Τον λένε ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ....

 Ομιλεί ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου:

Τώρα θα σας πω για την μετάνοια, πως την έκανε ένας Ήρωας της Επαναστάσεως, πως μάθαινε στους ανθρώπους την μετάνοια. ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ.

Αυτός ο Μακρυγιάννης, για να δείτε που αυτοί οι άγιοι άνθρωποι, πως διδάσκονταν από τους πατέρες τους και πως η Αγία Εκκλησία με τους Κανόνες που τους έβαζε -γιατί εξομολογούντο αυτοί- ξέρανε, και πως διδάσκανε και τους άλλους τους νέους ανθρώπους.

Τον Μακρυγιάννη .. το γκουβερνάντο που έλεγε κι αυτός … τι να τον κάνουν σου λέει πρέπει να του δώσουμε μια σύνταξη. Λέει αυτός, ρε παιδιά δώστε την σύνταξή μου στις χήρες των αγωνιστών και μη μου δίνετε εμένα, γιατί οι χήρες δεν έχουν άντρες να τις περιποιηθούν. Ενώ εγώ μπορώ να δουλέψω, να φυτέψω κάτι και να ζήσω την οικογένειά μου.

‘’Σ’ αγαπώ’’, να λες....‘’

 «Σε άνθρωπο που πονά, μην του λες ‘’κάνε υπομονή’’. Δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη να ακούσει. Σε άνθρωπο που σου εκφράζει παράπονο, μην του λες ‘’μην γκρινιάζεις’’. Ανοίγουμε το στόμα μας και κάνουμε κακό παρά καλό. Σε άνθρωπο που έχει κουραστεί, μην του λες, ‘’σε καταλαβαίνω’’. Εκτός αν έχεις μπει μες στα παπούτσια του. Εκτός και αν έχεις περάσει και εσύ τα ίδια. ‘’Και τι να λέω;’’, θα μου πεις. ‘’Σ’ αγαπώ’’, να λες. ‘’Είμαι εδώ’’ να λες. Να σιωπάς και να προσεύχεσαι για αυτόν. ‘’Και η Παναγιά μαζί σου’’. Μόνο αυτό… ‘’Η Παναγιά μαζί σου’’. Αυτό να λες.»

Τιμωρός ο Θεός;

(Κώστας Νούσης, Θεολόγος – Φιλόλογος).

Με αφορμή τα γεγονότα των ημερών, κινήθηκε μέσα μας και έξω μας το προαιώνιο πρόβλημα της θεοδικίας. Πού είναι ο Θεός, αν υπάρχει; Γιατί επιτρέπει το κακό, εφόσον είναι παντοδύναμος και αγάπη; Είναι τιμωρός ο Θεός; Είναι μόνο αγάπη ή και δικαιοσύνη; Και αν είναι δίκαιος, για ποιον λόγο ευημερούν οι κακοί;....

Πρέπει καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι στην ουσία πρόκειται για το πρόβλημα της ανθρωποδικίας. Το ότι, για παράδειγμα, οι φωτιές είναι καρπός σχεδιασμένου εμπρησμού, άναρχης δόμησης και κρατικής υποκρισίας, ολιγωρίας ή αδυναμίας, για αυτά όλα φυσικότατα και δεν ευθύνεται ο Θεός, αλλά εμείς οι ίδιοι. Ωστόσο, υπάρχουν και φυσικά φαινόμενα, στην καταστροφή των οποίων δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει άμεση σχέση ο άνθρωπος, όπως π.χ. στους σεισμούς.

Οι δήθεν ύβρεις κατά του Ελληνισμού την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

 Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου στην Romfea.gr

Θεολόγου - Καθηγητού

Η Αγία μας Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία καθόρισε, ως όφειλε, επακριβώς τα όρια της αλήθειας και της πλάνης, διότι πιστεύει ότι η αλήθεια είναι συνώνυμη με τη σωτηρία.

Οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων περιχαρακώνουν την βιβλική αλήθεια και την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας μας, ώστε να αποτελούν την αλάνθαστη πυξίδα πλεύσης του νοητού σκάφους της ως τα έσχατα της ιστορίας.

Μελετώντας με προσοχή το «Συνοδικό» Της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, το οποίο διαβάζεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας στους ναούς, κατά την τελετή της περιφοράς των Ιερών Εικόνων, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τη μέριμνα των Πατέρων να καθαρθεί η πίστη της Εκκλησίας από περιρρέουσες ιδέες του παρελθόντος, τις οποίες κάποιοι αναμίγνυαν με την διδασκαλία Της, με στόχο να επικρατεί σύγχυση στους πιστούς.

Από το... "πάμε κι όπου βγει" μέχρι το... "πάτα πάνω μου για να βγεις" έτη φωτός η απόσταση....

 

"Πάτα πάνω μου για να βγεις..."

Ταξίδευε φορώντας ένα κίτρινο φούτερ.

Αυτό θυμόταν η 25χρονη Ευγενία για τον νεαρό που μετά το δυστύχημα στα Τέμπη της είπε:

«Πάτα πάνω μου για να βγεις».

Αυτόν τον νεαρό αναζητούσε μέσω social media προκειμένου να του εκφράσει τη βαθιά της ευγνωμοσύνη που τη βοήθησε να βγει από το 3ο βαγόνι του μοιραίου Intercity 62.

Και η αναζήτηση απέδωσε.

Πρόκειται για τον 20χρονο Μιχάλη Κλάψη από τους Λειψούς, ο οποίος είναι φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, στην ίδια σχολή με τον Ανδρέα Αλικανιώτη.

Θαύματα των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

 

Βρισκόμαστε στα 1905, όταν Τούρκοι στρατιώτες ήλθαν απεσταλμένοι από τον Μαντέμ Αγά της Στρατονίκης να πάρουν άνδρες για τα μεταλλεία.

Ως γνωστόν τότε όλα τα χωριά της Βορείου Χαλκιδικής (Μαντεμοχώρια), ήσαν υποχρεωμένα να στέλνουν άνδρες στα μεταλλεία.

Οι κάτοικοι όμως του Γοματίου αντέδρασαν βίαια στην στρατολόγηση εργατών και σκότωσαν τους Τούρκους στρατιώτες.

Αυτό όμως εξώργισε τους Τούρκους και ο Σουλτάνος διέταξε να καή το χωριό και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι κάτοικοι.

Ξεκίνησε λοιπόν σώμα στρατού από την Θεσσαλονίκη με κατεύθυνσι το Γομάτι και σκοπό να εκτελέσουν τα διαταχθέντα.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ.

Και οι σαράντα αυτοί Άγιοι ήταν στρατιώτες στο πιο επίλεκτο τάγμα του στρατού του ειδωλολάτρη διώκτη των Χριστιανών, Λικινίου. Όταν αυτός εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, οι Άγιοι σαράντα συλλαμβάνονται αμέσως από τον έπαρχο Αγρικόλα (στη Σεβάστεια). Στην αρχή τους επαινεί και τους υπόσχεται αμοιβές και αξιώματα, για να αρνηθούν την πίστη τους. Τότε ένας από τους σαράντα, ο Κάνδιδος, απαντά: «Ευχαριστούμε για τους επαίνους της ανδρείας μας. Άλλ' ο Χριστός, στον όποιο πιστεύουμε, μας διδάσκει ότι στον καθένα άρχοντα πρέπει να του προσφέρουμε ό,τι του ανήκει. Και γι' αυτό στο βασιλέα προσφέρουμε τη στρατιωτική υπακοή. Αν, όμως, ενώ ακολουθούμε το Ευαγγέλιο, δεν ζημιώνουμε το κράτος, αλλά μάλλον το ωφελούμε με την υπηρεσία μας, γιατί μας ανακρίνεις για την πίστη πού μορφώνει τέτοιους χαρακτήρες και οδηγεί σε τέτοια έργα;»

Γιατί προσκυνούμε τις εικόνες;

Προσκυνούμε τιμητικά τις εικόνες, διότι ιστορούν Άγια πρόσωπα, ή σκηνές του βίου και του μαρτυρίου των Αγίων. Η τιμητική προσκύνηση των εικόνων μεταβαίνει στο πρωτότυπο, στον εικονιζόμενο άγιο, που είναι ιστορικά υπαρκτό πρόσωπο.

Δεν απονέμουμε τιμή και σεβασμό σε ξύλα και χρώματα αλλά στα εικονιζόμενα πρόσωπα. Αυτό, με κανένα τρόπο δεν μπορεί να θεωρηθεί ειδωλολατρία.
Είναι γεγονός, ότι ορισμένες εικόνες είναι ιδιαίτερα θαυματουργικές, επιτελούν θαύματα, ωσάν να τις επισκιάζει πλουσιοπάροχα η χάρις του εικονιζόμενου σ’ αυτές προσώπου, σε πολλές περιπτώσεις εκχέοντας μάλιστα και ευωδία ή μύρο, όπως συμβαίνει και σε πολλά άγια Λείψανα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «ο μη προσκυνών εχθρός εστί του Χριστού και της Αγίας Θεοτόκου και των Αγίων, …ότι οι άγιοι του Θεού τιμώνται και δοξάζονται…». Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος μας διδάσκει: «η γαρ της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει». Δηλαδή, τιμάμε το εικονιζόμενο πρόσωπο. Η προσκύνηση μεταβαίνει στο πρότυπο και όχι στην ύλη. Η τιμή προς τους αγίους μας αναγάγει έμμεσα στον ίδιο τον Θεό, διότι οι άγιοι μετέχουν στην αγιότητα που την έχει μόνο ο Θεός.

Κυριακή της Ορθοδοξίας - Tα «αναθέματα» στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας.

 Για τα «αναθέματα» στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας, λέγει ο  Θεοφιλεστάτος Πέτρας κ. Δαβίδ: "Η Εκκλησία με παιδαγωγικό και φιλάνθρωπο χαρακτήρα απευθύνει τα αναθέματα και τους αφορισμούς, έτσι ώστε να προστατεύσει τα υγιή μέλη της από τη λύμη της αιρέσεως και της πλάνης... και επιζητεί να ταρακουνήσει τους πλανηθέντας, αυτούς που υπόκεινται στο ανάθεμα, με σκοπό την μετάνοια και την επιστροφή".

Στο oodegr διαβάζουμει ότι το ανάθεμα αναφέρεται σε όσους είναι ήδη Χριστιανοί και νοθεύουν την πίστη τους με δοξασίες ξένες προς την πίστη τους όπως ειδωλολατρικές ή αιρετικές. ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ... Δεν έχει νόημα να αναθεματιστεί κάποιος Μουσουλμάνος, Εβραίος ή Δωδεκαθεϊστής αφού δεν είναι μέλη της Εκκλησίας, από τι θα αποκοπούνε; από κάτι από το οποίο δεν ήταν ποτέ συνδεδεμένοι; Κάποιοι, παραπονούνται ότι δήθεν το Συνοδικό της Ορθοδοξίας αναθεματίζει το Ελληνικό έθνος! Φυσικά αποκρύπτουν ότι τον καιρό που γράφτηκε το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, όχι μόνο δεν είχαν ακόμα υπάρξει οι Έλληνες ως έθνος, αλλά ότι και η ίδια η λέξη: "Έλληνας", είχε την έννοια "Ειδωλολάτρης". Και τέλος, αποκρύπτουν ότι το Συνοδικό της Ορθοδοξίας απευθύνεται σε (πλανεμένους) Χριστιανούς, ανεξαρτήτως έθνους!....

Δεν σώζεσαι από τύχη...

Αγαπητοί μου φίλοι και εν Χριστώ αδελφοί, με αφορμή το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, γράφω το ακόλουθο άρθρο:

Σε πολλά δυστυχήματα, ακούμε παράδοξα πράγματα-

πώς, δηλαδή, κάποιοι σώθηκαν...

Σ' αυτό το τελευταίο δυστύχημα, για παράδειγμα, μία 22χρονη φοιτήτρια από τη Βέροια, η οποία ήρθε από το Λονδίνο στην Αθήνα και επιβιβάστηκε στο τραίνο για Θεσσαλονίκη, έκλεισε θέση στο βαγόνι "2".

Όταν όμως πήγε και κάθισε εκεί και επέδειξε στον ελεγκτή το πάσο της, εκείνος δεν το δέχθηκε και της είπε:

-Πηγαίνετε στο βαγόνι "7"!

Περί νηστείας....

 "Όταν η νηστεία συμπορεύεται, ενισχύεται, πλαισιώνεται με προσευχή, με μελέτη, με νήψη, με εκκλησιασμό, με εξομολόγηση, με θεία μετάληψη, με καλά έργα και ελεημοσύνη, τότε ολοκληρώνεται η ομορφιά της προετοιμασίας της ψυχής...."

(Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου)