Δαμασκηνού του Στουδίτου και υποδιακόνου
«…Δύναται και αναλογικώς να εξηγηθεί τούτο το Ευαγγέλιο (της Κυριακής του Τυφλού). Δηλαδή, ότι ο τυφλός ήταν μεν ο εξ εθνών λαός, τον οποίο περιπατώντας ο Κύριος επί της γης, βρήκε τυφλό στην πίστη, και δεν ήξερε ποιος είναι ο Θεός ο αληθινός, ή ότι προς τους Ιουδαίους ήλθε, περνώντας δε πήγε και στα έθνη...
Έφτυσε λοιπόν κάτω και έκαμε πηλό και τον άλειψε. Δηλονότι πρώτα τους δίδαξε με τους λόγους του στόματός Του, ή ότι σαν σταλαγματιά βροχής, έτσι κατέβηκε επί της γης και σαρκώθηκε εκ της αγίας Παρθένου. Έπειτα παρέδωσε και το άγιο Βάπτισμα, το οποίο είναι ο Σιλωάμ, επειδή απέστειλε ο Χριστός τους Αποστόλους να βαπτίζουν τα έθνη. Μετά από αυτά, ο εξ εθνών λαός, δηλαδή οι Μάρτυρες και οι Άγιοι οπού ήσαν Έλληνες και βαπτίσθηκαν, κήρυξαν την αλήθεια και ομολόγησαν τον Χριστό αληθινό Θεό. Γι’ αυτό και οι Βασιλείς και αυθεντάδες τους εδίωξαν και τους τυράννησαν.
Γι’ αυτό και εμείς, ευλογημένοι Χριστιανοί, επειδή πρώτα πεπλανημένοι ήμασταν και τυφλοί, και από τους λόγους του Χριστού και των Αποστόλων φωτισθήκαμε, και γνωρίσαμε ένα Θεό αληθινό, πάλι ας μην σκοτίζουμε την ψυχή μας με αμαρτίες διότι πριν γνωρίσουμε την αλήθεια, εάν φταίγαμε στον Θεό, λίγο θέλαμε να κολασθούμε. Τώρα που γνωρίζουμε ποιο είναι το καλό, εάν το καταπατήσουμε, μεγάλη κόλαση έχομε, διότι και ο Κύριος έτσι ορίζει: «Ο γνούς και ποιήσας πολλά δαρήσεται, ο δε μη γνούς και ποιήσας, ολίγα δαρήσεται». Γι’ αυτό ας σπουδάσουμε να αρέσουμε τον Χριστό, ας αγωνισθούμε να κάμομε τις Εντολές Του, για να τύχουμε και της Βασιλείας των Ουρανών. Ής γένοιτο πάντας ημάς επιτυχείν εν Χριστώ τω αληθινώ Θεώ. Ω πρέπει δόξα, τιμή και μεγαλοπρέπεια εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου