Ορθοδοξία: Σύμβολο ταυτότητας και μαζικής μνήμης - Η «εξομολόγηση» ενός κομμουνιστή

Έχουμε αναλύσει πολλές φορές τη σύγχυση η οποία ταυτίζει τον μορφωμένο με τον εγγράμματο, αυτόν που έχει σπουδάσει. Αυτή η αντίληψη, άκρως καθεστωτική, απλώς περιφρουρεί τα στεγανά της ελίτ, περιορίζει τη μόρφωση στην παραγωγή και στην κατανάλωση ευρυμάθειας, βιβλίων, άρθρων, πινάκων, κινηματογραφικών ταινιών κ.λπ. Η Μόρφωση, όμως (η πραγματική και η ανόθευτη από τις «συνταγές» της καθεστωτικής «Παιδείας»), είναι κάτι το πολύ ευρύτερο και βαθύτερο...

Ο Θεός μακροθυμεί για τον αγωνιστή

Κάποιος αδελφός, διηγείται ο Άγιος Αμφιλόχιος, νικήθηκε από την πορνεία καί από τότε κάθε μέρα έκανε την αμαρτία. Κάθε φορά όμως μετά την αμαρτία προσευχόταν με δάκρυα στο Χριστό για να τον ελεήσει. Απατημένος από την κακή συνήθεια, έκανε την αμαρτία, άλλ' ευθύς έτρεχε στην Εκκλησία, γονάτιζε μπροστά στην εικόνα του Χριστού καί έλεγε με δάκρυα στα μάτια:...

Ο σκοπός της Νηστείας

«Ἐπειδή οὐκ ἐνηστεύσαμεν, ἐξεπέσαμεν του Παραδείσου, νηστεύσωμεν τοίνυν, ἴνα πρός αὐτόν ἐπανέλθωμεν».
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
«Η νηστεία τήν μέν ἐπιθυμίαν μαραίνει, τῆ δέ προσευχῆ τόν νοῦν καθαίρει καί πρός τήν ὄντως θεωρίαν παρασκευάζει».
ΑΓ. ΜΑΞΙΜΟΣ ὁ ΟΜΟΛΟΓΗΊΉΣ
«Νηστεύομεν; Πάντως ἴνα τάς τῆς σαρκός κινήσεις συστείλωμεν καί τήν καρδίαν μαλακατέραν ποιήσωμεν».
ΑΓ. ΣΥΜΕΩΝ ὁ ΝΕΟΣ ΘΕΟΑΟΓΟΣ
«Πᾶν καλόν καί ἀγαθόν διά τῆς νηστείας κατορθοῦται καί τελειοῦται».
ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Η Ιερά Μητρόπολη Κένυας στο πλευρό των παιδιών

Για χρόνια τώρα στον χώρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας, που είναι το κέντρο της ιεραποστολής μας, σιωπηλά, λειτουργεί, εκτός από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, προγράμματα φαγητού επί καθημερινής βάσης. Συγκεκριμένα, ενώ τα παιδιά που φοιτούσαν, κυρίως ορφανά ή πτωχά, έπαιρναν ένα χυμό και δύο κομμάτια ψωμιού κάθε μέρα, λόγων οικονομικών δυσκολιών, τώρα απολαμβάνουν ζεστό πρωινό ρόφημα και μαγειρεμένο φαγητό το μεσημέρι, λόγω της αγάπης και της προσφοράς των αδελφών μας Ορθοδόξων Χριστιανών της Κύπρου, της Ελλάδος, της Αυστραλίας καί της Αμερικής...

Αδικήσαμε τους Ρωμηούς...

Ο Γέροντας Δοσίθεος Κανέλλος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Τατάρνης Ευρυτανίας, σε μια από τις πολλές επισκέψεις-προσκυνήματά του στην Κωνσταντινούπολη, γράφει στο βιβλίο του «Μια γοργόνα στον Κεράτιο» για ένα διάλογο που είχε με έναν Τούρκο ταξιτζή.

«Ρωτάμε ένα ταξιτζή: ‘‘Πως πάει η κατάστασις εδώ;’’

‘‘Δεν πάει καλά. Όταν αδικήσεις κάποιον δεν θα πας καλά. Ο Θεός θα σε τιμωρήσει. Αδικήσαμε τους Ρωμηούς. Τους πήραμε τις περιουσίες, τους διώξαμε. Ο Θεός δεν το ευλογεί αυτό. Κακώς πήραμε την Πόλι απ’ τον Κωνσταντίνο. Κάθισε εκεί που σε έβαλε ο Θεός. Μη ζητάς περισσότερα’’.

Θρήνος για την άλωση της Πόλης

Όταν τιμούμε τους Αγίους δοξάζουμε τον Θεό

Δαμασκηνού του υποδιακόνου και Στουδίτου

Αυτουνούς (τους Αγίους) εορτάζομε και εμείς σήμερα, ευλογημένοι Χριστιανοί, για τούτη την αιτία. Επειδή κατέβη το πανάγιο Πνεύμα την Κυριακή όπου επέρασε, και εφώτισε τους Αποστόλους, οι δε Απόστολοι εδίδαξαν τον κόσμο, καί κατέπεισαν τους ανθρώπους πολλά, όσο να καταφρονέσουν τον θάνατο δια την αγάπη του Χριστού...

Από τότε που έπεσε η Πόλη, ησύχασαν όλοι…

Αξιοπερίεργο! Αιώνες λυσσομανούσαν οι βάρβαροι λαοί να κατακτήσουν το Βυζάντιο, την Πόλη των πόλεων, την ένδοξη Κωνσταντινούπολη, την χριστιανική πρωτεύουσα του Ελληνισμού που άκμαζε διαρκώς, καί ήταν πλούσια σε όλα της, κυρίως στον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό της. Την αποκάλεσαν Πόλη Ιερή, Θεία, Βασιλίδα, Παράδεισο και χίλια δυο άλλα ονόματα της έδωσαν για να την λαμπρύνουν περισσότερο...

Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Απατεωνιά καί οκνηρία

Καθημερινά, εδώ και χρόνια, οι εφημερίδες, τα κανάλια, οι σταθμοί, οι ίδιοι οι πολιτικοί, ακόμα καί ο κόσμος, αναφέρονται «εμπεριστατωμένα» σε σωρεία στραβών, ανάποδων, παράλογων και ζημιογόνων «δραστηριοτήτων» του δημοσίου –και όχι μόνο- βίου, που τεκταίνονται με προκλητικότατο τρόπο στη χώρα μας...

Καλημέρα Χριστέ μου... Ο ευλογημένος Συμεών

Τὸ 1922 ἦρθε ἀπὸ τὴν Μικρασία μὲ τοὺς πρόσφυγες ἕνα ὀρφανὸ Ἑλληνόπουλο, ὀνόματι Συμεών. Ἐγκαταστάθηκε στὸν Πειραιᾶ σὲ μιὰ παραγκούλα καὶ ἐκεῖ μεγάλωσε μόνο του. Εἶχε ἕνα καροτσάκι καὶ ἔκανε τὸν ἀχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στὸ λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ. Γράμματα δὲν ἤξερε οὔτε πολλὰ πράγματα ἀπὸ τὴν πίστη μας. Εἶχε τὴν μακαρία ἁπλότητα καὶ πίστη ἁπλὴ καὶ ἀπερίεργη.

Ὅταν ἦρθε σὲ ἡλικία γάμου νυμφεύθηκε, ἔκανε δυὸ παιδιὰ καὶ μετακόμισε μὲ τὴν οἰκογένειά του στὴ Νίκαια. Κάθε πρωὶ πήγαινε στὸ λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ γιὰ νὰ βγάλει τὸ ψωμάκι του. Περνοῦσε ὅμως κάθε μέρα τὸ πρωὶ ἀπὸ τὸ ναὸ τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, ἔμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστὰ στὸ τέμπλο, ἔβγαζε τὸ καπελάκι του καὶ ἔλεγε:...

Ταπεινοφροσύνη

Αλλά τι είναι η ταπεινοφροσύνη; Ταπεινοφροσύνη είναι το να λογαριάζεις τον εαυτό σου ως τον μεγαλύτερο αμαρτωλό, το να μην προσβάλλεις, να μην εξουθενώνεις καί να μην κατακρίνεις κανέναν, αλλά να βλέπεις μόνο τις δικές σου αμαρτίες. Ταπεινοφροσύνη είναι το να μην επιζητείς επαίνους, πλούτη, δόξες καί τιμές, θεωρώντας εντελώς ανάξιο τον εαυτό σου για κάτι τέτοια.

Ο ταπεινός άνθρωπος υπομένει με ανδρεία τις προσβολές, τις ύβρεις, τις κατηγόριες, πιστεύοντας βαθιά πως αυτά του αξίζουν. Σέ όλους συμπεριφέρεται χαρούμενα. Είναι πρόθυμος να προσφέρει με αγάπη τις υπηρεσίες του σε οποιονδήποτε. Δεν δίνει καμιά σημασία στα καλά του έργα καί πολύ περισσότερο δεν κάνει λόγο γι' αυτά αν δεν υπάρχει ανάγκη.

Μια τέτοια ταπεινοφροσύνη εύχομαι, παιδιά μου, να σας χαρίσει ο Κύριος, γιατί αυτή θα σας ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας καί θα σας οδηγήσει στην αγάπη Εκείνου πού «εταπείνωσεν εαυτόν μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλ. 2:8).

Από το βιβλίο του Σέργιου Α. Νείλου «Τα ιερά υπό τον μόδιον»

Το Άγιον Πνεύμα

«Το Άγιον Πνεύμα ήταν καί είναι μεταληπτόν, καί ου μεταληπτικόν, ήγουν, άλλοι μετέχουσι του Πνεύματος ως λειψοί, αυτό δε από κανένα δεν μετέχει, ότι είναι τέλειον, αγιάζει καί δεν αγιάζεται, θεοποιεί καί δεν θεοποιείται, αείποτε το αυτό όμοιον είναι, τίποτε δεν ήλλαξεν, άλλους κάμνει υιούς Θεού, καί αυτό είναι Θεός, είναι καί άναρχον, ότι αρχήν δεν έχει, είναι αόρατον, ότι κανείς δεν δύνεται να το ιδεί•...

Ησυχία καί φιλοξενία

Που αναπαύεται το Άγιον Πνεύμα

Ο Μ. Αρσένιος έπειτα από θεία εντολή, άφησε τα βασιλικά παλάτια καί πήγε στη Σκήτη της Νιτρίας. Εκεί αναδείχθηκε μεγάλος εραστής της ησυχίας καί της σιωπής. Κάποτε ένας ξένος θέλησε να τον επισκεφθεί. Πήγε λοιπόν στην εκκλησία της Σκήτης καί ζήτησε να τον οδηγήσουν σ' αυτόν. Όταν χτύπησαν με τον οδηγό του την πόρτα του Οσίου, τους άνοιξε αμέσως, τους υποδέχθηκε με χαρά καί τους ασπάσθηκε. Ύστερα κάθισαν καί οι τρεις σιωπηλοί. Δεν αντάλλαξαν ούτε λέξη!...

Ο Αβραάμ και η Αγία Τριάδα

του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Ο Αβραάμ είχε το σπίτι του ανοιχτό πάντοτε, και όπου πτωχός εκεί εκόνευε, και χωρίς ξένον άνθρωπο ο Αβραάμ ποτέ του δεν καθόταν να φάγει. Ο διάβολος τον εφθόνησε και επήγε στον δρόμο και εμπόδιζε τους διαβάτες να μη περνούν από του Αβραάμ την καλύβα.

Εβγήκε στον δρόμο ο Αβραάμ και περίμενε τρεις ημέρες νηστικός. Βλέποντας ο πανάγαθος Θεός την καλή του γνώμη, φαίνονται τρεις άνθρωποι και τους πήρε στην καλύβα του και τους εφίλευσε. Ύστερα έγιναν άφαντοι από μπροστά του. Τότε κατάλαβε πως ήταν η Αγία Τριάς και δόξασε τον Θεό εις τύπον της Αγίας Τριάδος.

Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών...

Η Αγία Πεντηκοστή

Μετά την Ανάληψη του Σωτήρος στους ουρανούς, οι ένδεκα Απόστολοι και υπόλοιποι Μαθητές Του, και οι από την αρχή ακολουθούντες Αυτόν θεοφιλείς γυναίκες, η αγιοτάτη Παρθένος Μαρία η Μήτηρ Αυτού, και οι αδελφοί Αυτού, όλοι μαζί ψυχές ως 120, επέστρεψαν από το Όρος του Ελαιώνος στην Ιερουσαλήμ, και εισήλθαν στον οίκο όπου έμεναν, και ανέβηκαν στο υπερώο, που είναι το ανώγαιό του, και εκεί, προσκαρτερούντες με προσευχή και δέηση, περίμεναν την επέλευση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με την επαγγελία του θείου Διδασκάλου. Εκεί, εκλέχθηκε και ο Ματθίας, που συγκατεψηφίσθη από τους ένδεκα Αποστόλους...

Η προσφορά, το κρασί και η λαμπάδα

Κάποιος άνθρωπος έσκαπτε τη γη με πολλούς συντρόφους καί έβγαζαν ασημόχωμα της Αυθεντίας. Σκάπτοντας πολύ βαθιά έπεσε επάνω τους το βουνό και τους πλάκωσε όλους καί απέθαναν. Μόνον ένας διασώθηκε ο οποίος έτυχε να είναι κάτω από μεγάλες πέτρες που έστεκαν όρθιες. Εκεί έμεινε θαμμένος – ζωντανός, γιατί κανείς δέν επίστευε πως δεν απέθανε, αλλά όλοι ενόμισαν πως ετελειώθησαν...

Παιδευτικοί Λόγοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου προς τους υπηκόους του

«…Σ' εμένα εμπιστεύτηκε ο Ύψιστος Θεός την επίγεια βασιλεία καί εγώ ανέθεσα σ' εσάς τις επιμέρους διοικήσεις. Προσέχετε, μην κάνετε κατάχρηση της εξουσίας. Μην αρπάζετε από το φτωχό, μην κλέβετε τον ξένο πλούτο. Μην αδικείτε τους ταπεινούς. Μη συσσωρεύετε αγαθά για τον εαυτό σας, στερώντας τα από κάποιους άλλους. Θα δώσετε λόγο στο βασιλέα Χριστό, καί αν ακόμα δε θα σας αντιληφθεί ο επίγειος βασιλεύς»...

Οι λογισμοί

του Γέροντος Παϊσίου

"Σχεδόν όλοι μας θεωρούμε πως οι λογισμοί είναι κάτι απλό και φυσικό και γι’ αυτό απονήρευτα τους εμπιστευόμαστε. Όμως ούτε να τους εμπιστευόμαστε πρέπει ούτε και να τους δεχόμαστε. Μέσα στο νου και στην καρδιά δεν πρέπει να υπάρχει κανένας απολύτως λογισμός ούτε κακός ούτε καλός, γιατί ο τόπος αυτός ανήκει μόνο στη χάρη του Θεού. Έτσι και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τον διατηρούμε καθαρό όχι μόνο από λογισμούς, αλλά και από τον πιο μικρό και φευγαλέο μετεωρισμό".

Όταν αγαπάς το Χριστό, τους αγαπάς όλους

του Γέροντος Πορφυρίου

«Ο Χριστός είναι η Εκκλησία και η Εκκλησία είναι ο Χριστός, που μας έχει προσλάβει όλους στον Εαυτό Του. Όταν αγαπάς τον Χριστό, αγαπάς συγχρόνως όλους τους ανθρώπους, χωρίς να ρωτάς αν οι άνθρωποι είναι άξιοι της αγάπης ή ακόμη αν την αποδεχθούν ή την απορρίψουν. Όταν θέλεις να συναντήσεις τον Χριστό, θα Τον βρεις στο χώρο της Εκκλησίας, γιατί εδώ είναι ενωμένη ολόκληρη η ανθρωπότητα με τον Θεό στο Πρόσωπο του Χριστού. Δεν μπορείς να επικοινωνείς με τον Χριστό και να μην τα έχεις καλά με τους άλλους ανθρώπους».

Με το παράδειγμά του ο Γέροντας δίδασκε ότι η αγάπη μας στο Χριστό περνάει μέσα από τους άλλους ανθρώπους: «Η σωτηρία μας, η Βασιλεία του Θεού, ο Παράδεισος είναι ο ίδιος ο Χριστός, δηλ. η Εκκλησία»

Συλλειτουργούσε με Αγίους

«Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Άγιος Γεώργιος ο Καρσλίδης συλλειτουργούσε με αγίους. Άπειρες οι σχετικές διηγήσεις. Στήν απόλυση συνήθιζε να μνημονεύει καί τους συλλειτουργούς του, τους ουράνιους φίλους του και τακτικούς επισκέπτες του. Η συγκίνηση του τότε ήταν αφάνταστη. Γινόταν παιδί, έτρεμαν τα χέρια του, η φωνή του χαμήλωνε, η ταπείνωση συναγωνιζόταν τη χαρά του...

Ομολογίες Οθωμανών

"...Οφείλουμε, πάντως, να μνημονεύσουμε τους ελάχιστους έστω Τούρκους που αποδοκίμασαν τα εγκλήματα γενοκτονίας κατά των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν θα ερευνήσουμε γιατί το έκαναν. Μπορεί να εξεγέρθηκε η συνείδησή τους, Μπορεί όμως να θέλησαν να απαλλάξουν το έθνος τους και τους εαυτούς τους από κάθε ευθύνη αποδίδοντας τα πάντα στους Νεότουρκους. Όπως και αν έχει το πράγμα, οι καταγγελίες τους αποτελούν ομολογία της διάπραξης των εγκλημάτων...

Μαρτυρικός Πόντος

Γυναίκα Ρωμηά

του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου, Ιεροθέου

«Ήταν μια απλή γυναίκα του λαού, αλλά η λειτουργικότητά της ήταν αρκετά μεγάλη. Λειτουργούσε στην κοινωνία σαν τα ζωντανά καί υγιή πνευμόνια. Ανέπνεε η ίδια καί βοηθούσε καί άλλους να αναπνέουν. Ήταν απλή γυναίκα του λαού, αλλά η σοφία της ήταν μεγάλη. Είχε σοφία πέρα από την ανθρώπινη γνώση...

Παράδεισος και κόλαση

Την ακόλουθη ιστορία τη διηγήθηκε στον Πνευματικό της μια αφιερωμένη στον Θεό παρθένος, κι' εκείνος την έγραψε, όπως ακριβώς την άκουσε από το στόμα της, για να τη μάθουν κι' άλλοι, να ωφεληθούν ψυχικά:

«Οι γονείς, που μ' έφεραν στον κόσμο, ήσαν εντελώς ασύμφωνοι στον χαρακτήρα και με αντίθετες κατευθύνσεις στη ζωή. Ο πατέρας μου ήταν πολύ αγαθός άνθρωπος, πράος, ταπεινός, επιεικής, αφάνταστα ελεήμων, σώφρων κι' εγκρατής...

Αγίων Ανδρόνικου και Ιουνίας

του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου

Αποστολική Συζυγία

«Τους φωταυγείς αστέρας και ιερούς Αποστόλους τιμήσωμεν

Ιουνίαν ενθέως, και τον θεοφόρον Ανδρόνικον»...

Το πάθος της πορνείας

Ότι και το να παραδέχεται κανείς τους αισχρούς λογισμούς και να μη τους απομακρύνεις αμέσως, όπως επίσης και το να βλέπει κανείς περίεργα και να λαλεί ή να ακούει αισχρά είναι άξια τιμωρίας. Η συγκατάθεση (στον αισχρό λογισμό) τιμωρείται το ίδιο με την πράξη. Το πνεύμα της πορνείας μας επιτίθεται με πολλούς και διαφόρους τρόπους, γι’ αυτό πρέπει πάντοτε να προσέχουμε...

Τεριρέμ

Η εν Νικαία Α΄ Οικουμενική Σύνοδος των 318 Αγίων Θεοφόρων Πατέρων

Ο Άρειος, ο γνωστός σε όλους αιρεσιάρχης, καταγόμενος από την Λιβύη, πρωτοπρεσβύτερος της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, άρχισε από το 315 να βλασφημεί στον Υιό και Λόγο του Θεού και να λέγει ότι δεν είναι Θεός αληθινός, ομοούσιος τω Πατρί, αλλά ότι είναι κτίσμα και ποίημα και ξένος της ουσίας και της δόξης του Πατρός. Η φρικτή αυτή βλασφημία τάραξε του πιστούς της Αλεξανδρείας και ο τότε Αρχιεπίσκοπός της Αλέξανδρος, αφού δοκίμασε ματαίως την διόρθωσή του με νουθεσίες, τον αφόρισε και με τοπική Σύνοδο τον καθαίρεσε, κατά το έτος 321. Αλλά ο βλάσφημος, ούτε έτσι δεν θέλησε να σωφρονισθεί, ούτε έπαψε να σπέρνει των αιρετικών δογμάτων του, τα θανατηφόρα ζιζάνια και αυτής της αιρέσεως η πλάνη απλώθηκε παντού και κάθε ημέρα αυξανομένη σπάραττε δεινώς την Εκκλησία του Χριστού...

Τα αίτια της άνισης κατανομής των υλικών αγαθών

…Ο Θεός δίνει τα υλικά αγαθά σε όλους τους ανθρώπους καί θέλει όλοι οι άνθρωποι να τα απολαμβάνουν με αφθονία. Ο κόσμος ολόκληρος είναι ένα μεγάλο τραπέζι που στρώνει ο Θεός καί στο οποίο προσφέρει όλα τα αγαθά προκειμένου να ζουν καί να χορταίνουν όλα τα πλάσματά του, άνθρωποι καί ζώα (Ψαλμ. 103, 27-28)...

Παχωμίου του Μεγάλου

Κάποτε ο Μέγας Πατήρ του Κοινοβιακού συστήματος, ο Όσιος Παχώμιος, βρισκόταν σε μια από τις πολυάριθμες Μονές που ο ίδιος είχε ιδρύσει. Ξαφνικά πήρε ειδοποίηση πως ένας Αδελφός από το Μοναστήρι των Χηνοβοσκών, βαρειά άρρωστος τον ζητούσε. Έφυγε βιαστικά με την προαίσθηση πως κάτι σοβαρό συνέβαινε. Πήρε μαζί του και δυό – τρεις από τους γεροντότερους Μοναχούς...

Ποιοί ήταν οι κυρίαρχοι στο Αιγαίο;

Ταξίδεψε όρθιος χάριν των παιδιών

Κάποτε ο Γέροντας Πορφύριος ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στην Ιερισσό, με προορισμό το Άγιον Όρος. Όταν έφθασε στο πρακτορείο, δεν βρέθηκε θέση για εκείνον και αναγκάσθηκε να μείνει όρθιος, ενώ δίπλα του κάθονταν μερικοί νεαροί, χαριεντιζόμενοι. Ένας κύριος επέπληξε τους νεαρούς, διότι έβλεπαν κοντά τους ένα γέροντα Ιερομόναχο όρθιο κι αυτοί συνέχιζαν να κάθονται αδιάφοροι...

Νηπιοβαπτισμός

Από το βιβλίο του Μανώλη Μελινού «Πίστη και Λογική»

Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ απαντάει στον Μανώλη Μελινό που ερωτά: "...κατηγορούν την Εκκλησία για το νηπιοβαπτισμό. Κάποιοι δεν θεωρούν σωστό το ότι βαπτίζονται τα παιδιά, χωρίς να ερωτώνται. Παρακαλώ, απαντήστε τους"...

Χελιδονίσματα στην Πέργαμο

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την τελευταία Θεία λειτουργία που τελέστηκε στον ερειπωμένο ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πέργαμο. Ο επιστήθιος μαθητής Ιωάννης έδρασε στην ευρύτερη περιοχή και ίδρυσε την Εκκλησία της Περγάμου. Χτισμένη στο χώρο του αρχαίου ναού του Αιγύπτιου θεού Σεράπιδος. Μία από τις επτά Εκκλησίες που αναφέρει ο Ευαγγελιστής στο βιβλίο της Αποκάλυψης που συνέγραψε στην Πάτμο. Η ερειπωμένη Βασιλική με τα κόκκινα τούβλινα τείχη είναι επιβλητική και μεγαλοπρεπής ακόμη και σήμερα. Έχει τη δυναμική που αλλοιώνει το χρόνο!...

Λόγος εις την Ανάληψη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Κατά το γεγονός της Αναλήψεως, πραγματοποιήθηκε στην πράξη η συμφιλίωση του Θεού με το ανθρώπινο γένος. Διαλύθηκε η παλιά έχθρα, τελείωσε ο μακροχρόνιος πόλεμος. Κι αυτό συνέβαινε έως τώρα, όχι επειδή μισούσε ο Θεός τον άνθρωπο, αλλά επειδή ο άνθρωπος επιδείκνυε αδιαφορία και αχαριστία. Και τώρα, η αλλαγή δεν έγινε εξαιτίας των δικών μας κατορθωμάτων ή επειδή αλλάξαμε στάση και συμπεριφορά, αλλά λόγω της απροσμέτρητης αγάπης και του ενδιαφέροντος του Θεού...

Η ένδοξος Ανάστασις του Κυρίου και η ανάστασις των νεκρών

Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Θέλοντας ο Κύριος να δείξει το μέγα κακό οπού απετόλμησαν να κάμουν τα τέκνα του διαβόλου, οι Εβραίοι, εσκότισε τον ήλιο από τις εξ ώρας έως τις εννέα σε όλο τον κόσμο. Οι πέτρες σχίζονταν, όλη η γη έτρεμε. Ετέθη ο Κύριος στον τάφο, και ευθύς ανεστήθησαν χιλιάδες νεκροί, οπού ήσαν χιλιάδες χρόνους αποθαμένοι, καί εκήρυξαν πως μόνον ο Χριστός είναι Υιός και Λόγος του Θεού, και Θεός αληθινός, καί ζωή των νεκρών...

Θέλω να πιω όλο τον Βόσπορο

Ένας Έλληνας στην Πόλι

Υπάρχουν ορισμένοι τόποι ιεροί και άγιοι. Ιεροσόλυμα, Σινά, Πάτμος, Κωνσταντινούπολις. Αυτοί οι τόποι διαφέρουν απ’ όλους τους άλλους. Εδώ δεν χωράει ο σκέτος τουρισμός. Ο τύπος του τουρίστα με την πολύχρωμη βερμούδα και την φωτογραφική μηχανή περασμένη στο λαιμό και σε συνεχή κίνηση, δεν έχει θέση εδώ. Και συγκεκριμένως στην Πόλι. Ο χώρος αυτός προκαλεί δέος...

Αποστόλου Παύλου - Προς Ρωμαίους Επιστολή (κεφ. ιβ' 9-19)

9 H αγάπη ανυπόκριτος, αποστυγούντες το πονηρόν, κολλώμενοι τω άγαθώ,

9 H αγάπη ας είναι ειλικρινής και ελευθέρα από υποκρισία. Να αποστρέφεστε με όλη σας την δύναμη το πονηρό καί να είσθε προσκολλημένοι στο αγαθό.

10 τη φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι,

10 Δια της φιλαδελφίας να γίνεσθε φιλόστοργοι μεταξύ σας. Να προλαμβάνει ο καθένας τους άλλους στο να τους αποδίδει την τιμήν...

Θεόσταλτο ψάρι

Διηγήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος: «Ήταν η Κυριακή του Τυφλού. Αισθανόμουν εξάντληση καί μου πέρασε ο λογισμός ότι, αν είχα να φάω λίγο ψαράκι, θα μου έκανε καλό. Όχι από επιθυμία, αλλά σαν φάρμακο. Είχα προβλήματα καί με τα έντερά μου. Βγήκα να πάω έξω. Γυρίζοντας είδα ένα μεγάλο πουλί σαν αετό να χαμηλώνει πολύ καί έσκυψα να μη με χτυπήσει. Φοβήθηκα μήπως είναι τίποτε του πειρασμού, γι' αυτό δεν έδωσα σημασία καί μπήκα γρήγορα στο κελλί μου...

Δούλοι Κύριον

Τα Έθνη ήταν πρότερα όπως ο Τυφλός

Δαμασκηνού του Στουδίτου και υποδιακόνου

«…Δύναται και αναλογικώς να εξηγηθεί τούτο το Ευαγγέλιο (της Κυριακής του Τυφλού). Δηλαδή, ότι ο τυφλός ήταν μεν ο εξ εθνών λαός, τον οποίο περιπατώντας ο Κύριος επί της γης, βρήκε τυφλό στην πίστη, και δεν ήξερε ποιος είναι ο Θεός ο αληθινός, ή ότι προς τους Ιουδαίους ήλθε, περνώντας δε πήγε και στα έθνη...

Επίγειο μάννα

Ο πανάγαθος Θεός και φιλάνθρωπος Κύριός μας, αυτούς που γι’ Αυτόν προθύμως αγωνίσθηκαν, τους Αγίους Μαθητές και Αποστόλους Του, Προφήτες και Μάρτυρες και πάντες τους ευαρεστήσαντες Αυτόν, όχι μόνο της Βασιλείας των Ουρανών και των αιωνίων αγαθών τους αξίωσε, αλλά και τους τόπους στους οποίους διέπρεψαν και ετάφησαν, πλήρεις χαρίτων τους υπέδειξε και με πολλά θαύματα τους ελάμπρυνε. Η εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, την 8η Μαΐου, συνδέεται με την ανάδυση θαυματουργικής Αγίας κόνεως (σκόνης) από τον τάφο του, μέσω της θαυματουργικής επενεργείας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν «επίγειο μάννα». Ο Ιωάννης, κατά την παράδοση, αφού, ύστερα από θείο φωτισμό, προέβλεψε ότι επρόκειτο να μεταστεί από την παρούσα ζωή στην αιώνια και ατελεύτητη, παρέλαβε τους μαθητές του και βγήκε έξω από την Έφεσο. Εκεί σε ένα σημείο υπέδειξε να ανοιχθεί τάφος. Μόλις έγινε αυτό, μπήκε μέσα ζωντανός και εκοιμήθη εν ειρήνη. Μετά την κοίμηση και την θαυμαστή ταφή του Αγίου Αποστόλου Ιωάννου του Θεολόγου στην Έφεσο [26 Σεπτ.], ο τάφος του, που βρέθηκε κενός, κατέστη πηγή θαυμάτων. Κάθε χρόνο, την ημέρα αυτή, βρισκόταν αίφνης καλυμμένος με ένα είδος τέφρας, την οποία ονόμαζαν “Μάννα” και η οποία είχε την ιδιότητα να θεραπεύει τα νοσήματα της ψυχής και του σώματος όσων αλείφονταν με αυτήν με πίστη. Το θαύμα αυτό έγινε αφορμή να τιμά η Εκκλησία μια δεύτερη φορά, κάθε χρόνο, τον μαθητή “όν ηγάπα ο Ιησούς”.

Κλαίω την Ελλάδα, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο!

του Γέροντος Παϊσίου

«Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες. Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό. Η λέξη «Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα Θεανθρωπιστές...

Σιωνισμός και Μασονία

Τον σημερινό Οικουμενισμό θα μπορούσαμε να τον ονομάσομε Οικουμενισμό του Σιωνισμού, διότι τα καταχθόνια σχέδια εκείνου εξυπηρετεί. Ο δε σκοπός του διεθνούς Σιωνισμού είναι να δυνηθεί να επικρατήσει μια μέρα ολοκλήρου της Οικουμένης πολιτικώς και θρησκευτικώς. Επιδιώκει να δημιουργήσει μιαν παγκόσμια Εβραιοκρατία...

Ανάμνηση του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ

Το 346μ.Χ., επί Κυρίλλου του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, βασιλεύοντος του Κωνστάντιου, γιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, κατά τον καιρό της Πεντηκοστής, την τρίτη ώρα της ημέρας 7ης Μαΐου, φάνηκε εν μέσω λαμπρών αστέρων το σημείο του Σταυρού, που η μαρμαρυγή λαμπρότητά Του εκάλυψε ακόμα και τις ηλιακές ακτίνες, απλωμένο από τον Γολγοθά έως του Όρους των Ελαιών, ορώντος αυτό από όλο τον λαό. Κάθε ηλικία νέων και γερόντων, νηπίων και θηλαζόντων την Εκκλησία κατέλαβαν και με άμετρη χαρά και θερμή κατάνυξη, ανέπεμψαν δόξα και ευχαριστία στον Θεό, για το παράδοξο τούτο θέαμα.

«Εν τούτω νίκα»

Μετά το 311μ.Χ. την απέραντη ρωμαϊκή αυτοκρατορία διοικούν οι εξής. Στη Δύση έχομε τον Κωνσταντίνο και το Μαξέντιο. Στην Ανατολή έχομε τον Μαξιμίνο και το Λικίνιο. Ο Μαξέντιος προφασιζόμενος εκδίκηση για το θάνατο του πατέρα του Μαξιμιανού, κήρυξε τον πόλεμο εναντίον του Κωνσταντίνου. Στην πραγματικότητα επιθυμούσε την κυριαρχία σε όλη τη Δύση. Διέθετε στρατό υπερδιπλάσιο του Κωνσταντίνου και ξεκούραστο...

Περί ανατροφής των τέκνων

Περί αιρετικών

ΠΡΟΣΕΞΤΕ, γιατί στίς μέρες μας πολλοί ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Τραγουδούν, διδάσκουν για «σωτηρία» καί παρουσιάζονται σαν γνήσιοι κήρυκες του Χριστού.

-Μοιράζουν φυλλάδια καί περιοδικά με θρησκευτικούς τίτλους, όπως «χριστιανισμός», «τα καλά νέα», «η φωνή του Ευαγγελίου», «Αστήρ της Ανατολής», κ.ά., που είναι αντίθετα με την Αγία Γραφή καί τη διδασκαλία της Εκκλησίας...

Ο Άγιος Ιώβ

Στήν κορυφή του κόσμου

Ο Ιώβ δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος. Είχε πολλά «καλά», που τον ανέβασαν ψηλά στα μάτια της κοινωνίας. Αναλυτικότερα: Είχε δέκα παιδιά. Είχε αμύθητη περιουσία: 500 γαλακτοτρόφους όνους, 1.000 βόδια, 3.000 καμήλες, 7.000 πρόβατα, αμέτρητες εκτάσεις γης, καί αναρίθμητους εργάτες. Ήταν δίκαιος. Δικαιότατος. Ήταν καί ελεήμων. Ήταν, ως έλεγε ο ίδιος, το μάτι των τυφλών, το πόδι των χωλών, ο πατέρας των αδυνάτων (Ιώβ 29:15-16)...

«Δίπλα σου ήμουν…»

Κάποτε οι δαίμονες έδειραν αγρίως τον Μ. Αντώνιο. Κυριολεκτικά τον «σάπισαν» στο ξύλο. Ο μεγάλος ασκητής είχε σχεδόν απελπισθεί. Θερμοπαρακαλούσε τον Θεό να τον βοηθήσει. Μάταια όμως... Όταν έφυγαν οι δαίμονες, τότε(!) του παρουσιάζεται ο Θεός! Ο Μ. Αντώνιος Του λέει με παράπονο:

— Που ήσουν, Θεέ μου; Γιατί δεν ήρθες ευθύς εξ’ αρχής να μου απαλύνεις τους πόνους;

— Αντώνιε! Δίπλα σου ήμουν! Περίμενα να δω πώς θα τα πάς!..

(Άπαντα Συμεών Ν. Θεολόγου, σελ.332)

Απολυτίκιο της Αγίας Μεγαλομάρυρος Ειρήνης

Βίος της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης

Εἰρήνη, ἡ Ἁγία αὕτη Μεγαλομάρτυς, ἧτο μονογενὴς θυγάτηρ Λικινίου καὶ Λικινίας, καταγομένη ἐκ τῆς πόλεως Μαγεδὼν καὶ ἀκμάσασα κατὰ τὸ ἔτος 315, ὠνομάσθη δὲ πρότερον ὑπὸ τῶν γονέων της Πηνελόπη. Ἐπειδὴ δὲ ἦτο ὡραία καὶ ὑπερέβαλλε κατὰ τὸ κάλλος ὅλας τὰς συγχρόνους της κόρας, διὰ τοῦτο διέμενεν ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος πύργου, κτισθέντοςπαρὰ τοῦ πατρός της, μετὰ δεκατριῶν ὡραίων θεραπαινῶν, διάγουσα ἐν μέσῳ πλούτου πολλοῦ καὶ ἔχουσα θρόνον, τράπεζαν καὶ λυχνίαν κατεσκευασμένα ἐκ χρυσοῦ...

«Θέλουν παγκόσμια κυβέρνηση»

του Μπομπ Τσάπμαν – Διεθνή αναλυτή και αρχισυντάκτη του International Forecaster

«…Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως αποδιοπομπαίος τράγος. Όλοι (άλλες 50 χώρες) θα επανακάμψουν στο νόμισμά τους και θα κάνουν αμέσως υποτίμηση. Αυτό θα γίνει, αλλά θα ακολουθηθεί από μια ύφεση που θα διαρκέσει πολύ, και μάλλον, αν διαβάζετε ιστορία, θα δείτε ότι θα γίνει κι άλλος (παγκόσμιος) πόλεμος για να αποσπάσει την προσοχή των λαών, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Το πιο ελκυστικό θύμα, λόγω της προπαγάνδας που γίνεται, είναι φυσικά, το Ιράν. Αν εμπλακεί σε πόλεμο το Ιράν με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, σίγουρα θα εμπλακούν η Ρωσία και η Κίνα. Και θα γίνει χαμός.

Πρόσφατα η Ε.Ε. πέρασε αυθαίρετα ένα Σύνταγμα το οποίο ουδείς επιθυμούσε. Είναι μια προσπάθεια σχηματισμού παγκόσμιας κυβέρνησης. Ο λόγος που γίνονται αυτά και χρησιμοποιείται η Ελλάδα ως αποδιοπομπαίος τράγος ή εξιλαστήριο θύμα των κρατικών χρεών είναι, προκειμένου να γίνει η σύσκεψη, όπου όλοι θα κάνουν υποτίμηση και θα επανακάμψουν στο νόμισμά τους. Όταν γίνει αυτό, θα προκύψει ύφεση από την υποτίμηση και ο κόσμος όλος ανά τον πλανήτη θα γονατίσει οικονομικά. Στόχος όλων των διεθνιστών είναι να γίνει μια παγκόσμια κυβέρνηση. Αυτό επιδιώκουν. Γι’ αυτό τα βιώνουμε όλ’ αυτά. Αυτά τα πράγματα προσχεδιάζονται πολλά χρόνια πριν γίνουν.

Πως μπορεί να ενημερώνεται ο κόσμος; Να ενημερώνεται γι’ αυτά τα άτομα και γιατί κάνουν ότι κάνουν στα κέντρα εξουσίας πίσω απ’ τις κυβερνήσεις. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, θέλουν παγκόσμια κυβέρνηση. Ρωτήστε τον, θα σας το πει»

Η Ελλάδα κράτος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση της κοινωνίας των Ελληνορθοδόξων

του Αθανασίου Α. Αγγελόπουλου – Προέδρουτου Ι.Ε.Π.Θ.

Δύο γνώμες προσέλκυσαν το ενδιαφέρον μου ως ιστορικού καί δη εκκλησιαστικού Ιστορικού: του καθηγητή Μ. Σταθόπουλου καί του αντιπροέδρου ε.τ. του Στ Ε Αν. Μαρίνου (βλ. εφ. «Απογευματινή» 10/11 καί 16/11 καί «Βήμα» 22/11). Ο κ. καθηγητής γνωματεύει υπέρ της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με σκεπτικό ότι άλλο είναι το κράτος καί άλλο η κοινωνία. Λέγει: «Η κοινωνία δικαιούται να έχει Θρησκευτικές απόψεις...

Οι Άγιοι Τιμόθεος καί Μαύρα

Ο Άγιος Τιμόθεος ζούσε σ’ ένα χωριό της Θηβαΐδας, το Πεναπέων. Ήταν ευσεβής, προσηλωμένος στα ιερά γράμματα και κατηχούσε τους συγχωριανούς του στην Αλήθεια του Χριστού. Όμως, είκοσι ημέρες μετά τον γάμο με την γυναίκα του την Μαύρα, κάποιοι από φθόνο τους διέβαλαν στον ειδωλολάτρη ηγεμόνα, επειδή ο Τιμόθεος δίδασκε Χριστό. Ο σατανικός ηγεμόνας για αλλάξει την πίστη του Τιμόθεου, ζήτησε να του παραδώσει τα ιερά χριστιανικά βιβλία του, με σκοπό να τα κάψει...

Ἡ μεγαλοσύνη τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου σέ ἕνα τροπάριο

Χαίροις Πατριαρχῶν ἡ κρηπίς, σάλπιγξ ἡ εὔηχος, ὁ νοῦς ὁ περίβλεπτος, ἡ γλώσσα ἡ ὀξυτάτη, ὁ διαυγής ὀφθαλμός, τῶν ὀρθῶν δογμάτων ἡ σαφήνεια. Ποιμήν ἀληθέστατος, ὁ λαμπτήρ ὁ φανότατος, πέλεκυς κόπτων, ὕλην πάσαν αἱρέσεων, καταφλέγων τέ, τῷ πυρί τῷ Πνεύματος, στύλος ὁ ἀπερίτρεπτος, ὁ πύργος ὁ ἄσειστος, ὁ τῆς Τριάδος κηρήξας, τήν ὑπερούσιον δύναμιν, τρανῶς, ἤν δυσώπει, ταῖς ψυχαῖς ἠ ἡμῶν δοθῆναι τό μέγα ἔλεος.

"Εγώ ειμί ο λαλών σοι..."

Όταν συνάντησε ο Χριστός την Σαμαρείτιδα στο πηγάδι του Ιακώβ, αφού έδειξε ότι είναι Παντογνώστης, της απεκάλυψε ότι Εκείνος είναι ο Μεσσίας. Καθώς η γυναίκα αυτή του ανέφερε ότι γνώριζε πως ο Μεσσίας, που λέγεται Χριστός, έρχεται και θα τους αναγγείλει τα πάντα, ο Χριστός της απήντησε: «Εγώ ειμί ο λαλών σοι». Αμέσως τότε η Σαμαρείτιδα κήρυξε τον Χριστό και οι Σαμαρίτες επίστευσαν...

Η Οσία Ισιδώρα

του Αγίου Παλλαδίου

Σ’ ένα νησί του Νείλου, την Ταβέννη, σε ένα γυναικείο Μοναστήρι με τετρακόσιες περίπου μοναχές, απέναντι από το ανδρικό, ζούσε μία παρθένος, ονομαζομένη Ισιδώρα, η οποία για τον Χριστό υποκρινόταν την χαζή, ταπείνωνε τον εαυτόν της και αυτοεξευτελιζόταν. Αυτήν τόσο πολύ την απεστράφησαν όλες οι αδελφές, ώστε δεν ήθελαν ούτε να τρώγουν μαζί της• αυτό δε εκείνη το δέχθηκε με χαρά...