Ο συγχωρεμένος καλλιτέχνης Mad Clip ήταν ο βασικότερος εκπρόσωπος μιας κουλτούρας βιασμού, πορνείας και φαλλοκρατίας, με γυναίκες πάντοτε διαθέσιμες, ως θέαμα και ως σάρκα, για άντρες εραστές-μαστροπούς, που τις «τιμούν» με σεξ και ακριβά δώρα.
Κομμάτια mainstream με καταφανή σεξισμό στον στίχο και υποψία (ή απουσία) μουσικής ξεσηκώνουν 10χρονα, 13χρονα και 14χρονα, που μαθαίνουν πώς να βλέπουν τη γυναίκα ως έπαθλο, ως κτήμα ηδονής, και συχνά σαν απειλητικό σκουπίδι.
Στο you tube μεσουρανούν «ραπάδες» και «τραπάδες» ινδάλματα της πιτσιρικαρίας, όπως ο Tus, ο Sin boy, ο Mad Clip ή ο Snik με το φοβερό ιδανικό του: «έχω λεφτά, τρώω καλά και έχω μουν@ρα γκόμενα». Υφάκι επιδεικτικό, τατουάζ παντού (όχι τίποτα ανθάκια της δεκαετίας του '70 αλλά σχέδια με μαχαίρια, νεκροκεφαλές, φίδια, νυχτερίδες, σκορπιούς, θολά μάτια και άλλα τέτοια ψυχεδελικά) και βίντεο κλιπ με προβολή της βωμολοχίας, της σωματεμπορίας, του σεξισμού, της διάχυτης βίας, της διακίνησης ναρκωτικών και της πρόσκαιρης χλιδής του υποκόσμου.
Δεν πρόκειται για rap και hip hop, για είδος μουσικής δηλαδή που ξεκίνησε ως καταγγελτικό και αντισυστημικό. Δεν πρόκειται, ας πούμε, για τον στίχο που ακούσαμε από τα «Ημισκούμπρια» ή τον «12ο Πίθηκο». Πρόκειται για την trap, μια μουσική υποκουλτούρα, που εξυμνεί και προβάλλει τον βόθρο του συστήματος. Η εκφορά του στίχου θυμίζει παραλήρημα μαστουρωμένου και δοσοληψίες του περιθωρίου. Είναι εκπληκτική η διείσδυση του λόγου και της εικόνας στον παιδικό εγκέφαλο, είναι φοβερός ο εθισμός στο κακό. Οι εκφράσεις αναπαράγονται διαρκώς σε παιδικά και εφηβικά χείλη υμνώντας την κάθε είδους παρανομία και τη φαλλοκρατική επιβολή στο γυναικείο κορμί. Οι εκπρόσωποί της είναι ινδάλματα στο μυαλό του νεανίσκου, ο οποίος καταλήγει να φιλοξενεί στο υποσυνείδητο ένα κοιμισμένο τέρας. Το αν και το πότε θα ξυπνήσει αυτό το τέρας εξαρτάται κι από πολλούς άλλους παράγοντες.
Παρακάτω σας δίνω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα στίχων ώστε να διαπιστώσετε περί τίνος πρόκειται...
«Βουλγάρες, κάνω εισαγωγή τις Βουλγάρες / για να γ@... εσύ τις μ.... / όλες τους με λένε Boss... αράζεις συχνά Κολωνάκι γιατί είσαι καλό πουτ@νάκι... ήσουν Ιούδας στη ψυχή, είσαι μια βίζιτα στ' αλήθεια».«Tony Montana, στρώνει με χιόνι το πιάτο η πουτ@να... τη δικιά σου παίρνουμε γκανγκ μπανγκ... βγαίνω με bitches δεκάρια, πρόσωπο Γκράντε Αριάνα μωρό μου και κ@λο Mινάζ» «Ποια λεφτά; ποια μ@...; μάλλον τα 'δες cinema / Η πουτ@να μου έχει πρόβλημα.«Πόρνες να βγάζω στο διάλειμμα, να μετράνε τα πεντακοσάευρα».«Διώχνω τη Σούζη από δω, έλα αύριο πρωί, γιατί όπου να `ναι σκάει η γκόμενά μου η κανονική,
που για 'κείνη θα κρατιόμουν μέχρι αύριο το πρωί,
αλλά , είστε όλες τα ίδια, ζητάτε μόνο φράγκα και χατηρια.
Στις επάλξεις του μισογυνισμού όμως στέκονται και πιο κλασσικοί «καλλιτέχνες» που λατρεύονται από μεγαλύτερες ηλικίες. Τους αποθεώνουν 20ρηδες, 25ρηδες και 30ρηδες +...
«Μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ / χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή /μα είσαι το χειρότερο, πουτ@να στην ψυχή» (άδει ο ένας και σεληνιάζεται το πληθος)«Καριόλα σε μισώ, να το ξέρεις, σου αξίζει μόνο αυτό, να υποφέρεις» (άδει ο άλλος και το ρεφραίν γίνεται viral στα στόματα)Εκατομμύρια views στο you tube σε όλα τα παραπάνω βίντεο από οργισμένους μπόμπιρες που χτυπιούνται αντιγράφοντας το ύφος και την κινησιολογία των ειδώλων και μετά παραδίδονται στον διαδικτυακό κόσμο του Pornhub για να εντρυφήσουν στον απόλυτο εξευτελισμό της γυναικείας υπόστασης. Μια απειλητική φράση που ακούμε συχνά να εκτοξεύεται από 13-14χρονους προς συνομήλικές τους είναι «σκάσε μωρή σαύρα, παλιοπατσαβούρα, μη σου χώσω καμία!». Υπάρχουν κι άλλες, χειρότερες, που ντρέπομαι να γράψω. Παλιά τις άκουγες μόνο από νταβατζήδες. Τώρα, τις ακούς και στα διαλείμματα του σχολείου....
Πηγή: facebook Christos Dagalos
αντιγραφή από George Kerasia Vartelas
Συμπέρασμα από τον Romanos The Melodian
Για όνομα του Θεού φίλοι και φίλες: προστατεύστε τα παιδιά σας από τέτοια σάπια και σκοτεινά ακούσματα! Μάθετέ τους Μουσική!
Πηγαίνετέ τα σ ένα ωδειο ή σ έναν δάσκαλο να μάθουν ένα όργανο! Μην υποτιμάτε άλλο τις μουσικές σπουδές και τη Μουσική ως πολύ σημαντικό χόμπυ των παιδιών σας. Αν δεν τα μάθετε ν ακούν ή ακόμα καλύτερα να παίζουν μουσική, θα ακούν τελικά σκουπίδια σαν την υποτιθέμενη μουσική Trap!
Διότι η Μουσική ασκεί τεράστια επίδραση σε όλη την Ανθρωπότητα από αρχαιοτάτων χρόνων. Όσο κι αν την ξεχνάτε φίλοι μου Νεοέλληνες των Μνημονίων και των φτιαχτών "μικροβίων", της μασκούλας και της αναξιοπρέπειας, μέσα σε μια υπερβολικά χυδαία και πρόστυχη κατάσταση και εποχή στην οποία βρισκόμαστε, όσο κι αν τη βάζετε στο περιθώριο της ζωής του παιδιού σας δήθεν επειδή δεν προλαβαίνετε (είναι δικαιολογίες αυτά και το ξέρετε. Ή απλά δεν έχετε εκτιμήσει ούτε εσείς οι ίδιοι πόση σημαντική υπόθεση είναι η Μουσική), η Μουσική με τη στοιχειώδη μορφή των ήχων, της μελωδίας και του μελοποιημένου στίχου, θα μπαίνει συνεχώς μέσα στο αυτί και από εκεί στην ψυχή του παιδιού σας. Αν δεν τα μάθετε εσείς μουσική, αν δεν τους μάθετε τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, την ωδή στη Χαρά του Μπετόβεν και τον μαγικό αυλό του Μότσαρτ, αν τα εγκαταλείψετε στην τύχη τους όπως κάνετε και σε άλλους τομείς, θα έρθει κάποιος τρίτος να τους μάθει τη "μουσική" που θέλει αυτός.
Αυτός ο τρίτος είναι αυτό που ονομάζουμε συνήθως Σύστημα. Τι είναι το Σύστημα; Ένας σκοτεινός μηχανισμός εξουσίας, χειραγώγησης και ποδηγέτησης του σύγχρονου ανθρώπου.
Ναι κυρίες και κύριοι. Υπάρχουν πίσω από τις κουρτίνες της δημοσιότητας κάποιοι γραβατωμένοι ζάπλουτοι, που σχεδιάζουν πολύ προσεκτικά το πώς θα διαλύσουν εσάς, εμάς και τα παιδιά μας με εκατοντάδες τρόπους. Δεν το πιστεύετε αυτό; Ακόμα; Αν δεν το πιστεύετε, κάντε όσες δόσεις εμβολίων σας ζητήσουν, άνευ λόγου και ουσίας σε εσάς και στα παιδιά σας, και σε λίγα χρόνια δείτε ιδίοις όμασι το αποτέλεσμα. Δεν έχουμε τι άλλο να πούμε.
Σε κάθε περίπτωση: διδάξτε στα παιδιά σας αληθινή και όμορφη Μουσική. Ομορφύνετε τη ζωή των παιδιών σας! Βάλτε ξανά τη μουσική εσείς οι ίδιοι στη ζωή σας. Διότι μια από τις λίγες αντικειμενικές αξίες στη ζωή αυτή, είναι ότι το παιδί κάνει ο,τι κάνουν οι γονείς του. Αυτό στ' αλήθεια ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου