Για όσους είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων....

 

Για όσους είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων, θέλουν την Ελλάδα ξεφραγο αμπέλι και υποστηρίζουν την αθρόα είσοδο κάθε καρυδιάς καρύδι, και γι' αυτό το σκοπό με πονηριά χρησιμοποιούν δήθεν τον χριστιανισμό, ενώ δεν είναι Χριστιανοί, ας δούμε μια ιστορία από την Αγία Γραφή όπου κατά την έξοδο τους από την Αίγυπτο, ο Μωϋσής και οι ισραηλίτες ρωτούσαν και παρακαλούσαν για να περάσουν από ξένη χώρα. Δεν έκαναν ότι ήθελαν. Σέβονταν τη χώρα που ήθελαν να διασχίσουν.

Ο βασιλιάς των Ιδουμαίων της Εδώμ αρνείται τη διέλευση στους Ισραηλίτες.

Αρ. 20,14 - Ο Μωϋσής από την περιοχήν Καδης, όπου ευρίσκοντο, έστειλεν αγγελιοφόρους προς τον βασιλέα των Ιδουμαίων λέγων.....

Αρ. 20,17 - Σε παρακαλούμεν να μας επιτρέψης, όπως διέλθωμεν δια μέσου της χώρας σου. Σε διαβεβαιούμεν ότι δεν θα περάσωμεν δια μέσου των αγρών σου, ούτε δια μέσου των αμπελώνων σου, ούτε καν θα πίωμεν νερά από τα φρέατά σου. Θα βαδίσωμεν στον δημόσιον, στον κεντρικόν δρόμον· δεν θα παρεκκλίνωμεν ούτε δεξιά ούτε αριστερά και έτσι θα περάσωμεν τα όρια της χώρας σου”.

Η δασκάλα που έβαλε τα παιδιά να γράψουν 10 φορές την φράση: «Δεν υπάρχει Θεός»…

Κάτοικοι από ένα μεγάλο χωριό της βόρειας Πελοποννήσου, διηγήθηκαν το εξής περιστατικό, που συνέβη στο χωριό τους. Ήταν όλοι εντυπωσιασμένοι και προβληματισμένοι.

Στο χωριό τους είχε πάει μια νεαρή δασκάλα, που κόντεψε να κάνει κακό στα παιδιά και να τα δηλητηριάσει με την απιστία της. Δεν φοβόταν και δεν πίστευε στον Θεό και δυστυχώς ήθελε να μεταδώσει τις ιδέες της στα παιδιά. Μια μέρα τόλμησε και τους έβαλε να γράψουν στην Ορθογραφία την φράση: “Δεν υπάρχει Θεός”! Να την γράψουν δέκα φορές!

Ευτυχώς, το πήραν είδηση οι γονείς και αγανακτισμένοι είπαν στα παιδιά, αντί γι’ αυτό που τους είπε αυτή, να γράψουν την φράση “Υπάρχει ο Θεός” δέκα φορές.

Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας, ο αδελφός του Νικηταρά.

«Στον αδελφό μου πρότειναν ν’ αλλάξει την πίστη του. Του δείχνουν τον σκοτωμένο πατέρα του και του λέγουν κάθησε να σε κάνουμε Τούρκο. Τότε το παιδί κάνει το σταυρό του και τους απαντά: θα πάω κι εγώ εκεί που πάει ο πατέρας μου. Του ξαναλέγουν· γίνε Τούρκος. Το παιδί όμως ξανακάνει το σταυρό του. Έγινε από το αίμα του σταυρός. Πήραν τα κεφάλια τους στην Τριπολιτσά».

Ο νεομάρτυρας και παιδομάρτυρας Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας γεννήθηκε το 1805 μ.Χ. στο χωριό Τουρκολέκα Αρκαδίας. Η οικογένεια του διακρινόταν για την ευλάβεια τον Θεό, για την αγάπη προς την πατρίδα και για τον ηρωισμό της. Πατέρας του ήταν ο Σταματέλος Σταματελόπουλος-Τουρκολέκας, ονομαστός αγωνιστής της περιοχής Λεονταρίου και μητέρα του, η αδελφή της συζύγου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Σοφία. Μεταξύ των τεσσάρων του αδελφών διακρινόταν ο γνωστός οπλαρχηγός Νικήτας, γνωστός ως Νικηταράς (ο τουρκοφάγος) και ο διδάσκαλος της πολεμικής τακτικής ευπαίδευτος λοχαγός Νικόλαος.

Περί μασονίας.

 Κάποιος κληρικός, πήρε άδεια από τον πνευματικό του να γίνει μασόνος, προκειμένου αργότερα να ξεσκέπαζε την μασονία με ένα βιβλίο που θα έγραφε περί μασονίας. Έγινε έτσι μασόνος και ύστερα από μερικά χρόνια είχε φτάσει στον 29ο βαθμό μασονίας. Μια μέρα μαζεύτηκαν όλοι οι μασόνοι, προκειμένουν ο κληρικός να αναβαθμιστεί στον 30ο βαθμό. Και ήταν υποχρεωμένος να κάνει της εξής τελετουργία: Του φέρανε ένα 5 χρονο αγοράκι, το οποίο το είχαν κλέψει και του είπαν αρχικά, να ασελγούσε πάνω του και στη συνέχεια θα το έσφαζε και θα έπαιρνε την καρδιά του και θα την τοποθετούσε πάνω σε μία τράπεζα.

"ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΘΑ ΈΧΕΤΕ ΘΛΊΨΗ "

 Όχι, ο Θεός δεν δημιούργησε τον άνθρωπο για να υποφέρει και να πονά, αλλά να χαίρεται και να γεμίζει από ζωή. Για τον Χριστό, κάθε είδος πόνου, είναι μια νίκη του κακού και του διαβόλου πάνω στον κόσμο. Αυτό που μας τρομάζει στο κακό είναι το ότι έχει μεταβάλει τον πόνο σε κάτι φυσιολογικό που μαζί με τον θάνατο, έχουν γίνει ο "νόμος" της ζωής. Δεν υπάρχει καμία "συνταγή", ενάντια σ αυτά. Ακόμα και το θαύμα της γιατρειάς ή της Ανάστασης, δεν σ' ελευθερώνει απ' τον πόνο αυτό. Όλοι και θα ξανά αρρωστήσουν κάποια στιγμή, θα πεθάνουν, θα γνωρίσουν την θλίψη ξανά. "ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΘΑ ΈΧΕΤΕ ΘΛΊΨΗ "είπε ο Χριστός. Κι αυτή η απάντηση του Χριστού σημαίνει :όχι στην κατάργηση του πόνου, αλλά στην μεταμόρφωση του, σε ΝΊΚΗ!!

΄Εχω την Αγία Λαβίδα....

Όταν ο Μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης (+1962) ηταν ιεροκήρυκας Αττικής,πήγε κάποτε να λειτουργήσει στο φθισιατρείο της «Σωτηρίας».

Εκεί του έφεραν οι νοσοκόμοι μια μεγάλη πιατέλα με πολλά κουταλάκια.

-Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε.

-Μας είπαν οι γιατροί να κοινωνήσετε με αυτά τους ασθενείς,αρχίζοντας από τους πιό ελαφρά και προχωρώντας στούς πιό βαριά.

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.

Μεταφερόμαστε 12 χρόνια πριν στο νοσοκομείο τής Λάρισας όπου νοσηλεύεται ο κ Αντώνης, από κάποιο σοβαρό καρδιακό επεισόδιο. Ή εγγονή του ( νύν μοναχή), που σπούδαζε τότε στήν Αθήνα, μαθαίνοντας για την κατάσταση της υγείας του παππού της λυπήθηκε και παρακάλεσε τήν μικρότερη αδελφή της, να του διαβάσουν τήν παράκληση του Αγίου Νεκταρίου για να μπορέσει να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει. Αφού διαβάστηκε ή παράκληση τού Αγίου Νεκταρίου τόν βοήθησε ο αγιος και εξομολογηθηκε. Λίγο μετά όμως ο κ Αντώνης βρισκόταν εκτός " τόπου"

Άρχισε να φωνάζει και να λέει : " Όχι αφήστε με! Και εσύ που είσαι κόρη μου δεν με βοηθάς;

και άλλα λόγια μέσα σε μία φοβερή αγωνία.

Η αγάπη της μάνας!!!

 

Ένα δεκαεξάχρονο αγόρι έφυγε στο εξωτερικό για σχολικές διακοπές. Όταν επέστρεψε, η μητέρα του τον περίμενε στο αεροδρόμιο. Και επειδή της έλειψε τόσο πολύ όταν τον είδε τον αγκάλιασε και τον έσπρωξε δυνατά στο στήθος της. Το αγόρι θύμωσε με αυτό και είπε ότι δεν ήταν πια παιδί και ντρεπόταν για τους φίλους του. Λέγοντας αυτό, πόνεσε η καρδιά της μητέρας της που νόμιζε ότι δεν την αγαπούσε. Μετά από έξι χρόνια, το αγόρι χρειάστηκε να ταξιδέψει ξανά στο εξωτερικό και παρόλο που ήταν ήδη 21 ετών, η μητέρα του τον συνόδευσε ξανά στο αεροδρόμιο. Αλλά αυτή τη φορά δεν τον αγκάλιασε, αλλά γύρισε και με δάκρυα στα μάτια είπε, ′′ Αντίο, γιε μου, πρόσεχε τον εαυτό σου!"

Όταν το αγόρι επέστρεψε, η μητέρα του δεν τον περίμενε. Γυρίζοντας σπίτι, βρήκε ένα βάζο λουλουδιών στο τραπέζι και ένα γράμμα της μητέρας του προς αυτήν. Η περιέργεια τον έκανε να διαβάσει αμέσως το γράμμα και μόλις το τελείωσε, έπεσε στα γόνατα κλαίγοντας.

Παύλος Μελάς.

 

"...Δεν παύω να σκέπτωμαι το παιδί μου. Του εύχομαι με όλη μου την καρδιά, όταν έλθη η σειρά του, να αισθανθή την χαράν που αισθανόμεθα όλοι εδώ ότι υπερασπιζόμεθα την πατρίδα. Δεν φαντάζεσαι, αγάπη μου, πόσον γλυκύ είναι αυτό το συναίσθημα. Γνωρίζομεν όλοι ότι από ημάς εξαρτάται η τιμή του τόπου μας και είμεθα υπερήφανοι δι' αυτό. Ο καθένας μας έχει πεποίθησιν εις τον εαυτόν του. Ό,τι και να είναι το αποτέλεσμα του πολέμου, η Ελλάς δεν θα εντραπή δια τους στρατιώτας της ούτε συ δια τον άνδρα σου..."

Τι είπε η Παναγία σε έναν ευσεβή Κύπριο, 10 χρόνια πριν την εισβολή.

 Το 1964, δέκα χρόνια πριν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρου, παρουσιάστηκε η Παναγία σε έναν ευσεβή Κύπριο και τον είπε:

- Νίκο (έτσι τον έλεγαν), σε δέκα χρόνια η Κύπρος θα πάθει μεγάλες καταστροφές από τους Τούρκους και εσείς οι Κύπριοι θα υποφέρετε. Γι' αυτό θέλω παιδάκι μου, να σηκώνεσαι κάθε βράδυ στις 12 και να προσεύχεσαι μέχρι τις 3 τα ξημερώματα.

- Μα Παναγία μου, εφόσον θα γίνουν τα γεγονότα, για ποιό λόγο εγώ να προσεύχομαι, να αγρυπνώ και να χάνω τον ύπνο μου;

- Διότι παιδάκι μου με την προσευχή, τα γεγονότα θα γίνουν λιγότερο οδυνηρά.

Πράγματι ο Νίκος υπάκουσε και σηκωνόταν τα βράδυα. Όμως το πρωΐ που πήγαινε στη δουλειά, ο εργοδότης του διαπίστωσε, ότι ήταν μειωμένη η απόδοσή του στο χώρο της εργασίας. Οπότε μια μέρα τον ρωτάει:

Πάντα θα υπάρχουν οι αδύναμοι και διεφθαρμένοι.

 

"Δεν πρέπει να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κάποτε η κοινωνία θα γίνει κοινωνία Αγίων. Πάντα θα υπάρχουν οι αδύνατοι στο χαρακτήρα και οι διεφθαρμένοι, οι οποίοι θα δημιουργούν εντάσεις και τρικυμίες, άλλοτε σε ευρύτερη κλίμακα και άλλοτε στις διαπροσωπικές σχέσεις. Γι' αυτό πρέπει να ξέρουμε πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτούς τους ανθρώπους"

(Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης)

Η δύναμη του Σταυρού.

 Τρία κορίτσια περπατούσαν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών, όταν ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο τρέχοντα τρένα. Τα τρένα πέρασαν σύριζα από μπροστά τους και ως εκ θαύματος δεν έπαθαν απολύτως τίποτα!

Λίγο πιο κάτω υπήρχαν 3 δαιμόνια, που δέχονταν την επίπληξη και την οργή των άλλων δαιμόνων.

- Καλά, γιατί δεν έσπρωξες το πρώτο κορίτσι στο τρένο; φώναζαν στο πρώτο δαιμόνιο. Η ψυχή της, θα ήταν τώρα δική μας!

- Δεν μπορούσα, απάντησε ο δαίμονας. Φορούσε ένα σταυρό!

Πήγαν μετά στο δεύτερο δαιμόνιο και του είπαν:

Κόμης Δράκουλας: Το φρικιαστικό θέαμα με 20.000 παλουκωμένους Οθωμανούς

Το καλοκαίρι του 1462, ο Μωάμεθ Β’, κατακτητής της Κωνσταντινούπολης, εισέβαλε στη Βλαχία επικεφαλής 60.000 επίλεκτων μαχητών. Ήταν εξοργισμένος με τη θρασύτατη στάση ενός Βλάχου υποτελή του ηγεμόνα, του Βλαντ Τσέπες, του επονομαζόμενου και «Παλουκωτή» ή «Δράκουλα». Ο τελευταίος, όχι μόνο είχε σταματήσει να πληρώνει φόρο υποτέλειας αλλά διενεργούσε και επιδρομές στην οθωμανική επικράτεια!

Μόλις οι Οθωμανοί εισέβαλαν στη χώρα του, ο Βλαντ κινητοποίησε όποιον άνδρα μπορούσε να χρησιμοποιήσει όπλο, άνω των 12 ετών. Ακόμη και τότε όμως, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 22.000 άνδρες, κατά βάση ελαφρά οπλισμένους, οι οποίοι δεν θα είχαν καμία ελπίδα απέναντι στους ετοιμοπόλεμους Οθωμανούς. Εφάρμοσε τότε την τακτική της «καμένης γης».

Δεν πάμε καθόλου καλά.....

 κ. Βούλτεψη, να αγιοποιήσουμε τον Κολοκοτρώνη και τους ήρωες του ΄21 που πίστευαν στον Χριστό και μας ελευθέρωσαν από την δουλεία του Τούρκου, ΝΑΙ!!!

Να αγιοποιήσουμε τον Παύλο Μελά καί όσους ελευθέρωσαν την Μακεδονία μας κρατώντας τον Σταυρό του Κυρίου, ΝΑΙ!!!

Να τιμήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες κάθε ηλικίας που θανατώθηκαν κατά την Μικρασιατική καταστροφή και την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ΝΑΙ!!!

Να τιμήσουμε τους προγόνους μας που πολέμησαν ηρωϊκά το ΄40 απέναντι στο θηρίο του χιτλερισμού, ΝΑΙ!!!

Να τιμήσουμε τα παλικάρια που θυσιάστηκαν μόνα τους και προδομένα στην Κύπρο μας το ΄74, ΝΑΙ!!!

Ο ρόλος της Τουρκίας στο " μεταναστευτικό".

 Ο Αβραμόπουλος υπερηφανεύεται και ευγνωμονεί τους Τούρκους που συγκέντρωσαν στην Τουρκία πολλούς δήθεν πρόσφυγες.

Οι Τούρκοι δεν το έκαναν αυτό για την... ψυχή της μάνας τους, αλλά εσκεμμένα και οικειοθελώς μάζεψαν στη χώρα τους 4 εκατομμύρια "μετανάστες" από αφρικανικές και ασιατικές χώρες, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνους (αν είναι τόσα εκατομμύρια, αφού με την αλήθεια οι Τούρκοι είναι μαλωμένοι), για να πάρουν πολλά λεφτά από την Ε.Ε. και έχοντας ως στόχο να τους στείλουν παράνομα στην Ευρώπη, προσδοκώντας την ισλαμοποίησή της. Αυτός είναι ο "καημός" τους.

Επίθεση σε Ιερέα.

 Μην ξαφνιαζομαστε για την επίθεση από αλλοδαπό κατά του ηλικιωμένου ιερέα στην Ερμού. Έτσι κάνουν και στις χώρες τους οι ισλαμιστές. Επιτίθενται, διώκουν και θανατώνουν τους χριστιανούς. Με τη βία έχει επιβληθεί το ισλάμ σε πολλές χώρες που παλαιότερα υπήρχε μόνο ο χριστιανισμός και τώρα οι λίγοι εναπομείναντες χριστιανοί κρύβονται από φόβο. Γι αυτό και εδώ στην Ελλάδα πολλοί άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί με τον ανεξέλεγκτο ερχομό των μουσουλμάνων που από φανατισμό και μισαλλοδοξία δεν σέβονται την διαφορετικότητα των άλλων.

Μην ξεχνάμε επί παραδείγματι, ότι στην Αίγυπτο ο Μέγας Αντώνιος είχε 17.000 καλογέρους. Φανταστείτε πόσο υπερίσχυε και ανθούσε ο Χριστιανισμός. Ήρθε μετά ο ισλαμισμός και σάρωσε τα πάντα.

Ο φασισμός είναι θέμα συμπεριφοράς.

 Όσοι νομίζουν ότι δεν είναι φασίστες ας προσέξουν διότι φασίστας μπορεί να είσαι και ως οικογενειάρχης, ως σύζυγος, ως εργοδότης, διευθυντής, προϊστάμενος, συνάδελφος, γείτονας, οπαδός οποιασδήποτε ομάδας, κομματικός κάθε παράταξης, αριστερός ή δεξιός. Είναι θέμα συμπεριφοράς.

Προσοχή! Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια....

Τι μίσος είναι αυτό που έχουν οι άνθρωποι αναμεταξύ τους;

H Ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται συχνά από τα βάρβαρα και καταστροφικά ένστικτα ανθρώπων, προερχόμενα από κομματικές αντιπαλότητες που αμαυρώνουν ψυχές, καθώς και την Δημοκρατία της χώρας. Απάνθρωπες καταστάσεις ζεί ο κόσμος, απόρροια συγκεχυμένων φανατικών και επικίνδυνων απόψεων, που επαληθεύουν την έλλειψη παιδείας, την μικρότητα των πολιτικών, την ανικανότητα γονέων να αναθρέψουν σωστούς ανθρώπους, και τους δημοσιογράφους ανίκανους να διαμορφώσουν μια υγιή κοινή γνώμη.

Και όλα αυτά επιφέρουν ένα απαίσιο κατάντημα στους ανθρώπους που έχουν τόση έχθρα ο ένας κατά του άλλου, που φθάνει ακόμα και σε σημείο δολοφονιών.

Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι μεγαλώνουν χωρίς αξίες, ιδανικά, αρχές, με λάθος πρότυπα, δίνοντας λάθος νοήματα στη ζωή τους. Παρασύρονται από διάφορες ψευτοθεωρίες που τους κάνουν να πελαγοδρομουν στη ζωή τους. Πολλοί γονείς που διαμορφώνουν ανθρώπους, δεν είναι ότι το ιδανικότερο. Οι περισσότερες σημερινές μανάδες νοιάζονται να κάνουν τη ζωή τους, ασχολούμενες με την επιδερμίδα τους, αντί να διαπαιδαγωγήσουν παιδιά. Πολλοί πατεράδες δεν είναι καύχημα για πολλούς νέους. Τα ΜΜΕ αντί να παίξουν έναν σωστό επιμορφωτικό ρόλο στην κοινωνία, παρουσιάζουν ότι πιο βλακώδη μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους;

Όταν βάζεις το 1 μπροστά από τα 00000.......

 Κάποιος φιλόσοφος, που είχε μια γυναίκα πολύ ταλαντούχα, ρώτησε τον Σωκράτη:

- Κύριε φιλόσοφε, έχω μία σπουδαία και όμορφη γυναίκα.

Ο Σωκράτης εκείνη την στιγμή ήταν στο τραπέζι του με ένα μολύβι και χαρτί στο χέρι και έγραψε ένα μηδενικό.

- Η γυναίκα μου κατάγεται από μεγάλο γένος. Ο παππούς της ήταν Υπουργός.

Ο Σωκράτης έγραψε άλλο ένα μηδενικό.

- Η γυναίκα μου είναι πολύ μορφωμένη.

Ο Σωκράτης έγραψε ακόμη ένα μηδενικό κοντά στα άλλα.

- Η γυναίκα μου ξέρει να ασχολείται με το νοικοκυριό του σπιτιού, να κάνει διαφόρων ειδών πίτες και ψωμί πάνω σε μεγάλο τραπέζι!

Έγραψε ο φιλόσοφος άλλο ένα μηδενικό.

- Η γυναίκα μου γνωρίζει να κεντά διάφορα κεντήματα, να ράβει, να διορθώνει, να φτιάχνει φανέλλες στην ραπτομηχανή. Βλέπεις πόσα ταλέντα έχει η γυναίκα μου;

Ο Σωκράτης έγραψε ακόμη δίπλα στα άλλα ένα μηδενικό. Στο τέλος πρόσθεσε και ένα άλλο σπουδαίο χάρισμά της:

- Η γυναίκα μου έχει φόβο Θεού και είναι πιστή!

Τότε ο Σωκράτης έβαλε τον αριθμό ένα μπροστά από τα μηδενικά και της είπε: ''Να, τώρα έδωσα αξία στην γυναίκα σου. Όχι, όταν μου έλεγες, ότι είναι ωραία και μορφωμένη και υγιής και γνωρίζει να κάνει πολλά έργα, διότι όταν της λείψει ο φόβος και η αγάπη της για τον Θεό, τότε όλα τα παραπάνω χαρίσματά της είναι πολλά αραδιασμένα μηδενικά και τίποτε άλλο, τίποτε απολύτως!''...

Ο πόλεμος συμφερόντων κατά της Αρμενίας.

 Οι Αρμένιοι πολεμούν για την πατρίδα και τα εδάφη τους, όμως οι εχθροί τους είναι πολλοί. Είναι η ελίτ του παγκόσμιου πλούτου.

Διαβάζω για τα αίτια του πολέμου της Αρμενίας, ότι είναι ο αγωγός Μπακού-Τυφλίδα-Τσειχάν όπου πάνω του είναι συνδεδεμένο το πλούσιο κοίτασμα του Κασαγκάν από το Καζακστάν. Από όλα αυτά πλουτίζουν πολλοί.

Η Βρετανική BP έχει το 30.1% των μετοχών. Νορβηγοί Πρωθυπουργοί και ο γ.γ. του ΝΑΤΟ είναι μέτοχοι μεγάλων εταιριών, η Statoil (έγινε Equinor) έχει το 8.71%. Η Unocal θυγατρική της Chevron κατέχει το 8.90% (την διαδέχθηκε η ExxonMobil). Η Ιταλική ΕΝΙ έχει το 5%. Οι ιαπωνικές ΙΤΟCHOU που κατέχει το 3.4% και η ΙΝPEX το 2.50%. Η Αμερικάνικη ΗΕSS OIL CORPORATIOΝ έχει το 2.36%, η ConocoPhillips από την Αλάσκα (την διαδέχθηκε η ExxonMobil) κατέχει το 2.50%. Η Γαλλική ΤΟΤAL έχει 5%.

Οι Έλληνες πρόσφυγες του '22 και οι παράνομοι "μετανάστες" 77 χωρών στην Ελλάδα.

 Μερικοί αδαείς συγκρίνουν τους πρόσφυγες του μικρασιατικού και ποντιακού ελληνισμού με όσους έρχονται τα τελευταία χρόνια και εγκλωβίζονται στην Ελλάδα της κρίσης από δεκάδες χώρες, επειδή κάποιοι σχεδίασαν "εντέχνως" και υλοποιούν τον ερχομό αυτών των ανθρώπων.

Οι Έλληνες πρόσφυγες από την Μικρασία, τον Πόντο, την Καππαδοκία έφυγαν από τις αρχέγονες πατρογονικές εστίες τους, διωκόμενοι άγρια από τους Τούρκους και ήρθαν στην ελεύθερη Ελλάδα, δεν άλλαξαν χώρα. Έφυγαν από την σκλαβωμένη Ελλάδα και ήρθαν στην ελεύθερη Ελλάδα, και έφεραν πολιτισμό, παιδεία, αρχοντιά, αγάπη, Ελληνισμό, Ορθοδοξία. Ήρθαν κρατώντας τις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας και όχι με τα κινητά τους.

Μεταναστευτικό.....

Είναι λάθος να ονομάζουν εθνικισμό, ρατσισμό ή ξενοφοβία, το γεγονός ότι είναι επιφυλακτικός ο Έλληνας έναντι τέτοιων άνευ λόγου δραστικών αλλαγών στην κοινωνία και στην εθνολογική μας δομή, όταν ζούμε σε μια χώρα σταυροδρόμι, που ιστορικά έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα να επιτρέψουν οι πρόγονοί μας σε 5.000 Οθωμανούς να εγκατασταθούν περί του 5ου αι. μ.Χ. στην Μικρά Ασία όπου έσφυζε ο Ελληνισμός (για 25 εκατομμύρια μιλάνε οι ιστορικοί), να ιδρύσουν κρατίδιο και ωθούμενοι από μια επιθετική θρησκεία (ισλάμ), να κυριαρχήσουν παντού, υποδουλώνοντας και εξισλαμίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους, με αποτέλεσμα να ζουν σήμερα ως Τούρκοι δεκάδες εκατομμύρια εξισλαμισθέντες, ενώ οι Έλληνες να είναι μόλις 2.000 ψυχές που δεν έχουν το δικαίωμα να ανοίξουν μία Σχολή τους και για να μπουν τα παιδιά τους το πρωί στις τάξεις των σχολείων, πρέπει να πουν πρώτα τον εθνικό ύμνο της «γείτονος»!

Η σκληρότητα και η υποκρισία σκανδαλίζουν τους συνανθρώπους μας.

 Βλέπεις τον άλλον με τόσα προβλήματα, βάσανα και δοκιμασίες και σου χαμογελάει. Ε αυτό είναι μορφή αγιότητας. Διότι αυτός ο άνθρωπος έχει μέσα του τον Θεό.

Δε μπορεί να χαμογελάς ενώ είσαι πάνω στον Σταυρό. Όταν αυτό συμβαίνει τότε η Χάρις ενεργεί εντός σου, είτε την αναγνωρίζεις είτε όχι. Διότι όπως έλεγε και ο Μακαριστός Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπτερίτης, πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε την ενεργούσα χάρις εντός της ύπαρξης μας.

Ήξερα έναν άνθρωπο που δεν κατέκρινε ποτέ. Όταν σε άκουγε να μιλάς για τα λάθη και τις αμαρτίες των άλλων, προσπαθούσε να σου αλλάξει κουβέντα, «λοιπόν πάμε παρακάτω», αυτό έλεγε και σου χαμογελούσε. Όταν του ζητούσες μια χάρη δεν χρειαζόταν να το πεις δεύτερη φορά. Εκεί στην γειτονιά δεν υπήρχε κανένα αδέσποτο ζώο να πεινάει. Όλα τα μάζευε και τα τάιζε. Και όπου μάθαινε ότι υπάρχει κάποια γιαγιά ή παππούς κατάκοιτος και με δυσκολίες, δήλωνε πρόθυμος να βοηθήσει, να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να φροντίσει. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος δεν πήγαινε στην εκκλησία. «Εγώ πάτερ, με τον Χριστούλη δεν έχω πρόβλημα», έλεγε, «αλλά δεν αντέχω τους ανθρώπους της θρησκείας. Με κουράζει και θυμώνει πολύ η σκληρότητα και υποκρισία τους».

Μιλήσαμε και κατάλαβα ότι είχε πολύ αρνητικά βιώματα από τους λεγομένους ανθρώπους της εκκλησίας. Μίσος, ζήλια, κακία, κουτσομπολιό, εγωισμός και πολύ βιτρίνα. Του είχαν μάθει ότι ο Θεός αστυνομεύει την ζωή των ανθρώπων, περιμένει το λάθος τους για να τους τιμωρήσει**. Θυμώνει, εκδικείται και βασανίζει στην κόλαση εκείνους που δεν το ακούνε κι άλλα πολλά τέτοια θρησκόληπτα και άρρωστα.

Ε αυτόν τον Θεό καλά έκανε και δεν τον πίστευε γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Του εξήγησα ότι όλα αυτά δεν ισχύουν. Του μίλησα για τον Θεό που μας αποκάλυψε ο Χριστός, για την Παναγία τους αγίους, και γενικά για το ορθό βίωμα κι εμπειρία της πίστεως μας. Κατάλαβε κι αυτός αυτό που κατάλαβα κι εγώ από την αρχή, ότι ήταν Χριστιανός χωρίς να το γνωρίζει. Διότι το Πνεύμα όπου θέλει πνει και σίγουρα ή μάλλον ευτυχώς ο Θεός δεν μας ρωτάει, σε ποιον θα δώσει την χάρη του.

Την ερχόμενη Κυριακή ήρθε στην Λειτουργία. Πλέον δεν λείπει ποτέ. Ήρθε να μείνει για πάντα. Διότι εδώ που τα λέμε δεν πιστεύω ότι είχε φύγει και ποτέ από την εκκλησία του Χριστού, ήταν πάντα εκεί ακόμη κι όταν έλειπε…

Όταν κι εάν πάμε στον παράδεισο θα βιώσουμε τρεις εκπλήξεις:

1.Δεν θα δούμε αυτούς που είμαστε σίγουροι ότι θα βλέπαμε.

2. Θα δούμε εκείνους που δεν περιμέναμε να δούμε.

3. και αιωνίως διερωτόμαστε πως βρεθήκαμε εμείς εκεί μέσα.

π. Λίβυος

Ο "πολιτισμός" των Τούρκων.

 Δηλαδή ρε Ερντογάν, εσείς που δεν εποφθαλμιειται το έδαφος καμιάς χώρας, για πες μας που βρήκατε την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Προύσα, την Τραπεζούντα, την Άγκυρα και όλα τα εδάφη και τις πόλεις που ζείτε; Εσείς που σέβεστε το διεθνές δίκαιο, τι δουλειά έχετε στη Συρία, στην Κύπρο, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αιγαίο, στη Θράκη; Εσείς το ευγενές και πολιτισμένο έθνος πως διαπράξατε τόσες γενοκτονίες κατά των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων;

Ερντογάν, η ιστορία ενός λαού δεν γράφεται με αίμα, κλεψιες, αδικίες, ψέματα και βαρβαρότητες, αλλά με πολιτισμό, αγάπη, ειρήνη και ενάρετη διαβίωση.

Η μεταστροφή ενός αναρχικού.

 -Ὅταν ἤμουν 20 χρόνων, ἤμουν ἀναρχικός.

Εἶχα μακριά μαλλιά, εἶχα σκουλαρίκια,

εἶχα τυραννήσει πνευματικούς ἀνθρώπους, τους δασκάλους μου.

Μέ ἔστειλαν σ’ ἕνα χριστιανικό οἰκοτροφεῖο και τό ἔκανα ἄνω-κάτω!

Μία μέρα, μέ τήν προτροπή ἑνός θείου μου, ἀποφάσισα νά ἐπισκεφθῶ τόν πατέρα Πορφύριο.

Νόμιζα ὅτι θά συναντοῦσα ἕνα ἀφελές γεροντάκι, ἀλλά γρήγορα διαψεύστηκα!

Μόλις μέ εἶδε ὁ Γέροντάς μου εἶπε: