…Στά παλιά, καλά χρόνια (στήν Πόλη), κατά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων οἱ Ρωμηοί ἔρριχναν τό Σταυρό στή θάλασσα. Ἦλθαν ὅμως χρόνια δίσεκτα. Ἡ ἀπαισιοδοξία γιά τό μέλλον τῆς ὁμογενείας κατήργησε πολλά ὡραῖα ἔθιμα.
Πρίν μερικά χρόνια ἐπανελήφθη πάλι ἡ εὐλογημένη αὐτή Ἀκολουθία. Καί στήν Ἀνατολική και στή Δυτική ἀκτή τοῦ Βοσπόρου. Τό σημαντικό αὐτό γεγονός ἐκαλύφθη καί τηλεοπτικῶς. Νέα παλληκάρια τῆς ὁμογενείας, μέ τόλμη, χαρά καί πίστη, μέ τό «ἐν Ἰορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε» βούτηξαν στά παγωμένα νερά τοῦ Βοσπόρου. Ἀνέσυραν τόν Τίμιο Σταυρό, τόν προσκύνησαν μέ εὐλάβεια πολλή καί τόν παρέδωσαν στόν Μητροπολίτη. Χάρηκαν οἱ λίγοι ὁμογενείς. Χαρήκαμε καί ‘μεῖς. Περισσότερο ἀπ’ ὅλους χάρηκαν, καί ἐδῶ εἶναι τό παράδοξο, οἱ Τοῦρκοι ψαράδες τῆς περιοχῆς. Πίστευαν, οἱ ἀπλοϊκοί αὐτοί θαλασσοδαρμένοι ἀποχειροβίωτοι ὅτι ἡ δραματική μείωση τῶν ψαριῶν στόν Βόσπορο καί τήν θάλασσα τοῦ Μαρμαρᾶ ὠφείλετο στό ὅτι δέν ἔρριχναν πιά οἱ Χριστιανοί τόν Σταυρό στήν θάλασσα. Ἐλπίζουν τῶρα σέ καλύτερες ψαριές. Τά νερά τους εὐλογήθηκαν ἀπ’ τόν Τίμιο Σταυρό.
του Αρχιμ. Δοσιθέου Κανέλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου