Άγιος Σπυρίδων: "Ειρήνη κόρη μου, που έκρυψες το κόσμημα της γειτόνισσας;"

 Επιστρέφοντας στην επισκοπική του επαρχία ο Άγιος Σπυρίδωνας από την Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. του αναγγείλαν με λύπη ότι η θυγατέρα του η Ειρήνη, η Ρηνούλα είχε πεθάνει όσο αυτός έλειπε και την ενταφίασαν. Μια δοκιμασία ακόμη τον περίμενε και αυτή η είδηση του έφερε πολλά συναισθήματα αλλά την υπέμεινε με καρτερία και υπομονή όπως άλλωστε έκανε σε όλη του την ζωή.

Λίγες μέρες μετά τον επισκέφθηκε μια γειτόνισσα και του ανέφερε πως είχε εμπιστευθεί προς φύλαξη στην Ρηνούλα ένα πολύτιμο κόσμημα το οποίο δεν πρόλαβε να της το επιστρέψει ούτε και γνώριζε η ίδια τον τόπο όπου το είχε φυλάξει και το ζήτησε πίσω από τον Άγιο. Πράγματι ο Άγιος δίχως δεύτερη σκέψη έψαξε ολάκαιρο το σπίτι, κάθε πιθανή κρύπτη μα δεν βρήκε τίποτε.

Άγιε Σπυρίδων σοφέ....

Άγιε Σπυρίδων σοφέ, άνθρωπε επουράνιε, επίγειε Άγγελε, ο του Χριστού φίλος γνήσιος.... ο νους ο θείος, ο πραύς και ακέραιος, ο απλότητι.... ο πολύφωτος, το του Πνεύματος όργανον.... των θαυμάτων πηγή, της αγάπης κλέος των Ορθοδόξων.... της Εκκλησίας προστάτης γενόμενος, αιρεσιάρχας εξώθησας το βλάσφημον.... θαυματουργών εν έργω και λόγω, ο της Τριάδος το δόγμα ανακηρύξας τρανώς.... αυτού μιμησώμεθα το πράον, το άκακον, το απλούν, το φιλάνθρωπον, το περί πάντας σοφόν....

Έτσι έσωσε ο Άγιος Σπυρίδωνας την Κέρκυρα!

Στις αρχές του 17ου αιώνα μ.Χ. μια τρομερή ανομβρία κτύπησε τα νησιά του Ιόνιου Πελάγους και ιδιαίτερα την Κέρκυρα. Ο λαός πεινά. Υποφέρει. Πλησίαζε και το Πάσχα, η Λαμπρή. Πώς θα περνούσε ο κόσμος τέτοιες μέρες χωρίς ψωμί; Στις δύσκολες αυτές ώρες όλοι θυμούνται τον Θεό. «Η παιδεία Κυρίου ανοίγει μου τα ώτα» (Ησαΐα, ν’ 5) φωνάζει κι ο λόγος του Θεού. Στην εκκλησία που φυλάγεται το λείψανο του αγίου, ο λαός αγρυπνεί και παρακαλεί. Οι ιερείς ψέλνουν την παράκληση του αγίου. Κι η απάντηση έρχεται τάχιστα...

Ο άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός - Το καύχημα των ορθοδόξων

Προσωπικότητα φωτεινή, μορφή οδηγητική, αληθινός κολοσσός αρετής και φυσιογνωμία παγκόσμια είναι της Τριμυθούντος ο επίσκοπος, ο άγιος Σπυρίδων. Η εξηγιασμένη ζωή του πολλά μπορεί να δώσει και να διδάξει και σήμερα στον καθένα, που απροκατάληπτα θα θελήσει να σκύψει και να μελετήσει τη θαυμαστή ζωή του.

Γι' αυτόν κι οι γραμμές που ακολουθούν.

Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων.

Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. κι έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306-337) και του γιου του Κωνστάντιου (337-361).

Γενέθλια πατρίδα του ο άγιος Σπυρίδων είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα είναι ένα μικρό χωριό με το όνομα Τρεμετουσιά, αλλά τη γειτονική της κωμόπολη Άσσια...

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Προστάτης τῶν Φτωχῶν, Πατέρας τῶν Ὀρφανῶν, Δάσκαλος τῶν Ἁμαρτωλῶν

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

---

Ὁ ἅγιος Σπυρίδωνας εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον τιμημένους ἁγίους της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ τὸν ἐπικαλοῦνται οἱ χριστιανοὶ στὶς περιστάσεις ὅπως τὸν ἅγιο Νικόλαο, τὸν ἅγιο Γεώργιο καὶ τὸν ἅγιο Δημήτριο. Τὸ τίμιο λείψανό του τὸ ἔχει ἡ Κέρκυρα, ὅπως ἡ Ζάκυνθος ἔχει τὸ λείψανο τοῦ ἁγίου Διονυσίου κ᾿ ἡ Κεφαλληνία τὸν ἅγιο Γεράσιμο...

Ο Άγιος Σπυρίδων αποστομώνει τον Άρειο

Επί βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου διεξήχθη η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος των 318 Πατέρων, καταδικάζοντας την αντίχριστη αίρεση του Αρείου που ονόμαζε κτιστό τον Υιό του Θεού, τον Κτίστη των απάντων. Στη σύνοδο, παρότι υπήρχαν μεγάλα πνευματικά αναστήματα όπως του Αγίου Αλεξάνδρου και του Μεγάλου Αθανασίου, ανέλαβε με τη χάρη και την άνωθεν σοφία του Θεού να αναμετρηθεί και να διαλύσει τους πλάνους ψευδοσυλλογισμούς του Αρείου, ο ταπεινόφρων Σπυρίδων, ο σεμνός, απλοϊκός, σώφρον, πράος, ελεήμων, φιλάνθρωπος, πρώην ποιμήν των προβάτων και νυν Θαυματουργός Επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου:...