμε τον Χριστό από τη ζωή μας και είδαμε τα αποτελέσματα....

 Zoύμε σε μια εποχή που αν κάνεις τον Σταυρό σου είσαι ταλιμπάν και μεσαιωνικός,

ενώ αν πιστεύεις σε μπλε κρυστάλλους, αστρολόγους και σκόνες επαναφοράς είσαι προοδευτικός και trendy.
🍂Αν κάνεις το Πάσχα νηστεία τότε είσαι παλαϊολιθικός, ενώ αν είσαι vegan, ωμοφάγος, χορτοφάγος κλπ, ο άλλος σε κοιτάει με θαυμασμό λες και κέρδισες μετάλλιο σε Ολυμπιάδα.
🍂Αν πεις σε παρέα ότι είσαι βουδιστής, ακολουθείς τη φιλοσοφία των Σούφι ή τη διδασκαλία του Επίκτητου θα μείνουν όλοι με το στόμα ανοικτό από θαυμασμό, ενώ αν ομολογήσεις ότι είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός και πηγαίνεις στην Εκκλησία θα απογοητευτούν όλοι και θα σου πούνε ότι έμπλεξες με τις θρησκευόμενες γιαγιάδες.

Ποιοί κατέστρεψαν την βιβλιοθήκη τής Αλεξανδρείας;

Σχετικά με το γνωστό παραμύθι Αθεο-Παγανιστών, ότι δήθεν οι Χριστιανοί κατέστρεψαν τη Βιβλιοθήκη τής Αλεξανδρείας, αυτά που ΟΙ ΙΔΙΟΙ έκαναν κατά τις αρχαίες πηγές, τα φορτώνουν μετά από αιώνες, ξεδιάντροπα στους Χριστιανούς, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και συγχέοντας την βιβλιοθήκη με τον τοπικό ειδωλολατρικό ναό τού Σέραπη!

Διαδίδουν ψευδώς ότι η «φημισμένη βιβλιοθήκη» της Αλεξάνδρειας ήταν το κέντρο «του παγκόσμιου πολιτισμού που καταστράφηκε από τα ορθόδοξα στίφη»!
Κατηγορούν τους χριστιανούς επί Πατριαρχίας Θεοφίλου Αλεξανδρείας (από το 385 έως το 412) και ειδικά για τα γεγονότα του 390/391 οπότε και κατεδαφίστηκε ο ναός του Σέραπι στην Αλεξάνδρεια...

Ένα πραγματικό γεγονός ποὺ ἔλαβε χώρα πρὶν χρόνια στην Κρήτη.

Λοιπόν. Σε κάποια ἀπὸ τις Θεῖες Λειτουργίες τοῦ μακαριστοῦ πλέον παπά-Σταύρου Τσαγκαρακη που εκοιμήθη +2018, προσῆλθε γιὰ νὰ κοινωνήσει καὶ ἕνας Ελληνοαμερικανικός κάπου στα 40 του.

Ὅταν έφτασε ή σειρά του Έλληνα ὁμογενῆ γιὰ νὰ λάβει τὴν Θεία Κοινωνία συνέβη κάτι που συντάραξε τὸν κεκοιμημένο πλέον παπά-Σταῦρο: Προσπάθησε 2-3 φορές νὰ βγάλει τὴν Ἁγία Λαβίδα ἀπὸ τὸ Ἅγιο Δισκοπότηρο, χωρὶς ἐν τούτοις αὐτὸ νὰ εἶναι δυνατό!
Ἡ Ἁγία Λαβίδα είχε κυριολεκτικά «κολλήσει» μέσα στο Άγιο Δισκοπότηρο.

16 Μαΐου 2024

Μια μορφή φιλανθρωπίας σε έναν κόσμο καταθλιπτικό.

 _Να είσαι μαλακός με τους ανθρώπους._

```Ευγενής.```
_Δεν ξέρεις τι κρυφό σταυρό κουβαλάει καθείς στη πλάτη_.
```Να μην βιάζεσαι να αρπαχτείς```.
_Μην έχεις πάντοτε τον τελευταίο λόγο._
```Άφηνε και μερικές κουβέντες να πέφτουνε στο πάτωμα.``
_Προσπάθησε να χαμογελάς_.

"Ἄν ὑπάρχουμε σήμερα σάν ἑλληνική φυλή, εἶναι γιατί κρατηθήκαμε ἀπό τό ἄμφιο τῆς θρησκείας..."

 «Ἄν ὑπάρχουμε σήμερα σάν ἑλληνική φυλή, εἶναι γιατί κρατηθήκαμε ἀπό τό ἄμφιο τῆς θρησκείας μας ὅλα αὐτά τά χρόνια… Ἡ Ἐθνική μας ὑπόσταση εἶναι ζυμωμένη μέ τήν Ὀρθοδοξία. Σάν ἔπεσε τό Βυζάντιο, ἡ Ἐκκλησία ἀντικατέστησε τόν τσακισμένο κρατικό μηχανισμό σάν ὑποκατάστατος μηχανισμός τῆς ἐθνικῆς ἑνότητας. Τά σύμβολα τῆς αὐτοκρατορίας τά κράτησε ἡ Ἐκκλησία καί τά διατήρησε μέσα στούς μαύρους αἰῶνες τῆς σκλαβιᾶς. Καί μέσα σ’ αὐτούς τούς φοβερούς αἰῶνες αὐτή στάθηκε τό πνευματικό καί ἐθνικό κέντρο τῆς μαρτυρικῆς φυλῆς… Καί σωστά τὄκανε, πώς σέ κρίσιμες ὧρες τό ράσο στάθηκε ἡ ἐθνική σημαία τῆς Ἑλλάδας στά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς».

Στρατής Μυριβήλης

"Να πλέετε κόντρα στο ρεύμα..." (Αγιος Λουκάς Ιατρός)

 «Για πολύ καιρό και με μεγάλη επιμονή έπλεα κόντρα στο ρεύμα, και σε σας τα παιδιά μου κληροδοτώ να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Να αποστρέφετε το βλέμμα σας και την καρδιά σας από εκείνη τη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, που επιδιώκει όχι τους υψηλούς στόχους, αλλά εκείνους που είναι πιο εύκολο να επιτευχθούν.

"Όταν βγήκα από τη φυλακή του Αιούντ, έμαθα ότι η καημένη η μάνα μου με μνημόνευε και στους ζωντανούς και στους νεκρούς!"

🌹π. Αντριάν Φαγκατσεάνου - Ο γέροντας με τις επτά ζωές!
[................]
Υπάρχουν πολλά πράγματα που κανένας άλλος δε μπορεί να εννοήσει. Ένα απο αυτά είναι η δύναμη που μου έδινε ο Θεός... Όταν με συνέλαβαν ο ανακριτής μου τράβηξε το σταυρό από τον λαιμό και μου τον πέταξε στα σκουπίδια. Εγώ πήγα και τον πήρα. Με χτύπησε πολύ και μου τον ξαναπέταξε στα σκουπίδια. Εγώ επέμενα,εκείνος με πάτησε. Έπειτα από 8-9 προσπάθειες τελικά υποχώρησε και μ' άφησε ήσυχο.