Ο Παύλος Μελάς στα σχολικά βιβλία.

 Διαβάζεις στο βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού το κεφάλαιο που αναφέρεται στον Μακεδονικό αγώνα και τον ήρωα Παύλο Μελά. Μόλις τελειώσεις το διάβασμα νομίζεις ότι ο Παύλος Μελάς ήταν ακόμη ένας άνδρας που έτυχε να τον λένε Παύλο, ένας τυχάρπαστος περίπου που απλώς πολέμησε και πέθανε τον Οκτώβριο του 1904 κάπου στη Μακεδονία. Πουθενά δεν αναφέρονται τα εγκλήματα των κομιτατζήδων, πουθενά δεν καταδεικνύεται η αδιαφορία της Αθήνας για τα βάσανα των χριστιανικών πληθυσμών που ήταν ακόμα στην οθωμανική αυτοκρατορία.

Ο Γεννάδιος Σχολάριος και οι ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του.

(Δείτε πόσα ψέματα έχουν ειπωθεί από συκοφάντες και προπαγανδιστές κατά του πρώτου Πατριάρχη μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, που καταρρίπτονται με τεκμηριωμένα καταιγιστικά στοιχεία).

(πηγή στοιχείων: oodegr – Γεώργιος Κεκαυμένος)

Ο Γεννάδιος Σχολάριος θεωρείτε ως ένα από τα πιο συκοφαντημένα πρόσωπα στην ιστορία της Εκκλησίας.

Tον κατηγορούν ότι πριν την Άλωση, είχε συμφωνήσει με τον Μωάμεθ να γίνει Πατριάρχης.

Καταρχάς, αν υπήρχε τέτοια συνεργασία, δεν θα καθόταν ο Γεννάδιος μέσα στη σφαγή και τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης, περιμένοντας να συλληφθεί, να φυλακιστεί, να πουληθεί σε Τούρκο και να παραμείνει εκεί ως δούλος, με κίνδυνο μέσα σε όλο αυτό το διάστημα να χάσει το κεφάλι του έστω και κατά λάθος από κάποιον φανατισμένο Οθωμανό. Αν είχαν συνεννοηθεί, ούτε και ο Πορθητής δεν θα ήθελε να βάλει σε τέτοιο κίνδυνο τον Γεννάδιο Σχολάριο. Θα είχαν φροντίσει εγκαίρως να φύγει από την Κωνσταντινούπολη και να περιμένει κάπου ασφαλής. O Γεννάδιος επιλέχθηκε ως Πατριάρχης από τους υπόδουλους Έλληνες και δεν τον υπέδειξαν οι Τούρκοι. Oι πηγές δείχνουν ότι «ο κατακτητής άφησεν εις τους υποδούλους να υποδείξουν αυτοί το πρόσωπον του μέλλοντος Πατριάρχου».

Ο Μέγας Άγιος Κωνσταντίνος.

Από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου ξεκινά μία άλλη διάσταση της Ελληνικής ιστορίας, της ένδοξης και πολύπαθης Ρωμηοσύνης της οποίας υπήρξε ο πατέρας της.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε στη Νίσσα της Σερβίας το 274μ.Χ. Πατέρας του ήταν ο Ιλλυριός Κωνστάντιος καί μητέρα του η Ελληνίδα Ελένη από την οποία γαλουχήθηκε την ευσέβεια προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, διδασκόμενος τις βασικές αρχές της ελληνικής παιδείας. Μέσα του ενσταλάχθηκε το άριστο μέτρο του ελληνικού πνεύματος που τον έκανε ενάρετο, δίκαιο και συνεπή άνθρωπο. Ο πατέρας του τον εισήγαγε στην στρατιωτική ζωή, μαθαίνοντας την τέχνη και την πειθαρχία, εξελισσόμενος ως ο πιο μεγαλοφυής στρατιωτικός στον κόσμο, έχοντας ως ίνδαλμα τον Μέγα στρατηλάτη Αλέξανδρο...

Το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου (υπόδειγμα για όσους πολιτεύονται).

Στόχοι του ήταν το κράτος δικαίου, η προστασία της παιδείας, η κατοχύρωση της εργασίας για τους πολίτες.

Η κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει είναι τραγική: Αξιωματούχοι άνεργοι, περιουσίες δημευμένες, εξόριστοι, πουλημένοι δούλοι, άμισθοι εργάτες, διαλυμένο κράτος. Ξεκινάει η αναδιάρθρωση. Σύντομα βάζει τάξη, νομοθετεί και γίνεται σκληρός στους ισχυρούς και φιλάνθρωπος στους αδύνατους, επηρεασμένος από τον πολιτισμό και τις αρχαιοελληνικές φιλοσοφικές και φιλάνθρωπες αρετές, κυρίως όμως από τον Χριστιανισμό. Περιορίζει την διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.

Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (π. Γεωργίου Μεταλληνού)

" Είναι απίστευτο πόσο μίσος έχει εισπράξει ο άγιος Κωνσταντίνος. Εδώ και αιώνες τον μισούν θανάσιμα και τον συκοφαντούν συντονισμένα και συστηματικά ειδωλολάτρες (παλιοί και νέοι), εβραίοι, μασόνοι, αιρετικοί, καπιταλιστές της ασύδοτης αγοράς, αθεϊστές, εχθροί της Ελλάδας. Είναι η πολιτική φυσιογνωμία που βρίσκεται, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη, στο στόχαστρο σύσσωμης της Νέας Τάξης Πραγμάτων – Παγκοσμιοποίησης, διότι ενσαρκώνει το απόλυτο αντίθετο όλων των βδελυγμάτων της.

Και έχει γίνει το αντικείμενο όλης αυτής της κατασυκοφάντησης όχι για άλλον λόγο, παρά για λογαριασμό του ονόματος του Χριστού.

Η αγάπη.... (π. Ανανίας Κουστένης)

 Η αγάπη είναι μυστήριο. Η αγάπη είναι παράδεισος. Κι όταν ο άνθρωπος έχει αγάπη στην ψυχή, τότε όλα αλλάζουν. Κι ας είναι φτωχός, αναγκεμένος ή άνεργος. Κι ας είναι μόνος. Κι ας είναι σκλάβος ή ελεύθερος. Κι ας είναι ότι θέλει. Ο άνθρωπος που αγαπά, έχει μέσα του τον παράδεισο του Θεού. Στολίζεται η ψυχή του και χαίρεται και ανεβαίνει. Όλο ανεβαίνει. Και μια ψυχή που ανεβαίνει, ανεβάζει όλο τον κόσμο.

π. Ανανίας Κουστένης

Η αλήθεια για τους υποτιθέμενους διωγμούς των Εθνικών τον 4ο αιώνα.

«Το Ελληνικόν Έθνος δεν διεσώθη … ειμή (παρά μόνον) διά της μετά του Χριστιανισμού συμμαχίας».

"Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος"

Ο Θεοδόσιος με διάταγμά του στις 27-2-380 μ.Χ., ανακηρύσσει επίσημη θρησκεία του κράτους τον Χριστιανισμό. (Cod. Theod. XVI, 1,2). Μέτρα κατά της αρχαίας θρησκείας έλαβε πολλά (απαγόρευση θυσιών, δήμευση λατρειακών χώρων, αποπομπή εθνικών ιερέων, 391 π.Χ.). Το 392 με διάταγμα παρακωλύονται οι αθλητικοί αγώνες, λόγω του θρησκευτικού (ειδωλολατρικού) τους χαρακτήρα, με αποκορύφωση την κατάργηση των Ολυμπιακών (393), στο πλαίσιο όμως της απαγόρευσης στο πλαίσιο όμως κάθε εθνικής θρησκευτικής εκδηλώσεως (Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (324 - 1453), μετάφρ. Δ. Σαβράμη, Αθήνα 1954, σ. 110 ε. Πρβλ. Αικ. Χριστοφιλοπούλου, Βυζαντινή Ιστορία, Α΄ Αθήνα 1975, σ. 175 ε.).

Το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι πνευματικό.... (π. Ανανίας Κουστένης)

 

Καλώς ήρθατε στον 21ο αιώνα.

Εδώ το σεξ είναι δωρεάν και η αγάπη κοστίζει. Έχει γίνει μια τσέπη γεμάτη λογαριασμούς.

Που το να χάνεις το τηλέφωνό σου είναι χειρότερο από το να χάνεις τις αξίες σου.

Όπου η τάση είναι να καπνίζεις και να πίνεις και αν δεν το κάνεις αυτό παίρνεις ποσόστωση.

Εκεί που οι άντρες απατούν τις γυναίκες τους με παιδιά, και οι γυναίκες αν δεν απατούν, είναι επειδή φοβούνται ότι θα τους πιάσουν.

Εκεί που το μπάνιο έγινε φωτογραφικό στούντιο και εκκλησία, το ιδανικό μέρος για check in.

21ος αιώνας, όπου άνδρες και γυναίκες φοβούνται την εγκυμοσύνη πολύ περισσότερο από τον HIV.

Τίμια Λείψανα: Γιατί τα προσκυνούμε;

Με αφορμή ακατάστατων αντιδράσεων μερικών ατόμων για την προσκύνηση Λειψάνων Αγίων και Λιτανειών, παραθέτουμε τα κάτωθι:

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει για τους Αγίους: «αυτών είναι αι μεγάλαι τιμαί και πανηγύρεις. Από αυτούς οι δαίμονες φυγαδεύονται και αι νόσοι θεραπεύονται. Αυτών τα σώματα μόνα έχουν την ιδίαν δύναμιν με τας αγίας ψυχάς των, είτε εφαπτόμενα είτε τιμώμενα. Αυτών και αι ρανίδες μόνο αίματος και μικρά αντικείμενα του πάθους των ενεργούν όσα και τα σώματα».

Γράφει ὁ Ἐπίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ.... ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι παροῦσα στά σώματα τῶν Ἁγίων κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς τους, παραμένει ἐνεργός στά Λείψανά τους ὅταν πεθάνουν.... ὁ Θεός χρησιμοποιεῖ αὐτά τά Λείψανα ὡς ἀγωγό τῆς θείας δύναμης καί ὄργανα ἰάσεων.

Τι είναι η Πατρίδα;

Πατρίδα είναι το σπίτι μου, οι γονείς, τα αδέλφια μου, οι φίλοι μου, η γειτονιά που μεγάλωσα, το σχολείο που έμαθα γράμματα, το χωριό μου, η πόλις μου. Πατρίδα είναι ο κάμπος που με έθρεψε, το βουνό που πήγαινα εκδρομές, οι παραλίες που κολύμπησα, η Εκκλησία που βαπτίστηκα και παντρεύτηκα, η γλώσσα που μιλάω, τα φαγητά που μαγειρεύει η μάννα μου, το νοσοκομείο που με γιάτρεψε όταν αρρώστησα. Πατρίδα είναι οι παππούδες μου που πολέμησαν τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Βούλγαρους, όλους αυτούς που θέλησαν να μας κατακτήσουν και να μας στερήσουν την ελευθερία μας…

Μεγαλυνάρια Αγίου Θεοδώρου Βυζαντίου, Πολιούχου Μυτιλήνης.

 Μεγαλυνάρια ψαλλόμενα κατὰ τὴν Λιτανείαν τοῦ τιμίου Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου Βυζαντίου τοῦ και Πολιοῦχου Μυτιλήνης, την Δ΄ Κυριακή από του Πάσχα.

(Ἦχος γ´. Ἀκατάληπτόν ἐστι).

Μεγαλύνομεν πιστοί, τοῦ παντὸς τὸν Κύριον, θαυμαστώσαντα ἐν γῇ, τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας.

Μεγαλύνομεν πιστοί, τὴν σεμνὴν Παντάνασσαν, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, καὶ Δεσπότου τοῦ παντός.

Δεῦτε ὕμνοις στέψωμεν, τὸν κλεινὸν Θεόδωρον, Βυζαντίου γέννημα, Μυτιλήνης καύχημα.

Βασιλὶς τῶν πόλεων, δεῦρο στῆθι μεθ᾿ ἡμῶν, ὕμνων προεξάρχουσα, Θεοδώρου Μάρτυρος.

Ιερεῖς καὶ ἄρχοντες, δεῦτε μεγαλύνωμεν, ἐγκωμίων ᾄσμασι, τὸν σεπτὸν Θεόδωρον.

" Πέρασε κι αυτό τό Πάσχα "

Το ακούω πολλές φορές και συχνά λυπάμαι. Γιατί βλέπω πως το Πάσχα ήρθε και πέρασε, πολλοί όμως συνεχίζουν να είναι οι ίδιοι και χειρότεροι. Αν το Πάσχα τους είχε αγγίξει, θα ήταν πραγματικά καλύτεροι.

Και πρέπει να σας πω ότι είναι τραγικό αυτό που γίνεται, γιατί βλέπει κανείς ανθρώπους πάσης ηλικίας -να ξεκινήσω από τους μεγάλους- βλέπει κανείς ανθρώπους ηλικιω­μένους που, παρόλο που γέρασαν, εξακολουθούν να είναι δύσκολοι και για τους γύρω τους, γκρινιάρηδες, εγωιστές και απαιτητικοί. Αυτοί οι άνθρωποι γέρασαν, αλλά Πάσχα δεν κατά­λαβαν. Γιατί, αν είχαν καταλάβει, θά ΄χε μαλα­κώσει η ψυχή τους, θά ΄χε ομορφύνει η καρδιά τους, θα ήταν άνθρωποι ευλογίας, που με την παρουσία τους θα παρηγορούσαν.

Nά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια....

 "... πάντα πρέπει νά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια: α) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ ὁ ὑποψήφιος τό Θεό καί εἶναι συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί β) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ τήν πατρίδα καί ἀποβλέπει στό γενικό καλό του τόπου κι ὄχι.... στό δικό του συμφέρον. Ἐάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο ἄλλο κριτήριο, ἐκτός ἀπό αὐτά τά δύο, τότε κινεῖται ἰδιοτελῶς καί δέν εἶναι αὐτό πού κάνει χριστιανικό. Ἀργότερα θά ἐπιτρέψει ἡ θεία δικαιοσύνη νά τό πληρώσει."

Άγιος Παΐσιος

Βίος Αγίου Γεωργίου

 

Ο Άγιος Γεώργιος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.

Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη του, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν ένας από τους αξιωματικούς που εκτιμούσε πολύ.

Αρχικά, του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια.

Ο μικρός καβαλάρης στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

 

Ἔχετε δεῖ τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Πίσω στό ἄλογο ἔχει ἕναν μικρό καβαλάρη. Τό ἔχετε ὑπόψιν σας; Ξέρετε τί εἶναι αὐτός ὁ μικρός;

Τό εἴχανε οἱ Τοῦρκοι αἰχμάλωτο τό παιδάκι αὐτό. Καί θυμότανε στήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, τί γινότανε στό σπίτι του ἐκείνη τήν ἡμέρα. Τόν πατέρα του τόν λέγανε Γεώργιο. Τό χωριό του εἶχε πολιοῦχο τόν Ἅγιο Γεώργιο καί πανηγύριζε ἐκείνη τήν ἡμέρα. Καί αὐτό ἤτανε αἰχμάλωτο...

Καί τό εἶχε ἕνας ἀγᾶς Τοῦρκος, πού τό εἶχε πάρει γιά ὑποτακτικό.

"....Και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος"!

Η Εξόδιος Ακολουθία την Διακαινήσιμο εβδομάδα είναι Αναστάσιμη. Μετράμε 30 φορές την φράση "και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος" και 8 φορές "Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου.... έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν..." και αναρωτιέμαι πόσο έχουμε εμπεδώσει -και πρώτος εγώ- ότι υπάρχει μετά θάνατον αιώνια ατελεύτητη ζωή, όπως μας δίδαξε ο Χριστός, οι Μαθητές Του και όλοι οι Άγιοι.....

Το Άγιον Φως εκ του Παναγίου Τάφου....

 Σιγά μη δεν μπορεί να βγάλει Άγιο Φώς από τον Πανάγιο Τάφο Του ο Φώς εκ Φωτός Χριστός ο Αληθινός Θεός, ο Αναστάς εκ νεκρών, δι ου τα πάντα εγένετο, ο ζωής χορηγός, ο τα πάντα παρών και τα πάντα πληρών....

Ας συνέλθουν επιτέλους κάποιοι.

Αναστήθηκε ο Χριστός, ή τον έκλεψαν οι Μαθητές Του;

 Δύο εκδοχές υπάρχουν για την Ανάσταση του Χριστού: α) των Μαθητών του Χριστού που λένε ότι ο Χριστός Αναστήθηκε και β) των Εβραίων που λένε ότι τον Χριστό τον έκλεψαν οι Μαθητές Του....

Γράφει στο βιβλίο του "Τι είναι ο Χριστός", ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πρεβέζης Μελέτιος:

"Η ταφή του Χριστού.... ήταν ένα μοναδικό στον κόσμο γεγονός. Ούτε ξανάγινε. Ούτε θα ξαναγίνη ποτέ, όσο υπάρχει κόσμος. Φρουρούσαν τον τάφο, να μη χαθή ο νεκρός!

Όμως.... την τρίτη ημερολογιακή ημέρα ο τάφος ευρέθη κενός. Έλειπε ο νεκρός!

Ο κενός τάφος υπήρξε γεγονός ιστορικό, που κανείς δεν το αμφισβήτησε.

Για όσους δεν πιστεύουν στην αφή του Αγίου Φωτός....

'Οσοι αμφισβητούν την αφή του Αγίου Φωτός, ας μάθουν ότι πριν μπει ο Πατριάρχης μέσα στο Κουβούκλιο για να πάρει το Άγιο Φως, γίνεται εξωνυχιστικός έλεγχος όλων των χώρων και του Πατριάρχη του ιδίου από την αυστηρή ισραηλινή αστυνομία και εκπροσώπους άλλων δογμάτων και σφράγισμα του Παναγίου Τάφου, όπου βάζουν τη σφραγίδα τους πάνω στο βουλοκέρι και είναι αδύνατον να έβλεπαν όλοι αυτοί κανδήλα αναμένη και να μην την έσβηναν. Δεν θα επέτρεπαν με τίποτα να υπάρξει κάτι επιλήψιμο. Ειδικά, οι Εβραίοι έχουν απύθμενο μίσος κατά του χριστιανισμού, κάτι ανάλογο με αυτό που έχουν οι εν Ελλάδι άθεοι, με χριστιανικά όμως ονόματα, επίθετα, πατρώνυμα και μητρώνυμα....

Όλη η Ορθοδοξία με δυό λόγια....

 

Όλο το μεγαλείο της Θεολογίας περί Σταυρώσεως, Άδου, Παραδείσου, Αναστάσεως και Τριαδικού Θεού μέ λίγα απλά θεόπνευστα λόγια στην εναρκτήριο Ακολουθία....

Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καταρρίπτει τά ἐπιχειρήματα τῶν ἐχθρῶν της Ἀνάστασης

Ἕνα πρωινό συζητᾶ ὁ γέροντας μέ δύο-τρεῖς ἐπισκέπτες στό σπίτι του. Ὁ ἕνας εἶναι ἰδεολόγος κομμουνιστής...

Ὅλο τό οἰκοδόμημα τοῦ Χριστιανισμοῦ στηρίζεται στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Αὐτό δέν τό λέω ἐγώ. Τό λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, ματαῖα ἤ πίστις ἠμῶν» (Α' Κορ. ιε' 17). "Ἄν ὁ Χριστός δέν ἀνέστη, τότε ὅλα καταρρέουν. Ὁ Χριστός ὅμως ἀνέστη, πράγμα τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι εἶναι Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, ἄρα Θεός.

- Ἐσεῖς τά εἴδατε ὅλα αὐτά; Πῶς τά πιστεύετε;

- Ὄχι, ἐγώ δέν τά εἶδα. Τά εἶδαν ὅμως ἄλλοι, οἱ Ἀπόστολοι. Αὐτοί στή συνέχεια τά γνωστοποίησαν καί μάλιστα προσυπέγραψαν τή μαρτυρία τους μέ τό αἷμα τους. Κι ὅπως ὅλοι δέχονται, ἡ μαρτυρία τῆς ζωῆς εἶναι ἡ ὑψίστη μαρτυρία.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι η Εκκλησία της Αναστάσεως.

 Η πατρίδα μας, καθώς και η οικουμένη βρίσκονται σε δύσκολες ώρες. Και εκείνοι που θέλουν να κάνουν τα αφεντικά και να ορίζουν τις τύχες των κρατών, των λαών και των εθνών, ένα να ξέρουν και να γνωρίζουν, πως αφέντης του κόσμου και των εθνών όλων, αλλά και της κάθε ψυχής είναι ο Αναστάς εκ νεκρών Ιησούς Χριστός, το εσφαγμένο Αρνίο.

Το μέλλον του κόσμου ανήκει πιά στην Ανάσταση. Και η Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι η Εκκλησία της Αναστάσεως.

Ιστορικές μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός.

Ιστορικές μαρτυρίες όχι μόνο Ορθοδόξων, αλλά και λατίνων, καρδιναλίων, μουσουλμάνων, ξένων ηγετών, ιστορικών και ερευνητών, οι οποίοι ήταν παρόντες και έζησαν το θαύμα του Θεού.

Ιστορικοί από Ελλάδα, Γαλλία, Αγγλία, Συρία, Ιταλία, Περσία, Αραβία κ.α. χώρες ομολογούν για το θαύμα του Θεού. Συγκλονιστική μαρτυρία για την γνησιότητα του Αγίου Φωτός, είναι από εννέα ιστορικούς οι οποίοι όλοι τους ήταν παπικοί-λατίνοι, όπου αν είχαν συμφέρον θα μπορούσαν να πουν ότι δεν υπάρχει θαύμα.

Το 1100 μ.Χ. μέσα από τη μαρτυρία των λατίνων, όπου δεν άφησαν τον Έλληνα Ορθόδοξο Πατριάρχη με τους ορθοδόξους να προσευχηθούν ώστε να βγει το Άγιο Φως, έχουμε ένα συγκλονιστικό γεγονός για το πως εμφανίστηκε τότε το Άγιο Φως.

Είδα πώς βγαίνει τό Άγιον Φώς!!!

Μαρτυρία τού Αγιοταφίτη Μοναχού Μητροφάνη ό οποίος το

Μ. Σάββατο τού 1926 κρύφτηκε μέσα Στόν Πανάγιο Τάφο

καί είδε όλα όσα θαυματουργικώς συμβαίνουν κατά τήν αφή

Τού Αγίου Φωτός.

Ποντιος στήν καταγωγη από χωριό 4 ωρες (μέ τά ποδια από τήν Κερασούντα) 21 χρονών μέ τά ποδια μέσα από βουνα καί πεδιάδες ξυπόλητος περπατάει γιά νά φτάσει στά Ιεροσόλυμα νά προσκυνήσει Τόν Πανάγιο Τάφο!!!

Έκτοτε θά μείνει Φύλακας γιά 58 ολόκληρα χρόνια στό Ναό, τά 54 τά έκανα στόν Πανάγιο Τάφο. Εκεί τού μπηκε από περιέργεια νά δεί πώς βγαίνει τό Άγιο Φώς!!