Ένας νέος είπε στον Γέροντα.Η θρησκεία Πάτερ, μας περιορίζει,μας δεσμεύει.Και ένας άλλος που ήταν γονιός είπε πως τα παιδιά πολλές φορές νιώθουν καταπιεσμένα. Τότε ο Γέροντας απάντησε με το ακόλουθο παράδειγμα.
-Το βρέφος πριν γεννηθεί είναι φυλαγμένο μέσα στην κοιλιά της μητέρας του είναι δηλαδή υπό περιορισμόν. Όταν γεννηθεί οι γονείς το βάζουν στο κρεβατάκι του που γύρω-γύρω έχει κάγκελα. Είναι σαν να το βάζουν σε μια φυλακή· αυτό όμως το κάνουν από αγάπη για το καλό του...
-Το βρέφος πριν γεννηθεί είναι φυλαγμένο μέσα στην κοιλιά της μητέρας του είναι δηλαδή υπό περιορισμόν. Όταν γεννηθεί οι γονείς το βάζουν στο κρεβατάκι του που γύρω-γύρω έχει κάγκελα. Είναι σαν να το βάζουν σε μια φυλακή· αυτό όμως το κάνουν από αγάπη για το καλό του...
Μόλις αρχίσει να κάνει βήματα το πιάνουν από το χεράκι του για να μην πέφτει. Όταν μεγαλώσει υπάρχουν οι νόμοι του κράτους που πρέπει να τους τηρεί. Χρειάζεται δηλαδή να υπάρχει δέσμευση γιατί η ασυδοσία και η ανυποταξία οδηγούν στην καταστροφή. Έτσι και οι εντολές του Θεου προφυλάσσουν τους ανθρώπους για να μην πέφτουν. Ο Θεός δηλαδή από αγάπη για το καλό μας έδωσε τις εντολές για να μας βοηθήσει να διορθωθούμε. Δεν είναι ότι ο Θεός έχει ανάγκη να κάνουμε το θέλημα Του αλλά εμείς έχουμε ανάγκη να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Αυτό όμως πρέπει να το αισθανθούμε ως ανάγκη.
Από το βιβλίο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης έκδοση 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου