«Χριστιανισμός: Η μόνη αλήθεια;»

Λέμε ότι ο Χριστιανισμός είναι η μόνη αλήθεια. Εμείς όμως πού το λέμε είμαστε Χριστιανοί. Δε λένε το ίδιο καί όλες οι άλλες θρησκείες;

Κάποιοι λένε ότι όλοι στον ίδιο Θεό πιστεύουμε, αλλά ο κάθε άνθρωπος Τον προσεγγίζει όπως νομίζει καλύτερα. Κάποια θρησκευτικά συστήματα προέκυψαν από ανάμειξη στοιχείων παλαιότερων θρησκειών με παραλλαγές (π.χ. Ισλάμ).

Όμως, όσο ατελής κι αν είναι η διδασκαλία τους, όλοι διεκδικούν για τον εαυτό τους την αλήθεια. Είναι δυνατόν όλοι να κατέχουν την αλήθεια;...

Όχι, βέβαια, γιατί η αλήθεια είναι μία καί δεν μπορεί να υπάρχει τμηματικά (ένα κομμάτι της σ' αυτή τη διδασκαλία, άλλο στην άλλη). Αυτό το πιστεύουν οι προτεστάντες (θεωρία των κλάδων).

Αν, όμως, είναι μία, πού βρίσκεται; Πώς μπορεί να είναι κανείς βέβαιος ότι τη βρήκε;

Στην πίστη μας, όπου πνέει το πνεύμα της ελευθερίας, καθένας μας μπορεί να γίνει ένας μικρός ερευνητής (ποτέ ο Χριστιανισμός δε φοβήθηκε κάτι τέτοιο) καί να μελετήσει μέσα στο χρόνο καί στην ιστορία...

Αν η διάθεσή του είναι ειλικρινής, θα δει τότε ότι οι θρησκείες του κόσμου έχουν μια χρονική αρχή. Μπορεί αυτή να είναι η γέννηση του αρχηγού τους ή κάποιο άλλο γεγονός. Αυτές οι θρησκείες όμως, αφού έχουν αρχή, είναι επινοήματα ανθρώπων: η ιδέα, π.χ. περί θεού (ή συνηθέστερα, θεών), όπως τη φαντάστηκαν οι άνθρωποι στο συγκεκριμένο τόπο, τη συγκεκριμένη εποχή.

Στό Χριστιανισμό;

Η ιστορία της πίστης μας αρχίζει με τη δημιουργία του κόσμου καί πριν από αυτήν, αφού ο Θεός είναι άχρονος καί αγέννητος. Δεν υπάρχει χρονική στιγμή πού να μη φωτίζεται χριστιανικά, αφού ο Θεός είναι πού ξεκινά καί κατευθύνει την ιστορία του κόσμου. Ο ένας Θεός, ο αληθινός, πού σταδιακά αποκαλύπτει ο ίδιος τον εαυτό Του.

Κι εδώ είναι το μεγάλο μυστικό:

• Ενώ στα θρησκεύματα του κόσμου οι άνθρωποι προσπάθησαν να δώσουν διάφορες μορφές καί υποστάσεις στο θεό (ή στους θεούς) τους, στο Χριστιανισμό συμβαίνει το αντίστροφο: ο Θεός αποκαλύπτεται στους ανθρώπους, στην αρχή συγκαλυμμένα καί σταδιακά (Παλαιά Διαθήκη) καί στη συνέχεια πιο ολοκληρωμένα. Κι είναι, πραγματικά, τόσο υπέροχο καί μεγάλο καί τέλειο ό,τι αφορά στον Άγιο Θεό, πού δε θα μπορούσε ο άνθρωπος μόνος του να το συλλάβει καί να το διατυπώσει. Ποιο ανθρώπινο μυαλό θα έφτανε να σκεφτεί ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν ο μεγάλος Θεός να γίνει άνθρωπος καί μάλιστα φτωχός, και μάλιστα με σκοπό Του την επώδυνη θυσία, αν ο ίδιος ο Θεός στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν μας το απεκάλυπτε;

• Κι επειδή ακριβώς είναι θεϊκή αλήθεια ο Χριστιανισμός, δεν υπάρχει ερώτημα πού να απασχολεί την ψυχή μας καί να μην δίνει απάντηση.

• Γι' αυτό καί θέριεψε καί φούντωσε καί απλώνεται ακόμη ανάμεσα στους λαούς παρά την πολεμική καί τους διωγμούς, πού υπέστη μέσα στην ιστορία.

Παρ' όλα αυτά, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι πού θα αμφισβητούν τη μοναδικότητα του Χριστιανισμού. Κι αυτό γιατί είναι εξασφαλισμένη η ελευθερία μας από τον ίδιο το Θεό. Κανείς δεν εξαναγκάζεται να πεισθεί για ό,τι έχει σχέση με την πίστη. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να αδιαφορήσει για το Θεό, να αρνηθεί το Θεό, ακόμη καί να πολεμήσει το Θεό! Ποιος όμως θα πονέσει καί θα βλαβεί από αυτήν την υπόθεση; Σίγουρα όχι ο Χριστιανισμός, ούτε βέβαια, ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος θα ταλαιπωρηθεί, γιατί έτσι όπως είναι πλασμένος να αποζητά την αλήθεια καί μόνο αυτή, δε θα βρει ανάπαυση καί ειρήνη, μέχρι να ξεκουραστεί στην αγκαλιά του μόνου αληθινού Θεού, του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Κ.

Πηγή: Περιοδικό «Προς την Νίκη» Νοέμβριος 2Ο1Ο